Υπάρχουν κάποια σχήματα, που σε όλον τον πακτωλό κυκλοφοριών που υπάρχει, με τις νέες δουλειές τους αποτελούν ηλιαχτίδα στη σημερινή δισκογραφία. Πόσο μάλλον όταν δεν είναι «νεογνά» στη μουσική βιομηχανία, αλλά έχουν στην πλάτη τους πάνω από 32 χρόνια παρουσίας, δυστυχώς όμως με μόνο δυο κυκλοφορίες.
Ο λόγος γίνεται για τους Q5, οι οποίοι με τα “Steel The Light” (1984) και “When The Mirror Cracks” (1986), έκαναν πολλούς οπαδούς να αναφωνήσουν από χαρά, παρόλο που και οι δυο δίσκοι δεν έχουν κοινό μουσικό παρονομαστή, αφού οι συνθέσεις σε κάθε δουλειά είναι τελείως διαφορετικές. Κατάφεραν όμως, ειδικά με την παρθενική τους κίνηση, να βάλουν για πάντα το όνομα τους στη metal ιστορία, όχι αδίκως, αφού το “Steel The Light” δεν πρέπει να λείπει από καμία ενημερωμένη δισκοθήκη.
To 2012 τους προτάθηκε να παίξουν στο Sweden Rock Festival, κάτι που δέχτηκαν. Η μεγάλη ανταπόκριση που είχαν και τότε, αλλά και σε άλλα μέρη στον πλανήτη (όσοι ήταν στην εμφάνιση τους στην χώρα μας το 2014 εξέφρασαν τα καλύτερα λόγια), τους έκανε αργότερα να «λοξοδρομήσουν» και από μια «one off» ζωντανή εμφάνιση, να προσπαθήσουν να γράψουν καινούργιο υλικό, όπως και έγινε.
Έτσι, το “New World Order” βλέπει φέτος το φως της δημοσιότητας. Ένα από τα τραγουδια είναι το “One Night In Hellas”, δείγμα ότι μάλλον και το σχήμα είχε ωραίες εντυπώσεις από τη χώρα μας.
Δε σας κρύβω ότι πριν την πρώτη ακρόαση ήμουν πολύ διστακτικός, όπως και με κάθε «ξαναγεννημένο» καλλιτέχνη, αφού η καπήλευση του ονόματος στο βωμό του κέρδους ειναι κάτι σύνηθες. Ευτυχώς οι Q5 δεν έχουν υιοθετήσει τίποτα από τα παραπάνω. Το “New World Order” είναι η φυσική ηχητική συνέχεια της πρώτης δουλειάς τους, με πιο μοντέρνα παράγωγη. Όλο το άλμπουμ είναι δομημένο στο ύφος και το στυλ συνθέσεων που είχε το “Steel The Light”. Από ότι φαίνεται, μάλλον θέλησαν να φέρουν τον «αέρα» του άλμπουμ-σήμα κατατεθέν του σχήματος- στο σήμερα, κάτι που καταφέρνουν εύκολα, βάση του τελικού αποτελέσματος. Έχουν κρατήσει όλα τα μελωδικά σημεία, περάσματα, μέρη (πείτε τα όπως θέλετε) του παρελθόντος και τα έχουν μπολιάσει με πιο «φρέσκα» hard rock ακούσματα. Και αν στα 80s ηχούσαν άκρως «Αμερικάνικα», τώρα πια ακούγοντας τους, σου έρχονται στο μυαλό μπάντες από το Ηνωμένο Βασίλειο και την Ευρώπη και ξεχνάς την καταγωγή τους. Οι αναφορές σε σχήματα όπως οι AC/DC, KROKUS, AIRBOURNE, ACCEPT (μετά την επανένωση), νεότεροι DEMON, SAXON και παρεμφερή σχήματα του NWOBHM που δισκογραφούν ακόμα, ολίγων από AXEL RUDI PELL και SCORPIONS (των δυο τελευταίων δίσκων) είναι κάτι παραπάνω από εμφανείς.
Όταν οι συνθέσεις κινούνται σε mid tempo ρυθμούς, έχουν δώσει μεγάλη βαρύτητα στο «βρώμικο» boogie στοιχείο που έχουν κάποια από τα παραπάνω σχήματα. Όπως λέει και ένας φίλος, “τραγούδια που κουνάς ποπό εύκολα”. Όταν πάλι «ανεβάζουν» ταχύτητες, δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από ένα heavy metal συγκρότημα κλασσικού ήχου. Κατάφεραν να ταιριάξουν αρμονικά τα hard rock με τα metal στοιχεία του σήμερα, όντας παράλληλα «κολλημένοι» συνθετικά στο παρελθόν. Ο ακροατής θα βρει πολλά και καλόγουστα κιθαριστικά μέρη, πιασάρικα ρεφρέν, αλλά και «εμπορικά» σημεία, όπως δηλαδή «μας έχουν μάθει» οι Q5. Μην περιμένετε να ακούσετε άλλο ένα “Lonely Lady”, “Steel The Light” ή “Ain’t No Way To Treat A Lady”. Έχουν περάσει αυτές οι εποχές. Να είστε σίγουροι όμως, ότι το αποτέλεσμα είναι κάτι παραπάνω από ικανοποιητικό, σκεπτόμενοι και την τεράστια δισκογραφική αποχή τους. «Κάλιο αργά παρά ποτέ», που λέει και ο λαός μας. Οι πιο ρομαντικοί ίσως να το αποκτήσουν και σε βινύλιο αφού φημολογείται αυτή η έκδοση.
Το “New World Order” είναι συνολικά ένας πολύ σταθερός και “in your face” μελωδικός hard rock/metal δίσκος, που θα ευχαριστήσει όλους τους οπαδούς της μπάντας και χωρίς καμία αμφιβολία όλους αυτούς που μεγάλωσαν και γαλουχήθηκαν μουσικά με τις κυκλοφορίες της δεκαετίας του 1980. Τα 3 παλαιότερα μέλη, μαζί με τις δυο νέες προσθήκες, έχουν κάνει ένα rhythm section στιβαρό σαν βράχο, που αποδίδει τραγούδια που πρέπει να ακουστούν και να μπουν σε κάθε συλλογή οπαδού. Μακάρι η «Νέα Τάξη Πραγμάτων» να είναι η αρχή για μια -επιτέλους- λάμπρη πορεία.
7.5/10
Θοδωρής Μηνιάτης
