a
Καλησπέρα, καλησπέρα… Άλλος ένας πρόλογος θα ήταν περιττός θαρρώ, οπότε βουρ στο ψητό για να μην κουράζουμε. Το πρώτο μέρος του αφιερώματος για τους καλύτερους σχεδιαστές εξωφύλλων στο metal γενικότερα, όπου καλύψαμε τους «Κλασικούς», μπορείτε να το βρείτε εδώ
Το δεύτερο μέρος περιλαμβάνει μεταγενέστερους σχεδιαστές οι οποίοι όμως ήδη από τα 00’s έχουν αφήσει το στίγμα τους με την ποιότητα της δουλειάς τους. Για άλλη μια φορά θα ήταν καλό να τονίσω πως τα πάντα εδώ μέσα είναι αντικειμενικώς υποκειμενικά, οπότε φύγαμε…
PART 2: ΟΙ «ΜΟΝΔΕΡΝΟΙ»
Όπως προείπα και στον πρόλογο του πρώτου μέρους, ο νέος δίσκος των BARONESS με το για άλλη μία φορά εκπληκτικό και χαρακτηριστικό εξώφυλλο του Baizley, μου έδωσε το ερέθισμα για να κάνω όλο αυτό το αφιέρωμα… Θέλετε να με πείτε μαζοχάκι;; Πείτε με, αλλά η λατρεία μου ως προς τα δημιουργήματά του δε θα αλλάξει. Γεννήθηκε στο Lexington της Virginia αλλά μένει στη Savannah της Georgia των Η.Π.Α., και είναι από τους λίγους που απαρτίζουν αυτό το αφιέρωμα όντας και ενεργό μέλος συγκροτήματος (BARONESS βεβαίως – βεβαίως!). Τα μουσικά του κατορθώματα μπορούμε να τα απολαύσουμε στους πολύ καλούς τους δίσκους (με πιο πρόσφατο παράδειγμα την δισκάρα “Yellow & Green” ), αλλά το χέρι του δε πιάνει μόνο στην κιθάρα! Εξαιρετικός σχεδιαστής εξωφύλλων/αφισών και δε συμμαζεύεται, με άκρως ιδιαίτερο στυλ, επηρεασμένο από τον Τσέχο ζωγράφο Alphonse Mucha. Τα σχέδιά του τις περισσότερες φορές είναι αρκετά περίπλοκα και λεπτομερή, με έμφαση στον συνδυασμό της γυναικείας φύσης και της «Μητέρας Φύσης», χωρίς να διστάζει να παρεκκλίνει και από το γνώριμό του μοτίβο. Το μυστήριο που αποπνέουν και η ιδιαιτερότητά τους είναι πραγματικά αξιοθαύμαστα! Πέρα από τα εξώφυλλα για όλες τις κυκλοφορίες των BARONESS, έχει σχεδιάσει και για τους DARKEST HOUR, KYLESA, PIG DESTROYER, KVELERTAK, BLACK TUSK κ.α. Μπορώ να γράψω τα άπειρα για τον κύριο, αλλά το μόνο που θα καταφέρω θα είναι να παραληρήσω και να μου κολλήσετε και επίσημα την στάμπα της groupie…ΘΕΟΣ!!!
TRIVIA: Ο Baizley είναι εξαιρετικά χαμηλών τόνων άνθρωπος, τόσο που μέχρι πρόσφατα ο μόνος τρόπος για να αγοράσεις κάποιο έργο του ήταν να πας σε μια συναυλία των BARONESS… Πλέον αυτό γίνεται και από την ιστοσελίδα του!
TOP – 3
KVELERTAK – “Kvelertak”: Το εξώφυλλο που επί ένα χρόνο κοσμεί την επιφάνεια εργασίας του μαραφετιού που σας γράφω… Η μπάντα που τάραξε τα νερά των 10’s πριν καν ξεκινήσουν και δικαίως πλέον μας έχουν στην «τσίτα» για την επερχόμενη δουλειά τους που αναμένεται το 2013… Το συγκρότημα που αποθεώθηκε ακόμη και σαν support στο φετινό live με τους MEGADETH… Το προειδοποιητικό βλέμμα της κουκουβάγιας για τον χαμό που θα ξεχυθεί στα ηχεία σου!!
BARONESS – “Blue Record”: Δεν μπορώ να καταλήξω στο ποιος είναι ο αγαπημένος μου δίσκος των BARONESS, αλλά αν κρίνω από το ότι το εξώφυλλο αυτό είχε μπαστακωθεί (πάλι!) στην επιφάνεια εργασίας μου πριν τους KVELERTAK, ε τότε εύκολα μπορώ να διαλέξω αγαπημένο… Και μόνο που καταφέρνει να αναδείξει την γοητεία του γυναικείου σώματος, ακόμη και με εμφανείς ατέλειες είναι κατόρθωμα! Και αυτό το μπλε, τούμπανο του πάει λέμε!!
PIG DESTROYER – “Phantom Limb”: Τι να πρωτοπώ για αυτά τα «ψυχάκια»… Από τις αγαπημένες μου grindcore μπάντες που παρά την «αρρώστια» τους, θαρρώ πως μπορεί να τους πιάσει και ένα «απαίδευτο» αυτί! Στο “Terrifyer” τα έσπασαν όλα, αλλά με αυτό εδώ έδειξαν πως δε ξεμένουν εύκολα από ενέργεια. Μετά από πέντε χρόνια σιγής, ετοιμάζουν νέο χτύπημα σε ενάμιση μήνα που αναμένεται να ισοδυναμεί με τριπλό κύμα Kamehameha (Dragonball freaks ενωθείτε!). Όσο για το εξώφυλλο… απερίγραπτο!
2) JACOB BANNON
Αν η φράση/στάση ζωής γενικότερα “do it yourself” (a.k.a. DIY), έψαχνε τον ιδανικό άνθρωπο στα ευρύτερα metal δρώμενα για να την προσωποποιήσει, τότε ο Jacob Bannon θα ήταν εύκολα στους βασικούς υποψηφίους. Μιλάμε για τον συνιδρυτή των CONVERGE (ΟΙ ΘΕΟΙ!!!) μαζί με τον επίσης τιτανομέγιστο Kurt Ballou, από τα 14 του (!!!), τραγουδιστή – performer – στιχουργό τους, ιδιοκτήτη της δισκογραφικής Deathwish Inc., και πέρα απ’ όλα αυτά αναλαμβάνει να σχεδιάζει τα άπαντα για τις μπάντες που παίζει, της εταιρίας του και μη!!! Γεννήθηκε στη Βοστόνη στις 15 Οκτωβρίου του 1976, και είναι κατά πολύ υπεύθυνος για την εξέλιξη του ακραίου ήχου από τα 00’s και έπειτα. Διακρίνεται από ένα μινιμαλιστικό στυλ συνήθως, το οποίο πλέον είναι αναγνωρίσιμο από χιλιόμετρα ειδικά στα hardcore punk/whatevercore λημέρια, και του πιστώνεται ο συνδυασμός του ανθρώπινου κρανίου με φτερά στα σχέδιά του, κάτι που χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον στη συνέχεια στο είδος. Η δουλειά του είναι πραγματικά τεράστια σε σημείο να μας αναγκάζει να τον πούμε εργασιομανή, αλλά διόλου που μας χαλάει αυτό μιας και διατηρεί σε υψηλά επίπεδα την ποιότητά της. Μερικές από τις σημαντικότερες μπάντες που έχει σχεδιάσει εξώφυλλα πέρα από τους CONVERGE, είναι οι CAVE IN, POISON THE WELL, AS I LAY DYING, TRAP THEM, CURSED, και μέσα σε όλα αυτά σημειώστε πως είναι χορτοφάγος, straight edge και μεγάλος fan των MMA (Mixed Martial Arts)…Μάλλον συμφωνεί με το «Νους υγιής εν σώματι υγιεί»!
TRIVIA : Από το 2005 έως το 2008, ο Bannon ήταν υποψήφιος για τον τίτλο του «Πιο sexy χορτοφάγου στον κόσμο» από το site υπεράσπισης των δικαιωμάτων των ζώων peta2… Ομολογουμένως περίεργος διαγωνισμός για το ύφος του site αλλά ας το παίξουμε και εμείς λίγο «κίτρινος τύπος»!!
TOP -3
CONVERGE – “Jane Doe”: Όταν ένας δίσκος κουβαλάει έστω και την υποψηφιότητα για τον καλύτερο μιας δεκαετίας, τότε το credit είναι πιο βαρύ και από κοπάδι ελεφάντων που κάνει μπανάκι σε λίμνη… Άσε που για πολλούς αξίζει να είναι στην κορυφή! Το σίγουρο είναι πως χωρίς αυτόν ο ακραίος ήχος θα ηχούσε πολύ διαφορετικός στις μέρες μας (και μάλλον προς το χειρότερο) κι έφτασε τους CONVERGE σε μια άφταστη για τους πολλούς κορυφή, που μόνο οι ίδιοι μπορούν να κοντράρουν (βλ. “Axe To Fall”). Η φιγούρα της Jane Doe είναι κάτι σαν εικόνισμα για τους απανταχού hardcore – άδες και η minimal αισθητική της μπορεί να μην εντυπωσιάζει το μέσο μάτι, αλλά βοηθάει στο να στοιχειώσει συνειδήσεις!
AS I LAY DYING – “Shadows Are Security”: Ο πιο μοσχοπουλημένος δίσκος που έχει σχεδιάσει εξώφυλλο ο Bannon (όχι όμως και ο καλύτερος των AILD) και ένας από τους δίσκους που έβαλαν το εμπορικό metalcore σε πολλάαααααα σπίτια! Minimal αισθητική και πάλι, άψογος συνδυασμός χρωμάτων και το απόλυτο «πάντρεμα» εικόνας – τίτλου, μας δίνουν ένα εκπληκτικό αποτέλεσμα.
PULLING TEETH – “Paranoid Delusions/Paradise Illusions”: Θυμάστε τους τρισδιάστατους χάρακες με διάφορες κινούμενες εικόνες που είχαμε μικρά; Ε, στον δίσκο αυτό των PULLING TEETH που δεν έχω ακούσει καν, επικρατεί η ίδια λογική όπου δύο εξώφυλλα αντίστοιχα σε κάθε τίτλο εναλλάσσονται με την κίνηση. Από τα artworks που σε ωθούν να πάρεις το βινύλιο (μιας και το CD δεν έχει «παιχνιδάκι»), χωρίς καν να έχεις ακούσει νότα, χωρίς καν να έχεις πικ – απ ακόμη και στις μέρες μας, με στυλ διαφορετικό απ’ ότι μας έχει συνηθίσει ο Bannon (πιο comic friendly) αλλά άψογα «μεταφρασμένο» από τίτλο σε εικόνα.
Εδώ αν τα υπολόγισα καλά, έχουμε να κάνουμε με τον «Βενιαμίν» ολόκληρου του αφιερώματος, μιας και γεννήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου του 1894 από Ισραηλινούς γονείς και μένει στο Βερολίνο. Το νεαρό της ηλικίας του δεν του επιτρέπει να έχει ΤΟ βιογραφικό, αλλά από το 2004 έως τώρα ακολουθεί μόνιμα μια ανοδική πορεία η οποία απ’ ότι φαίνεται θα συνεχιστεί για πολλά χρόνια ακόμη. Το ύφος του συνδυάζει το κλασσικό με το μοντέρνο και χαρακτηρίζεται από την εξαιρετική λεπτομέρειά του. Με την πάροδο των χρόνων, όλο και περισσότερες μπάντες των εμπιστεύονται, όπως οι SIGH, SODOM, ATHEIST, MEKONG DELTA και φυσικά οι TESTAMENT στους δύο τελευταίους τους δίσκους. Σαφέστατα και μιλάμε για ένα πολύ «δυνατό» σχεδιαστή που θα μας απασχολήσει στο μέλλον πολλάκις!
TRIVIA : Το πιο εντυπωσιακό (αν μπορούμε να το πούμε έτσι) trivia που βρήκα για τον Kantor, είναι πως πρόκειται για πλήρως αυτοδίδακτο σχεδιαστή… Άρα, μία ματιά στη δουλειά του φτάνει για να τον χαρακτηρίσει κάποιος γεννημένο γι’ αυτό που κάνει!
TOP – 3
TESTAMENT – “Dark Roots Of Earth”: Την τελευταία στιγμή κέρδισε την μάχη από το αντίστοιχο εξώφυλλο για το “Formation Of Damnation”, αλλά δε θα ξεχάσω το πόσο εντυπωσιάστηκα όταν το είδα για πρώτη φορά, ακούγοντας από πίσω το “True American Hate” που μόλις είχε δοθεί στη δημοσιότητα. Τους πιο σύγχρονους ίσως τους ξενίσει μιας και δε θα το πεις και λιτό, αλλά όσοι νοσταλγούν λίγο τις υπερβολές των 80’s μέσα από πιο σύγχρονες τεχνικές σχεδίασης, σίγουρα θα το χαζεύουν με τις ώρες… Ααα, και για άλλη μια φορά οι TESTAMENT μας έδωσαν τα μυαλά στο χέρι!
SIGH – “In Somniphobia”: Άλλος ένας δίσκος που αν και δεν έχω ακούσει νότα, με εντυπωσίασε το εξώφυλλό του, το οποίο βγάζει ένα «άρρωστο» feeling που με ελκύει με έναν περίεργο τρόπο… Μάλλον κι εγώ δεν είμαι στα συγκαλά μου! Η λεπτομέρεια του έργου είναι κυριολεκτικά απίστευτη και μόνο σε βινύλιο ξεδιπλώνεται σε όλο της το μεγαλείο. Πληροφοριακά για όσους δε ξέρουν, οι SIGH παίζουν progressive black metal και είναι …Γιαπωνέζοι (από το 1990 παρακαλώ)!!!
FERIUM – “Reflections”: Αν τους SIGH τους είχα απλά ακουστά, τότε τους Ισραηλινούς (!!!) FERIUM δεν τους ήξερα καν! Τα παλικάρια από όσο είδα παίζουν djent/deathcore και αυτός είναι ο μοναδικός τους δίσκος ως τώρα. Εδώ το στυλ σχεδίασης μου θυμίζει πολύ τον Paul Romano (θα τον δούμε παρακάτω), και αυτό το «ημιτελές – πρόχειρο», βγάζει μια φυσικότητα τους στυλ «μπορώ να το κάνω κι εγώ»… Για δοκιμάστε!
4) ORION LANDAU
Ερώτηση: Πόσοι από εμάς που θέλουμε να πιστεύουμε πως διατηρούμε μία υγιή σχέση με τον σύγχρονο και κυρίως ακραίο metal ήχο, προσκυνούμε την Relapse σαν δισκογραφική; Χμμ, σα να βλέπω πολλά χεράκια και νομίζω πως δεν μπορούμε να κάνουμε και αλλιώς. Μπορεί τα τελευταία χρόνια να μη μας δίνει τόσο μεγάλο αριθμό καλών δίσκων όπως παλιότερα, αλλά δε παύει να παραμένει μία από τις πιο σημαντικές ανεξάρτητες εταιρίες του χώρου… Που κολλάνε όλα αυτά; Ο Orion Landau είναι ο βασικός σχεδιαστής της, πράγμα που σημαίνει πως πέρα από το ότι θα τον βρείτε μόνο στις κυκλοφορίες της, είναι υπεύθυνος για τα εξώφυλλα δίσκων που έχουν σημαδέψει τον ακραίο ήχο. Γεννήθηκε στο Portland των H.Π.Α. και στις αρχές των 90’s πρωτοστάτησε στην εξέλιξη της ροκ αφίσας, δημιουργώντας την εταιρεία σχεδιασμού Psychic Sparkplug μαζί με τους Frank Kozik και Lindsey Kuhn. Έχει επηρεαστεί από έργα του Francis Bacon και τα φωτομοντάζ του John Heartfield, και δηλώνει πως «πολλές φορές οι μπάντες του δίνουν πλήρη ελευθερία κινήσεων, αλλά πάντα ζητάει να του δοθούν στίχοι, οι οποίοι τον οδηγούν στο τελικό αποτέλεσμα». Τα έργα του σίγουρα είναι πολλά, αλλά ξεχωρίζει η συνεργασία του με μπάντες όπως οι BURST, NILE, DYING FETUS, CEPHALIC CARNAGE και UNEARTHLY TRANCE.
TRIVIA: Αν και είναι εμφανές πως ο Landau δουλεύει με την τεχνική του φωτομοντάζ, κάποιες φορές σχεδιάζει μερικά μέρη και στο χέρι για πιο φυσικό αποτέλεσμα.
TOP – 3
BURST – “Lazarus Bird” : Αυτός ο δίσκος τα έχει όλα… Αυτός ο δίσκος μπορεί να «αγγίξει» πολλά αυτιά, αρκεί αυτά να είναι ανοιχτά… Αυτός ο δίσκος θα ανήκε στο προσωπικό μου top – 20 (το ξέρω πως λέω πολλά!) για να έχω μαζί μου σε ένα ερημικό νησί… Αυτός ο δίσκος είναι το απόλυτο, δε θα άλλαζα καμία νότα του και δε θα μπορούσε παρά να έχει ένα άψογο εξώφυλλο, το καλύτερο κατ’ εμέ του εν λόγω κυρίου… Αυτός ο δίσκος σε κάνει καλύτερο άνθρωπο τελικά!
KARL SANDERS – “Saurian Meditation”: Ο mastermind των NILE, μας αποδεικνύει για άλλη μια φορά την λατρεία του για την αρχαία Αίγυπτο αλλά και το πόσο ανήσυχο καλλιτεχνικά πνεύμα είναι, δίνοντάς μας ένα δίσκο εντελώς διαφορετικό από ότι μας έχει συνηθίσει, αλλά τόσο οικείο! Ξεχάστε το brutal death metal, καθίστε αναπαυτικά και ταξιδέψτε στα άδυτα του αιγυπτιακού πολιτισμού που τόσα πολλά κρύβει. Το εξώφυλλο δεν θα μπορούσε να είναι πιο ταιριαστό και σε βάζει με την πρώτη επαφή στον «κόσμο» του δίσκου… Άκουσμα για όλους!
NILE – “In Their Darkened Shrines”: Οι NILE δεν έχουν κακό δίσκο and that’s a fact. Από εκεί και πέρα σηκώνει μεγάλη συζήτηση για το ποιος είναι ο καλύτερός τους, και αρκετοί θα συμφωνήσουν πως το τρίτο τους πόνημα αξίζει αυτό τον τίτλο. Μιλάμε για τον «τρίτο κρίσιμο δίσκο» που τους καθιέρωσε και αναπόφευκτα οδήγησε τους fans του είδους να τους προσκυνήσουν σαν άλλους Φαραώ! Το φίδι που δεσπόζει απειλητικό στο λιτό αλλά straight to the point εξώφυλλο, σίγουρα θα μπορούσε να συμβολίζει τη δύναμη του δίσκου… Ίσως η καλύτερη death metal μπάντα της δεκαετίας που μας πέρασε!
Ένας ακόμη από τους λίγους του αφιερώματος ο οποίος είναι και ενεργό μέλος (όχι μόνο μίας) μπάντας, με πιο αξιοπρόσεκτη φυσικά τους ιδιαίτερους και πρωτοποριακούς SUN O))). Γεννήθηκε στις 15 Ιουλίου του 1974 στο Seattle, και ξεκίνησε «καλλωπίζοντας» το fanzine Descent και τις δουλειές της Ajna Records. Στη συνέχεια τον «τσίμπησε» η Misanthropy Records και από εκεί και πέρα μπήκε το νερό στο αυλάκι, με το στυλ του να εξελίσσεται με τα χρόνια σε κάτι εντελώς προσωπικό, τόσο στο σχέδιο με το χέρι όσο και στη φωτογραφία. Αυτό μπορούμε εύκολα να το καταλάβουμε – θαυμάσουμε σε δουλειές του για τους SUN O))), CATHEDRAL, ELECTRIC WIZARD, EMPEROR, ακόμη και για το PROBOT project του Dave Grohl. Θεωρείται από τους καλύτερους του είδος στην μινιμαλιστική και συνάμα σκοτεινή απεικόνιση, αφήνοντάς σου μία αίσθηση μεγαλείου αλλά και «σαπίλας» ταυτόχρονα και έχει συνεργαστεί αρκετά και με την Hydra Head Records. Σίγουρα ένας καλλιτέχνης που αποτελεί ένα κεφάλαιο μόνος του μόνο και μόνο λόγω ιδιαιτερότητας!
TRIVIA: Το εξώφυλλο του ντεμπούτου “Temples Of Torment” των δικών μας RAVENCULT, είναι δουλειά του κυρίου από πάνω… Σαφέστατα τεράστιο credit!
TOP – 3
CATHEDRAL – “Endtyme”: Οι ήδη καθιερωμένοι και καταξιωμένοι CATHERDAL αποφασίζουν να ξεκινήσουν τα 00’s χωρίς αστεία! Αν οι προηγούμενοί τους δίσκοι είχαν ξεφύγει λίγο από το doom ύφος με το οποίο ξεκίνησαν, τότε το “Endtyme” αποτέλεσε μία back to the roots δουλειά, όντας πιο heavy, απαισιόδοξο και «αφιλόξενο» από ότι μας είχαν συνηθίσει. Ο αέρας του ντεμπούτου “Forest of Equilibrium” επανήλθε και η τάση για αλλαγές που επικρατεί, αποδεικνύεται και από την αντικατάσταση του Dave Patchett (σχεδιαστή των πέντε πρώτων τους δίσκων) με τον O’ Malley, ο οποίος μάλλον κρίνεται ως ο πιο κατάλληλος άνθρωπος για να πιάσει απόλυτα τα vibes του δίσκου… Το αποτέλεσμα τους δικαιώνει!
SUN O))) – “00 Void”: Ποιος θα το πίστευε πως μία μπάντα σαν τους SUN O))) θα μπορούσε να γίνει ευρέως (αναλογικά πάντα) αποδεκτή από τον κόσμο, χωρίς καν να έχει τύμπανα και φωνητικά στον ήχο της! Less is more στάση πραγμάτων, επαναλαμβανόμενα υπέρβαρα riffs και ιδιαίτερη χρήση συχνοτήτων, καθιστούν αυτό το ντεμπούτο καθοριστικό στην εξέλιξη του «ακραίου» ήχου στα 00’s. Συνάμα το σκοτεινό και «απόμακρο» artwork, αποτελεί το κερασάκι στην τούρτα στην τόσο σημαντική αυτή δουλειά.
BORIS with MERZBOW – “Sun Baked Snow Cave”: And now something completely different… Ποτέ μου δεν ασχολήθηκα με τους Ιάπωνες BORIS, πόσο μάλλον με τον MERZBOW, έναν Γιαπωνέζο noise μουσικό εν ονόματι Masami Akita. Εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα άλμπουμ συνεργασίας αυτών των δύο στα γνωστά noise/drone μονοπάτια, αποτελούμενο από ένα μόνο κομμάτι 62 λεπτών!! Προφανώς και δε θα το παίξω «ψαγμένος» για να πουλήσω μούρη, δεν έχω ακούσει νότα από τον δίσκο αλλά ψάχνοντας όλα τα εξώφυλλα του O’ Malley 1-1, για κάποιο ανεξήγητο λόγο αυτό με προσέλκυσε έντονα.
6) PAUL ROMANO
Ο άνθρωπος ο οποίος βρίσκεται πίσω από τα εξώφυλλα των MASTODON εκτός από το πιο πρόσφατο “The Hunter”… Τι σημαίνει αυτό; Τι θα μπορούσε να σημαίνει όταν μία από τις δέκα κορυφαίες μπάντες των 00’s σε εμπιστεύονται να «ντύσεις» μία σειρά αριστουργημάτων που έστειλαν πολλά σαγόνια να σκουπίζουν το πάτωμα; Ότι μετράς και είσαι ωραίος! Γεννήθηκε στη Philadelphia των Η.Π.Α. και σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Καλών Τεχνών της Pennsylvania. Έκανε μπάσιμο στη μουσική βιομηχανία στις αρχές των 00’s (αν και δούλευε επαγγελματικά και νωρίτερα εκτός αυτής) αναλαμβάνοντας το εξώφυλλο του “Messiah” EP των GODFLESH το 2000. Εκεί όμως που τράβηξε τα βλέμματα πολλών, ήταν φυσικά στο ντεμπούτο των MASTODON “Remission”, αρχίζοντας σιγά – σιγά να γίνεται περιζήτητος στους metal κύκλους. Το στυλ του είναι αναγνωρίσιμο από χιλιόμετρα και έχει συνεργαστεί επίσης με μπάντες όπως οι HATE ETERNAL, NASUM, TRIVIUM και THE RED CHORD.
TRIVIA: Ο Romano πέρα από εξώφυλλα δίσκων, σχεδιάζει ακατάπαυστα και για άλλους σκοπούς με προφανώς πολύ καλά αποτελέσματα.
TOP – 3
MASTODON – “Leviathan”: Ε – Π – Ο – Σ!!! Η μοναδικότητα που αποπνέει αυτός ο δίσκος είναι πραγματικά απαράμιλλη. Κανείς δεν ακούστηκε μέχρι τότε έτσι, παρά τις εμφανείς επιρροές τους και αυτή είναι η μαγκιά. Όχι μόνο πιστεύω πως παραμένει ο καλύτερός τους δίσκος, αλλά συνάμα το εξώφυλλό του ίσως να είναι και το αγαπημένο μου ever… και όχι μόνο για τη στιγμή που σας γράφω! Δε θα ξεχάσω ποτέ την αντίδρασή μου στο riff του “Blood and Thunder”, κάτι που λίγοι δίσκοι στο δίνουν έτσι άμεσα. Με αυτόν για soundtrack, λογικό είναι ο καπετάν Ahab και η παρέα του να μη μασήσουν στη θέα του τεράστιου Moby Dick και να τον κάνουν «με τα κρεμμυδάκια» για να φάει όλο το χωριό μετά. ΟΚ, κόβω τα ναρκωτικά και πατάω play τώρα!!
NASUM – “Helvete”: Η πρώτη λέξη που μπορεί να σου έρθει κατά νου όταν ακούς το όνομα NASUM (που στα λατινικά σημαίνει μύτη!) πέρα από ΜΠΑΝΤΑΡΑ, είναι κρίμα! Κρίμα γιατί κανείς δεν περίμενε τον τραγικό θάνατο από τσουνάμι του frontman τους Mieszko Talarczyk στην Ταϊλάνδη το 2004, κάτι που οδήγησε στην διάλυσή τους και ενώ σίγουρα είχαν ακόμη να προσφέρουν πολλά. Το “Helvete” θεωρείται δίσκος – μνημείο για τη grindcore σκηνή και το εξώφυλλό του αναπαριστά άριστα (με μία δόση φαντασίας προφανώς) τον τίτλο του… δηλαδή την ΚΟΛΑΣΗ!!!
TRIVIUM – “The Crusade”: Αυτός ο δίσκος για εμένα είναι ο ορισμός του σύγχρονου HEAVY METAL που συνδυάζει άψογα τις διάφορες επιρροές του. Με εικόνισμα τους METALLICA, οι TRIVIUM αφήνουν στην άκρη το core παρελθόν τους, φοράνε τα τζιν – σωλήνες, τα μπουφάν με τα ραφτά και τα sneakers τους, και κατακτούν τον κόσμο με το αδιαμφισβήτητο ταλέντο τους. Αυτή την αίσθηση του «κλασσικού» βγάζει και το επικό εξώφυλλο, το οποίο σαφώς δεν το λες και έργο τέχνης αλλά ταιριάζει γάντι στην αισθητική του “Crusade”.
7) ARIK ROPER
Τους HIGH ON FIRE τους ξέρετε όλοι, σωστά; Αν όχι, αυτομαστιγωθείτε και ακούστε τους ΤΩΡΑ! Όχι, δεν μπερδεύτηκα νομίζοντας πως γράφω δισκοκριτική για την πάρτη τους, απλά ο Arik Roper έχει συνδέσει το όνομά του μαζί τους. Γεννημένος στη Νέα Υόρκη το 1973, αλλά μεγαλωμένος στο Richmond της Virginia, αποφοίτησε από το School of Visual Arts το 1995 με ειδικότητα τα εξώφυλλα και την μεταξοτυπία. Με τον καιρό ανέπτυξε το στυλ του και «μπλέχτηκε» και με την μουσική βιομηχανία. Πέρα από τις δουλειές του για μπάντες όπως οι SLEEP, EARTH, GRAND MAGUS και THE BLACK CROWES, παρεμβαίνει εικαστικά αλλά και γραπτά στα Arthur Magazine και Revolver. Δεν περιορίζεται μόνο στα εξώφυλλα αλλά κάνει σχέδια για μπλούζες και αφίσες. Οι τεχνικές του πολλές και το στυλ του μοναδικό, με έμφαση στην μυθολογία, την ψυχολογία, τη θρησκεία και άλλα διαχρονικά θέματα. Η αντίληψή του για το φανταστικό είναι ιδιαίτερα ανεπτυγμένη και τα έργα του καταφέρνουν να μοιάζουν τόσο οικεία αλλά και απόμακρα ταυτόχρονα. Με μία λέξη… μοναδικός!
TRIVIA : Ο Roper μετράει πολλές και σημαντικές συνεργασίες, όπως με την Southern Lord, την Relapse, το MTV και την…NIKE!!!
TOP – 3
HIGH ON FIRE – “Snakes for the Divine”: Να που τα ρεμάλια αυτά, κατάφεραν σιγά – σιγά να θεωρούνται σήμερα από τις πιο σημαντικές μπάντες στο metal. Βέβαια σε αυτό δε τους βοήθησε κανείς άλλος πέρα από την ίδια τους την αξία και τις από καλές έως άριστες δουλειές τους. Το “Snakes…” σίγουρα δεν είναι ο αγαπημένος μου δίσκος τους αλλά αυτό δε σημαίνει πως δεν αξίζει (μακάρι όλοι οι κακοί δίσκοι να ήταν σαν αυτόν!), αλλά το επιβλητικό εξώφυλλο του σε κάνει να το συμπαθήσεις ακόμη περισσότερο… Obey την θεά των φιδιών!
GRAND MAGUS – “The Hunt”: True story: Αράζω με ένα φιλαράκι, έχουμε πλακώσει από δύο κομμάτια σουφλέ ζυμαρικών, πίνουμε μπυρίτσα και λέμε να βάλουμε μουσική να παίζει. Βάζω το “The Hunt” και αφού άνοιξε κι άλλη μπύρα και πιάσαμε την κουβέντα, μετά από ώρα συνειδητοποιούμε πως παίζει για τρίτη φορά συνεχόμενη, χωρίς να έχουμε βαρεθεί νότα… Και άντε πες καλά εγώ, θα το έχω και στην εικοσάδα μου φέτος, ο bro που δεν ακούει καν metal; Αυτή είναι και η επιτυχία των Magus κυρίες και κύριοι και συγκεκριμένα αυτού του δίσκου, του οποίου το εξώφυλλο δε σου αφήνει περιθώρια να το αμφισβητήσεις!
SLEEP – “Dopesmoker”: Τελικά το χέρι του Matt Pike πιάνει το άτιμο! Το “Dopesmoker” έμελλε να είναι η τελευταία του πράξη με τους stoner gods SLEEP, μιας και στη συνέχεια θέλησε να αφοσιωθεί εξ’ ολοκλήρου στους HIGH ON FIRE (δε μας χάλασε!). Τώρα το ότι οι SLEEP μαζί με τους KYUSS οφείλονται στο ότι το stoner είναι η πιο συμπαθητική μόδα στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια, το ξέρουμε όλοι. Το ότι ο δίσκος αυτός ή καλύτερα το κομμάτι, αν του αφεθείς θα σε ταξιδέψει με το καραβάνι του σε μακρινές ερήμους (το πιάσατε το υπονοούμενο ε;) το ξέρετε επίσης… Τί, όχι; Αφήστε τις σκοτούρες στην άκρη και χαλαρώωωωωστε…
Ας μην αρχίσουμε τα γραφικά του τύπου «Να το και το δικό μας το παιδί» λες και είμαστε η γιαγιά του, ή «Μας κάνει υπερήφανους με τις δουλειές του»! Σώπα ρε γκασμά, μετά από τόσα χρόνια παρουσίας του στην πιάτσα, ακόμη τα ίδια θα λέμε; Πάρτε το χαμπάρι (και εσείς που ευσυνείδητα κράζετε ότι εγχώριο, μιας και είστε κομπλεξάρες του κερατά!) πως ο Seth είναι καταξιωμένος πλέον. Όχι μόνο με τους SEPTIC FLESH, οι οποίοι αφότου επέστρεφαν με το “Communion”, έχουν φτάσει σε σημείο να είναι μεγαλύτεροι από ποτέ, αλλά και σαν καλλιτέχνης – σχεδιαστής. Γεννήθηκε στην Αθήνα, το πραγματικό του όνομα είναι Σπύρος Αντωνίου και από μικρός είχε μια κλίση προς τη ζωγραφική. Σπούδασε στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας, έχοντας καθηγητή τον διάσημο ζωγράφο Δημήτρη Μυταρά και η εξέλιξή του με τα χρόνια είναι πραγματικά αξιοθαύμαστη… Αρκεί μία ματιά στα εξώφυλλα που έχει κάνει κατά καιρούς για να το καταλάβεις. HEAVEN SHALL BURN, PARADISE LOST, EXODUS, MOONSPELL και SOILWORK, λίγες από τις μπάντες με τις οποίες έχει συνεργαστεί. Όπως ο ίδιος δηλώνει «θεωρεί την τέχνη του ως μία σκοτεινή πύλη προς το απαγορευμένο», απεικονίζοντας κατά κάποιο τρόπο τα όνειρα που βλέπουμε, στα οποία ο μόνος ζωγράφος είναι το υποσυνείδητο μας… Σίγουρα τα λέει καλύτερα από εμάς, άρα το μόνο που μένει είναι να χαζεύουμε τα έργα του.
TRIVIA : Το 2010 έγινε μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών της Ελλάδας, υπό τον έλεγχο του Υπουργείου Πολιτισμού… Γιατί μερικές φορές για να κατανοήσουμε την αξία κάποιου, θέλουμε και «γαλόνια», τα οποία ο Seth έχει και με το παραπάνω!
TOP – 3
PARADISE LOST – “In Requiem” : Είναι τέτοια η αγάπη μας για τους PARADISE LOST, που όποια κουβέντα και να ανοίξουμε για την πάρτη τους δε θα τελειώσει ποτέ. Η επιστροφή στις ρίζες που σήμανε ο ομώνυμος δίσκος (δισκάρα!) δεν προμήνυε σε τίποτα την κεραμίδα που φάγαμε με το “In Requiem”! «Πώς τζένεν αυτό;» αναρωτηθήκαμε όλοι, αλλά οι LOST ήξεραν πολύ καλά τι έκαναν (και συνεχίζουν να το κάνουν άψογα). Συνθέσεις για Όσκαρ, ατμόσφαιρα από τα παλιά αλλά όχι επιτηδευμένη και όλοι μας να προσκυνάμε! Ο άγγελος του εξωφύλλου σε συνδυασμό με το μαύρο φόντο, σου καρφώνεται στο νου, σε μια δουλειά του Seth πολύ πιο απλή από το σύνηθες ύφος του αλλά τόσο ουσιαστική… Δεν είναι τυχαία ο μόνος που έχει κάνει δύο εξώφυλλα για τους Άγγλους!
MOONSPELL – “Alpha Noir”: Εδώ έχουμε να κάνουμε με άλλη μία φετινή κυκλοφορία και μάλιστα διπλή (μαζί με το αδερφάκι του “Omega White”), άρα καταλαβαίνουμε πως οι δύο γυναικείες φιγούρες αντιπροσωπεύουν τους δύο δίσκους αντίστοιχα και η αντίθεση μεταξύ του λευκού και μαύρου κύκνου αποτελεί μία πάρα πολύ επιτυχημένη λεπτομέρεια. Είναι εμφανές πλέον πως ο Seth παίζει μπάλα μόνος του και θαρρώ πως όταν επιλέγει να είναι πιο λιτός, ευνοείται το τελικό αποτέλεσμα.
SLAVEBREED – “Dethrone the Architect”: Εδώ θα πρωτοτυπήσουμε, μιας και οι αθηναίοι SLAVEBREED είναι η πρώτη εγχώρια μπάντα που περιλαμβάνεται στο αφιέρωμα και έχουν αποδείξει πως αποτελούν εγγύηση για τους απανταχού κάφρους! Ο Seth σχεδιάζει με το γνωστό του ύφος, υποστηρίζοντας απόλυτα τον τίτλο του δίσκου και δείχνοντας το πόσο «σάπιος» έχει καταντήσει ο θεσμός της εκκλησίας αλλά και η επικρατούσα θρησκεία γενικότερα. Μιας και είναι αρκετά φρέσκος, μη παραβλέψετε να τον ακούσετε έως το τέλος της χρονιάς.
9) TRINE (POULSEN) & KIM (SOLVE)
Επιτέλους έφτασε η στιγμή που δικαιολογείται ο τίτλος που έδωσα στο αφιέρωμα, μιας και στους 30 άντρες που θα παρουσιαστούν συνολικά και στα τρία μέρη του αφιερώματος, υπάρχει και μία γυναίκα (έπρεπε!). Οι Trine & Kim είναι ένα ζευγάρι από τη Νορβηγία, που μοιράζεται τις ίδιες καλλιτεχνικές ανησυχίες και δουλεύουν μαζί στο δικό τους design studio (ααχ, τι ρομαντικό!) από το 1999. Αυτό που τους ξεχωρίζει είναι η ποικιλομορφία στη δουλειά τους και πως δε διστάζουν να δημιουργήσουν για εντελώς ετερόκλητους καλλιτέχνες μεταξύ τους. Δεν νομίζω να ξέρετε πολλούς που πέρα από μπάντες όπως οι ENSLAVED, ULVER, DODHEIMSGARD, MAYHEM και DARKTHRONE να σχεδίαζαν και για τον Silvert Hoyem για παράδειγμα! Μπορούν και συνδυάζουν τόσο την εικονογράφηση, τη φωτογραφία και το design και δεν πέφτουν στην παγίδα να βάλουν στα σχέδιά τους «την Άρτα και τα Γιάννενα», με τις τόσες δυνατότητες που τους δίνει η ψηφιακή τεχνολογία… Μαζί με τον Stephen O’Malley, ότι πιο ιδιαίτερο από καλλιτεχνικής άποψης εδώ μέσα.
TRIVIA : Παραθέτω το motto του ζεύγους ως προς την προσέγγιση της δουλειά τους : “We work across a wide range of disciplines. No rules. No limits. Conceptual thinking. Forward bound.” Δεν νομίζω να περιμένατε να μάθετε ποια στάση προτιμούν στο σεξ, ε;
TOP – 3
DODHEIMSGARD – “Supervillain Outcast”: Οχτώ χρόνια μετά ΤΟΝ δίσκο “666 International”, ο Vicotnik και η παρέα του ξαναχτυπούν με ένα δίσκο διαφορετικό από τον προκάτοχό του, αλλά συνάμα και αρκετά ποιοτικό. Μην περιμένετε τις απίστευτες λεπτομέρειες από την πλευρά μου μιας και όποιος λέει πως ακούει τα πάντα έχει μεγαλύτερη μύτη και από τον Πινόκιο, και απλά θα σταθώ στο τόσο ιδιαίτερο και απειλητικό εξώφυλλο, που δίνει μια εντελώς διαφορετική οπτική στο κλασικό στυλ της εικονογράφησης.
VED BUENS ENDE – “Written in Waters”: Εδώ έχουμε να κάνουμε με την επανακυκλοφορία του ενός και μοναδικού δίσκου των avant – garde black metallers VED BUENS ENDE, στους οποίους ο Vicotnik δίνει πάλι το παρόν. Ότι γράφω από πάνω ισχύει και εδώ, το σίγουρο είναι πως προτιμώ αυτή την έκδοση από την αυθεντική, με τις φιγούρες πάνω από το νερό να βγάζουν μία «όμορφη αποκρουστικότητα»!
DARKTHRONE – “Forebyggende Krig”: Μεγάλη περίπτωση μπάντας οι DARKTHRONE, ακόμη μεγαλύτερη ο Fenriz. Αν έπρεπε να διαλέξουμε μία μόνο μπάντα από κάθε είδος, που να χαίρει καθολικού σεβασμού από όλους τους μεταλλάδες, μάλλον κερδίζουν τον τίτλο στα black metal λημέρια. Το single αυτό του 2005 δεν μπορεί να χαρακτηριστεί μείζονος σημασίας για την μπάντα, αλλά η μαυρίλα και η σκατοψυχιά που βγάζει το εξώφυλλό του φτάνουν και περισσεύουν!
10) AARON TURNER
Πως το έφεραν οι συγκυρίες και ο τελευταίος του δεύτερου μέρους του αφιερώματος, συνδέεται με το κλείσιμο μίας από τις πιο ιστορικές metal δισκογραφικές εταιρίες… Η «ιδιοφυία» εν ονόματι Aaron Turner είχε ιδρύσει την Hydra Head Records, η οποία ήταν υπεύθυνη για πολλές και σημαντικές κυκλοφορίες σκεπτόμενου και κυριολεκτικά εναλλακτικού metal, και έκλεισε μόλις πριν από ελάχιστες ημέρες (R.I.P.). Γεννήθηκε στις 5 Νοεμβρίου του 1977 στο Springfield της Μασαχουσέτης, αλλά σύντομα μετακόμισε στο Νέο Μεξικό όπου και μεγάλωσε. Όντας περιορισμένος από τα λίγα που του πρόσφερε η πόλη, μετακόμισε στη Βοστόνη όπου και σπούδασε στο School of the Museum of Fine Arts και από το 1995 άρχισε να ασχολείται με τη μουσική. Πέρα από τα καθήκοντά του ως frontman των ISIS (R.I.P. again) και την ασχολία του με διάφορα projects όπως οι OLD MAN GLOOM, είναι υπεύθυνος για το artwork πολλών δίσκων που κυκλοφόρησαν από την Hydra Head και όχι μόνο… PELICAN, CAVE IN, CONVERGE, NEUROSIS και ISIS βεβαίως – βεβαίως, αρκούν να σας πείσουν για την βαρύτητα της δουλειάς του. Τα έργα τέχνης του συνήθως τείνουν προς το αφηρημένο ή το σουρεαλιστικό, απεικονίζοντας φανταστικά τοπία ή δομές, γεγονός που τα κάνει να ξεχωρίζουν στα συνήθη έργα στο metal γενικότερα. Πραγματικά αν σκεφτείτε το πόσο νέος είναι ακόμη και πόσα μας έχει προσφέρει ήδη, καταλαβαίνετε πως έχουμε πολλά να περιμένουμε στο μέλλον, από έναν άνθρωπο που «ερωτοτροπεί» συχνά με την ποιότητα!
TRIVIA : Ο Turner ξεκίνησε από τα 12 του (!!!) να καπνίζει μαριχουάνα, μιας και στο Νέο Μεξικό δεν υπήρχαν πολλά παιδιά που να ταιριάζει στην παρέα! Στη συνέχεια έγινε straight edge, κάτι που τον ώθησε να μετακομίσει στη Βοστόνη.
TOP – 3
PELICAN – “Australasia”: Όσοι αρέσκονται σε post ακούσματα, γνωρίζουν ήδη τους PELICAN, έχουν «λιώσει» το δίσκο και τον έχουν σε περίοπτη θέση στη δισκοθήκη τους. Όσοι δεν τους ξέρουν, μη κάνετε το λάθος και δεν ακούσετε το “Australasia”! Το ντεμπούτο της μπάντας ακολουθεί την less is more αισθητική και είναι ικανό να σε ταξιδέψει στον ιδανικό προορισμό σου. Απόδειξη αυτού το κορυφαίο artwork, που με την απλή προσέγγιση της φύσης και την εξαιρετική χρήση χρωμάτων, αποτελεί την απαρχή του ταξιδιού αυτού. Όσοι ξέρετε δεν το έχετε βαρεθεί, όσοι το αγνοείτε φορτώστε σακίδιο και ακολουθείστε!
ISIS – “Panopticon”: Το απόλυτο «καταφύγιό μου» όταν έχω τις μαύρες μου και θέλω ένα καθαρτικό (μη πείτε εξυπνάδες!) ψυχής. Άπειρα βράδια στο μπαλκόνι (το καλοκαίρι τουλάχιστον), με μπύρα στο χέρι και βλέμμα στη θέα… ή καλύτερα στο άπειρο! Για να μη μας πιάσουν τα ζουμιά, εδώ οι ISIS μας προσφέρουν άλλο ένα 10αρι μετά το OCEANIC, πιο ατμοσφαιρικό και post rock από τον προκάτοχό του αλλά συνάμα τόσο μεγαλοπρεπές που πρέπει να έχεις κερί στα αυτιά για να του αντισταθείς. Το concept του artwork είναι επίσης κορυφαίο, και το εξώφυλλο αν και απλό – όντας μια φωτογραφία – κερδίζει εύκολα μια θέση εδώ μιας και πολλές φορές η σκέψη είναι που μετράει.
KNUT – “Terraformer”: Τώρα που το παρατηρώ, οι τρεις κυκλοφορίες που παρουσιάζονται εδώ έχουν βγει αντίστοιχα το 2003, 2004 και 2005… Ωραία χρόνια θα πει κάποιος (μη γκρινιάζετε, καλές μουσικές έχουμε και τώρα)! Εδώ έχουμε να κάνουμε με μία ακόμη πιο ιδιαίτερη περίπτωση μπάντας από τη Γενεύη, η οποία ρίχνει στο ίδιο καζάνι post, hardcore, drone και noise rock και βγάζει ένα αποτέλεσμα που λίγοι θα μπορούσαν να φτάσουν. Οι KNUT στον τρίτο τους δίσκο πιάνουν άλλα επίπεδα ψυχεδέλειας και συνεχίζουν επάξια την κληρονομιά του δεύτερού τους δίσκου “Challenger” (στα must listen επίσης). Το αφηρημένο εξώφυλλο με το κίτρινο φόντο αν και απλό, κάνει πάλι θαύματα!
Βασίλης Γκορόγιας
