Είναι κι οι PLAYGROUNDED σαν εκείνους του συγγενείς που έχουν ξενιτευτεί, που τους βλέπεις κάθε δύο τρία χρόνια και τρομάζεις να τους γνωρίσεις. Όχι, δεν έχει αλλάξει η όψη τους, ούτε έχουν γίνει πιο απόμακροι. Πρόκειται για εκείνες τις περιπτώσεις όπου το βλέμμα τα λέει όλα. Η ωριμότητα, η σιγουριά ότι αυτό που κάνουν, το κάνουν σωστά. Έτσι λοιπόν, το “The death of death” είναι αυτή η συνάντηση των ξενιτεμένων με το ελληνικό (κι όχι μόνο) κοινό. Μια συνάντηση που έρχεται να επιβεβαιώσει όλα όσα λέμε για την μπάντα ήδη από το ντεμπούτο τους “Athens”.
Είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον πως οι PLAYGROUNDED συνεχίζουν να κάνουν βήματα μπροστά, φτάνοντας όλο και πιο κοντά στην καθολική αναγνώριση, έχοντας σαν βασικό στοιχείο μια συνέπεια, τόσο χρονική, όσο και ποιοτική. Κι εδώ το συγκρότημα το καταφέρνει στο έπακρο! Πέντε χρόνια μετά το εξαιρετικό “In time with gravity”, επιστρέφουν με το “The death of death” να αποτελεί μια ωδή στο σύγχρονο prog/post metal. Δεν μιλάμε για djent, καθώς στερούνται της επιθετικότητας του εν λόγω παρακλαδιού (αν και είναι κοντά στις τελευταίες δουλειές των TESSERACT), αλλά μάλλον για ένα πάντρεμα των μεσμερικών συνθέσεων των KARNIVOOL και TOOL, με την μελωδικότητα της φωνής του Mariusz Duda στις δουλειές του κυρίως με τους LUNATIC SOUL.
Σημαντικό ρόλο, για το βήμα μπροστά που αναφέραμε παραπάνω, παίζει η νέα δισκογραφική στέγη του συγκροτήματος, η οποία είναι η Pelagic Records του πολυπράγμονα Robin Staps. Γνωστός ο Staps από τους διαχρονικούς THE OCEAN, έχει αναλάβει την παραγωγή πολλών δίσκων στον χώρο, ωστόσο τώρα με την δισκογραφική του αρέσκεται να κινείται στο underground μιας και τα τελευταία χρόνια έχει συμπεριλάβει στις τάξεις του ονόματα όπως οι LLNN, Psychonaut και Hippotraktor.
Για να γυρίσουμε όμως στα των PLAYGROUNDED, η πρόσφατα ανακοινωθείσα εκτενής ευρωπαϊκή περιοδεία έρχεται να επιβεβαιώσει τις προσδοκίες μας για το συγκρότημα. Το “The death of death” αξίζει άλλωστε να ακουστεί ζωντανά στο μεγαλύτερο δυνατό κοινό.
8 / 10
Νίκος Ζέρης
