Ομολογώ ότι δεν έχω ακούσει πάρα πολλά ελληνικά σχήματα που να παίζουν μοντέρνο metal, όχι επειδή πραγματικά δεν υπάρχουν, αλλά επειδή απλά δεν έτυχε. Παραδοσιακά, έχουμε έφεση σε κάποια συγκεκριμένα ιδιώματα (Hellenic black metal, επικό metal, thrash και τελευταία στο prog metal). Στο μοντέρνο metal όμως, δεν έχουμε κάποια ιδιαίτερη «σχολή», παρά το ότι υπάρχουν σχήματα αξιόλογα.
Οι REJECTION, δεν κατάγονται από κάποιο μεγάλο αστικό κέντρο. Είναι από την Κόρινθο και όλοι κατανοούμε τις δυσκολίες του να είσαι μία μπάντα από την επαρχία, παρότι έχουμε 2020… Μου κάνει εντύπωση πως η ευρύτερη περιοχή της Κορινθίας, έχει βγάλει μερικά πάρα πολύ ωραία/επιτυχημένα σχήματα, από τους 1000MODS και τους EXARSIS, μέχρι τον Γιώργο Κόλλια (NILE) και χαίρομαι ιδιαίτερα γι’ αυτό. Στα της μουσικής των REJECTION, τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. SLIPKNOT, FEAR FACTORY (ιδιαίτερα στα καθαρά φωνητικά), με ολίγη από LAMB OF GOD και SUICIDE SILENCE. Ωραία πράγματα δηλαδή.
Καλοπαιγμένη μουσική, με παραγωγή που μπορεί να μην είναι του επιπέδου των «μασκοφόρων» (αφού το budget είναι απείρως μικρότερο), όμως αναδεικνύει τα δυνατά σημεία των REJECTION και είναι όσο ευκρινής χρειάζεται και γενικότερα το “A new age of insanity”, βγάζει πολλή ενέργεια, χαρακτηριστικό συγκροτήματος που διψά για την μουσική. “You get what you give”, “Eyes of glass”, “Superiority complex”, από τις κορυφαίες στιγμές του άλμπουμ, που μου κράτησε παρέα αρκετές ώρες. Παρότι στον τρίτο τους δίσκο, το σχήμα μου βγάζει τη δίψα του πρωτοεμφανιζόμενου και σε συνδυασμό με όλες τους τις κινήσεις, μου δείχνουν ότι ήρθαν για να μείνουν και μου αρέσει αυτή η νοοτροπία.
7,5 / 10
Σάκης Φράγκος
