a
Πόσες φορές έχετε αγοράσει ένα δίσκο, μόνο και μόνο λόγω του ωραίου εξωφύλλου του; Πόσες φορές χαζεύετε από δω και από κει εξώφυλλα – αριστουργήματα, χωρίς καν να ξέρετε ποιοι τα δημιούργησαν; Γιατί πρέπει πάντα οι μπάντες να είναι σε πρώτη μοίρα, να ακολουθούν οι παραγωγοί και τελευταίοι και καταϊδρωμένοι να μένουν οι σχεδιαστές; Σε ποιο κόσμο θα μεγαλώσουμε τα παιδιά μας Νίκο Τσιαμτσίκα, αν αυτά τα ερωτήματα συνεχίσουν να υπάρχουν;; Μην ανησυχείτε άλλο, ήρθε ο καιρός να μπουν τα πράγματα στη θέση τους! Στα 12 χρόνια που έντυπα πάνε και έρχονται στα χέρια μου και στα κάμποσα τελευταία χρόνια που οι πληροφορίες στη «ζούγκλα» του διαδικτύου μας κατακλύζουν, λίγες φορές έχει πάρει το μάτι μου κάποιο σχετικό αφιέρωμα με τους ανθρώπους που ιδρώνουν πάνω από καμβάδες, υπολογιστές και χαρτιά για να φιλοτεχνήσουν τη μουσική μας. Αφορμή μου ο πρόσφατος δίσκος των BARONESS και το για άλλη μια φορά κορυφαίο εξώφυλλο του John Dyer Baizley, συν το ότι από μικρός, έχω μία έξτρα κάψα με τα των εικαστικών.
Μετά από επιστράτευση προσωπικών γνώσεων, αρχείου αλλά και άπειρου ψαξίματος στο internet, οι καλλιτέχνες θα χωριστούν σε τρεις κατηγορίες :
1) Στους κλασικούς, που κουβαλάνε αρκετά χρόνια στην πλάτη τους και εμείς αρκετούς δίσκους τους στη δισκοθήκη μας, και κουτσά – στραβά όλοι γνωρίζουμε.
2) Στους μεταγενέστερους, που είναι πιο νεαροί σε ηλικία αλλά η δουλειά τους στο underground και μη, ξεχωρίζει με την ποιότητά της.
3) Και σε αυτούς που η δουλειά τους έχει συνδεθεί με μία μπάντα/ένα είδος/ένα larger than life εξώφυλλο/whatever ρε αδερφέ!
Καλό θα ήταν να τονίσουμε πως θα αναφέρουμε κατά βάση όσους σχεδιάζουν «στο χέρι» και δεν βασίζονται στη φωτογραφία, μιας και για παράδειγμα το design group της Hipgnosis (εξώφυλλα για PINK FLOYD, SCORPIONS, LED ZEPPELIN, όλα τα 70’s!!) χρειάζεται ένα αφιέρωμα από μόνο του. Τα κριτήρια επιλογής ήταν όσο το δυνατόν περισσότερα αντικειμενικά (δηλαδή αρκετά και καθόλου), οπότε η οποιαδήποτε έλλειψη έχει να κάνει καθαρά με θέμα προσωπικού μου γούστου. Για κάθε καλλιτέχνη θα δίνεται ένα μίνι βιογραφικό – do not copy paste της Wikipedia, ένα trivia για να το παίζουμε ψαγμένοι και ένα top – 3 της δουλειάς του (εκτός αν δεν έχει καν 3 εξώφυλλα!!). Βουτήξτε πινέλα στο χρώμα και φύγαμε!
PART 1 : THE CLASSICS
Ίσως ο πιο άγνωστος της δεκάδας, που σκέφτηκα πολύ για να καταλήξω στο αν μπορεί να χωρέσει εδώ…Θέλετε τουλάχιστον ένα λόγο; Η αφεντιά του σχεδίασε το εξώφυλλο του “Master Of Puppets”!! Γεννήθηκε στο Paterson του New Jersey στις 12/9/1946 και πέθανε από καρκίνο του στομάχου στις 27/1/2008. Δούλευε κυρίως με ακρυλικά χρώματα, σε συνδυασμό με αερογράφο και πινέλο, και πέρα από τη δουλειά του για τον πιο κλασσικό metal δίσκο όλων των εποχών, έχει δουλέψει για τους AC/DC, ANTHRAX, MOTLEY CRUE κ.α. Είναι επίσης υπεύθυνος για τα εξώφυλλα αρκετών βιβλίων, μεταξύ αυτών και του “The Stand” του Stephen King, που βραβεύτηκε ως το καλύτερο εξώφυλλο της χρονιάς από το Marketing Bestsellers το 1980. Με λίγα λόγια, δεν έχει αναρίθμητα εξώφυλλα για δίσκους, πράγμα που τον καθιστά «άσημο», αλλά τα λίγα και καλά που έχει κάνει, θεωρούνται κλασσικά.
TRIVIA : Από τα 11 εξώφυλλα δίσκων που έχει κάνει, οι 3 έχουν γίνει χρυσοί και οι 4 πλατινένιοι…πολλέεεεες φορές!
TOP – 3
METALLICA – “Master Of Puppets” : Υπάρχει κάτι που να μην έχουμε πει γι’ αυτόν τον δίσκο;;;
ANTHRAX – “Among The Living” : Γιατί το 1986 ήταν η χρονιά του thrash…Και των κορυφαίων εξωφύλλων!
METAL CHURCH – “The Dark” : Στην 3η επιλογή δυσκολεύτηκα, μιας και μένουν απ’ έξω δίσκοι όπως το “Black Album”, “Dr. Feelgood”, “The Razor’s Edge” και “Persistence Of Time”, αλλά το εξώφυλλο του “The Dark” με κέρδισε μιας και αναπαριστά τον τίτλο του με απόλυτη επιτυχία.
2) KEN KELLY
Θυμάμαι κάπου στην 1η Λυκείου μια «βαρεμένη» καθηγήτρια Θρησκευτικών, να μας βάζει να ζωγραφίσουμε κάτι που είχε σχέση με τον Θεό και πως τον αντιλαμβανόμαστε. Είπα να μη «καφριλιάσω» και δω κανα 10 στο τρίμηνο, αλλά προσπάθησα να κάνω το εξώφυλλο του “Rising” των RAINBOW! Αν για τους ποδοσφαιρόφιλους το «χέρι του θεού» είναι αυτό του Μαραντόνα, τότε για εμάς πρέπει να είναι αυτό του “Rising”! Α, ξέχασα να αναφέρω πως πίσω από αυτό το αριστούργημα βρίσκεται ο Ken Kelly, που γεννήθηκε το 1946 στο Connecticut και έχει κάνει επίσης δουλειές για τους KISS, MANOWAR και…COHEED AND CAMBRIA μεταξύ άλλων. Σαν παλιός αλλά «συνταξιοδοτημένος» πλέον συλλέκτης comics, παρατηρούσα από μικρός τα κοινά στοιχεία στο σχέδιο των «Κόναν ο Βάρβαρος» και «Ταρζάν». Λογικό, μιας και το χέρι του κρύβεται πίσω από τον σχεδιασμό των ηρώων επίσης. Υπήρξε μαθητής του «μεγάλου» Frank Frazetta, τον οποίο θαρρώ πως ξεπέρασε, και διακρίνεται από τον επικό χαρακτήρα που μπορεί να βγάλει στα σκίτσα του. Άλλος ένα καλλιτέχνης που αν και δεν έχει σχεδιάσει τα «άπειρα» εξώφυλλα δίσκων, έχει μείνει στην ιστορία.
TRIVIA : Ο Frank Frazetta, αν και χαρακτηρίζεται και από τον ίδιο ως μέντοράς του, δεν τον έχει αφήσει ποτέ να τον παρακολουθήσει επί τω έργω!
TOP – 3
RAINBOW – “Rising”: Το καλύτερο εξώφυλλο του Kelly, για τον καλύτερο δίσκο των RAINBOW…Πιο classic πεθαίνεις!
KISS – “Destroyer”: Οι KISS μόλις έχουν βγάλει το “Alive”, κάνοντας τον κόσμο να παραμιλάει…Ε, με το “Destroyer” τα «ισοπέδωσαν» όλα, και το εξώφυλλο δεν σου αφήνει περιθώρια για να τους αμφισβητήσεις!
COHEED AND CAMBRIA – “No World Of Tomorrow”: Εδώ ερχόμαστε στο κοντινό παρελθόν, σε μια δουλειά που ξεφεύγει κάπως από το γνώριμο στυλ του…Πολύ καλός δίσκος, από μια αδικημένη μπάντα στην Ελλάδα!
Γνωρίζουμε όλοι πολύ καλά την τεράστια λατρεία των απανταχού μεταλλάδων στον J.R.R. Tolkien. Το λιθαράκι τους (τι λιθαράκι δηλαδή, κοτρώνα!) το έχουν βάλει και τα εξώφυλλά του Andreas Marschall για τους BLIND GUARDIAN. Η δουλειά του όμως δεν αρχίζει και τελειώνει εκεί…Γεννήθηκε στην Καρλσρούη της Γερμανίας το 1961 και από τα τέλη των 80’s, βάλθηκε να «ταξιδέψει» πολύ κόσμο μέσω των εξωφύλλων του. Η δουλειά του ατελείωτη και με μεγάλο εύρος… Από το power metal των GUARDIAN, RUNNING WILD, HAMMERFALL και RAGE, στο thrash των SODOM και KREATOR, μέχρι και το death των IN FLAMES, OBITUARY και IMMOLATION, μεγαλούργησε κυρίως στα 90’s. Πλέον σχεδιάζει με μικρότερη συχνότητα, αλλά ασχολείται και με ένα κάρο άλλα πράγματα, με πιο αξιοσημείωτη την ιδιότητά του ως συγγραφέας και σκηνοθέτης ταινιών (“Tears Of Kali”, “Masks”, αν και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να φτάνουν την ποιότητα των εξωφύλλων του!).
TRIVIA : Έχει σκηνοθετήσει την βιντεοκασέτα “Hallucinative Comas” των KREATOR το 1991.
TOP – 3
BLIND GUARDIAN – “Nightfall In Middle Earth”: Άντε τώρα να διαλέξεις το καλύτερο εξώφυλλό του για τους GUARDIAN… Ίσως το προτιμώ γιατί είναι το πιο σκοτεινό του γι’ αυτούς.
KREATOR – “Coma Of Souls”: Έχουν αλλάξει τον αδόξαστο σε αυτό το διαολεμένο το κεφάλι, αλλά εδώ νομίζω πως είναι στα καλύτερά του (ο θεός να το κάνει!)… Δίσκος ιδιαίτερα αγαπητός στην Ελλάδα!
IN FLAMES – “Whoracle”: Λίγο πριν οι Σουηδοί γίνουν μεγάλοι και τρανοί, σε δίσκους σαν και αυτόν τελειοποιούσαν το λεγόμενο μελωδικό σουηδικό death.
4) DAVE McKEAN
Ο άνθρωπος για όλες τις δουλειές…Εικονογράφος, φωτογράφος, σχεδιαστής comics, γραφίστας, σκηνοθέτης και μουσικός!! Τα βραβεία του αναρίθμητα, το στυλ του ιδιαίτερο, αποτελεί επιρροή για πολλούς που ακολούθησαν, και επιμελήθηκε εξώφυλλα δίσκων που αποδείχθηκαν καθοριστικοί για την εξέλιξη του metal. Γεννήθηκε στο Maidenhead του Berkshire στην Αγγλία στις 29/12/1963, και την ανάλυση του βιογραφικού του την κάνει πολύ καλύτερα η Wikipedia! PARADISE LOST, MACHINE HEAD, FEAR FACTORY, MY DYING BRIDE, DREAM THEATER και TESTAMENT μερικά από τα ονόματα που ξεχωρίζουν σε αυτό.
TRIVIA : Ο McKean παίζει πιάνο για jazz μουσική και έχει ιδρύσει την δισκογραφική εταιρεία Feral Records μαζί με τον σαξοφωνίστα Iain Ballamy… Πολυπράγμων όχι αστεία!
TOP – 3
DREAM THEATER – “Metropolis pt. 2 : Scenes From A Memory: Ο δίσκος που με έκανε να καταλάβω το μεγαλείο των DREAM THEATER… Ακόμη να ξεχάσω το πρώτο σοκ στο άκουσμά του, αδυνατώ να μετρήσω τις φορές που έχω χαζέψει το εξώφυλλό του!
FEAR FACTORY – “Demanufacture”: Εκ πρώτης όψεως δεν πρόκειται για κάτι το ιδιαίτερο, αλλά εδώ είναι που η ιδέα μετράει παραπάνω… Το bar code προσαρμοσμένο στην ανθρώπινη σπονδυλική στήλη, περνάει άψογα το μήνυμα ενός δίσκου – ορόσημο για το σύγχρονο metal.
MACHINE HEAD – “Burn My Eyes”: Επίσης εξώφυλλο που αρχικά δεν εντυπωσιάζει, αλλά για κάποιο περίεργο τρόπο σου καρφώνεται στο νου με το πρώτο βλέμμα… Ότι ισχύει για το “Demanufacture” ισχύει και εδώ.
5) EDWARD J. REPKA (a.k.a. ED REPKA)
Φίλοι των comics ενωθείτε! Αν ήταν να αναφέρουμε μόνο ένα σχεδιαστή που το στυλ του να παραπέμπει σε thriller/b – movie comics, αυτός δε θα ήταν άλλος από τον Ed Repka. Γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη το 1960 και μόνο οι δουλειές που έχει κάνει το 1986, (τη χρονιά που ντεμπούταρε για εξώφυλλο full length δίσκου, μιας και είχε σχεδιάσει το box set “Here Lies The Venom” των VENOM το 1985), φτάνουν για να τον βάλουν σε περίοπτη θέση εδώ μέσα… “Darkness Descends”, “Peace Sells…”, “Game Over”, “Beyond The Gates”, τι να λέμε τώρα! Συνεχίζει ακάθεκτος να σχεδιάζει μέχρι και σήμερα, και το στυλ του είναι από τα πιο αναγνωρίσιμα στην πιάτσα. Επίσης, είναι ο υπεύθυνος για τη γέννηση της mascot των MEGADETH, Vic Rattlehead και δημιουργός του logo των DARK ANGEL. Οι λάτρεις των ζόμπι και των σχετικών σατανάδων, πίνουν αίμα στο όνομά του!!
TRIVIA : Τα εξώφυλλα των δικών μας old school trashers SUICIDAL ANGELS, ανήκουν στον εν λόγω κύριο… Made us proud boys!
TOP – 3
MEGADETH – “Peace Sells…But Who’s Bying?”: Δύσκολο να επιλέξω ανάμεσα σε αυτό και το “Rust In Peace”, αλλά επειδή είμαι συναισθηματικό παιδί, θα τιμήσω τον πρώτο μου thrash δίσκο ever…Άσε που αποτέλεσε την απαρχή της πολιτικοποίησης του thrash και του metal σε πιο mainstream επίπεδα.
DEATH – “Leprosy”: Έχω ακούσει και αρνητικά σχόλια για αυτό το εξώφυλλο, αλλά η cult – ίλα που βγάζει, δε συγκρίνεται ούτε με τις ταινίες του Στάθη Ψάλτη (βλάσφημος)!
MASSACRE – “From Beyond”: Δίσκος – σταθμός για το death metal, την εποχή (late 80’s – early 90’s) που το ιδίωμα δικαίως τραβούσε τα περισσότερα βλέμματα.
6) DAN SEAGRAVE
Ok, εδώ τα πράγματα αγριεύουν… Το όνομα του Βρετανού σχεδιαστή είναι συνώνυμο με το death metal! Όπου και να κοιτάξεις σε σχετικές δουλειές, δε γίνεται να μη βρεις κάπου το όνομά του! Γεννήθηκε στο Workshop το 1970, και από το 1989 έως τώρα προσπαθεί να αποτυπώσει τον «θάνατο» με 1002 τρόπους. Χαρακτηριστικό του γνώρισμα οι εξωφρενικές λεπτομέρειες στα σκίτσα του (κάτι σαν τον Don Rosa του death metal), όπως επίσης αξίζει να αναφερθεί πως δεν του αρέσει καθόλου αυτού του είδους η μουσική, και προσπαθεί να καθοδηγείται μόνο από τους στίχους των εκάστοτε συγκροτημάτων! Θέλετε κατάλογο; ENTOMBED, MORBID ANGEL, SUFFOCATION, MALEVOLENT CREATION και πόοοοοσοι άλλοι που κατά καιρούς μας έχουν κάνει να βιώσουμε τη «θανατίλα» στο πετσί μας. Μέχρι και το επώνυμό του είναι full death metal διάολε… Obey!!!
TRIVIA : Rest in festering slime… Here burns the souls of a thousand generations… Join the club (Dan 90 Chairman)! Για όσους δεν έχουν προσέξει καλά τι γράφει η ταφόπλακα στο εξώφυλλο του “Left Hand Path”!
TOP – 3
ENTOMBED – “Clandestine”: Θέλω να πιστεύω πως οι ENTOMBED χαίρουν καθολικού respect από όλους μας, ανεξαρτήτου ακουσμάτων… Και σε αυτό σίγουρα έχει βοηθήσει τα μέγιστα και ο εν λόγω δίσκος που τον κοσμεί το ΑΨΟΓΟ εξώφυλλο του Seagrave.
ENTOMBED – “Left Hand Path”: Ok, πείτε με κολλημένο που βάζω πάλι ENTOMBED, αλλά όσο καλά και να τσεκάρω τη δουλειά του, κανένα άλλο εξώφυλλο δεν μπορεί να τα κουνήσει από την κορυφή!
SUFFOCATION – “Effigy Of The Forgotten”: Της λεπτομέρειας το κάγκελο σε ένα εξώφυλλο που του πήρε 6 εβδομάδες για να το ολοκληρώσει, ενός δίσκου που έθεσε standards για το πώς πρέπει να παίζεται το brutal death metal.
7) TRAVIS SMITH
Άντε τώρα εγώ να αρχίσω να γράφω για έναν άνθρωπο ο οποίος έχει στο ενεργητικό του πολύ περισσότερα από 100 εξώφυλλα! Αδυνατώ να πιστέψω πως υπάρχει μεταλλάς που σέβεται τον εαυτό του, και δεν έχει τουλάχιστον 5 δουλειές του στη δισκοθήκη του. Γεννήθηκε στο San Diego της California στις 26/2/1970 και εν αντιθέσει με τον Seagrave, είναι φανατικός οπαδός της μουσικής μας. Το στυλ του είναι σκοτεινό, μελαγχολικό και ιδιαίτερο, μιας και συνδυάζει με επιτυχία την εικονογράφηση στο χέρι, με την ψηφιακή επεξεργασία, πράγμα για το οποίο ευγνωμονεί τον Dave McKean ως μέντορά του. Η λίστα των συγκροτημάτων με τα οποία έχει συνεργαστεί είναι τεράστια, αλλά έχει αναπτύξει ιδιαίτερες σχέσεις με μπάντες όπως οι OPETH, AMORPHIS, NEVERMORE και KATATONIA. Εύκολα στην κατηγορία των «Κλασικών», παρά το νεαρό της ηλικίας του!
TRIVIA: Travis Smith λέγεται και ο πρώην drummer τον TRIVIUM (έφυγε μετά το “Shogun”).
TOP – 3
OPETH – “Ghost Reveries”: Είμαι σίγουρος πως σε ένα λεπτό θα έχω άλλη γνώμη για το αν αυτό είναι το αγαπημένο μου εξώφυλλο των OPETH, αλλά μιας και είναι ο αγαπημένος μου δίσκος τους, κερδίζει για να τελειώνουμε (στο τσακ ήμουν να βάλω το “Heritage” λόγω διαφορετικού στυλ)!
KATATONIA – “Viva Emptiness”: Σπάνια η μελαγχολία και η «μαυρίλα» ενός δίσκου, μπορεί να αποτυπωθεί με τέτοια ακρίβεια σε μια εικόνα!
NEVERMORE – “Dead Heart in a Dead World”: Το καλύτερο εξώφυλλο των NEVERMORE, για τον πιο «εμπορικό» αλλά και ευρέως αποδεκτό δίσκο τους.
Για αυτόν εδώ τον κύριο και αν βασανίστηκα για το αν χωράει σε τούτο το αφιέρωμα ή όχι… Επειδή όμως όπως προείπα, τα πάντα εδώ μέσα είναι αντικειμενικώς υποκειμενικά, γράφω τώρα που το αποφάσισα γιατί θα ξημερώσω! Γεννήθηκε το 1947 στο Oregon της Αμερικής, και αφού αποφοίτησε από το Art Center College of Design της California (από τα καλύτερα παγκοσμίως), έπιασε δουλειά στο Pacific Eye & Ear design studio υπό την καθοδήγηση του «μεγάλου» Ernie Cefalu. Εκεί άρχισε να χτίζει τον «μύθο» του, φιλοτεχνώντας εξώφυλλα για μπάντες όπως οι BLACK SABBATH, IRON BUTTERFLY και τον ALICE COOPER. Οι καλλιτεχνικές ανησυχίες του όμως δεν σταματούσαν αποκλειστικά στη μουσική…Έτσι, στα τέλη των 70’s και ενώ είχε γίνει ένας από τους καλύτερους χειριστές αερογράφου, άρχισε να δημιουργεί κινηματογραφικές αφίσες. Η φήμη του σιγά – σιγά γιγαντώθηκε και σε αυτό βοήθησε το ιδιαίτερο στυλ του. Θέλετε ταινίες για να καταλάβετε; “Star Wars”, “Blade Runner” , “Indiana Jones”, “Back to the Future”, “The Goonies” (αγαπάμε τον μικρό θεούλη Sloth), “Police Academy” (ναιιιιιιι!!!) κ.α. Στα 90’s άρχισε να καταπιάνεται και με τα comics, αλλά όπως καταλαβαίνετε αν συνεχίσω, τα πέντε λόγια θα γίνουν ομιλία πολιτικού σε προεκλογική περίοδο! Μετά και την δουλειά του για το πιο πρόσφατο “Indiana Jones”, ανακοίνωσε την απόσυρσή του στις 3 Σεπτέμβρη του 2008.
TRIVIA : Για τα εξώφυλλα δίσκων που έκανε κατά καιρούς, ο Struzan έπαιρνε το αστρονομικό ποσό των…150-250 $ για το καθένα!!! Ζωντανή απόδειξη του «Ο επιμένων νικά»!
TOP – 2 (Παρόλο που τα εξώφυλλά του είναι λίγα, το συνολικό του έργο είναι τεράστιο!)
BLACK SABBATH – “Sabbath Bloody Sabbath” : Η απαρχή του πειραματισμού για τους Sabs, συνοδευόμενη από ένα εξώφυλλο που τώρα μπορεί να μη σοκάρει, αλλά πίσω στο 1973 πολλοί συντηρητικούρες θα έτριβαν τα μάτια τους για να πιστέψουν τι βλέπουν…ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ!!!
ALICE COOPER – “Welcome To My Nightmare” : Το περιοδικό Rolling Stone το κατέταξε στην 90η θέση ανάμεσα στα 100 καλύτερα εξώφυλλα όλων των εποχών, δε θα χωρέσει εδώ μα τον Τουτατή;;
9) KRISTIAN WAHLIN (a.k.a. NECROLORD)
Όπως και ο Seagrave, έτσι και ο Necrolord έγινε γνωστός για τις δουλειές του σε «ακραία κατατόπια». Γεννημένος στο Gothenburg της Σουηδίας στις 4 Δεκεμβρίου του 1971, δε θα μπορούσε, όντας στην κατάλληλη ηλικία και μεταλλάς, να μη ζήσει «εκ των έσω» την γέννηση του Gothenburg melodic death metal όπως συνηθίζεται να λέγεται… Αρχικά ως κιθαρίστας στους GROTESQUE παρέα με τον «πολύ» Tomas Lindberg και στη συνέχεια ως δημιουργός εξωφύλλων για δίσκους που σημάδεψαν το ιδίωμα και όχι μόνο. AT THE GATES, EMPEROR, TIAMAT, DISSECTION, BATHORY, μερικές από τις πιο γνωστές μπάντες του τεράστιου καταλόγου του, χαίρει καθολικού ρισπέχτ από τους σουηδόφιλους αλλά και γενικότερα… Και αν αναλογιστούμε τη σημασία της Σουηδίας στον παγκόσμιο metal χάρτη, ε τότε μία θέση εδώ μέσα του ανήκει δικαιωματικά!
TRIVIA: Η διάλυση της πρώτης μπάντας του GROTESQUE, οδήγησε στη δημιουργία των AT THE GATES. Τη συνέχεια την ξέρουμε, κάποιος όμως έπρεπε να αναλάβει και τα εικαστικά του όλου θέματος!
TOP – 3
AT THE GATES – “Slaughter Of The Soul”: Ο καλύτερος δίσκος μελωδικού σουηδικού death metal… Ή μήπως ο καλύτερος σουηδικός metal δίσκος ever; Το αμφισβητεί κανείς; Για κοπιάστε, ήδη έχω σηκώσει μανίκια (που δεν έχω γιατί είναι καλοκαίρι, θυσία όλα στον βωμό της «σκληράδας»)!!
TIAMAT – “Wildhoney”: Κατά πολλούς η κορυφή της συγκεκριμένης μπάντας και δύσκολα θα διαφωνήσω… Άσε που ο Edlund επί χρόνια έμενε στη Θεσσαλονίκη!
EMPEROR – “In The Nightside Eclipse”: Ποτέ μου δεν ανέπτυξα ιδιαίτερες φιλίες με το black metal, στο «γεια» έχουμε μείνει, αλλά πέρα από την σημασία του δίσκου για το ιδίωμα, σίγουρα σε βάζει με χαρακτηριστική ευκολία στο cold as ice κλίμα του!
Η δεκάδα των «Κλασικών» κλείνει με έναν Μιχαλάκη, ο οποίος δεν μας παρέδωσε τόνους έργου στη μουσική μας, αλλά ότι έκανε τράβηξε επάξια τα βλέμματα μας. Γεννημένος στις 29 Ιουνίου του 1950 στο Culver City της California, για περισσότερα από 30 χρόνια διαπρέπει στον χώρο της επιστημονικής φαντασίας. Στο βιογραφικό του δεσπόζουν πάνω από 350 εξώφυλλα για βιβλία του είδους, αλλά αυτό που μας ενδιαφέρει περισσότερο είναι πως τα εξώφυλλα που τόσο μοιάζουν μεταξύ τους από άποψη αισθητικής αλλά είναι διαφορετικών μπαντών, είναι δικά του. Φυσικά και μιλάμε για αυτά των “Arise” και “Cause Of Death” (αυτοί που ρωτάνε ποιων αποβάλλονται ΤΩΡΑ!!!), που άφησαν το στίγμα τους στα early 90’s. Μέσα σε όλα αυτά βάλτε και δουλειές που έχει κάνει για τους SOULFLY, CIRITH UNGOL και EVILE, και «έτοιμος ο Φώντας»! Επίσης είναι ο μοναδικός εν ζωή καλλιτέχνης που έχει μπει στο Science Fiction Hall Of Fame!
TRIVIA : Το εξώφυλλο του “Cause Of Death” προοριζόταν για το “Beneath The Remains” των SEPS, αλλά η Roadrunner επέτρεψε στους OBITUARY να το χρησιμοποιήσουν αυτοί, παρόλο που κυκλοφόρησε ένα χρόνο αργότερα από το δεύτερο.
TOP – 3
OBITUARY – “Cause Of Death”: Την αρχή την έκανα πριν κάαααμποσα χρόνια με το “Symbolic” των DEATH, αλλά αμέσως μετά ήρθε αυτός ο δίσκος να με κάνει να καταλάβω πως το ενδιαφέρον μου για το hardcore θα μεγάλωνε πολύ περισσότερο στα επόμενα χρόνια… Λίγες προσεκτικές αυτιές θα σας κάνουν να καταλάβετε πως αν και μιλάμε για death metal, οι ρυθμοί σε φάσεις παραπέμπουν ξεκάθαρα στο hardcore. ΔΙ-ΣΚΑ-ΡΟΣ!!!
SEPULTURA – “Beneath The Remains”: Εδώ ο Whelan πήρε τους SEPULTURA από το χέρι και τούμπαλιν, και μέχρι το “Roots” έγραψαν ιστορία. Απίστευτο σερί άριστων δίσκων και εξωφύλλων, επιλέγω αυτό γιατί είναι από τα πιο minimal του και βγάζουν προς τα έξω τη «σκοταδίλα» του άλμπουμ.
CIRITH UNGOL – “King Of The Dead”: Νταξ, ζήτημα να έχω ακούσει πάνω από τρία τραγούδια της μπάντας σε όλη μου τη ζωή, και εφόσον δεν το έχω ήδη κάνει δεν βλέπω να προκύπτει κάποιος αναπάντεχος έρωτας στον ορίζοντα… ΑΛΛΑ, αυτό το εξώφυλλο βγάζει επικούρα διάολε, και μόνο και μόνο γι’ αυτό, ίσως και να τον άκουγα ολόκληρο (λέμε τώρα)!
Βασίλης Γκορόγιας
