SAXON – “Carpe Diem” (Silver Lining Music)

Οι SAXON είναι ένα από τα συγκροτήματα, που εκ προοιμίου, πάντα ξέρεις το ηχητικό περιεχόμενο ενός δίσκου του, ειδικά από το “Solid ball of rock” του 1991 και μετά, όπου έκαναν πάλι στροφή στον κλασσικό heavy metal ήχο, μετά την τετραετία 1984-1988, που είχαν βάλει και αλλά στοιχεία στα albums τους. Είναι σίγουρα ένα από τα λίγα σχήματα που δεν έχει κακό δίσκο, ίσως για κάποιους μόνο κάπως μέτριο. Είναι επίσης ένα μουσικό σχήμα που οι υγιώς σκεπτόμενοι οπαδοί, θέλουν να κυκλοφορεί δουλειές που θα «περνάς» καλά σε κάθε ακρόαση, με τραγούδια άξια να σου κρατούν μουσική συντροφιά σε πολλές στιγμές της καθημερινότητας σου.

Το “Carpe diem (seize the day)”, είναι η 23^η δουλειά τους με δικό τους υλικό, 24^η αν συμπεριλάβουμε και τον περσινό δίσκο διασκευών, “Inspirations”. «Όλα ξεκινούν με το ριφ. Αν το ριφ «μου μιλήσει», τότε είμαστε σε καλό δρόμο. Το album, είναι πολύ έντονο, και έτσι η ουσία ενός πολύ καλού metal τραγουδιού είναι το ριφ που το ξεκάνει. Και το album έχει πολλά τέτοια». Τάδε Έφη Biff Byford, τραγουδιστής του group, ο οποίος δίνει εν μέρη το στίγμα τη νέας δουλειάς των SAXON. Όντως όλα τα ριφ που έχει ο δίσκος είναι μοναδικά και άκρως ξεσηκωτικά, ειδικά στα πιο γρήγορα τραγούδια που εμπεριέχονται, με την υπόλοιπη σύνθεση να «χτίζεται» πάνω εκεί και να εξελίσσεται.

Όσοι ασχολούνται ενεργά με το group, ξέρουν ότι έχει πάντα την ικανότητα να γράφει τραγούδια που θα έχουν διάρκεια στον χρόνο, μένοντας σχεδόν πάντα πιστό στις μουσικές αρχές του. Κάτι που συμβαίνει, και με το παραπάνω στην νέα δισκογραφική τους κίνηση, αφού το αποτέλεσμα, είναι ευχάριστα μοναδικό, και θα ικανοποιήσει και τον πιο δύσκολο οπαδό. Παίρνει την σκυτάλη, επάξια, από το προ τετραετίας “Thunderbolt” χωρίς πειραματισμούς, άλλες ηχητικές προσθήκες και την όποια πολυπλοκότητα στην σύνθεση. Η σημαντική διάφορα είναι ότι σε σύνολο τραγουδιών, η καινούργια, είναι πολύ καλύτερη, και σίγουρα από τις ωραιότερες που έχει κυκλοφορήσει το συγκρότημα τα τελευταία χρόνια.

Τα μέλη του συγκροτήματος, μας χαρίζουν συνθέσεις που σίγουρα θα σε «ταρακουνήσουν» σε κάθε ακρόαση αποσπώντας την προσοχή σου από κάθε τι άλλο! Ευφάνταστες μελωδίες, άκρατος δυναμισμός και ηχητικός τσαμπουκάς σε κάθε σύνθεση, πληθώρα, όπως αναφέρθηκε, ξεσηκωτικών και πωρωτικών κιθαριστικών ριφ και solos, και ρεφραίν που σου «μένουν» άμεσα τραγουδώντας τα σε κάθε ακρόαση, δημιουργούν άλλο ένα υπέροχο soundtrack για άπλετη κατανάλωση ζύθου. «Αγαπώ τα γρήγορα metal τραγούδια όπως τα “Princess of the night” και “20,000 feet”, και προσπαθώ να έχω αυτό το ηχητικό στυλ στην μουσική των SAXON, με μια πιο μοντέρνα προσέγγιση» μας αναφέρει ο Biff σε ένα άλλο σημείο του press release κι έχει απόλυτο δίκιο, αφού τα οχτώ από τα δέκα τραγούδια του “Carpe diem”, έχουν την up-tempo αισθητική των δυο προαναφερθέντων τραγουδιών. Σε όλο το δίσκο δεν υπάρχουν συνθέσεις που κάποια να υστερεί σχετικά με την άλλη, απλά βάση γούστου, κάποιες θα ακουστούν/αρέσουν περισσότερο. Έτσι, επιβεβαιώνεται κι ο Biff, που λέει: «Δεν ηχούμε σαν ένα γερασμένο/παλιό συγκρότημα, γιατί δεν επαναπαυόμαστε στην παρελθοντική επιτυχία αφού πάντα προσπαθούμε να κάνουμε ένα πολύ καλό δίσκο».

Είναι επίσης άξιο θαυμασμού το γεγονός ότι ο ίδιος ο Biff, «κλείνοντας» πρόσφατα τα 71 έτη ζωής, τα τελευταία σχεδόν δυο χρόνια μέχρι και το πρόσφατο εγγύς μέλλον, έχει κάνει εγχείρηση εξαιτίας της  καρδιακής προσβολής που είχε πάθει, «έγραφε» μουσική στο κρεβάτι του νοσοκομείου (!!!), κυκλοφόρησε δίσκο με τον γιο του, δίσκο διασκευών με τους SAXON, έχει στα σκαριά και τον δεύτερο δίσκο διασκευών, μαζί με τους υπόλοιπους συνθέτει νέο υλικό για το επερχόμενο album, και παρόλα αυτά οι αντοχές του είναι καλύτερες από εφήβου! Αν κάθεστε, νομίζω ότι του αξίζει ένα standing ovation μερικών λεπτών!                    

Άλλος ένας λόγος για αυτό, είναι και το γεγονός ότι ο ίδιος μαζί με τον Andy Sneap (ευτυχώς κιθαρίστα των JUDAS PRIEST, ακόμα) ανέλαβαν την παραγωγή και έτσι η ακρόαση γίνεται ακόμα καλύτερη, αφού έχουν δώσει μια φρέσκια και μοντέρνα ηχητικά αισθητική, στο παλαιομοδίτικο στυλ απόδοσης των τραγουδιών. Θεωρώ πως το album θα μπει πολύ σύντομα στο πάνθεον των πολύ καλών κυκλοφοριών τους, ειδικά των τελευταίων ετών, αφού εκτός του γεγονότος ότι τιμά στο έπακρο το όνομα και την ιστορία του group, είναι άλλη μια πρώτης τάξης ευκαιρία για να δώσει ο οπαδός απερίσκεπτα τον οβολό του, έχοντας στην συλλογή του άλλο ένα μουσικό διαμάντι.           

9 / 10

Θοδωρής Μηνιάτης