a
Υπέροχο βράδυ Παρασκευής και μετά από ένα διάστημα σχεδόν 7 μηνών αποχής λόγω δουλειάς, ήρθε και η δική μου σειρά να δώσω το παρόν σε ένα συναυλιακό γεγονός. Το ακόμα καλύτερο είναι πως αυτό το γεγονός ήταν ένα από τα καλύτερα οπτικοακουστικά shows που μπορεί να παρακολουθήσει κανείς τη σήμερον ημέρα στο χώρο του metal και σίγουρα αξίζουν για αυτό πολλά συγχαρητήρια στους Γερμανούς POWERWOLF, που μας έκαναν την τιμή να επισκεφθούν την χώρα μας για πρώτη φορά. Το power metal των Γερμανών κι όλη τους παρουσία και αντίληψη της μουσικής και του πώς πρέπει να είναι ένα show είναι πολύ μακριά από την “πιουρίστικη” λογική και νοοτροπία, κάτι που δεν είναι καθόλου κακό, μιας και κάτι τέτοια είναι που θα συντηρήσουν και θα σπρώξουν νέα και φρέσκα αυτιά στο χώρο του metal είτε αρέσει στους γνήσιους είτε όχι.
Ας αφήσουμε όμως τα γενικά συμπεράσματα και ας πάμε εκεί που πρέπει, δηλαδή στην υπέροχη βραδιά που μας χάρισαν οι σταρ της βραδιάς POWERWOLF, κάτι στο οποίο συμφωνήσαμε αμφότεροι τόσο κατά την διάρκεια όσο και κατά το τέλος αυτής με τον αγαπητό φίλο και συνάδελφο Θοδωρή Κλώνη. Η βραδιά όμως άνοιξε με τους Βρετανούς symphonic power metalers, GLORYHAMMER, για τους οποίους ομολογώ ότι δεν είχα μέχρι τώρα εικόνα, ούτε ακουστική ούτε οπτική, παρά τους τρεις δίσκους που έχουν κυκλοφορήσει ως σήμερα. Όταν μπήκα στο χώρο του Πειραιώς Academy οι Βρετανοί είχαν βγει πριν πέντε με έξι λεπτά, οπότε έσπευσα κατευθείαν να δω τι έχουν να πουν. Το πρώτο που κατάλαβα είναι πως υπήρχε αρκετός κόσμος που ήθελε να τους δει μιας και ήδη στον χώρο πρέπει να ήταν περίπου χίλια, ίσως και παραπάνω, άτομα τα οποία και συμμετείχαν ενεργά στο show των GLORYHAMMER. Το δεύτερο ήταν πως επρόκειτο για ένα σχήμα που ξέρει τί πρέπει να κάνει πάνω στην σκηνή και πώς να ξεσηκώσει τον κόσμο. Άψογοι στο show τους με τα space κοστούμια τους όλοι και με το απαραίτητο θεατρικό κομμάτι στο οποίο πρωτοστατούσε ο τραγουδιστής του σχήματος Thomas Winkler με την σφυρούκλα του, συνεπικουρούμενος σχεδόν από όλα τα υπόλοιπα μέλη της μπάντας. Εξαιρετικοί στην επικοινωνία τους με τον κόσμο όπως και στην απόδοση τους πάνω στην σκηνή, όντας άψογα στημένοι και προβαρισμένοι, έχοντας για σύμμαχο τους και τον εξαιρετικό ήχο που είχαν, κατάφεραν να κουνήσουν και να ζεστάνουν για τα καλά το ήδη πολυπληθές κοινό που βρίσκονταν στο χώρο κατά την διάρκεια της εμφάνισης τους.
Βλέποντας λοιπόν την γενική παρουσία και εικόνα των GLORYHAMMER ως σχήμα νομίζω πως, αν συνεχίσουν να δουλεύουν τόσο σοβαρά και επαγγελματικά, στην πορεία θα μας απασχολήσουν πολύ περισσότερο. Καθώς είναι γεγονός πως ακόμα και αν δεν σε έχει κερδίσει η μουσική τους, δεν μπορείς να παραβλέψεις το γεγονός πως είναι ένα πολύ σοβαρό σχήμα που δείχνει να έχει όραμα και πολύ όρεξη να πετύχει. Το αν γίνει ή όχι θα το δούμε στην πορεία. Τα φόντα πάντως φαίνεται πως τα έχουν ως ένα βαθμό. Πριν δώσω τον λόγο στον Θοδωρή για να αναφερθεί στο μαγευτικό show των λύκων πού ήταν και το κλου της βραδιάς, θα ήθελα να προσθέσω ένα μικρό κομμάτι μιας πρότασης μου από το Band of the week της προηγούμενης εβδομάδας, στο οποίο οι POWERWOLF είχαν την τιμητική τους. ”Κακά τα ψέματα, κάποιοι από τους μεγάλους του metal σιγά σιγά θα αφήσουν τη σκηνή και κάποιοι, στο μέτρο του δυνατού πάντα, θα κληθούν να τους αντικαταστήσουν κι ίσως οι POWERWOLF να βρίσκονται ανάμεσα σε αυτούς”. Με την αποψινή τους λοιπόν εμφάνιση οι Γερμανοί με τσιγκλάνε να σβήσω το ίσως καθώς ήταν εμφατικοί, εντυπωσιακοί, με τον αέρα, την άνεση και τον επαγγελματισμό ενός μεγάλου σχήματος που του αξίζει πραγματικά να παίζει σε πολύ μεγάλες σκηνές. Τέτοιες μπάντες λοιπόν με τέτοιες εμφανίσεις, είτε αρέσει σε κάποιους είτε όχι, είναι το μέλλον και η συνέχεια του metal, κάτι που μόνο χαρά θα πρέπει να προξενεί στους φίλους της αγαπημένης μας μουσικής. Ο λόγος στον Θοδωρή Κλώνη για να αποθεώσει τους λύκους, όπως ακριβώς τους πρέπει.
Ελάχιστα λεπτά μετά τις 10, και ενώ το Academy έχει πια γεμίσει, τα φώτα σβήνουν και το “Mr. Crowley” του Ozzy ακούγεται από τα ηχεία. Ο κόσμος παραληρεί και οι Λύκοι ξεχύνονται στη σκηνή με το “Fire and forgive” από την τελευταία τους δουλειά “The sacrament of sin”μέσα σε αποθέωση. Πανικός! Οι POWERWOLF έχουν έρθει αποφασισμένοι να αποδείξουν ότι ο ντόρος που γίνεται γύρω από το όνομα τους δεν είναι τυχαίος και τα καταφέρνουν από την πρώτη νότα. Άκρως επαγγελματίες και μ’ ένα εντυπωσιακό stage show, δείχνουν ξεκάθαρα ότι είναι μια μπάντα που αγαπά αυτό που κάνει και τιμούν τον κόσμο που ήρθε να τους δει. Από την άλλη οι εκδηλώσεις του κοινού φτάνουν σε σημείο παράκρουσης με την ίδια τη μπάντα να δείχνει έκπληκτη από τις αντιδράσεις που έβλεπε. O ήχος είναι εκπληκτικός, η μπάντα σε δαιμονισμένη φόρμα κυριολεκτικά παίρνει κεφάλια και οι κομματάρες διαδέχονται η μία την άλλη.
Η συναυλία μέχρι τα μισά της ήταν ήδη σε υψηλά επίπεδα, αλλά από το “Armata strigoi” και μετά, πραγματικά έφτασε σε δυσθεώρητα ύψη. Είδαμε φλόγες επί σκηνής σε κομμάτια όπως το επιβλητικό “Stossgebet”, χιόνι να πέφτει στην καθηλωτική μπαλάντα “Where the wild wolves have gone”. Όσο για τον κόσμο έδειξε ότι υπάρχει ένα ισχυρό fan base των POWERWOLF στη χώρα μας καθώς όλοι τραγουδούσαν κάθε στίχο ενώ είδαμε μέχρι και wall of death στο “Werewolves of Armenia”! Ιδιαίτερη αναφορά θα πρέπει να γίνει στον τραγουδιστή Attila Dorn. Επικοινωνιακός με τον κόσμο, με τρομερή αίσθηση του χιούμορ, προλόγιζε κάθε κομμάτι, αυτοσαρκαζόταν… Φοβερός. Από κοντά και ο αεικίνητος Falk Maria Schlegel στα πλήκτρα να δίνει το δικό του σόου και να ανταγωνίζεται τον Dorn για το ποιος θα κερδίσει το κοινό. Γενικά μιλάμε για μια εμφάνιση προσεγμένη μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια. Όμως δεν έχει σημασία το οπτικό μέρος ή το επικοινωνιακό αν δεν αξίζει το ακουστικό. Και εδώ, όπως προανέφερα, ακούσαμε κομματάρες όπως θα δείτε και στο set list παρακάτω. Μια χορταστική συναυλία διάρκειας περίπου 2 ωρών, μια οπτικοακουστική παραγωγή υψηλότατου επιπέδου που πιστεύω ότι δεν άφησε κανέναν παραπονεμένο. Το τέλος της βρήκε τη μπάντα να αποχωρεί εν μέσω αποθέωσης και ενώ ακουγόταν από τα ηχεία το “Wolves against the world” και τον Dorn με τον Schlegel να παίζουν για τελευταία φορά με τον κόσμο.
Οι POWERWOLF με την εμφάνιση τους αυτή κατάφεραν να πείσουν και τον πιο δύσπιστο ότι το μέλλον είναι δικό τους και όποιος δεν το παραδέχεται αυτό είναι προκατειλημμένος ή κουφός. Όπως και να έχει το πράγμα όσοι παρευρεθήκαμε, απολαύσαμε μια μπάντα στην ακμή της σε μια συναυλία που άνετα θέτει υποψηφιότητα για μια από τα καλύτερες της χρονιάς και θα μείνει χαραγμένη στη μνήμη του κόσμου για πολύ καιρό.
Πλήρες set list:
“Fire and forgive”, “Army of the night”, “Incense & iron”, “Amen and attack”, “Killers with the cross”, “Demons are a girl’s best friend”, “Armata strigoi”, “Stossgebet”, “Resurrection by erection”, “ Where the wild wolves have gone”, “Blessed and possessed”, “Kiss of the cobra king”, “We drink your blood”, “Lupus dei”, Encore: “Sanctified with dynamite”, “Coleus sanctus”, “Werewolves of Armenia”
Θοδωρής Κλώνης
Φωτογραφίες: Έλενα Βασιλάκη
