Παρασκευή βράδυ, δύσκολη κατάσταση. Τρομακτική νεροποντή, μποτιλιάρισμα, όχι οι πιο ανθρώπινες συνθήκες για να πας να δεις με θετική διάθεση μία συναυλία. Η αλήθεια είναι όμως, ότι οι ώρες που πέρασα στο Temple παρακολουθώντας τα τέσσερα σχήματα που συμμετείχαν, ήταν απολαυστικές και ξέχασα ότι προηγήθηκε…
Με λίγη καθυστέρηση βγήκαν στη σκηνή οι συμπατριώτες μας, EVIL WITHIN, ένα συγκρότημα που πριν λίγες εβδομάδες κυκλοφόρησε το ντεμπούτο του από την 7hard, με τίτλο “Darker than you” και όπως είναι φυσικό επακόλουθο, το set τους στηρίχτηκε πάνω σ’ αυτό το άλμπουμ. Death metal με κάποια διάσπαρτα black στοιχεία και περιστασιακά γυναικεία φωνητικά, από τους EVIL WITHIN, που με κέρδισαν και με τα τραγούδια και με τη σκηνική τους παρουσία. Φυσικά, highlight ήταν το “Beyond infinity”, όπου ανέβηκε στη σκηνή ο Σάββας Μπετίνης των ACID DEATH, μοιραζόμενος το μικρόφωνο με τη Λίλιαν (αφού το δικό του είχε τεχνικό πρόβλημα). Ο ηγέτης των ACID DEATH, έχει κάνει άλλωστε την παραγωγή στον δίσκο κι έκανε guest φωνητικά στο συγκεκριμένο τραγούδι και στον δίσκο. Πολύ θετικές εντυπώσεις από τους EVIL WITHIN, κρίμα που δεν ήταν περισσότερος κόσμος να τους παρακολουθήσει, παρά μόνο 30-40 άτομα.
Στη συνέχεια, είχαμε την ευκαιρία να δούμε τους Σλοβάκους symphonic metallers, ANTHOLOGY. Παρότι φαινομενικά είναι μία συμφωνική power metal μπάντα με γυναικεία φωνητικά, από το πιο πρόσφατο άλμπουμ τους, “Angel’s revenge”, έχουν εισάγει αρκετά aggressive στοιχεία κι έτσι έγιναν πιο ταιριαστοί στο συναυλιακό πακέτο. Η τραγουδίστρια, Raylyn Shayde, με το πολύ εντυπωσιακό stage outfit, κέρδισε τις εντυπώσεις, αφού συνδύασε την πολύ καλή φωνή με την εξαιρετική παρουσία επί σκηνής. Γενικότερα το σχήμα ήταν καλοπροβαρισμένο και παρότι ασφυκτιούσαν λόγω του ότι είναι πεντάδα, στη σκηνή του Temple, έδειξαν ότι έχουν εμπειρία από το σανίδι και παρότι μάλλον κανείς δεν ήξερε την μουσική τους μέχρι εκείνη τη στιγμή, αν μη τι άλλο δεν έδειξαν να αφήνουν τον κόσμο αδιάφορο, μέχρι που θα έλεγα ότι κέρδισαν και ορισμένους.
Οι CAELESTIA που ακολουθούσαν, ήταν για εμένα το μεγάλο στοίχημα της βραδιάς, αφού η μέτρια εμφάνισή τους πριν ένα χρόνο με τους INSOMNIUM και τους TRIBULATION, παρότι ήταν αποτέλεσμα τεχνικών προβλημάτων, είχε απλώσει τη σκιά της πάνω τους. Το video που είχαμε γυρίσει για το Rock Hard TV, έδειχνε το εντελώς διαφορετικό live πρόσωπό τους και στη σκηνή του Temple έδιωξαν οποιαδήποτε σύννεφα υπήρχαν. Πειστικότατη εμφάνιση από την extreme symphonic metal εξάδα, που απέδωσαν με ακρίβεια τα πολύ τεχνικά και απαιτητικά τους τραγούδια, βασιζόμενοι στο “Thanatopsis”, με μία πινελιά από το “Beneath abyss”, το ντεμπούτο τους και παρουσιάζοντας και δύο ολοκαίνουργια κομμάτια, από το χειροποίητο 7-ιντσο βινύλιο που κυκλοφόρησαν εκείνη τη μέρα, από τη NuN Records. Ιδιαίτερα το “Angel on fire”, αν δείχνει το μουσικό μονοπάτι που θα ακολουθήσουν στον επόμενο δίσκο, μας προϊδεάζει για σπουδαία πράγματα. Για το γκρουπ, η συναυλία αυτή ήταν και το ιδανικό «ζέσταμα» για την ευρωπαϊκή περιοδεία που έχουν σε λίγο καιρό, με τους VULTURE INDUSTRIES, HELHEIM και MADDER MORTEM.
Έφτασε και η ώρα των headliners, ενώ πλησίαζαν τα μεσάνυχτα. Η εικόνα του club, για ένα συγκρότημα σαν τους NIGHTRAGE, ήταν απογοητευτική. 100 άτομα συνολικά, συμπεριλαμβανομένων των συγκροτημάτων, των εργαζομένων και παρατρεχάμενων. Δικαίωμα του καθενός να επιλέξει που θα ξοδέψει τα χρήματά του, αλλά νομίζω ότι ο Μάριος Ηλιόπουλος έχει προσφέρει πολλά περισσότερα στην ελληνική και παγκόσμια σκηνή από πολλούς άλλους που τους χρυσοπληρώνουμε. Καταλαβαίνω, δεν είναι στο σχήμα ο Tomas Lindberg, ο Gus G., ο Fotis Benardo, ούτε κάποιος από τους λαμπερούς guest των πρώτων δίσκων. Ξέρετε κάτι όμως; Εγώ ξαναείδα έναν από τους καλύτερους frontmen του είδους, τον υπερκινητικό Ronnie Nyman, που άνετα βάζει κάτω πολλούς «αστέρες» της σκηνής και φωνητικά και όντας αεικίνητος, με το αμάνικο DISMEMBER μπλουζάκι του. Σούπερ επαγγελματική εμφάνιση από τον Μάριο και το γκρουπ του, που επέμεινε στους δύο τελευταίους δίσκους, παίζοντας λίγα τραγούδια από τις πρώτες δουλειές του, με τον –λιγοστό- κόσμο, να χτυπιέται σαν αφιονισμένος. Το “Wolf to man”, έχει βγει πριν λίγες εβδομάδες και μόλις επέστρεψα σπίτι, έβαλα να το ξανακούσω. Αυτό για εμένα λέει πολλά.
Σάκης Φράγκος
Φωτογραφίες: Πέτρος Πεταλάς – Petros Elathan Photography
