Οι RAIN, ένα νέο γκρουπ από την Αγγλία, μας συστήνονται με το ντεμπούτο τους “Singularity” ένα άλμπουμ που μπορεί να μην αγγίξει ένα μεγάλο κοινό αλλά που σίγουρα αναδεικνύει ένα τολμηρό όραμα και μεγάλες φιλοδοξίες αφού μιλάμε για ένα εντελώς απελευθερωμένο και απρόβλεπτο άλμπουμ με αμέτρητες prog καταβολές. Ας τα πάρουμε από την αρχή όμως.
Οι RAIN αποτελούνται από τους Rob Groucultt στα φωνητικά, κιθάρες και πλήκτρα, Andy Edwards στα τύμπανα, John Jowitt στο μπάσο και Mirron στη κιθάρα και τα δεύτερα φωνητικά. Ο Jowitt έχει κάνει προϋπηρεσία στους Άγγλους prog rockers IQ και FROST* και έπαιξε για ένα σύντομο διάστημα στους URIAH HEEP, ενώ ο Edwards έπαιζε στους PRIORY OF BRION του Robert Plant προτού ακολουθήσει τον Jowitt στους IQ και FROST*. Υπάρχει λοιπόν ένα αρκετά βαρύ πυροβολικό στη νεοσύστατη αυτή μπάντα. Πλάι τους έχουμε έναν τραγουδιστή με μια μοναδικά απαλή και λυρική φωνή και δύο κιθαρίστες με τρομερή φαντασία που αποτυπώνεται άψογα στις πέντε συνθέσεις του “Singularity” και στα 47 λεπτά του.
Αφήστε όμως στην άκρη ότι ξέρατε από τα συγκροτήματα που προανέφερα. Η μουσική των RAIN έχει λίγη έως καμία σχέση με το prog rock των IQ ή των FROST* καθώς είναι εντελώς απρόβλεπτη και δεν υπακούει στις όποιες νόρμες του prog rock ή metal και όποιος προσπαθήσει να την αποκωδικοποιήσει θα χαθεί. Όντως, οι RAIN τέμνουν πολλά είδη, ήχους και διαθέσεις με στόχο ένα πολύπλοκο και ιδιαίτερο μουσικό αμάλγαμα με τζαζ αναφορές, πιασάρικους ποπ ρυθμούς και φωνητικές γραμμές, οργιώδη μουσικά περάσματα, ambient και πολυφωνικά διαλείμματα καθώς και τα απαραίτητα παιχνίδια με το ρυθμό και την ατμόσφαιρα. Γενικά μιλάμε για ένα μουσικό τρένο με πολλές ανατροπές, με πολλά πάνω-κάτω. Ο ανυποψίαστος ακροατής θα εκπλαγεί ίσως από την απουσία ρεφραίν, ριφ και γενικά μιας ξεκάθαρης δομής και ενιαίας ατμόσφαιρας αλλά αυτός είναι ο στόχος της μπάντας και γι αυτό το καλύτερο που έχει να κάνει ο ακροατής είναι να αφεθεί πλήρως και να δει που θα τον πάει το τρενάκι. Στη πορεία μπορεί να χαθείτε και να σας κουράσει η διαδρομή αφού σε φάσεις τραβάει για πολύ (οι διάρκειες κυμαίνονται από επτά έως δεκατρία λεπτά) και δεν ξέρεις από πού να πιαστείς γεγονός που καθιστά το prog των RAIN σχετικά ελιτίστικο παρόλα αυτά ελκυστικό, τρομερά καλοπαιγμένο, πολυσύνθετο και προκλητικό στο αυτί και τον εγκέφαλο. Σε προκαλεί να σκεφτείς και να νιώσεις κάτι διαφορετικό, έστω και αν αυτό απαιτεί πολλές ακροάσεις, υπομονή και ανοιχτό μυαλό.
7,5 / 10
Φίλιππος Φίλης
