Μιας και τελικά θα παιχτεί η ταινία στους ελληνικούς κινηματογράφους (παρά το γεγονός πως στην αρχή φαινόταν πολύ χλωμό, όταν τον Αύγουστο είχα λάβει το link της ταινίας), ας πούμε μερικές κουβέντες σχετικά με το πολυαναμένομενο ντοκιμαντέρ για τη ζωή του μεγάλου «κοντού». Το λατρεμένου, Ronnie James Dio, που έχει τίτλο “Dreamers never die”.
Έχοντας μιλήσει με τη Wendy Dio πριν μερικά χρόνια, πολύ αναλυτικά, ήμουν βέβαιος ότι δεν θα έδινε το ΟΚ να γίνει ταινία για τον Dio, που δεν θα ικανοποιούσε τα υψηλά της στάνταρ. Οι σκηνοθέτες Don Argott και Demian Fenton, είναι φανατικοί οπαδοί της μουσικής του Ronnie James Dio, αλλά νομίζω πως τίποτα δεν θα ήταν ίδιο αν δεν τους προμήθευε η Wendy με πάρα πολύ σπάνιο υλικό, που δεν έχει δει ποτέ το φως της δημοσιότητας.
Νομίζω ότι το κλου της ταινίας, είναι το οπτικοακουστικό υλικό από την καριέρα του Dio από τα 50s και 60s, με πολύ χρήσιμες λεπτομέρειες για την οικογένειά του, για το ατύχημα που παραλίγο να του κοστίσει τη ζωή, τρομερές φωτογραφίες, τρομερά video.
Δεν θέλω να μπω στη διαδικασία spoiler, αλλά θεωρώ ότι γενικότερα το ακυκλοφόρητο οπτικοακουστικό υλικό της ταινίας, είναι ό,τι ζητά ένας οπαδός του τεράστιου αυτού τραγουδιστή. Φωτίζονται όλες οι περίοδοι της καριέρας του, με ειδική μνεία στο “Hear N’ Aid” και ουσιαστικά φτάνει μέχρι το “Dream Evil”, κάνοντας απλά επιφανειακή (ή καθόλου) αναφορά στην ύστερη σόλο καριέρα του με τους DIO ή τους SABBATH και πετάγεται στους HEAVEN & HELL. Άλλωστε, τι να προλάβει ο σκηνοθέτης να δείξει μέσα σε δύο ώρες από αυτήν την καριέρα που θα ζήλευε ο οποιοσδήποτε καλλιτέχνης; Οι τελευταίες σκηνές, με τον Dio στο νοσοκομείο, νομίζω ότι θα προκαλέσουν κλάματα με αναφιλητά, σε όποιον δει την ταινία και θα πρέπει να προετοιμαστούμε όλοι γι’ αυτό. Προσωπικά, είδα 3 φορές την ταινία, δεν μπόρεσα όμως να ξαναδώ τις τελευταίες σκηνές παραπάνω από μία φορά… Ήταν αδύνατο…
Φυσικά, μιλάνε για τον Dio μεγάλες προσωπικότητες, μουσικοί που έπαιξαν μαζί του, όπως ο Tony Iommi ή ο Geezer Butler, ο Vinny Appice, ο Bill Ward, αλλά και οι Rob Halford, Jack Black, Sebastian Bach, Lita Ford και πολλοί άλλοι. Μην περιμένετε ίντριγκα, «χολή», «κιτρινίλα». Είναι μία ταινία, όπως πιθανώς να ήθελε και ο ίδιος να βγει μετά τον θάνατό του.
“Dream”, μία λέξη που χρησιμοποιούσε τακτικά στα τραγούδια του. “I should have been a dreamer”, “Dream evil”, “Fever dreams”… Ποιος είπε ότι τα όνειρα πεθαίνουν; Ποιος είπε ότι πεθαίνουν οι ιδέες; Ο Dio ήταν ιδέα και θα ζει πάντα μέσα στις ψυχές μας, ως ο μουσικός πατέρας όλων μας…
Το “Dreamers never die”, θα προβληθεί την Τετάρτη 28/9 στο Δαναό, εμένα θα μου επιτρέψετε όμως να πάω να την ξαναδώ στις 24/10 στο Gagarin205, στα πλαίσια του Gimme Shelter Film Festival, που εκτός του πάνελ των ομιλητών, θα υπάρχει και live των ROCK N’ ROLL CHILDREN. Ως έξτρα κίνητρο, θα έχω και το bonus material, που δεν το είχε η υδατογραφημένη μου κόπια!
Να μην ξεχάσω, σε λίγες μέρες, έρχεται στο Rock Hard, μία 40λεπτη συζήτηση με τη Wendy Dio, για την ταινία, αλλά και τη ζωή του Ronnie James Dio.
Σάκης Φράγκος