Ομολογώ ότι δεν περίμενα τόσο σύντομα την κυκλοφορία του τρίτου δίσκου των POEM. Βλέπετε το, προηγούμενο, “Skein Syndrome” βγήκε στο φως της δημοσιότητας σχεδόν μια δεκαετία μετά το εκπληκτικό ντεμπούτο “The Great Secret Show”, οπότε το διάστημα που μεσολάβησε για την κυκλοφορία του “Unique” φαντάζει πλέον εκπληκτικά σύντομο. Σίγουρα πρόκειται για μια κίνηση που θα ανεβάσει σίγουρα την εμπορική αξία της μπάντας, μιας και ήδη έχει ολοκληρώσει την τρίτη και συνάμα πρώτη headline, ευρωπαϊκή περιοδεία, αλλά θα γίνει το ίδιο και για την καλλιτεχνική; Αυτό μένει να το εξετάσουμε.
Είναι πια κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι η νέα μουσική πορεία που χαράκτηκε από το “Skein Syndrome” φαίνεται πως έχει παγιωθεί. Ο ρυθμικός χαρακτήρας παίζει πλέον πρωτεύοντα ρόλο στις συνθέσεις του συγκροτήματος, αφήνοντας πίσω τις ανατολίτικες αλά PAIN OF SALVATION (εποχής “Be”) επιρροές, τους μεζμερικούς κυκεώνες τύπου TOOL και τον ακραίο (αλλά συνάμα ηδονικό) λυρισμό του Γιώργου Προκοπίου. Τα παιδιά έχουν προσηλωθεί 100% στο να παράγουν τεχνικό prog metal και κατά γενική ομολογία το κάνουν καλά. Τα κομμάτια είναι στιβαρά, με προσεγμένη παραγωγή να τα υποστηρίζει, και ο βαθμός της ομογενοποίησης, στο σύνολο του δίσκου, δεν αφήνει περιθώρια στον ακροατή για δευτερολογίες. Το ύφος θα έλεγα ότι αγγίζει εν μέρει και στο djent ιδίωμα (άκου το “Four Cornered God”), αλλά παίρνει από αυτό μόνο το συνθετικό μέρος, κι όχι τον ξεπερασμένο πια τσίγκινο ήχο του.
Το γεγονός ότι η συνθετική προσέγγιση παραμένει ίδια και απαράλλαχτη δηλώνει ότι το συγκρότημα νιώθει άνετα μέσα σε αυτό το πλαίσιο, και θέλει να δημιουργήσει μια προσωπική ταυτότητα έχοντας αυτή την μουσική κατά νου. Ωστόσο ο ήχος των POEM όπως έχει δημιουργηθεί στους δύο τελευταίους δίσκους θεωρώ ότι ακόμα δεν έχει κάνει αυτό το παραπάνω βήμα ώστε να βγει μπροστά από την γραμμή των συγκροτημάτων που ιδιώματος. Δεν υπάρχει και αυτή η εξέλιξη στην οποία προσμονούσαμε να ακούσουμε, δηλαδή τον ήχο να εμπλουτίζεται με νέα στοιχεία. Προς αποφυγή παρεξηγήσεων, ο δίσκος ακούγεται όσο στιβαρός και προσεγμένος χρειάζεται, αλλά θα ήθελα (προσωπική λαχτάρα) περισσότερα κομμάτια σαν το “Four Cornered God” ή το “Brightness of Loss”, όπου η εναλλαγές μέσα στο κομμάτια σε κρατάνε συνεχώς σε εγρήγορση. Είναι βέβαια και τα φωνητικά σε αυτά τα δύο κομμάτια όπου ο Γιώργος αποκαλύπτει, για μία ακόμα φορά, την μοναδική χροιά και το εκπληκτικό εύρος της φωνής του.
Ακούγοντας ξανά τον τελευταίο δίσκο των MOTHER OF MILLIONS, “Sigma”, όπου συμμετέχει επίσης ο Γιώργος στα φωνητικά, μου δημιουργήθηκε η εντύπωση ότι εκεί αφιέρωσε ένα μεγαλύτερο μέρος του εαυτού του, ή τουλάχιστον το όλο project του δίσκου ήταν πιο κοντά σε αυτό που έχουμε συνηθίσει οι παλιότεροι. Το “Unique” ακολουθεί περισσότερο την πεπατημένη, χωρίς αυτό να είναι αρνητικό. Απλά είναι κάτι που δεν περίμενα. Οι λάτρεις του prog metal, σίγουρα θα βρουν στοιχεία που θα τους ελκύσουν, όπως συμβαίνει άλλωστε κάθε φορά με τον εκάστοτε δίσκο των POEM.
7.5 / 10
Νίκος Ζέρης
