a
“Seed of hope of a whole genre”
Οι Ελβετοί SHADOWPATH, είναι ένα συγκρότημα που κινείται στον χώρο αυτού που λέμε female fronted metal, με πολλά συμφωνικά στοιχεία, growling αντρικά φωνητικά, soprano γυναικεία, στοιχεία κλασικής μουσικής, στα ακραία τους σημεία όμως, του δίνουν και καταλαβαίνει. Το ντεμπούτο τους, “Rumours of a coming dawn”, κυκλοφόρησε πριν λίγους μήνες από την Sliptrick Records και ο Σάκης Φράγκος επικοινώνησε με τον πληκτρά/τραγουδιστή, Phillip Bohny, για να μας πληροφορήσει σχετικά με τα τελευταία νέα του γκρουπ.
Είχατε ξεκινήσει ως μπάντα πριν από αρκετά χρόνια, γύρω στο 2005. Τι συνέβη και διαλυθήκατε;
Η μπάντα όντως ξεκίνησε πριν από πολλά χρόνια, όταν και αποφασίσαμε για πρώτη φορά να κάνουμε ένα metal project μαζί. Όλοι οι άνθρωποι που αναμίχθηκαν στην αρχική σύνθεση ήταν λίγο – πολύ σε κάποιο βαθμό τυχαία επιλεγμένοι από προσωπικές επαφές ή συστάσεις. Κανείς δεν διέθετε κάποια σημαντική εμπειρία. Επιπλέον, οι ιδέες και το σκεπτικό του καθενός μας για το πώς θα μπορούσε να είναι ακριβώς ή το πώς θα έπρεπε να άκουγε, διέφεραν σημαντικά μεταξύ τους. Ορισμένοι από εμάς, όπως θυμάμαι, ήθελαν να προσανατολιστούμε περισσότερο προς το ροκ, ενώ άλλοι στόχευαν να οδηγήσουν το εγχείρημα σε melo-death εδάφη. Οπότε έγινε γρήγορα αρκετά εμφανές πως δεν θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε έτσι. Το αποτέλεσμα της πρώτης αυτής ανάμιξης ήταν περισσότερο μια βάση για την μετάβαση σε αυτό που είναι οι SHADOWPATH σήμερα, αφού ο Ben και εγώ είχαμε απομείνει από την αρχική σύνθεση. Τα πρώτα τραγούδια γράφτηκαν εκείνη την περίοδο, το όνομα του συγκροτήματος επιλέχθηκε οριστικά και κάπως έτσι φτάνουμε στο σήμερα.
Δημιουργήσατε δύο demo αλλά καταφέρατε να κάνετε συμφωνία για δίσκο το 2017 από την Sliptrick Records. Πως συνέβη αυτό; Γιατί πιστεύετε ότι δεν μπορέσατε να το πετύχετε νωρίτερα;
(γέλια) Πιστεύω ότι μπορούμε να το θέσουμε πολύ απλά. Κατά τη διάρκεια των πρώτων χρόνων, δεν ήμασταν έτοιμοι για κάτι τέτοιο και πιθανότατα όχι πολύ καλοί επίσης. Εξακολουθώ να είμαι πεπεισμένος ότι φτιάχναμε καλό υλικό τότε, από την άλλη όμως, οι ενέργειές μας για να προωθηθούμε ήταν πολύ περιορισμένες, οι παραγωγές πολύ ακατέργαστες και πάει λέγοντας. Επίσης, κανείς μας δεν είχε την εμπειρία πώς να προσεγγίσει κάτι τέτοιο, δεν είχαμε επαφές ούτε και την κατάλληλη γνώση από άτομα του χώρου. Έπειτα υπήρξαν τα χρόνια του επαναπροσανατολισμού, όταν συνέβησαν λίγες αλλαγές στη σύνθεσή μας. Εκείνη την περίοδο, μπορούσαμε κάποιες φορές μετά βίας να ακολουθήσουμε ένα βασικό πρόγραμμα από πρόβες και να παίξουμε λίγα σόου. Μπορώ ακόμη να θυμηθώ, ότι δυστυχώς έπρεπε να αρνηθούμε περιοδείες που μας προτάθηκαν σε Φιλανδία και Ιταλία διότι δεν είχαμε καταφέρει να οργανώσουμε τα πράγματα σε σχέση με τις διαφορετικές καταστάσεις της ζωής μας. Οι προτεραιότητές μας ήταν πάντα πολύ ξεκάθαρες. Πρώτη έμπαινε πάντα η οικογένεια, κάποιοι από εμάς έχουμε μικρά παιδιά και επίσης δουλεύουμε σε διαφορετικά επαγγέλματα, για πολλές ώρες με αποτέλεσμα να περιορίζεται ο ελεύθερος χρόνος μας. Αργότερα, αποφασίσαμε να κάνουμε ένα δίσκο, ήρθε σαν μια φυσική εξέλιξη να έρθουμε σε επαφή με δισκογραφικές εταιρείες. Νομίζω πως κατά μία έννοια ακολουθήσαμε τον αντίθετο δρόμο, σε σύγκριση με αυτό που κάνουν οι περισσότερες μπάντες, όταν τείνουν να στοχεύουν κυριολεκτικά σε οποιαδήποτε δισκογραφική συμφωνία όσο το δυνατόν νωρίτερα στην καριέρα τους. Οπότε πήραμε το χρόνο μας και στην πορεία μας, απορρίψαμε κιόλας προσφορές αφού οι συνθήκες δεν ταίριαζαν με τις απαιτήσεις μας. Αυτή τη στιγμή, είμαστε πραγματικά χαρούμενοι με την τωρινή κατάσταση στην Sliptrick Records και θα δούμε τι επιφυλάσσει το μέλλον για τους SHADOWPATH.
Η μουσική σας περιέχει πολλά διαφορετικά στοιχεία, από κλασική μέχρι και ακραίο metal. Πιστεύετε ότι είναι εύκολο για τον μέσο οπαδό της metal να κατανοήσει το στυλ σας;
Όχι, πιθανότατα όχι. Κάποιες φορές είναι δύσκολο ακόμα και για εμάς να το κατανοήσουμε πλήρως και πραγματικά δεν νομίζω ότι αυτό είναι κάτι που μας έχει προβληματίσει. Έχω δει πολλές πτυχές πάνω στην «συζήτηση για το είδος». Πρωτίστως, θέλουμε πραγματικά να παίζουμε τη μουσική που αγαπάμε και να ενσωματώνουμε όσα στοιχεία νιώθουμε πως ταιριάζουν χωρίς να περιορίζουμε τους εαυτούς μας. Επίσης, λαμβάνουμε πολύ θετικά σχόλια για την ανάμιξη στοιχείων από διάφορα είδη στη μουσική. Γνωρίζουμε απόλυτα ότι τα είδη των τραγουδιών μας δεν ταιριάζουν στις απαιτήσεις του μέσου τύπου ή της mainstream metal μουσικής και αυτός είναι ένας ακόμη λόγος που οι SHADOWPATH πιθανόν δε θα γίνουν ποτέ συνώνυμο των μεγάλων σε αριθμό πωλήσεων (γέλια). Δεν μας ενοχλεί καθόλου όμως εφόσον παίζουμε μουσική για την προσωπική μας ευχαρίστηση και δεν είναι αυτό το κύριο επάγγελμά μας, ξεκάθαρα. Αγαπάμε την καλλιτεχνική ελευθερία και ό,τι μπορούμε να πετύχουμε μέσω αυτής. Τελικά, αυτό που προσωπικά θεωρώ αξιοσημείωτο επίσης, είναι ότι πολλοί διαφορετικοί άνθρωποι φαίνεται να γουστάρουν τα τραγούδια μας για πολύ διαφορετικούς λόγους. Η εκτίμηση μου είναι ότι οι περισσότεροι ακροατές τείνουν να κρατούν τα στοιχεία που τους αρέσουν περισσότερο από ένα τραγούδι και να εστιάζουν στις διαφόρων ειδών επιρροές ή σε συγκεκριμένα μέρη που ταιριάζουν στις προτιμήσεις. Αρκετοί κριτικοί δήλωσαν κατηγορηματικά, ότι εξεπλάγησαν με πολύ θετικό τρόπο από τις μεταβάσεις σε διάφορα μουσικά είδη.
Το ντεμπούτο σας άλμπουμ, “Rumors of a coming dawn”, έχει κυκλοφορήσει εδώ και τρία χρόνια. Ποια ήταν η υποδοχή για το δίσκο και πως σας φαίνεται τώρα; Θα κάνατε κάτι διαφορετικά;
Είμαστε ακόμα υπερήφανοι για αυτό το δίσκο, είναι ένα πολύ καλό ντεμπούτο. Φυσικά υπάρχουν αρκετά πράγματα που θα μπορούσαμε να κάνουμε διαφορετικά σήμερα, σε συνδυασμό με την εμπειρία που ήρθε με την όλη διαδικασία. Νομίζω πως αν ηχογραφούσαμε το άλμπουμ ξανά, πιθανόν να επενδύαμε περισσότερο χρόνο στην ολοκλήρωση των lead φωνητικών και σε κάποια θέματα με την παραγωγή, θα βάζαμε περισσότερα επίπεδα στα ρεφρέν και θα ξαναδουλεύαμε κάποιες από τις γραμμές στο μπάσο. Υπήρξαν κριτικές κυριολεκτικά από όλο τον κόσμο και μας συγκλόνισαν τα πολύ θετικά σε γενικές γραμμές σχόλια. Πολλοί κριτικοί τόνισαν ιδιαίτερα την συνθετική ποιότητα μας και το επίπεδο παραγωγής, ενώ έγιναν και συγκρίσεις με συγκροτήματα που λατρεύουμε, κάτι πολύ τιμητικό για μας.
Στο μεταξύ, είδα ότι κάνατε αρκετές αλλαγές στη σύνθεσή σας, ξεκινώντας με μια νέα γυναικεία φωνή, την Simone Christinat. Αν δεν κάνω λάθος, τραγουδούσε από τους Elis, μια μπάντα από το Λιχτενστάιν. Τι σας έκανε να αλλάξετε τραγουδίστρια και να επιλέξετε τη Simone; Πως νιώθετε με την νέα σύνθεση;
Οπωσδήποτε η Simone είναι απλά σπουδαία. Ήρθε όντως από τους ELIS (και τεχνικά ακόμα δουλεύει για τους LEGENDA AUREA) και έφερε πολλή εμπειρία και κοινωνικές επαφές στην μπάντα. Είναι υπερβολικά αξιόπιστη, πιστή, επαγγελματίας και πραγματικά ωραίος και διασκεδαστικός τύπος. Η Gisselle είναι επίσης υπέροχη τραγουδίστρια, με πολλά διαφορετικά στυλ, φοβερά ταλαντούχα και πολύ καλή φίλη για όλους μας. Δεν έχει ειπωθεί καμία κακή κουβέντα και δεν έχει γίνει κανένας διαπληκτισμός για την αλλαγή στη σύνθεση, απλά ήταν αναπόφευκτο εφόσον η Gisselle μετακόμισε στη Γερμανία και δεν μπορούσε να συμμετέχει στις συναντήσεις της μπάντας ή να συντονιστεί με τα προγράμματα προβών μας πια. Κρατάμε επαφή μαζί της μέχρι σήμερα και πραγματικά ελπίζουμε να κάνουμε ξανά κάποιο project στο μέλλον που να περιλαμβάνει και εκείνη.
Ποιες είναι οι μεγαλύτερες σας επιρροές σε μουσικό επίπεδο;
Αυτή είναι πάντα μια δύσκολη ερώτηση, αφού η επιλογή είναι πολύ δύσκολη. Αν προσπαθήσω να κατονομάσω τις μεγαλύτερες εμπνεύσεις μου στη σύνθεση τραγουδιών, μου έρχονται στο μυαλό τεράστιες σκανδιναβικές μπάντες όπως οι OPETH, NIGHTWISH, KATATONIA, ARCH ENEMY ή οι DARK TRANQUILLITY, αλλά επίσης και ασύγκριτα ονόματα της γερμανικής σκηνής όπως οι RAGE, GRAVE DIGGER, EVERON ή οι BLIND GUARDIAN. Άλλα σημαντικά συγκροτήματα είναι οι PERSEFONE, PORCUPINE TREE και οι LAMB OF GOD μεταξύ άλλων. Επιπλέον, υπάρχουν και κάποιοι κλασικοί συνθέτες που είναι πολύ επιδραστικοί σε συνθετικό επίπεδο για εμένα, ειδικά ο Johann Pachelbel και ο ανέκαθεν αγαπημένος μου Johann S. Bach, ο οποίος κατά τη γνώμη μου είναι απλά ο σπουδαιότερος συνθέτης που πάτησε ποτέ το πόδι του στη γη. Κάθε μέλος των SHADOWPATH ασφαλώς, φέρνει επίσης τις δικές του επιρροές που επηρεάζει το μουσικό στυλ και το πώς συνδυάζονται όλα αυτά τα στοιχεία. Υπάρχουν για παράδειγμα επιρροές από πολλή κλασική ροκ, gothic και dark prog μουσική.
Τι έχετε κάνει εσείς και η δισκογραφική σας ώστε να στηρίξετε το δίσκο; Κάνατε καθόλου περιοδείες; Πιο είναι το πιο τρελό σου όνειρο όσον αφορά τις περιοδείες;
Έχουμε κάνει πράγματα ώστε να προωθήσουμε το άλμπουμ σε παγκόσμιο επίπεδο και σε ψηφιακό επίπεδο, κάναμε επίσης μία επανεκκίνηση πέρσι με την Sliptrick Records. Φυσικά, συνεχίζουμε το marketing σε τοπικό επίπεδο επίσης στη χώρα μας, την Ελβετία όπου βρίσκεται η μεγαλύτερη βάση οπαδών μας και έχουμε επενδύσει επίσης λίγο σε προώθηση μέσω των social media. Η τελευταία περιοδεία που κάναμε ήταν η Swiss Metal Alliance-tour μαζί με τους PERTNESS, DEEP SUN, ή τους CHAOSEUM. Πριν από αυτό είχαμε παίξει με τους LUNATICA, FORTY SHADES, MIND PATROL και αρκετούς άλλους. Αλλά και πάλι, γενικά μιλώντας, δεν παίρνουμε αυτά τα πράγματα τόσο σοβαρά, οπότε πιθανόν να υπάρχουν ακόμα περισσότερες δυνατότητες για να εξελιχθούμε. Με την οικογενειακή κατάσταση του καθενός από μας, όπως προανέφερα, η βασική μας προτεραιότητα δεν είναι (πλέον) να περιοδεύουμε εκτενώς σε όσες χώρες είναι ανθρωπίνως δυνατό, αλλά έχουμε φυσικά κάποια λίγα όνειρα: να παίξουμε σε οποιοδήποτε stage του αγαπημένου μας Wacken Open Air, να εμφανιστούμε στην κρουαζιέρα 70.000 Tons of Metal και φυσικά, η μεγαλύτερη τιμή για όλους μας, θα ήταν αν μπορούσαμε ποτέ να παίξουμε ως support σε κάποια από τις προαναφερθείσες επιδραστικές μπάντες σε κάποια από τις διάσημες ελβετικές σκηνές (ειδικά στο Ζ-7 στο Pratteln)!
Πως επηρέασε τις ζωές σας η πανδημία του κορονοϊού στην Ελβετία και την μπάντα γενικότερα;
Η κατάσταση εδώ στην Ελβετία έχει λίγο – πολύ ηρεμήσει και είναι ως ένα βαθμό σταθεροποιημένη αυτή τη στιγμή θα έλεγα. Το σύστημα υγείας λειτουργεί καλά και παρά το ότι έχουμε δει περιπτώσεις με ψηλά νούμερα του Covid-19, το ποσοστό θνησιμότητας και τα βαριά περιστατικά από τον ιό είναι συγκριτικά αρκετά χαμηλά. Σε γενικές γραμμές, τα ερωτήματα και η θλίψη που εκφράζονται είναι μάλλον παρόμοια με τις γειτονικές ευρωπαϊκές χώρες. Ως συγκρότημα, νιώθουμε επίσης τις συνέπειες της επιδημίας. Κατ’ αρχάς έπρεπε να ακυρώσουμε αρκετές εμφανίσεις μας για όλο το 2020, που πραγματικά ανυπομονούσαμε να πραγματοποιήσουμε. Δεύτερο, αναγκαστήκαμε να αναβάλλουμε και να επαναπρογραμματίσουμε τις ηχογραφήσεις για το δεύτερο δίσκο μας. Φυσικά, δεν μπορούμε επίσης να κάνουμε πρόβες και έπρεπε να ακυρώσουμε τις ημερομηνίες στο στούντιο μέχρι το καλοκαίρι. Επειδή ευτυχώς δεν εξαρτόμαστε από το πότε θα παίξουμε ζωντανά ξανά ή ποιο μήνα ακριβώς θα ξεκινήσουμε την παραγωγή του δίσκου, επηρεαζόμαστε σε μέτριο βαθμό και δεν διαμαρτυρόμαστε καθόλου. Εκμεταλλευόμαστε τον χρόνο για να οργανώσουμε πράγματα για την μπάντα, γράφω πολύ υλικό για νέα κομμάτια και φυσικά είμαστε σε επαφή μεταξύ μας μέσω τηλεδιασκέψεων.
Τι πρέπει να περιμένουμε για το κοντινό μέλλον από τους SHADOWPATH; Ίσως ένα νέο άλμπουμ μετά από τρία χρόνια;
Ναι, βέβαια. Όπως είπα και πριν, υπάρχει πράγματι ένας νέος δίσκος που ετοιμάζεται και ουσιαστικά αυτό που περιμένουμε είναι να μπούμε στο στούντιο. Ήμασταν άτυχοι που έπρεπε να αναβάλουμε τις ηχογραφήσεις και την παραγωγή, αλλά θα προχωρήσουμε το συντομότερο δυνατό και είμαστε πολύ ενθουσιασμένοι με το νέο υλικό. Σχεδιάζουμε να κυκλοφορήσουμε το όνομα του άλμπουμ, το tracklist και το εξώφυλλο μαζί με κάποιες νέες πληροφορίες για το χρονοδιάγραμμα τις επόμενες εβδομάδες. Πραγματικά, δεν μπορούμε να περιμένουμε να παίξουμε το νέο υλικό σε όλους εσάς και ελπίζουμε να το βρείτε ενδιαφέρον, καθώς ενσωματώνουμε πολλές νέες ελκυστικές πτυχές στο concept.
Είσαι ελεύθερος να κλείσεις την συνέντευξη όπως επιθυμείς.
Ευχαριστώ πάρα πολύ για αυτή την συνέντευξη και το ενδιαφέρον σας για τους SHADOWPATH, καθώς και για την ευκαιρία που μας δώσατε να μιλήσουμε για την μπάντα και να δώσουμε μια μικρή γεύση για όσα ετοιμάζουμε στο άμεσο μέλλον. Ευχόμαστε σε όλους τα καλύτερα, να είστε υγιείς και να περνάτε υπέροχες, στιγμές. Ελπίζουμε να σας δούμε σύντομα!
Σάκης Φράγκος
(«βρώμικη δουλειά») – Χαρά Νέτη
