Ντόπιας, και άκρως φρέσκιας μπάντας το ανάγνωσμα σήμερα. Ιδρυθέντες το 2016, οι SERPENT LORD, κυκλοφόρησαν στις 17 του Δεκεμβρίου, το δεύτερο τους full length πόνημα, 3 χρόνια μετά το “Towards the damned”, με τίτλο “Apocrypha”. Έχοντας “ψηθεί” στο σανίδι δίπλα σε μπάντες όπως οι PRIMORDIAL, ROTTING CHRIST, OMEN, GRAND MAGUS και πάει λέγοντας, οι συμπατριώτες μας, μόνο χθεσινοί δεν είναι σε όσους παρακολουθούν την σκηνή από κοντά. Σε τι ύφος κινούνται; Σύμφωνα με το δελτίο τύπου, παίζουν “occult heavy metal” (κάτι πιάσαμε), για οπαδούς των CANDLEMASS, IN SOLITUDE, MERCYFUL FATE και SATAN. Μάλιστα. Επειδή μια κουβέντα είναι το Δελτίο Τύπου, πάμε να πατήσουμε play να δούμε τι θα συμβεί. Και ο διάολος (δε θα μπορούσε να ταιριάζει κάτι άλλο εδώ) βοηθός!
“The final horseman” το εναρκτήριο κομμάτι. Με μια βαθιά doom metal εισαγωγή, και δραματικά φωνητικά, που δανείζονται τις ψηλές συχνότητες τραγουδιστών όπως ο Messiah Marcolin και ο King Diamond, με την εν γένει ερμηνεία τους, καθώς και το στήσιμο του ύφους, να φέρνει στο νου τόσο τους IN SOLITUDE, όσο και τους έτερους απόκρυφους Σουηδούς θεούς PORTRAIT (εσύ που θες να διαβάσεις παραπάνω γι’ αυτούς, εδώ). Πολύ ωραίο το πιο ακραίο πέρασμα με το πιο “ξυσιματικό” riff στο 4ο λεπτό. Το οποίο σαν να δένει με το “Divine plane”, ένα άκρως δραματικό μέσα στο γκάζι του κομμάτι, οδηγούμενο από το πάντρεμα της φωνής του τραγουδιστή Μάριου Αρίκα με τον εκλεκτό καλεσμένο του. Καλεσμένος, ο οποίος είναι μια από τις καλύτερες φωνές της γενιάς του: Stuart Block κυρίες και κύριοι. Φυσικά INTO ETERNITY με μια δεκαετία βιογραφικού στους ICED EARTH, προτού ξαναγυρίσει. Το δε a capella ντουέτο στο φινάλε, είναι πανέμορφο.
Σε κομμάτια όπως το “Damned to live” και το “Hail to nothingness” επιστρέφουμε στα πιο αμιγώς heavy metal μονοπάτια. Το σκοτάδι όμως παραμονεύει. Στα φωνητικά του τραγουδιστή, στα δυσοίωνα και ενίοτε δισαρμονικά riffs, είτε με είτε χωρίς παραμόρφωση (που εκεί και αν ακούγονται απειλητικά…σαν κάτι άμορφο που σέρνεται στα δάση και απλώς περιμένει να επιτεθεί). Δικασάτο (sic) μπάσιμο στο “Love covenant” με το thrash μαρσάρισμα να έρχεται φυσικά, χωρίς να ακούγεται ξεκάρφωτο από τα υπόλοιπα κομμάτια, με το ρεφρέν να δίνει πόνο. Φυσικά το “Inner darkness” κατεβάζει ταχύτητες, με τα πλήκτρα να δείχνουν πόση ατμόσφαιρα μπορούν να προσθέσουν στον ήχο του συγκροτήματος, με μια μαυρίλα που αγγίζει τα όρια του black metal. Θα πω εδώ ότι ακούω και λίγους πιο “μαύρους” ICED EARTH στην ερμηνεία του Μάριου (εποχής “Burnt offerings” δηλαδή).
Το “Evil source” βγάζει προς τα έξω τον πιο KING DIAMOND χαρακτήρα, καθώς και το πιο υμνικό του ύφους της μπάντας, σαν εξύψωση πριν πέσουμε πάλι στα έγκατα της Γης, με ένα από τα πιο πολυποίκιλα κομμάτια του δίσκου. Το “Humanity’s end” με το ακουστικό του σπάσιμο στη μέση, και τα πάρα πολύ ωραία και αναπάντεχα ρυθμικά κοψίματα, προσφέρει προς το φινάλε του δίσκου πράγματα στον ακροατή που ακούει προσεκτικά το υλικό των SERPENT LORD. Κλείσιμο μεγάλων παικτών με το “Cursed roots”, δείχνοντας τις ρίζες και καταβολές της μπάντας (οι οποίες μόνο κατάρα δεν είναι, παρά ευλογία έτσι ειδικά όπως διαφαίνονται στο υλικό τους!). Ένα πολύ ωραίο μαύρο heavy metal άλμπουμ από τους συμπατριώτες μας, που φαίνεται ότι ετοιμάζονται για μεγάλα και σπουδαία πράγματα, όσο κυλούν τα χρόνια. Θα τους παρακολουθούμε στενά. Όσοι προσκυνήσατε το νέο PORTRAIT όπως ο γράφων, ακούστε και δε θα χάσετε. Σας το εγγυώμαι. Εύγε!
8 / 10
Γιάννης Σαββίδης
