a
«Οι RAVENSTINE είναι ένα συγκρότημα, το οποίο δημιουργήθηκε εν μέσω της παγκόσμιας πανδημίας που υπήρχε. Οι Martin Sosna – κιθάρα και John A.B.C. Smith (μπάσο, GOD’S ARMY), όντας φίλοι για πολλά χρόνια και κάνοντας παρέα στην πανδημία, μια από τις μέρες που ήταν «κλεισμένοι» στο σπίτι του Sosa, ο ίδιος, παίρνοντας την κιθάρα του φίλου του, έπαιξε ένα απλό riff και κάπως έτσι «γεννήθηκε» το τραγούδι “Ravenstine”. Και οι δυο ζήτησαν την βοήθεια του επίσης φίλου τους Hanno Kerstan (drums, MYSTIC PROPHECY), να «τζαμάρει» μαζί τους. Το τρίο κυκλοφόρησε το εν λόγω τραγούδι σε CD single, σε 500 κόπιες, το οποίο έγινε άμεσα sold out. Έστειλαν σε δισκογραφικές το demo που είχαν ηχογραφήσει, και κάπως έτσι υπέγραψαν στην ROAR! Rock Of Angels Records!»
Όλα τα παραπάνω αποτελούν ένα μέρος του press release που συνοδεύει την κυκλοφορία, και δεν σας κρύβω ότι διαβάζοντας το σκέφτηκα «έλα μωρέ, άλλο ένα group, στα τόσα που ήδη υπάρχουν». Ακούγοντας όμως την παρθενική τους δουλειά, αλλάζεις γνώμη για αυτούς. Οι RAVENSTINE, είναι από αυτά τα συγκροτήματα που καταπιάνονται μουσικά με τον κλασσικό heavy metal ήχο, με τα όποια κλισέ και μουσικά στεγανά του. Ο ακροατής, που θα ασχοληθεί μαζί τους, δεν θα ακούσει κάτι καινούργιο ή πρωτοπόρο. Το αποτέλεσμα που βγαίνει από τα ηχεία είναι όμως τόσο καλοδουλεμένο, που αν είσαι φίλος του ήχου, δεν θα βαρεθείς σε καμία στιγμή, έτσι ώστε να «πηγαίνεις» από τραγούδι σε τραγούδι, απλά για να πεις με τον εαυτό σου «εντάξει, τους γνωρίσαμε και αυτούς, ας πάμε παρακάτω».
Σε όλη την διάρκεια της ακρόασης θα βρεις μουσικά μέρη που έχεις γνωρίσει στα 80s albums των ACCEPT, U.D.O, SAXON, JUDAS PRIEST και συναφών συγκροτημάτων, μπολιασμένα αρμονικά όμως με την «βρωμιά» και τον «αλήτικο», boogie ήχο σχημάτων όπως οι Σουηδοί BULLET, AIRBOURNE, KROKUS ή RATT, σε σημεία, πάντα όμως με το τελικό αποτέλεσμα να είναι αμιγώς metal. Οι RAVENSTINE, τιμώντας κυρίως τους πρωτοαναφερόμενους, έχουν στακάτα, πορωτικά και άκρως μελωδικά κιθαριστικά ριφ στα τραγούδια τους, μελωδίες που σε συνεπαίρνουν με τον ρυθμό τους, δυναμικά κουπλέ, ξεσηκωτικά ρεφραίν και όμορφα solos, και παρόλο που τα κομμάτια «κινούνται» σε mid tempo κλίμακες, δημιουργούν ένα τέτοιο ηχητικό πέπλο που δεν μπορεί να σε αφήσει αδιάφορο.
Κάθε σύνθεση, δείχνει περίτρανα την αγάπη τους για τον κλασσικό metal ήχο που μας προσέφεραν οι πρωτοπόροι/πατέρες» του είδους, έχοντας όμως επιλέξει και αυτοί, να τους θυμίζουν και όχι να τους κοπιάρουν, βάζοντας και την όποια δικιά τους πινελιά σε κάθε σύνθεση, θέλοντας να δώσουν στον οπαδό «φρέσκα» τραγούδια του σήμερα, με απλά παλιομοδίτικο ύφος, στυλ και ήχο. Έτσι το album ρέει με ωραίο τρόπο και δεν σου έρχεται η θέληση να σταματήσεις να το ακούς πριν τελειώσει. Τραγούδια όπως τα “Ravestine”, “Lady luck”, “Freedom day”, “Push it to the limit” και “Blue light”, «παίρνουν από το χέρι» τον δίσκο και του δίνουν την ώθηση που του αξίζει. Το group, βάση τελικού αποτελέσματος, θέλησε να δώσει στο κοινό συνθέσεις που να υμνούν την μουσική που τους μεγάλωσε, και όχι πιο μοντέρνες. Ίσως αυτός είναι και ο λόγος που ακόμα και οι διασκευές που έχουν επιλεγεί να εμπεριέχονται στο album, είναι σε τραγούδια που έχουν γράψει την δική τους ιστορία στο μουσικό χωροχρόνο.
Οι RAVENSTINE, κατάφεραν και αυτοί με το ντεμπούτο τους, να μας χαρίσουν ένα δίσκο που έχει ωραία τραγούδια που αξίζει να ακουστούν και να αγαπηθούν, χωρίς το συγκρότημα να είναι το “next big thing” στον metal χάρτη. Όσοι αρέσκεστε στα προαναφερθέντα συγκροτήματα αλλά και στο καλό και ποιοτικό heavy metal, ακούστε τους άμεσα. Θεωρώ ότι θα συμφωνήσετε μαζί μου, ότι αποτελούν μια πολύ ευχάριστη έκπληξη την φετινή χρονιά. Μακάρι να συνεχίσουν να μας προσφέρουν καλές δουλειές, γιατί φαίνεται ότι έχουν όλα τα φόντα να είναι στο προσκήνιο τα επόμενα χρόνια.
7,5 / 10
Θοδωρής Μηνιάτης
