a
Το ποιοι είναι οι ROTTING CHRIST, ποια είναι τα μουσικά τους πεπραγμένα και ποιο είναι το ποιόν τους ως καλλιτέχνες, αλλά και ως άνθρωποι δεν χρειάζεται να το γράψω. Όλοι μας τα ξέρουμε και όλοι μας τους σεβόμαστε γι’ αυτά. Φέτος η μπάντα συμπληρώνει 30 συναπτά έτη σκηνικής παρουσίας από το πρώτο live που έδωσε. Από τότε μετράνε κάτι παραπάνω από 1100 shows, σε 65 χώρες και σε 4 ηπείρους. Με εμφανίσεις σε χώρες (πέραν των συνηθισμένων που μια μπάντα μπορεί να παίξει) όπως οι Βενεζουέλα, Πουέρτο Ρίκο, Παναμάς, Γουατεμάλα, Παραγουάη, Αρμενία, Καζακστάν, Σρι Λάνκα, Ταϊλάνδη και αρκετές ακόμα. Με αφορμή την επερχόμενη εμφάνισή τους στο CHANIA ROCK FESTIVAL, ανατρέχουμε πίσω στο χρόνο και θυμόμαστε συναυλιακές ιστορίες που αφενός είναι ιδιαίτερης σημασίας για τη μπάντα, αλλά και ιστορίες συναυλιακής τρέλας που βίωσαν τα αδέρφια Τόλη και οι υπόλοιποι CHRIST, κατά τη διάρκεια του 30τούς τους “σεργιανιού” στις σκηνές της υφηλίου.
Το πρώτο ντέμο της μπάντας, “Leprosy of Death”, κυκλοφόρησε το Νοέμβριο του 1988 και το δεύτερο, “Decline’s Return”, τέλος Ιανουαρίου του 1989. Η μπάντα έχει νοικιάσει το δικό της χώρο, κάπου στο κέντρο της Αθήνας, προβάρει καθημερινώς και εκεί έδωσε και το πρώτο της live. Το κοινό ήταν μικρό, μιας και αποτελούταν από κοντινούς φίλους της μπάντας, οι οποίοι πραγματικά τα “έσπασαν”, με τα θύματά τους τα ντραμς, τα μικρόφωνα, αλλά και τον ίδιο το χώρο, με τους τοίχους και τις μοκέτες να μην γλιτώνουν. Ο ιδιοκτήτης του χώρου αφού γλίτωσε το εγκεφαλικό, έστειλε τη λυπητερή στους Σάκη, Θέμη και Jim. Το Σεπτέμβριο του 1989 η μπάντα ταξιδεύει στην επαρχία και δίνει ίσως την πρώτη της συναυλία εκτός της πρωτεύουσας. Παρέα με τους Death Courier και Cactus, σκόρπισαν τον πανικό στους Πατρινούς οπαδούς του ακραίου ήχου, παίζοντας στο Υπόγειο της οδού Ηφαίστου στην Πάτρα.
Η μπάντα δουλεύει ακατάπαυστα και συστηματικά για το πρώτο της album “”Thy Mighty Contract”, το οποίο προκαλεί τρομερή αίσθηση στη τότε underground σκηνή μόλις κυκλοφόρησε και σήμερα θεωρείται ένα από τα πιο κλασικά του black metal ήχου. Κανονίζεται έτσι και η πρώτη ευρωπαϊκή περιοδεία στην οποία συμμετέχουν οι ROTTING CHRIST, μαζί με τους IMMORTAL και BLASPHEMY, η οποία είχε το προκλητικότατο όνομα “Fuck Christ Tour”. Και οι τρεις μπάντες ανήκαν στο roster της Osmose Productions, η οποία χαρακτήρισε την περιοδεία ως την πρώτη black metal περιοδεία. Η περιοδεία έκανε σταθμούς σε χώρες όπως οι Δανία, Ολλανδία, Γερμανία, Βέλγιο και Γαλλία, με τα χαοτικά περιστατικά κατά τη διάρκεια της περιοδείας να μην λείπουν, από χριστιανικές οργανώσεις που μαζεύονταν έξω από τους συναυλιακούς χώρους της περιοδείας δημιουργώντας διάφορα θέματα, μέχρι και απειλές για βόμβες σε club που φιλοξενούσε συναυλία της «ανίερης τριάδας». Έντονη παραφιλολογία είχε αναπτυχθεί πως οι ROTTING CHRIST είχαν πλακωθεί με τους IMMORTAL, αλλά πρόσφατα, τόσο ο Σάκης όσο και ο Jim, στην επίσημη βιογραφία της μπάντας “Non Serviam”, ξεκαθάρισαν πως δεν ήταν τίποτα παραπάνω από μικροπαρεξηγήσεις που ούτε καν υφίστανται πλέον.
Το φθινόπωρο του 1994 έχει φτάσει η ώρα της κυκλοφορίας του “Non Serviam”. Η συνεργασία της μπάντας με την Osmose Productions έχει τιναχτεί στον αέρα και οι ROTTING CHRIST έχουν βρει στέγη στην Unisound Records για την κυκλοφορία του δεύτερου δίσκου τους. Η σχεδόν παντελής προώθηση και διανομή του “Non Serviam” είχε αρνητικό αντίκτυπο στις προτάσεις για συναυλίες εκτός Ελλάδας, με τη μπάντα να κανονίζει την πρώτη του επίσκεψη σε δύο «εξωτικούς» για τότε προορισμούς. Το 1994 η μπάντα επισκέπτεται το Ισραήλ και φυσικά δεν γινόταν να μην υπάρχει κάτι πιπεράτο στα παρελκόμενα της συναυλίας. Όχι, αυτή τη φορά το όνομα δεν προξένησε κανένα πρόβλημα στο συγκρότημα, αλλά ένα ορθογραφικό λάθος στο εισιτήριο του Σάκη, όπου ήταν γραμμένος σαν “Τόληφ” αντί για Τόλης και μια μακριά γενειάδα που έφερε τότε ο frontman των CHRIST, τον οδήγησαν σε ανάκριση από το προσωπικό ασφαλείας του εκεί αεροδρομίου, μιας και οι Ισραηλινοί είχαν υπόνοιες πως επρόκειτο για τρομοκράτη.
Την επόμενη χρονιά (1995) η μπάντα κανονίζει να περάσει τον Ατλαντικό για πρώτη φορά και να παίξει στο Μεξικό. Τις ημέρες της επίσκεψης της μπάντας ο εγκέλαδος χτύπησε τη χώρα, βρίσκοντας τη μπάντα στο δωδέκατο όροφο ενός ξενοδοχείου. Ο σεισμός των 6.5 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ και της διάρκειας των 55 δευτερολέπτων δεν είναι και η καλύτερη εμπειρία που μπορεί να έχει κάποιος, ειδικά όταν βρίσκεται τόσο ψηλά από το έδαφος. Υπήρξαν αρκετοί θάνατοι και θύματα από το σεισμό εκείνη τη μέρα, με το επίκεντρό του να προσδιορίζεται γεωγραφικά στην πόλη την οποία είχε παίξει ζωντανά η μπάντα το προηγούμενο βράδυ…
To 1996 το συγκρότημα κυκλοφορεί το “Triarchy of the Lost Lovers” και η μπάντα μετατρέπεται επίσημα σε συγκρότημα πλήρους απασχόλησης, με τι απαιτήσεις για lives να αυξάνονται κατακόρυφα. O Jim έχοντας αποκτήσει πλέον οικογένεια, αδυνατεί να ακολουθήσει το βαρύ πρόγραμμα της μπάντας και τελικά αποχωρεί από τους ROTTING CHRIST. Μετά από λίγο, ο Θέμης αδυνατεί για περίπου ένα χρόνο να ακολουθήσει τις υποχρεώσεις της μπάντας για προσωπικούς λόγους και ο Σάκης βρίσκεται μόνος και ένα βήμα πριν να διαλύσει το συγκρότημα. Τελικά ο Σάκης ζητάει τη συνδρομή της Century Media στο να βρεθούν μουσικοί, έτσι ώστε να καλυφθούν τα κενά για τις ευρωπαϊκές συναυλίες που είχαν κανονιστεί. Η εταιρεία βρίσκει για τη μπάντα έναν Αφγανό που ζούσε στη Γερμανία, για να καλύψει τη θέση του μπασίστα, τον Muslim Kaneshka και τον Markus Freiwald (ex-SODOM) για να αντικαταστήσει το Θέμη πίσω από τα ντραμς. Τότε ήταν που ανέλαβε τη δεύτερη η κιθάρα ο Κώστας Βασιλακόπουλος, ο οποίος όμως δεν μπορούσε να παίξει στις τελευταίες 15 ημερομηνίες της περιοδείας και εν τέλει αντικαταστάθηκε από τον Ricardo Amorim (MOONSPELL). Όπως αναφέρει ο Σάκης στην επίσημη βιογραφία της μπάντας, στο τέλος της περιοδείας έπαιζε με έναν Γερμανό, έναν Πορτογάλο και έναν Αφγανό, όντας ο μόνος Έλληνας στη μπάντα…
Οι χρονιές 1997 και 1998 κύλησαν ήρεμα από συναυλιακής άποψης για τη μπάντα, με τη μπάντα το 1998 να ξαναπερνάει τον Ατλαντικό και να δίνει 4 συναυλίες στη Βραζιλία. To 1999 εκτός από μια ευρωπαϊκή περιοδεία για την προώθηση του “Sleep of the Angels”, περιλαμβάνει και την πρώτη φορά που οι ROTTING CHRIST επισκέπτονται τις Ηνωμένες Πολιτείες για 11 εμφανίσεις. Φυσικά δεν γινόταν να μην παρουσιαστούν παρατράγουδα, καθώς έντονες αντιδράσεις εκδηλώθηκαν από κάποιον κ. Gary Bauer, ο οποίος ήταν και υποψήφιος πρόεδρος με τους Ρεπουμπλικάνους. Σε ομιλία του ο υπερσυντηρητικός Bauer είχε τότε αναφερθεί σε μουσικά σκουπίδια, συμπεριλαμβάνοντας και τις Sinead O’Connor και Madonna, ενώ χαρακτήρισε τους CHRIST ως «ομοφυλοφιλικό μουσικό συγκρότημα».
Έχοντας ήδη μπει η νέα χιλιετία, βρίσκει τη μπάντα στις αρχές του 2000 να επισκέπτεται για πρώτη φορά την Τουρκία. Η μπάντα εκτός από προβλήματα μεταφοράς που αντιμετώπισε, είχε βρεθεί και αντιμέτωπη και με φανατισμένους Τούρκους ακροδεξιούς. Χαρακτηριστικό είναι το περιστατικό κατά το οποίο η μπάντα έχει κανονίσει meet ‘n greet με τους οπαδούς της στην Κωνσταντινούπολη και ο διοργανωτής έβαλε άρον άρον τη μπάντα μέσα στο αυτοκίνητό του, έτσι ώστε να την γλιτώσει από το μένος των ακροδεξιών, οι οποίοι τους καταδίωκαν στους δρόμους της πόλης. Το “Khronos” που κυκλοφόρησε τον Αύγουστο του 2000 δεν υποστηρίχθηκε πολύ από ζωντανές εμφανίσεις, σε αντίθεση με το “Genesis” (2002) που η μπάντα έδωσε πάνω από 35 συναυλίες για την προώθησή του, κυρίως στην Ευρώπη. Τον Νοέμβριο του ίδιου έτους η μπάντα εμφανίζεται ως Rotting Grist στα Ιωάννινα, με το διοργανωτή να αλλάζει το όνομα του συγκροτήματος κατά την προώθηση του live, προσπαθώντας να αποφύγει πιθανή ακύρωση της συναυλίας. Η εμφάνιση της μπάντας στο Gagarin 205, τον Φεβρουάριο του 2003 βιντεοσκοπείται και μαζί με σκηνές από μια συναυλία του 1996 στην Κρακοβία της Πολωνίας, περιέχονται στο “In Domine Sathana”, το πρώτο DVD του γκρουπ. Μερικούς μήνες αργότερα, τον Αύγουστο, οι ROTTING CHRIST εμφανίζονται στο Wacken Open Air και γίνονται η πρώτη ελληνική μπάντα που εμφανίζεται στο ξακουστό metal φεστιβάλ.
Η κυκλοφορία του “Sanctus Diavolos” έφερε ακόμη περισσότερη αναγνώριση στη μπάντα, η οποία κάνει την πρώτη της παγκόσμια περιοδεία για την προώθηση του δίσκου. Παρόλα ταύτα τα παρατράγουδα συνέβησαν στην Ελλάδα αυτή τη φορά και όχι σε κάποια άλλη χώρα. Οι ROTTING CHRIST ήταν προγραμματισμένο να παίξουν ως support στους MEGADETH, στα πλαίσια του διήμερου φεστιβάλ G-Fest σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη (2005). Ο αναγεννημένος πλέον χριστιανός, από το 2002, Dave Mustaine, αρνήθηκε να μοιραστεί την ίδια σκηνή με τους CHRIST, τους οποίους και χαρακτήριζε ως «άκρως σατανιστικό συγκρότημα». Επόμενο ήταν η μπάντα να ακυρώσει τις εμφανίσεις της στο φεστιβάλ και να πραγματοποιήσει την πρώτη της παγκόσμια περιοδεία, χωρίς να εμφανιστεί «εντός έδρας».
Το 2007 κυκλοφόρησε το “Theogonia” το οποίο εγκαινίασε μια νέα εποχή για τους ROTTING CHRIST, οι οποίοι εισήγαγαν καινούργια στοιχεία στον ήχο τους εκτοξεύοντας τη δημοτικότητά τους. Η περιοδεία που ακολούθησε ήταν η μεγαλύτερη που είχε κάνει η μπάντα, δίνοντας 123 συναυλίες μέσα στο 2007. Μαζί τους περιόδευσαν ονόματα όπως οι MALEVOLENT CREATION, INCANTATION και KRISIUN. Αξιομνημόνευτο είναι ένα περιστατικό στην Πολωνία, όπου ακροδεξιοί έκαναν επίθεση άνευ αιτίας στον οδηγό και το συνεργείο των KRISIUN, την ώρα που οι Βραζιλιάνοι deathsters έπαιζαν επί σκηνής. Η τριάδα των αδερφών Kolesne, που απαρτίζουν την μπάντα, αφού ολοκλήρωσαν την εμφάνισή τους και έμαθαν τι είχε προηγηθεί, βρήκαν τα «καλόπαιδα» και χωρίς πολλά-πολλά τους έριξαν ένα… «μπερντάκι» ξύλο.
Ο διάδοχος του “Theogonia”, “Aealo”, κυκλοφόρησε το 2010 και δεν έτυχε το ίδιο θερμής υποδοχής σε σχέση με του προκάτοχό του. Η μπάντα όμως όχι μόνο αλώνισε ξανά την Ευρώπη, αλλά ξαναπέρασε στην απέραντη όχθη του Ατλαντικού, συναντώντας ξανά το Αμερικάνικο κοινό, έχοντας μαζί παρέα τους MELECHESH, αλλά και άλλες μπάντες. Μπορεί προβλήματα να υπήρχαν ξανά σε πολλούς σταθμούς της περιοδείας, αλλά όπως έχει δηλώσει και ο Σάκης, η περιοδεία αυτή ήταν που τους έκανε πιο γνωστούς από ποτέ και σηματοδότησε τη σταθερή παρουσία της μπάντας στις ΗΠΑ.
Το “Κατά τον Δαίμονα Εαυτού” κυκλοφόρησε το 2013 με τον Σάκη να δοκιμάζει καινούργια πράγματα, κυρίως στο κομμάτι του concept, μιας και οι στίχοι ακουμπούσαν τον αποκρυφισμό διάφορων αρχαίων πολιτισμών. To 2014 και αφού έχουν προηγηθεί τη προηγούμενη χρονιά, πολλές συναυλίες επί ευρωπαϊκού εδάφους, αλλά και μια τουρνέ στην Νότιο Αμερική, η μπάντα επισκέπτεται για πρώτη φορά το Καζακστάν, τη Σρι Λάνκα, αλλά και την Ταϊλάνδη. Πατώντας μάλιστα η μπάντα το πόδι της στη Ταϊλάνδη, βρίσκεται εν εξελίξει ένα ακόμα πραξικόπημα (μετρά σαν χώρα πάνω 10 πραξικοπήματα αφότου έπαψε να είναι απόλυτη μοναρχία, το 1932), με οπλισμένους στρατιωτικούς να βρίσκονται στους δρόμους. Παρόλα ταύτα, η συναυλία του συγκροτήματος ολοκληρώθηκε θριαμβευτικά.
Το “Rituals” (2016) που ακολουθεί βρίσκει τους ROTTING CHRIST να βυθίζονται ακόμα περισσότερο στη θεματολογία που αναπτύχθηκε στον προκάτοχό του. Το αποτέλεσμα μπορεί να δίχασε πολλούς Έλληνες οπαδούς, αλλά στο εξωτερικό ο δίσκος αυτός ήταν επιτυχημένος εμπορικά, με τις συναυλιακές υποχρεώσεις της μπάντας να αυξάνονται κι άλλο. Οι CHRIST οργώνουν κυριολεκτικά την Αμερικανική ήπειρο, παίζοντας σε Η.Π.Α., Καναδά, Μεξικό, Παναμά, Βραζιλία, Αργεντινή, Βολιβία, Χιλή, Κολομβία, Κόστα Ρίκα, Ελ Σαλβαδόρ και Γουατεμάλα. Επισκέπτονται για πρώτη φορά τη Νότια Αφρική, παίζοντας ζωντανά σε Cape Town και Johannesburg.
Το 2017 φέρνει καινούργιες ημερομηνίες στη μπάντα και φυσικά το 2018, τα μέλη του συγκροτήματος θα το θυμούνται για πολλά χρόνια. Ο λόγος είναι η επεισοδιακή τους επίσκεψη στη Γεωργία. Η μπάντα έχει κανονίσει ένα τριήμερο εμφανίσεων σε Γεωργία, Αρμενία και Ουκρανία. Μόλις το συγκρότημα έφτασε στο αεροδρόμιο του Τμπίλισι, οι υπεύθυνοι ασφαλείας ζήτησαν από τον Σάκη και το Θέμη να τους ακολουθήσουν για να τους ανακρίνουν. Ξαφνικά, και αφού τους κατάσχεσαν κινητά και διαβατήρια, τους έχωσαν χωρίς πολλές κουβέντες ή εξηγήσεις σε ένα κελί. Για πολλές ώρες δεν τους εξηγούσε τίποτα και κανένας τι συμβαίνει, προφασιζόμενοι πως ήταν άκρως απόρρητος ο λόγος κράτησής τους. Τελικά, μετά από κινητοποίηση των υπολοίπων μελών της μπάντας και του διοργανωτή, μαζεύτηκε κόσμος και ετοιμαζόταν για διαδήλωση, πράγμα που λειτούργησε ως μοχλός πίεσης στην εκεί κυβέρνηση, με αποτέλεσμα τα αδέρφια Τόλη να αφεθούν ελεύθεροι. Έμαθαν τότε πως τα ονόματά τους ήταν καταχωρημένα σε μια λίστα ονομάτων τρομοκρατών που αποτελούσαν εθνική απειλή για την ασφάλεια της Γεωργίας… (!!!) Παρεμπιπτόντως, αμέσως μετά από την απελευθέρωση του Σάκη και του Θέμη, και μετά από 12 ώρες κράτησης, σύσσωμη η μπάντα μετέβη στο συναυλιακό χώρο, όπου και την ίδρωσε τη φανέλα, παρά την περιπέτεια που είχε περάσει.
2019 πλέον και τον περασμένο Φεβρουάριο η μπάντα κυκλοφορεί τον τελευταίο της δίσκο, “The Heretics”. Η πιο πρόσφατη ιστορία συναυλιακής τρέλας που βίωσε η μπάντα και όλοι μας θυμόμαστε λόγω του ντόρου που δημιουργήθηκε, έλαβε χώρα στην Πάτρα. Στις 15 Μαρτίου είναι προγραμματισμένη συναυλία της μπάντας στον πολυχώρο Αίγλη, ο οποίος ανήκει στο Δήμο Πατρέων. Στο “ξεκούδουνο” γίνεται μια δημοσίευση σε ένα λογαριασμό στο Facebook, ο οποίος έφερε το όνομα χρήστη «Ιερά Μονή Εσφιγμένου» και καλούσε την Ιερά Μητρόπολη Πατρών να μεσολαβήσει έτσι ώστε να ακυρωθεί η συναυλία του «Σάπιου Χριστού», όπως ανέφερε το εν λόγω post. Ο λογαριασμός αυτός τελικά δεν είχε καμία σχέση με την Μονή, αλλά ανήκει σε «φίλους» της Μονής Εσφιγμένου. Ο Δήμος τελικά ανακοινώνει πως δεν μπορεί να παραχωρήσει το χώρο για την συναυλία, επικαλούμενος κώλυμα ηλεκτρολογικής φύσεως στον κλιματισμό του χώρου, ο οποίος ως εκ θαύματος, την επομένη μέρα που έπαιζε ο Γιάννης Αγγελάκας στον ίδιο χώρο, θα λειτουργούσε κανονικά…
Η διοργανώτρια εταιρεία έπειτα από συζητήσεις προσπάθησε να μεταφέρει τη συναυλία σε άλλο χώρο, αλλά σε εκείνο το σημείο μπήκε στο κάδρο και η Χρυσή Αυγή, με τον υποψήφιό της για την περιφέρεια Δ. Ελλάδας, να μεταβαίνει στον Μητροπολίτη ζητώντας την ακύρωση της συναυλίας, καθώς και στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Πατρών, όπου έγινε έγγραφη καταγγελία, αναφέροντας ότι η εκδήλωση αυτή προσβάλει την Ορθόδοξη Πίστη. Τελικά η συναυλία αναβλήθηκε και έγινε τον Μάιο χάρη στα μικροκομματικά συμφέροντα…
30 χρόνια αδιάληπτης συναυλιακής παρουσίας συμπληρώνονται φέτος για τη μεγαλύτερη metal μπάντα που έχει βγάλει ο τόπος μας. Το Σάββατο 6 Ιουλίου, όσοι βρεθούν στα Χανιά θα έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν τη μπάντα πάνω στο σανίδι του Chania Rock Festival, παρέα με τους σημαντικούς DEMONS & WIZARDS, τους Σκοτσέζους HOLOCAUST, τους Τυνήσιους CARTHAGODS, καθώς και τις δικές μας DIAMOND SIGNS.
Θανάσης Μπόγρης
