“PHASE IV: A New Hope!”
Μπορεί να καθυστέρησε, όμως το τέταρτο άλμπουμ των PHASE REVERSE ήταν και το καλύτερό τους και στο τελείωμα του 2020, έσκασε σαν βόμβα. Επόμενο λοιπόν, να επικοινωνήσουμε με τον Chief, για να μας πει δυο κουβέντες τόσο για το δίσκο, όσο και για το συγκρότημα. Την παρουσίαση μπορείτε να την ξαναδιαβάσετε εδώ, ελπίζοντας ότι θα σας συγκινήσει όσο κι εμένα. Τύποι με άποψη τόσο στην μουσική όσο και στους στίχους τους.
Όπως είδατε, το άλμπουμ μου άρεσε πάρα πολύ. Φαίνεται δουλεμένο, οπότε αρχικά θα ήθελα να μου πείτε πόσο χρόνο το ετοιμάζατε;
Ευχαριστούμε πολύ για τα καλά σου λόγια και χαιρόμαστε πολύ που σου άρεσε. Συνθετικά η αλήθεια είναι ότι είναι λίγο δύσκολο να προσδιορίσουμε τον χρόνο στον όποιον δημιουργήθηκαν τα τραγούδια. Έχουμε να κάνουμε με πολλές ιδέες, η σύλληψη των οποίων ενδέχεται να έγινε και 10 χρόνια πριν. Κατά τα άλλα, κατά την περίοδο της πρώτης καραντίνας αρχίσαμε να δουλεύουμε τα περισσότερα τραγούδια. Εκτελεστικά (ηχογράφηση, μίξη κλπ) μας πήρε 3-4 εβδομάδες συνολικά.
Πώς θα το συγκρίνατε με το προηγούμενο; Έχει περισσότερο groove;
Είναι δύο διαφορετικες εποχές όσον αφορά τις συνθήκες και συγχρόνως από την άλλη, πολλά πράγματα, δεν έχουν αλλάξει καθολου στην κοινωνία μας. Δεδομένου ότι θέλουμε μέσα από τη μουσική να εκφράζουμε το τώρα όπως το βλέπουμε, θα λέγαμε ότι το “Phase IV: Genocide” είναι ίσως λίγο πιο σκληρό στιχουργικά από το προηγούμενο. Ηχητικά ούτως ή άλλως είναι διαφορετικό, μιας και είμαστε 5 πια. Όσον αφορά το groove, θέλουμε όλοι μας οι δίσκοι να έχουν groove, είναι κάτι που μας αρέσει πολύ και βγαίνει και στο παίξιμο. Πάντα θέλουμε να ταρακουνήσουμε αυτόν που μας ακούει. Ελπίζουμε να συμβεί και τώρα.
Πόσο επηρέασαν οι αλλαγές στο line-up την μπάντα; Από τρίο, γίνατε τετράδα και τώρα πεντάδα; Τι προέκυψε;
Θα λέγαμε ότι ενώθηκε πια όλη η παρέα. Με τον Τάσο ξεκινήσαμε σαν τρίο, ο οποίος έπρεπε να αποχωρήσει το 2012 και στη θέση του ήρθαν ο Τάκης και ο Κώστας. Ένα ωραίο βράδυ, τα λέγαμε με τα παιδιά και αναρωτιόμασταν γιατί δεν είμαστε ξανά όλοι μαζί. Δεν χρειάστηκε πολλή συζήτηση. Ξέραμε ότι η παρέα θα μεγαλώσει και το γουστάρουμε πολύ αυτό!
Το southern στοιχείο παραμένει έντονο στην μουσική σας. Να υποθέσω πως όλοι έχουν κοινά ακούσματα που σας έφεραν κοντά και σας οδηγούν μουσικά;
Η πεντατονία, το blues είναι η βάση της μουσικής μας. Southern στοιχεία υπάρχουν στον τρόπο παιξίματος και στον ήχο μας. Κοινά ακούσματα έχουμε σαφώς όλοι μας και βγαίνουν στα παιξίματα μας. Θα λέγαμε όμως ότι περισσότερο οι διαφορές μας, βγάζουν τον χαρακτήρα της μπάντας, παρά τα κοινά μας ακούσματα. Άλλωστε τα αντίθετα έλκονται!
Η δολοφονία του George Floyd ήταν η αφορμή για το “Code 10-4”;
Ναι. Παρά το γεγονός ότι το τραγούδι είχε γραφτεί 3 χρόνια πριν. Κάποιες φορές λες ότι ο κόσμος γίνεται καλύτερος αλλά η πραγματικότητα σε προσγειώνει ανώμαλα. Ανακαλύφθηκε εμβόλιο για τον COVID σε 6 μήνες αλλά δεν έχουμε καταφέρει να αντιμετωπίσουμε μια από τις βαθύτερες ψυχικές αρρώστιες εδώ και δεκάδες χρόνια.
Στιχουργικά, το “Eat what you’re served” αν κατάλαβα καλά, αναφέρεται στα ΜΜΕ και κατακρίνει αυτά που μας σερβίρουν, σωστά;
Εμμέσως ναι. Πιο συγκεκριμένα απευθύνεται στο φίλο, συγγενή, περαστικό ο οποίος έχει υποστεί «λοβοτομή», έχει χάσει κάθε επαφή με την πραγματικότητα, αρνείται να σκεφτεί πέρα από αυτό που βλέπει και κατεβάζει αμάσητο ότι του πουλάνε τα ΜΜΕ.
Ο τίτλος “Genocide” και το ομότιτλο τραγούδι, αναφέρονται σε κάτι συγκεκριμένο;
Οι στίχοι του τραγουδιού είναι αρκετά παραστατικοί. Καθημερινά διαπράττονται έμμεσα ή άμεσα, γενοκτονίες στις οποίες συμμετέχουμε θέλοντας και μη είτε ως θύματα είτε όχι. Η πλειοψηφία των ανθρώπων μέσα στους αιώνες, έχει γαλουχηθεί να αποδέχεται γελοίες δικαιολογίες που χρησιμοποιούνται ως πρόσχημα για την εφαρμογή κρατικών δράσεων, νόμων ή μέτρων που τελικά θα καταλήξουν σε μια γενοκτονία. Σήμερα αυτό γίνεται πιο εύκολα μέσω του μάρκετινγκ που καθοδηγεί ακόμα πιο εύκολα τις μάζες. Αυτό σίγουρα ακούγεται γραφικό σε κάποιον ο οποίος θέλει να πιστέψει ότι είναι σημαντικός μέσα σε μια τέτοια κοινωνία. Μέχρι να συνειδητοποιήσει τελικά για ποιο λόγο πέθανε…
Στην παρουσίαση, ανέφερα αρκετά μοντέρνα όσο και κλασικά συγκροτήματα που διακρίνω στον ήχο σας. Εσείς ποιά θα αναφέρατε ως επιρροές και με ποια θα συγκρινόσασταν;
Οι επιρροές μας είναι οι πατέρες της rock και metal μουσικής. BLACK SABBATH, AC/DC, PANTERA, MOTORHEAD. Με τα συγκροτήματα που αναφέρεις (εκτός των MOTORHEAD) νομίζω ότι προφανώς έχουμε κοινά ακούσματα, για να τα αναφέρεις, γιατί εκτός από τους BLACK LABEL SOCIETY, συγχωρέστε με αλλά δεν έχει τύχει να ακούσω τους υπόλοιπους (τουλάχιστον εγώ), θα χαρώ όμως να τους ακούσω μιας και αναφέρθηκαν. Όσον αφορά την σύγκριση, γενικότερα μεγάλη πλειοψηφία μουσικόφιλων αρέσκονται σε αυτό και σίγουρα το κάνουν καλύτερα από εμάς. Εμεις δεν μπορούμε να βάλουμε την μπάντα στο ίδιο κάδρο με τα προαναφερθέντα μεγαθήρια σε καμία περίπτωση. Από την άλλη βέβαια η μουσική δεν είναι και συγκρίσιμο μέγεθος, ή τουλάχιστον δεν θα έπρεπε να είναι.
Πώς περνάτε αυτή την χρονιά της COVID-οπαράνοιας και πώς βλέπετε την όλη κατάσταση;
Όσο περνά ο καιρός η φούσκα αρχίζει και μεγαλώνει, οι μάσκες πέφτουν και είναι ξεκάθαρο πια ότι η όλη κατάσταση δεν έτυχε απλά. Ο ιός ξεκάθαρα κατασκευάστηκε για να εξαλείψει ζωές, ελευθερίες και δικαιώματα με το έτσι θέλω. Όποιος θέλει ας μου αλλάξει τη γνώμη. Ο διχασμός και ο φόβος κάθε μέρα μεγαλώνει και αυτοί που τον τρέφουν χαμογελούν βλέποντας τα ποσά στους τραπεζικούς τους λογαριασμούς να αυξάνονται. Κάτι πολύ τραγικό είναι οι διαδικτυακές αντιδράσεις κάποιων φανατικών ανθρώπων που παρά την άγνοια τους σπεύδουν να τσουβαλιάσουν όσους εκφράζουν τη φοβία, την ανασφάλεια ή τη δυσπιστία τους σε ότι συμβαίνει. Ούτε να πληρώνονταν για αυτό… Είναι τραγικό το φαινόμενο αντί να βοηθήσεις έναν άνθρωπο που μπορεί οι γνώμες κι οι γνώσεις σας να διαφέρουν να σπεύδεις να τον κοροϊδέψεις, χαρακτηρίζοντας τον κάπως, για να διατηρήσεις την «ανωτερότητα» της θέσης σου απέναντι του στα μάτια των φανταστικών φίλων σου. Λες και δεν βιώνετε τον ίδιο αποκλεισμό… Λυπηρό φαινόμενο πραγματικά… Το αύριο ήδη δείχνει πολύ διαφορετικό από ότι είχαμε συνηθίσει. Μέσα σε όλο αυτό το στοίχημα είναι να μην χάσουμε εντελώς την ανθρωπιά και την αξιοπρέπεια μας.
Δεύτερο άλμπουμ, μετά το “Youniverse” με την ROAR. Τι σας έφερε εκεί και πώς είναι η συνεργασία σας μέχρι στιγμής;
Με την ROAR έχουμε πολυετές συμβόλαιο στα πλαίσια του οποίου έγινε το νέο άλμπουμ. Υπάρχουν πολλοί λόγοι να θελουμε να είμαστε στο ρόστερ της αλλά θα σταθούμε σε δυο. Στον Άκη και στο Λάμπρο. Ο Άκης (ο ιδιοκτήτης της ROAR) είναι ένας άνθρωπος εξαιρετικά παθιασμένος με τη rock και metal μουσική. Ο τρόπος που μας προσέγγισε πριν κάποια χρόνια και η υποστήριξη που δείχνει σε εμάς αλλά και γενικότερα στα εγχώρια συγκροτήματα είναι αξιοθαύμαστη. Αυτά που κατάφερε σε λίγα χρόνια δεν τα έχουν καταφέρει πολλοί σε πολλά περισσότερα. Δείγμα του πάθους και της αφοσίωσης του. Ο Λάμπρος είναι ο άνθρωπος που κινεί τη μηχανή της ROAR. Από το 1995 στη δισκογραφία δεν έχω συναντήσει πιο συνεπή και οργανωτικό αλλά πρωτίστως άνθρωπο με το «Α» κεφάλαιο. Τους ευχαριστούμε από καρδιάς και τους δυο.
Πώς είναι οι αντιδράσεις για το “Phase IV” και με ποιόν τρόπο σκοπεύετε να προωθήσετε το άλμπουμ;
Υπό φυσιολογικές συνθήκες αυτό το διάστημα θα είμασταν σε περιοδεία. Είμαστε μάλλον της παλιάς σχολής και θεωρούμε ότι δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να προωθήσεις την δουλειά σου παρά μόνο μέσα από τις συναυλίες. Ωραία είναι τα λόγια και οι κριτικές, αλλά ο κόσμος θέλει να βιώσει από κοντά τη μουσική και εμείς να του μεταφέρουμε όλη την ενέργεια μας. Από τη στιγμή που κάτι τέτοιο είναι ανέφικτο στην παρούσα φάση προσπαθούμε μέσα από music videos να δώσουμε εικόνα στη μουσική και μέσα από το διαδίκτυο να ακούσει όλο και περισσότερο κόσμος το album. Παρόλα αυτά, αυτό που εισπράττουμε είναι ενθουσιασμός και όμορφα σχόλια από όλο τον κόσμο. Ένα από αυτά, ίσως και το πιο σημαντικό σχόλιο, ήταν να μας ευχαριστήσουν για το ότι εν μέσω καραντίνας μπορέσαμε να εκφράσουμε τα συναισθήματα και τις σκέψεις του καθενός μέσα από τη μουσική. Εμείς πάντως, ευχόμαστε απλά να επηρεάζουμε θετικά όσους μας ακούν.
Πόσο δύσκολο είναι να παραμείνεις στο προσκήνιο ως συγκρότημα, από την στιγμή που δεν αποτελεί την κύρια ασχολία και δεν αποδίδει οικονομικά;
Δυστυχώς στις μέρες μας η δουλειά του μουσικού έχει γίνει περισσότερο ενασχόληση με το marketing παρά με την ίδια τη μουσική. Όλο αυτό είναι λίγο κόντρα στον τρόπο σκέψης μας. Ωστόσο αισθανόμαστε τυχεροί που εξακολουθούμε να ασκούμε το επάγγελμα του μουσικού έστω κι από αλλά πόστα. Τουλάχιστον μέχρι και πριν την πανδημία. Ως συγκρότημα γνωρίζουμε ότι επιλέξαμε το δύσκολο μονοπάτι, να προσπαθούμε να κάνουμε όσο το δυνατόν καλύτερη μουσική χωρίς να χαϊδεύουμε αυτιά. Καταφέραμε να έχουμε κάνει 5 κυκλοφορίες (το πρώτο άλμπουμ επανακυκλοφόρησε από άλλη εταιρία), τα άλμπουμ μας να έχουν κυκλοφορήσει από 4 διαφορετικές εταιρίες οι οποίες και μας προσέγγισαν και τέλος, καταφέραμε να έχουμε παίξει εκατοντάδες συναυλιες όντας κόντρα στο pay to play. Το συμπέρασμα λοιπόν είναι ότι αν κάνεις καλή μουσική και είσαι αφοσιωμένος μπορείς να πετύχεις αρκετά και φυσικά να επιβιώνεις από τη μουσική σου.
Υπάρχει αλληλο-εκτίμηση και υποστήριξη από συναδέλφους σας στην Ελλάδα; Υπάρχουν ήδη κάποια συγκροτήματα του χώρου που έχουν ξεφύγει από τα σύνορα της χώρας. Αυτό πόσο μπορεί να βοηθήσει κι εσάς;
Αλληλο-εκτίμηση γιατί να μην υπάρχει; Η μουσική δεν είναι ανταγωνισμός. Αν κάποιος το βλέπει διαφορετικά το βλέπει λάθος. Εμείς πάντως αγαπάμε όλο τον κόσμο, δεν είχαμε ποτέ τέτοια θέματα. Χαιρόμαστε ιδιαίτερα όταν ελληνικά συγκροτήματα παίζουν στο εξωτερικό. Ιδιαίτερα όσα δεν ανήκουν στα pay to play συγκροτήματα. Εμάς τωρα δεν ξέρω πως μπορεί να μας βοηθήσει αυτό όπως το θέτεις. Στο εξωτερικό που μένω χρόνια πάντως, η σκηνή και τα μυαλά είναι πολύ πιο ανοιχτά. Αν είσαι και καλός σε αυτό που κάνεις, είναι πιο εύκολα τα πράγματα.
Τι επιφυλάσσει το μέλλον των PHASE REVERSE;
Ανυπομονούμε να παίξουμε live και να ετοιμάσουμε το “Phase V”.
Γιώργος “Kay” Κουκουλάκης
