ΤΡΑΓΟΥΔΙ: “Angel of death”
ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ: SLAYER
ΔΙΣΚΟΣ: “Reign in blood”
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1986
ΠΑΡΑΓΩΓΗ: Rick Rubin
ΣΥΝΘΕΤΕΣ: Jeff Hanneman
ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ:
Kerry King: «Ναι, οι SLAYER είναι ναζιστές, φασίστες, κομμουνιστές και όλα αυτά τα γελοία. Και φυσικά την εντονότερη κριτική τη δεχόμαστε από τη Γερμανία. Πάντα ήμουν της λογικής: ‘Διαβάστε τους στίχους και πείτε τι προσβλητικό βρίσκετε. Μπορείτε να το δείτε από την οπτική ενός ντοκιμαντέρ ή πιστεύετε ότι οι SLAYER εξυμνούν τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο;»
Τρεις ημέρες απομένουν από την πολυαναμενόμενη, τελευταία σύμφωνα με το συγκρότημα, συναυλία των SLAYER στην Ελλάδα και το “One track mind” για δεύτερη φορά είναι αφιερωμένο στο θρυλικό σχήμα. Αυτή τη φορά, καταπιανόμαστε με το δεύτερο δημοφιλέστερο τραγούδι τους, κρίνοντας από το πόσο συχνά έχει παιχτεί live και αυτό δεν είναι άλλο από το αγαπημένο “Angel of Death”.
Στην περίπτωση του “Angel of Death” δεν έχουμε να κάνουμε μόνο με το εναρκτήριο κομμάτι ενός από τα ιστορικότερα άλμπουμ των Αμερικανών, του “Reign in blood”, αλλά επίσης με το μεγαλύτερο (με διαφορά κιόλας) σε διάρκεια κομμάτι του τρίτου δίσκου της μπάντας, καθώς και με το πιο αμφιλεγόμενο στην μεγάλη ιστορία τους.
Για ποιο λόγο αυτό; Ας πάρουμε τα πράγματα απ’ την αρχή. Εν έτει 1986, οι SLAYER περιοδεύουν για το “Hell awaits” που έχει προηγηθεί, χωρίς να έχουν ακόμα το δικό τους tour bus, απλά οδηγώντας τριγύρω με ένα αμάξι, μην έχοντας την δυνατότητα να ψυχαγωγηθούν ιδιαίτερα όλες αυτές τις ώρες. Συνηθίζουν λοιπόν να αγοράζουν από καταστήματα σε σταθμούς ανάπαυσης βιβλία και κάπως έτσι ο Jeff Hanneman καταλήγει να διαβάζει ένα βιβλίο, το περιεχόμενο του οποίου τον ιντρίγκαρε σε μεγάλο βαθμό. Τι ανέφερε αυτό;
Όπως σωστά ίσως μαντεύετε, αναφερόταν στον διαβόητο επιστήμονα των Γερμανικών SS, Josef Mengele και τα φρικτά πειράματα, τόσο σωματικά όσο και ψυχολογικά (μεταξύ των οποίων και πειραματικές χειρουργικές επεμβάσεις χωρίς αναισθησία) που εκτελούσε πάνω σε κρατούμενους του στρατοπέδου συγκέντρωσης Auschwitz κατά τον Β’ Παγκόσμιο.
Όλα αυτά κάνουν μεγάλη εντύπωση στον κιθαρίστα, διότι όπως έχει δηλώσει αργότερα, του φαίνονται πολύ αρρωστημένα. Έτσι όταν έρχεται η ώρα να γράψουν το δίσκο, τα όσα διάβασε εξακολουθούν να στριφογυρίζουν στο μυαλό του, οπότε εμπνέεται να τα μετουσιώσει σε στίχους, οι οποίοι χρησιμοποιήθηκαν στο “Angel of Death”.
Το πιθανότερο είναι πως δεν θα του είχε περάσει καν από το μυαλό ότι οι στίχοι θα δημιουργούσαν ποικίλες αντιδράσεις παντού στον κόσμο, σε βαθμό μάλιστα που ο δίσκος θα καθυστερούσε να κυκλοφορήσει εξ’ αιτίας του στιχουργικού περιεχομένου του τραγουδιού. Κι αυτό γιατί η Columbia Records, η οποία είχε την διανομή της Def Jam Records στην οποία είχαν υπογράψει οι SLAYER, αρνιόταν να κυκλοφορήσει το άλμπουμ λόγω των στίχων του “Angel of Death” και του εξωφύλλου του δίσκου, θεωρώντας τα πολύ ωμά. Η διανομή του δίσκου έγινε τελικά από την Geffen Records στις 7 Οκτωβρίου του 1986, δίχως όμως να φαίνεται ο δίσκος πουθενά στο επίσημο release schedule της εταιρίας.
Το εν λόγω κομμάτι, προκάλεσε την οργή των επιζώντων του Ολοκαυτώματος καθώς και των οικογενειών τους και γενικά του κοινού οι οποίοι κατηγόρησαν τον Hanneman και τα υπόλοιπα μέλη ως φιλοναζί. Οι ισχυρισμοί αυτοί στιγμάτισαν το συγκρότημα και το συνόδευσαν σε όλη την πορεία τους, παρά τις επανειλημμένες διαψεύσεις των μελών από την ημέρα που κυκλοφόρησε ο δίσκος. Το ενδιαφέρον άλλωστε του Hanneman για την ναζιστική ιστορία και η συλλογή του από ναζιστικά μετάλλια, θεωρήθηκαν μια ακόμα απόδειξη αυτών των ισχυρισμών. Ο ίδιος είχε δηλώσει, ότι οι άνθρωποι έχουν παρερμηνεύσει τους στίχους, ενδεχομένως λόγω του ότι δεν αναφέρει ποτέ ότι ο Mengele ήταν κακός άνθρωπος, κάτι που ο ίδιος θεωρούσε αυτονόητο πάντως.
Επειδή όμως το κάθε νόμισμα έχει δύο όψεις, παρ’ όλα αυτά, το “Angel of death”, αποτελεί ένα από τα πιο επιτυχημένα τραγούδια των SLAYER και θεωρείται ως ένα από τα επιδραστικότερα για το thrash και speed metal είδος, ενώ συγκαταλέγεται ασφαλώς και στα πιο αγαπημένα των οπαδών της μπάντας. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι συχνά επιλέγεται για κλείσιμο των συναυλιών τους. Με αγωνία περιμένουμε λοιπόν να ζήσουμε τον χαμό που θα προκαλέσει το άκουσμα του, το ερχόμενο Σάββατο!
EXTRA TRIVIA:
Στο συγκεκριμένο κομμάτι, ο ντράμερ Dave Lombardo παίζει με 210 κτύπους το λεπτό, με το παίξιμο του να θεωρείται απαιτητικό σε μεγάλο βαθμό. Όταν αποχώρησε από το συγκρότημα, το 1992, ο αντικαταστάτης του, Paul Bostaph, κατά τη διάρκεια των δοκιμαστικών για τη θέση έκανε λάθος μονάχα σε ένα τραγούδι από τα εννιά που του δόθηκαν. Μαντέψτε σε ποιο….
Χαρά Νέτη
