Αδιαμφισβήτητα οι SABATON είναι οι ηγέτες της νέας γενιάς του heavy metal. Έχουν το δικό τους φανατικό κοινό το οποίο χρόνο με το χρόνο μεγαλώνει, είναι συνεπείς δισκογραφικά και τρία χρόνια μετά το “The last stand”, επιστρέφουν με το νέο τους άλμπουμ που έχει τον μεγαλεπήβολο τίτλο “The great war”. Ένας concept δίσκος που το συγκρότημα διαπραγματεύεται γεγονότα του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Μουσικά όμως που κινείται ο δίσκος;
Η αλήθεια είναι πως με την κυκλοφορία του “Bismark” οι απαιτήσεις ανέβηκαν κατακόρυφα, μιας και το τραγούδι είναι κάτι παραπάνω από εξαιρετικό και σε συνάρτηση με το καταπληκτικό βίντεο, όλοι είχαμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας πως οι SABATON ετοιμάζουν κάτι πολύ μεγάλο! Η κρυάδα ήρθε όταν και μάθαμε πως το συγκεκριμένο άσμα δε θα βρίσκεται στο άλμπουμ. Οπότε και η αγωνία χτυπούσε κόκκινο.
Όταν έλαβα το promo του δίσκου η ακρόαση ήταν μονόδρομος. Πως θα ακουγόταν το συγκρότημα τρία χρόνια μετά όταν και το ίδιο έχει ανεβάσει τον πήχη ψηλά και δηλώνοντας πως θα πάει λίγο παραπέρα τη μουσική του; Αν υπάρχει κάποιος που πιστεύει πως οι SABATON θα αλλάξουν μουσική ταυτότητα κάνουν λάθος. Αυτό που έκαναν ήταν να προσθέσουν έξυπνες πινελιές στη μουσική τους προκειμένου να δημιουργήσουν κάτι το ενδιαφέρον. Το κατάφεραν; Εν μέρει ναι!
Ο ακροατής με το «καλημέρα» του δίσκου και το “The future of warfare” θα αντιληφθεί πως η μπάντα προσπαθεί να εισάγει κάποια ψευτο-progressive στοιχεία στη μουσική τους τα οποία και λειτουργούν αρκετά καλά. Δυνατό ρεφραίν, σήμα-κατατεθέν του συγκροτήματος, break και solo. Τραγούδι ιδανικό για να ξεκινήσει το άλμπουμ. Στη συνέχεια οι SABATON μας μεταφέρουν στην ιστορία του Λόρενς της Αραβίας και το “Seven pillars of wisdom”. Κλασσικό SABATON τραγούδι με ωραίο κουπλέ και ρεφραίν που υμνεί την ευρωπαϊκή power metal σκηνή. Τραγούδι που θα αγαπηθεί σίγουρα από τους οπαδούς της μπάντας όπως και το επόμενο το “82nd all the way”. Από τα καλύτερα τραγούδια του δίσκου, οι SABATON μας μιλάνε για την αεροπορία και την είσοδο της Αμερικής στον πόλεμο! Δισολία στο intro, ρεφραίν από αυτά που γράφουν για πλάκα σαν συγκρότημα. Η ένταση ανεβαίνει στο μεσαίο σημείο του τραγουδιού που σου αφήνει ένα χαμόγελο στο τελείωμά του! Το “Attack of the dead men” μιλάει για την επίθεση των Γερμανών με αέριο εναντίον των ρωσικών και πολωνικών δυνάμεων. Τραγούδι που θυμίζει αρκετά το “Resist and bite” από το “Heroes”. Εντύπωση προκαλούν τα techno στοιχεία στη μουσική τους, ακολουθώντας τη μόδα των καιρών και συγκροτήματα όπως οι BEAST IN BLACK. Ωραίο τραγούδι με πάρα πολύ όμορφο solo! “Devil dogs” για τη συνέχεια που είναι αφιερωμένο στις αμερικάνικες δυνάμεις καταδρομών. Τυπικό τραγούδι SABATON, όχι κάτι το ιδιαίτερο, αλλά ακούγεται αρκετά ευχάριστα. Θα το χαρακτήριζα «εμβατηριακό» και έχει όλα τα στοιχεία που λατρέψαμε στο power metal. Η συνέχεια ανήκει στον “Red baron”. Τραγούδι που θυμίζει κατά πολύ το “Easy livin’” των Θεών URIAH HEEP στα κουπλέ του. Τόσο πολύ που σε αναγκάζει να πεις πως το έκαναν και ξεπατικωτούρα. Με χάλασε; Καθόλου προσωπικά. Εξαιρετική η χρήση των hammonds δίνουν στο τραγούδι την ατμόσφαιρα που πρέπει να έχει, σε μία κίνηση που το συγκρότημα θέλει να αποτίσει φόρο τιμής σε ένα από τα μεγαλύτερα συγκροτήματα όλων των εποχών. Love or hate τραγούδι όπως και να ‘χει!
Ίσως η μεγαλύτερη μάχη του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, είναι αυτή του Pachendale. Οι περισσότεροι γνωρίζουν τη συγκεκριμένη μάχη από το τραγούδι των IRON MAIDEN. Οι SABATON έχουν δώσει στο κομμάτι τον τίτλο του άλμπουμ και αν μη τι άλλο είναι εντυπωσιακό! Συμφωνικό ξεκίνημα, με την ορχήστρα να δίνει τον τόνο του τραγουδιού σε έναν mid tempo οδοστρωτήρα. Ηρεμία στα κουπλέ του με τα πλήκτρα να δίνουν την ανάλογη ατμόσφαιρα. Ξέσπασμα πριν το ρεφραίν και κατάληξη στο πιο συναυλιακό σημείο του τραγουδιού! Εκπληκτικό ρεφραίν, δυνατό, βγάζει ένταση και προβλέπεται πως θα είναι must στις συναυλίες τους! Καταπληκτικό τραγούδι! Το “Ghost in the trenches” μας μιλάει για τον Francis Pegahmagabow, τον γητευτή των sniper, έναν από τους μεγαλύτερους πολεμιστές του πολέμου. Σαν τραγούδι δεν λέει και πάρα πολλά, τυπικό, χωρίς να έχει κάτι που να το «ανεβάζει», μου έδωσε την εντύπωση πως μπήκε απλά για να πει στον δίσκο. Θεωρώ πως δεν θα απασχολήσει κανέναν κατά την ακρόαση του δίσκου, με εξαίρεση το καταπληκτικό τελείωμά του. Και πάμε στη μάχη του Verdun και στο ομώνυμο τραγούδι. Οι περισσότεροι το έχετε ακούσει. Τραγούδι που θυμίζει το “Send me a sign” των GAMMA RAY σε όλα του τα σημεία και ειδικότερα στο ρεφραίν. Για να πούμε και την μαύρη αλήθεια, από τη στιγμή που είχαμε ακούσει το “Bismark” πρώτο, το συγκεκριμένο δεν μπορεί να μπει σε καμία σύγκριση. «ΟΚ» τραγούδι, οι οπαδοί της μπάντας θα το λατρέψουν αλλά μέχρι εκεί! Να πούμε πως η μπάντα στη εισαγωγή του solo θυμίζει το “Chemical wedding” του Βασιλιά Βρασίδα, κάνοντας εμφανέστατες τις επιρροές της. Το “The end of the war to end all wars” είναι το τελευταίο τραγούδι του δίσκου. Στην εισαγωγή του τα πλήκτρα και το βιολί θυμίζουν το “Empire of the clouds” των Βρετανών Θεών της μουσικής μας για να καταλήξει σε ένα επικό ξέσπασμα με την ορχήστρα σε πρώτο ρόλο! Επικό τραγούδι όπου ο ακροατής βρίσκει και εδώ κάποια ψευτο-progressive, ειδικά στα κουπλέ του. Με διαφορά το η πιο επική στιγμή του δίσκου, ιδανικό για τελείωμα, θα ήθελα να είναι λίγο μεγαλύτερο σε διάρκεια προκειμένου να αναπτυχθούν όλες οι αρετές που έχει σαν τραγούδι αλλά όπως και να ‘χει είναι μια χαρά για το κλείσιμο του συγκεκριμένου δίσκου. Τα πιο παιδευμένα αυτιά ίσως καταλάβουν προς τη μέση του τραγουδιού το theme από τους «Πειρατές της Καραϊβικής» σε ένα πολύ έξυπνο, κατά τη γνώμη μου, πέρασμα! Ο δίσκος κλείνει με το “In Flanders fields”. Το συγκεκριμένο είναι ένα από τα πιο φημισμένα ποιήματα σε αγγλική γλώσσα με θέμα τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο. Γράφτηκε στις 3 Μαΐου του 1915 από τον καναδό αντισυνταγματάρχη John McCrae, ο οποίος υπηρετούσε ως νοσοκόμος αξιωματικός στο ιατρικό σώμα των Δυνάμεων του Καναδά. Δεν έχει μουσική και είναι εξ ολοκλήρου τραγουδισμένο από την χορωδία της μπάντας, την οποία και έχει μαζί του το συγκρότημα στην περιοδεία.
Και πάμε στην ώρα της κρίσης και της βαθμολογίας. Ο δίσκος έχει 11 τραγούδια. Θεωρώ πως από τη μέση και μετά η ποιότητα πέφτει αισθητά. Ξεκινάει δυναμικά, σε αρπάζει από το λαιμό και σου δίνει την εντύπωση που μιλάμε για αριστούργημα. Μετά, όμως, στα δικά μου αυτιά υπάρχει καθίζηση όσον αφορά την ποιότητα των τραγουδιών, δυστυχώς. Ενδεχομένως σε πολλούς να αρέσει όλος ο δίσκος. Μαζί τους. Θεωρώ πως οι οπαδοί της μπάντας θα τον λατρέψουν, όπως και εγώ όταν φοράω τα «οπαδικά» γυαλιά. Οι SABATON συνεχίζουν να χτίζουν το μύθο τους και με αυτή την κυκλοφορία. Ένας δίσκος που συνεχίζει από εκεί που σταμάτησε το “Last stand” με ματιές προς το παρελθόν και το “Art of war”. Συνεχίζουν να έχουν δίσκους που γεννούν νέους οπαδούς και το “The great war” είναι σίγουρα τέτοιος. Μια ματιά στο διαδίκτυο αποδεικνύει του λόγου το αληθές! Οι SABATON είναι εδώ, έτοιμοι να ηγηθούν του heavy metal στερεώματος, όπως ακριβώς κάνουν τα τελευταία 10 και βάλε χρόνια!
7,5 / 10 (Για τους μη οπαδούς)
8,5 / 10 (Για τους μυημένους)
Ντίνος “Benjamin Breeg” Γανίτης
Αγοράστε το άλμπουμ από το Music Megastore
