Το δίπολο «growling αντρικά κι αιθέρια γυναικεία φωνητικά» προς τα τέλη των 90s τρελή μόδα, με πολλά αξιόλογα σχήματα να το καθοδηγούν. Από κάποιο σημείο και μετά, ομολογώ πως έγινε πολύ κουραστικό όλο αυτό το “beauty and the beast” σκηνικό κι έχασε το ενδιαφέρον που είχε, εν μέρει επειδή τα γκρουπ κινούνταν στο ίδιο μουσικό ύφος, αλλά κι επειδή όταν προσπαθούσαν να κάνουν κάτι διαφορετικό, ο ρόλος των γυναικείων φωνητικών μάλλον ήταν δυσανάλογος.
Όπως και να έχει, τούτοι εδώ οι Ελβετοί, μου φαίνεται ότι βαδίζουν στον σωστό δρόμο. Οι SHADOWPATH, κυκλοφόρησαν το ντεμπούτο τους, “Rumours of a coming dawn”, σ’ ένα symphonic death metal ύφος, με το δίπολο που περιγράψαμε στην αρχή. Το πρώτο που παρατηρεί κανείς αμέσως, είναι η ομοιότητα που έχουν τα φωνητικά του πληκτρά, Phil Bohny, με τα ακραία φωνητικά του Mikael Akerfeldt των OPETH, ενώ και η μουσική τους έχει αρκετά κοινά σημεία. Το δυνατό τους σημείο είναι ο τρόπος με τον οποίο ελίσσονται στα διάφορα μουσικά είδη κι εκεί που λες ότι είναι σαν OPETH, το γυρίζουν σε NIGHTWISH, πάντα διατηρώντας τον συμφωνικό αλλά και προοδευτικό τόνο τους.
Το αδύναμο χαρτί; Θα έλεγα τα γυναικεία φωνητικά, που στα ψιλά δεν μου χτυπάνε καλά, ενώ όταν είναι σε πιο «γήινες» νότες ακούγονται συμπαθητικά. Είναι βήμα προς τη θετική κατεύθυνση, ότι πλέον τραγουδίστρια είναι η Simone Christinat (ELIS), που έχει μία φωνή που θεωρώ ότι ταιριάζει πιο πολύ στο σχήμα και περιμένω να την ακούσω σε νέες συνθέσεις. Χαρακτηριστικό της άποψής μου, είναι το “Deny me”, που είναι το αγαπημένο μου στον δίσκο, το μοναδικό που δεν χρειάζεται να «χτυπήσει» ψιλές νότες η τραγουδίστρια του σχήματος.
Σε γενικές γραμμές όμως, ο δίσκος δείχνει ένα σχήμα που γνωρίζει ακριβώς τι θέλει, με πολύ καλή τεχνική κατάρτιση, πολύ ωραία πλήκτρα και κιθάρες, που στα μεγάλα σε διάρκεια τραγούδια, όπως το “The impossible chain” ή το “Beta”, δεν σε κάνει να βαριέσαι καθόλου, αντιθέτως κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον, χωρίς να χάνεται και η συνοχή του τραγουδιού, κάτι που σαφώς χρειάζεται ιδιαίτερη ικανότητα. Θα περιμένω το επόμενο βήμα τους με ιδιαίτερη ανυπομονησία, αφού η αλλαγή στα γυναικεία φωνητικά ήταν αυτό που περίμενα για να δω αν θα κάνουν το βήμα παραπάνω.
7,5 / 10
Σάκης Φράγκος
