Έστω και αργά, ήρθε η ώρα να ασχοληθούμε με τη νέα κυκλοφορία των Ιταλών NOVEMBRE.
Η μπάντα, μετά από 9 ολόκληρα χρόνια απουσίας, μην έχοντας πλέον στο ρόστερ της έναν εκ των ιδρυτών της και αδερφό του Carmelo Orlando (κιθάρες, φωνητικά), το drummer Giuseppe Orlando, κυκλοφόρησε στις αρχές Απριλίου νέα δισκογραφική δουλειά, με τιτλο “URSA”. Πέρα από τον Carmelo, το άλλο παλιό μέλος της μπάντας είναι ο επί 20ετίας κιθαρίστας τους, Massimiliano Pagliuso, ενώ τα υπόλοιπα μέλη είναι session.
Πριν κάμποσο καιρό, είχα γράψει για τη στήλη του Rockhard “You don’t remember, I’ll never forget”, ένα διθύραμβο για το τρίτο κατά σειρά άλμπουμ της μπάντας, το “Classica”, το οποίο, για εμένα, είναι από τις κορυφαίες κυκλοφορίες όλων των εποχών του είδους και συνάμα, ένα άλμπουμ που ποτέ δεν κατάφερε έστω να πλησιάσει η μπάντα.
Το “URSA” ήρθε από εκεί που δεν το περιμέναμε, με τη μπάντα να είναι ανενεργή, με τελευταία κυκλοφορία το “The blue” του 2007. Πέρα λοιπόν από το “Classica” (1999), οι υπόλοιπες δουλειές τους με άφησαν σχετικά αδιάφορο. Όσον αφορά το νέο τους πόνημα, μετά από αρκετά ακούσματα, κατέληξα στο ότι η μπάντα κινείται ανάμεσα στις δύο τελευταίες κυκλοφορίες της, “Materia” και “The blue”. Ευτυχώς όμως, βρίσκω το “URSA” πιο επιθετικό (τηρουμένων των αναλογιών πάντα), έχοντας λίγα στοιχεία από τις πιο πρώιμες δουλειές τους. Αυτό οφείλεται στις κιθάρες, αλλά και στα φωνητικά του Carmelo, ο οποίος αφήνει κάπως τα συναισθήματα να «εκραγούν». Δεν ξέρω για ποιο λόγο έφυγε ο αδερφός του, αλλά πολύ θα ήθελα να ακούσω το drumming του σε αυτό το είδος, αφού μιλάμε για εξαίρετο drummer.
Το μειονέκτημα του άλμπουμ είναι και πάλι οι «χλιαρές» στιγμές, οι οποίες όμως, είναι λιγότερες σε σχέση με το παρελθόν. Η κύρια επιρροή τους παραμένουν οι ΚΑΤΑΤΟΝΙΑ της μέσης περιόδου (πάνω στην αλλαγή δηλαδή), κρατώντας και τα σκοτεινά και μελωδικά στοιχεία, αλλά και τα ακραία. Αυτή τη φορά, έρχονται πιο κοντά στους Σουηδούς, αφού ο ίδιος ο Anders Nystrom, σολάρει ως guest στο υπέροχο κομμάτι “Annoluce”. Φυσικά και η παραγωγή βοηθάει σε αυτό, αφού πίσω από τη κονσόλα βρίσκεται ο τιτάνας Dan Swano, ενώ ακόμα και το εξώφυλλο έχει σχέση με τους ΚΑΤΑΤΟΝΙΑ, αφού το φιλοτέχνησε ο επί χρόνια συνεργάτης των Σουηδών, Travis Smith.
Πέρα από το “Annoluce”, άξια προσοχής είναι το post-ίζων “Oceans of afternoons”, το “Umana” και το αγαπημένο μου, “Agathae”, το οποίο μου φέρνει στο μυαλό εποχές “Classica”. Αν άφηνε και πιο ελεύθερα τα ακραία φωνητικά του ο Carmelo!
Ήμουν απαισιόδοξος για το “URSA”, αλλά ευτυχώς διαψεύστηκα. Δεν είναι ο καλύτερος δίσκος τους, μα σίγουρα τους ξαναβάζει στο χάρτη. Και είναι πολύ σημαντικό που αυτό έγινε μετά από τόσο μεγάλη απουσία από τα μουσικά δρώμενα. Λέτε να ξαναδούμε τους παλιούς καλούς NOVEMBRE; Ο καιρός θα δείξει. Για τώρα το “URSA” είναι ένα καλό restart!
7.5/10
Γιώργος Δρογγίτης
