SCANNER – “Pushing the engines at 110%!”

0
1124
Scanner












Scanner

Οι Γερμανοί πρωτοπόροι του speed/power metal SCANNER και οι Έλληνες power/prog metallers FORTRESS UNDER SIEGE, στα πλαίσια της κοινής τους Ευρωπαϊκής περιοδείας “Cosmic Envy European Tour 2024”, για την προώθηση των νέων τους δίσκων “The Cosmic Race” και “Envy”, αμφότεροι από τη ROAR! Rock Of Angels Records, θα μας χαρίσουν μια κοινή εμφάνιση. Γι’ αυτό, διαλέξαμε δέκα χαρακτηριστικές τους συνθέσεις, όσο γίνεται από το σύνολο της δισκογραφίας τους, για να τις θυμηθούμε και να κάνουμε την καλύτερη δυνατή προετοιμασία!

  1. “Warp 7” (“Hypertrace”, Noise Records, 1988)
    “Still it feels like home, still I am a son, but I can’t return though I’m the chosen one…”

Νομίζω πως αν κάποτε γραφτεί μια συλλογή, μια ανθολογία με τα καλύτερα power/speed τραγούδια και οι SCANNER, που εννοείται θα είναι μέσα, πρέπει να πάρουν μέρος με μόνο ένα τραγούδι, θα είναι αυτό. Μπορεί να υπάρχουν και καλύτερα κομμάτια τεχνικά, αλλά ο κεραυνός που ακούει στο όνομα “Warp 7” είναι τόσο χαρακτηριστικός, τόσο κλασσικός, τόσο γνωστός ακόμη και σε επιφανειακούς ακροατές, που δε γίνεται να μην είναι αυτός ο εκλεκτός. Warp είναι η φανταστική μονάδα μέτρησης τη ταχύτητας με την οποία κινούνται τα αστρόπλοια μέσω τους συστήματος προώθησης Warp Drive, όπως πχ το Enterprise. Ένα Warp ισούται με την ταχύτητα του φωτός, αλλά η αύξηση δεν είναι αναλογική. Για παράδειγμα, το Warp 9 είναι τουλάχιστον 1500 φορές ταχύτερο από το Warp 1. Τώρα που το έμαθες, δεν αισθάνεσαι καλύτερα στη ζωή σου;

  1. “Locked out” (“Hypertrace”, Noise Records, 1988)
    “I deliberate, how I can infiltrate, all my vengeance must come true”

Λίγο METALLICA η εισαγωγή, ε; Σαν ήχος εννοώ, σαν ατμόσφαιρα. Και μετά, να το power metal που αγαπήσαμε και αγαπάμε. Το κομμάτι «τρέχει» στα πρώτα δυόμισι λεπτά και μετά ρίχνει ταχύτητα και σου δίνει κάτι πολυφωνικά a la GAMMA RAY (πριν τους GAMMA RAY, σημειώνουμε εδώ) που σε κάνουν να ξερογλείφεσαι και να πατάς rewind ξανά και ξανά. Μεγάλη στιγμή, σε έναν μεγάλο δίσκο. O Ralf Scheepers (PRIMAL FEAR, GAMMA RAY, τότε στους TYRAN PACE) κάνει «δεύτερες».

  1. “Across the universe” (“Hypertrace”, Noise Records, 1988)
    “It’s a long way to the landing ground, the mission gets real…”

Mid-tempo ΕΠΟΣ, που αν είχε την υπογραφή του Kai Hansen και το ακούγαμε σε κάποιον δίσκο HELLOWEEN ή GAMMA RAY, θα βγάζαμε αφρούς από το στόμα, καπνούς από τα αυτιά και μην σου πω τι θα είχαμε κάνει το UOMO εσώρουχο (δεν υπάρχουν άλλα, είναι top of the top) που όλοι μας, ως σοβαροί άρρενες, φοράμε. Όχι πως δεν γίνονται και τώρα όλα αυτά, βέβαια…

  1. “Not alone” (“Terminal Earth”, Noise Records, 1989)
    “We are not alone, they watch us and hear our voices!”

O «ταγματάρχης» Michael Knoblich αποχωρεί και τη θέση του παίρνει ο Κροάτης Željko Topalović ή αλλιώς S.L Coe, τραγουδιστής των ANGEL DUST στο κλασσικό “To dust you will decay”. H μπάντα δεν πατάει φρένο πουθενά και ένα ακόμη αριστούργημα καταγράφεται στα κατάστιχά της. Οι SCANNER του “Hypertrace” και του “Terminal Earth” ήταν μία μηχανή παραγωγής καταιγιστικών riffs και θεσπέσιων μελωδιών και το ότι ακόμη και σήμερα, οι δυο αυτοί δίσκοι συζητιούνται, σημαίνει πολλά.

  1. “From the dust of ages” (“Terminal Earth”, Noise Records, 1989)
    “We came to see how people fight, the gods who sent eternal night…”

Δε γινόταν συγκρότημα που έπαιζε power metal την περίοδο του “Terminal Earth”, να μην έχει έστω ένα magnum opus στο παλμαρέ του. Ε, για τους SCANNER είναι αυτό εδώ. Κάτι περισσότερα από εννιά λεπτά αποφάσισε ο Axel Julius πως ήθελε να είναι και σε αυτά, χώρεσε όλα τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα ενός τέτοιου κομματιού. Την απαραίτητη εισαγωγή, την κλιμάκωση, τις εναλλαγές, το μεγάλο refrain… Καταπληκτικό!

  1. “After the storm” (“Mental reservation”, Massacre Records, 1995)
    “Can’t you hear, can’t you hear our moans, our crying?”

Μεταξύ “Hypertrace” και “Terminal Earth” υπήρξε μόνον η αλλαγή του Michael Knoblich με τον S.L Coe, η οποία δεν επηρέασε το σχήμα. Στο “Mental reservation” όμως, ήρθαν τα πάνω-κάτω. Νέα μέλη που δεν ανταποκρίνονται στα υψηλά standards του group, παραγωγή που δε βοηθά και ένας Julius που αφαίρεσε από την μπάντα του το έντονο speed metal στοιχείο και έστριψε το τιμόνι προς πιο μελωδικούς, europower δρόμους, είναι τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν έναν δίσκο όχι κακό, αλλά όχι και στα ίδια επίπεδα με το παρελθόν. Πάντως, αυτό δω είναι καλό κομμάτι, πραγματικά!

  1. “Out of nowhere” (“Mental reservation”, Massacre Records, 1995)
    “Here I am at a standstill, no move, can’t you see I’m crying out”

Και τούτο δω, ακόμη καλύτερο. Εντάξει, βασικά το “Out of nowhere” είναι ύμνος, ποιον κοροϊδεύουμε; Με refrain-άρα τρελλή, ωραίο ρυθμό, ξεχωρίζει. Και αυτό είναι χαρακτηριστικό των καλών συγκροτημάτων: Ακόμη και στα «κάτω» τους, έχουν να σου δώσουν κάτι να πιαστείς, να πεις εν προκειμένω «ναι, αυτοί είναι οι SCANNER

  1. “Puppet on a string” (“Ball of the damned”, Victor, 1997)
    “Now I know, why I’m yearning, ‘cause life is never turning”

1997, ελληνικό μεταλλικό ραδιόφωνο, πρώτη επαφή με το “Ball of the damned”, πρώτη επαφή με τη μπάντα γενικά. Shock! Τι ύμνος είναι αυτός; Σχεδόν επτάλεπτο, περνάει «νεράκι» και το χέρι πάει στο repeat αυτόματα… Και με καλεσμένο τον Ralf Scheepers, παρακαλώ. Χρωστούμενα της μοίρας ήταν αυτά, καθώς ο Γερμανός frontman παραλίγο να ήταν κάποτε ο τραγουδιστής των SCANNER.

  1. “Warlord” (“The judgement”, Massacre Records, 2015)
    “Look me in the eyes, designated ruler of seductive lies…”

Επιθετικό, βαρύ, στα όρια του power/thrash, το “Warlord” είναι από τα αξιολογότερα κομμάτια της τελευταίας περιόδου του group, αυτής δηλαδή με τον Ευθύμη Ιωαννίδη στη φωνή. Europower δεν το λες με τίποτα, περισσότερο με HELSTAR μοιάζει, ή με τα power-άδικα των NEVERMORE. Μακάρι να το ακούσουμε, έχει και συναυλιακό χαρακτήρα!

  1. The Earth song” (“The cosmic race”, ROAR, 2024)
    Ihr tötet was euch lieb ist, Ihr werdet nie verstehen

Από τον τελευταίο, ολοκαίνουργιο δίσκο του group, το εναρκτήριο κομμάτι. Με οικολογικό μήνυμα, εναλλαγή Αγγλικών – Γερμανικών και Ινδιάνικων (!), ένα ωραίο power metal άσμα με το οποίο λογικά, αν δεν έχουμε κάποια μεγάλη έκπληξη τύπου «παίζω σούπερ κλασσικό κομμάτι για να κερδίσω το κοινό», θα ξεκινήσει η συναυλία. Για να δούμε!

Δημήτρης Τσέλλος

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here