Κάποια στιγμή πρέπει να λήξει αυτό το παραμύθι με τον Paul Di’ Anno και νομίζω ότι το DVD “The beast arises”, είναι μία καλή αρχή. Δηλαδή, sorry ρε παιδιά, ποιος Di’ Anno; Σ’ ευχαριστούμε πάρα πολύ που τραγούδησες στα δύο πρώτα άλμπουμ των MAIDEN, που (συν)έγραψες μερικούς ύμνους για το heavy metal, αλλά συγνώμη, αν εξαιρέσει κανείς το “Children of madness” του 1987 με τους BATTLEZONE, ο Di’ Anno έχει βγάλει έκτοτε κολοσσιαίες μπούρδες, μπαινόβγαινε στη φυλακή και δεν μπορεί να πάρει τα πόδια του από το αλκοόλ και τα ναρκωτικά. Βέβαια, επειδή τραγούδησε στους MAIDEN από το 1978 ως το 1981, αυτό τον νομιμοποιεί να κυκλοφορεί δεξιά-αριστερά και να περιφέρει το ταλαιπωρημένο από τις καταχρήσεις κορμί του ασελγώντας πάνω σε ύμνους του παρελθόντος.
Αν υπήρχε cover μπάντα των MAIDEN που να είχε έναν τέτοιο τραγουδιστή, ειλικρινά, θα πληρώνατε για να τη δείτε; Μιλάμε ότι στο DVD, το ένα τραγούδι είναι χειρότερο από το άλλο. Όσο προχωρά το show, δε, η κατάσταση φτάνει στο αποχώρητο… “Killers”; Σηκώνει μήνυση… “Running free”; Χρειάζεται πολύ θράσος για να το βγάλεις σαν teaser για το DVD… Πήγα να ακούσω το “Children of madness”, λάθος μου μεγάλο, οπότε πήγα σε πιο safe επιλογές. “Transylvania” και “Genghis Kahn”. Instrumental που δεν θα χρειαζόταν να υποστώ το μαρτύριο της φωνής του Di’ Anno εν έτη 2014 (να μην λέμε και ότι θέλουμε, αφού στους δίσκους των MAIDEN ακουγόταν μια χαρά). Αφήστε που πρόκειται και για το μοναδικό live που έχω δει και δεν ακούγεται ΚΑΘΟΛΟΥ το κοινό… Που είναι το live feeling ρε παιδιά, εσείς που κάνατε τη μίξη;
Το ότι προσπαθεί να μας πείσει ότι αγαπά το rock n’ roll και γι’ αυτό τραγουδά, είναι τουλάχιστον αστείο. Τόσα χρόνια μέσα στις καταχρήσεις, προφανώς τελείωσαν τα λεφτά και πρέπει να βγει στο δρόμο να δικαιολογήσει τον τίτλο του ως «ο πρώτος τραγουδιστής των IRON MAIDEN». Πετάμε και μερικά μπινελίκια στον Dickinson (μιλάμε για θράσος στο άπειρο), πουλάμε punkίλα και street attitude, παίζουμε αγαπημένα στον κόσμο τραγούδια και όσοι μασήσουν. Στη χώρα μας, αγαπιέται πολύ. Τον λόγο δεν τον κατάλαβα, αλλά αγαπιέται. Ο καθένας μπορεί να πιστεύει ότι θέλει βέβαια και να έχει τα δικά του κριτήρια. Εγώ φωνάζω για τον Dee Snider, που παίζει τον κατάλογο των TWISTED SISTER εδώ και 15-20 χρόνια, βγάζοντας λεφτά από την επιτυχία που είχε κάνει στα 80’s. Αλλά οι SISTER έβγαλαν πολλούς καλούς δίσκους. Και κρατιούνται σε πολύ καλή κατάσταση. Δεν είναι σε φάση κατάντιας. Ο Eric Adams είναι μεγαλύτερος σε ηλικία από τον Di’ Anno, για παράδειγμα, αλλά όντας καλλιτέχνης, προσέχει τη φωνή του και διατηρείται σε πολύ καλά επίπεδα. Ο Halford το ίδιο. Και τόσοι άλλοι. Ο Di’ Anno, φωνάζει με φάλτσα και νομίζει ότι τραγουδά. Sorry, αλλά δεν θα πάρω κάτι που μου φαίνεται σαν απίστευτα κακόγουστο αστείο. Μέχρι και ο τίτλος, “The beast arises”, παραπέμπει στην εποχή του Dickinson, που τόσο τον βρίζει για να πάρει δημοσιότητα. Έχω ακούσει και δει πράγματα ανείπωτα κακής ποιότητας. Αυτό, μόνο και μόνο για το όνομα του γκρουπ και τα τραγούδια που παίζονται, με έκανε να αισθάνομαι μαζοχιστής. Και η επαγγελματική διαστροφή έχει τα όριά της. Εδώ έχουμε τόσο καλές tribute μπάντες. Γιατί να μην δω αυτά τα τραγούδια από τους MAIDENANCE που τα παίζουν χιλιάδες φορές καλύτερα, από το να βλέπω τέσσερα άτομα πάνω στη σκηνή που να μην κουνιούνται καθόλου κι έναν συνταξιούχο, πρώην τραγουδιστή;
Σάκης Φράγκος
