a
Hell yeah ρε φίλε! Ωπ, συγγνώμη. Δεν ήταν αντίδραση σωστού και σοβαρού συντάκτη αυτή. Αλλά τι να κάνουμε, αγάπες είναι αυτές! Οι Γερμανοί είναι από τα πολύ αγαπημένα μου συγκροτήματα να ξέρετε. Τους γνώρισα όταν ήδη στη μπάντα ήταν τραγουδιστής ο David Readman, με το κα-τα-πλη-κτι-κό εκείνο “Electrified” του 1998. Έπαθα σοκ. Το CD βγήκε από το CD player μου ούτε κι εγώ δεν θυμάμαι μετά από πόσο καιρό… Σιγά-σιγά έριξα τις «αυτιές» μου και στις υπόλοιπες δουλειές της μπάντας και ποτέ μα ποτέ δεν απογοητεύτηκα. Καλά, τα πρώτα άλμπουμ με τον μέγιστο Andi Deris στη φωνή είναι πραγματικά “must have”, όπως και τα δύο πρώτα με τον Readman (“Electrified” και “Sonic Dynamite”), αλλά όπως και να ’χει σε όλες τις δουλειές των χαμογελαστών παιδιών από τη Καρλσρούη η ποιότητα είναι κάτι το δεδομένο.
Φέτος δηλώνουν παρόντες με το “Headstrong”, τον 12ο studio δίσκο τους. Τη διακήρυξη του εναρκτήριου γρήγορου και μελωδικού “We Bow To None” (έτσι!) ακολουθεί το mid tempo “Walls Come Down”, με το κολλητικό refrain και το στακάτο ρυθμό στα τύμπανα. Οι PINK CREAM 69 ακούγονται σε μεγάλες φόρμες, πράγμα που πιστοποιεί και το «παιχνιδιάρικο» hard ‘n’ heavy των “Unite And Divide” και “Whistleblower”, δύο τραγουδιών που φέρνουν τις αλήτικες μέρες του ντεμπούτου τους πιο κοντά μας. Η ζυγαριά γέρνει προς τη metal πλευρά στα “No More Fear”, “Path Of Destiny” και “Vagrant Of The Night” που θα μπορούσε να τα έχει γράψει ένα οποιοδήποτε καλό συγκρότημα που αρέσκεται σε μια μελωδική εκδοχή του New Wave Of Traditional Heavy Metal. Από την άλλη, το αισθαντικό “Man Of Sorrow” και το “Bloodsucker” με τον έντονα συναυλιακό ρυθμό φαντάζουν βγαλμένα από τις early 00s μέρες του group, ενώ το “The Other Man” έχει μια πιο παλαιομοδίτικη, σχεδόν bluesy υφή που δείχνει και αυτή να ταιριάζει στη μπάντα.
Καθένα από τα μέλη της πεντάδας αποδίδει τα μέγιστα από το πόστο του. Οι κιθάρες είναι μελωδικές και «συμπαγείς», χαρίζοντας αβέρτα πανέμορφα θέματα, «φράσεις» και solos, το rhythm section εγγύηση όπως πάντα, η φωνή σε υψηλά standards (αναλλοίωτος ο άτιμος ο Readman), και όλα αυτά να συνεπικουρούνται από μια ιδανική, αψεγάδιαστη παραγωγή, όπως πάντα άλλωστε. Και σαν να μην έφταναν αυτά, στο δεύτερο cd που συνοδεύει το «κυρίως πιάτο» υπάρχουν εννέα τραγούδια από την εμφάνιση του group στο Ludwigsburg, τον Σεπτέμβριο του 2013. Μην έχετε τη παραμικρή αμφιβολία πως η μπάντα ακούγεται τόσο δεμένη και τόσο άψογη, που θαρρείς πως έχεις να κάνεις με στουντιακό κατασκεύασμα. Δεν έχεις όμως, καθώς είναι γνωστό πως μπάντες σαν τους PINK CREAM 69 δεν έχουν ανάγκη τη τεχνολογία για να ακουστούν όπως πρέπει πάνω στη σκηνή.
“Headstrong” λοιπόν, για όποιον αρέσκεται σε ποιοτικό, μελωδικό hard ‘n’ heavy. Εγώ τα έγραψα, εσείς τώρα πράξτε κατά βούληση.
8 / 10
Δημήτρης Τσέλλος
