a
Υπάρχει μία κοινότητα οπαδών εκεί έξω που παραμένουν στις επάλξεις, διατηρούν την πίστη και παραμένουν νοσταλγικά προσηλωμένοι σε ένα μουσικό ιδίωμα που για δεκαετίες μας έχει χαρίσει μεγάλες χαρές και συγκινήσεις. Περί hard rock το ανάγνωσμα, λοιπόν, και με το Shelter Me, ευελπιστούμε να δείξουμε ότι αυτή η μουσική παραμένει alive and kicking με πολύ αξιόλογες κυκλοφορίες, μερικές εκ των οποίων θα αναφέρουμε εδώ…let’s get rocked!
ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Vampire blues” – NIGHTHAWK
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2024
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Pride & Joy
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Robert Majd
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά: Linnea Vikstrom
Κιθάρα: Robert Majd
Keyboards: Richard Hamilton
Μπάσο: Nalle Pahlsson
Drums: Robban Eriksson
Φαντάζομαι ότι όλοι οι hard rock fans εκεί έξω είναι εξοικειωμένοι με το όνομα των NIGHTHAWK. Εμείς, μέσα από αυτή εδώ τη στήλη, είχαμε παρουσιάσει το δεύτερο άλμπουμ τους “Prowler” το οποίο είχε ηχογραφηθεί στα περίφημα Abbey Road Studios ενώ τα φωνητικά είχε αναλάβει ο Bjorn Strid (NIGHT FLIGHT ORCHESTRA, SOILWORK). Σε διάστημα μικρότερο του ενός έτους ο ιθύνων νους πίσω από τους NIGHTHAWK, o Robert Majd συνθέτει και κυκλοφορεί το τρίτο άλμπουμ με τίτλο “Vampire Blues” το οποίο μπορεί να είναι ένα κλικ κατώτερο του προκατόχου του αλλά και πάλι δεν απογοητεύει. Εδώ έχουμε ξανά μία γερή δόση Σκανδιναβικού rock n’ roll στο ύφος των HELLACOPTERS αλλά και με μία ξεκάθαρη 70s αισθητική. Η Linnea Vikstrom από τους THUNDERMOTHER κάνει μία εξαιρετική δουλειά στα φωνητικά αν και δεν σας κρύβω ότι μου λείπουν οι μελωδικές εξάρσεις του “Prowler”.
H διασκευή στο “S.O.S.” (Too bad) των AEROSMITH είναι αξιοσημείωτη ενώ το ίδιο ισχύει και για την πλειονότητα των συνθέσεων που κινούνται σε ένα ικανοποιητικό επίπεδο. Θα ήθελα να ακούσω καλύτερα παραγωγή αλλά θεωρώ ότι η πιο ακατέργαστη προσέγγιση ταιριάζει περισσότερο στο ύφος των συγκεκριμένων τραγουδιών που συνέθεσε ο Majd. Δεν θα έλεγα ότι το “Vampire blues” είναι μία ισάξια συνέχεια του “Prowler” αλλά ο Majd ήδη ετοιμάζει το επόμενο δισκογραφικό χτύπημα με τον…Bjorn Strid ξανά στα φωνητικά! Αν μη τι άλλο παραγωγικός…
7 / 10
ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Light ‘em up” – THE DEAD DAISIES
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2024
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: SPV
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Marti Frederiksen
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά/Κιθάρα: John Corabi
Κιθάρα: Doug Aldrich
Κιθάρα: David Lowy
Drums: Evan Frederiksen
Μπάσο: Michael Devin
Η αποχώρηση του τεράστιου Glenn Hughes και η σχεδόν ταυτόχρονη ανακοίνωση της επιστροφής του John Corabi στους THE DEAD DAISIES προκάλεσε συζητήσεις και σίγουρα επανέφερε ξανά τα φώτα της δημοσιότητας του συγκροτήματος. Αν με ρωτήσετε, θεωρώ τον Corabi σαφώς πιο ταιριαστό στην όλη φυσιογνωμία και αισθητική των DAISIES σε σχέση με τη συνολική παρουσία του Hughes ο οποίος βέβαια ήταν –όπως πάντα- εντυπωσιακός στη δισκογραφική και όχι μόνο παρουσία του. Το “Light ‘em up” αποτελεί άλλη μία αξιόλογη προσθήκη στο δισκογραφικό οπλοστάσιο των DAISIES φέρνοντας ξανά στην επιφάνεια όλα εκείνα τα 70ς bluesy στοιχεία τα οποία αυτή τη φορά «παντρεύονται» με μία power pop αισθητική. Για να σχηματίσετε μία εικόνα στο μυαλό σας φανταστείτε κάτι ανάμεσα σε AC/DC, CHEAP TRICK και ολίγον τι από LYNYRD SKYNYRD μιας και 1-2 τραγούδια βγάζουν και μία πιο southern αισθητική.
Η δουλειά στο studio είναι σεμιναριακή, η παραγωγή άψογη, η απόδοση αψεγάδιαστη και οι κιθάρες στο προσκήνιο…δηλαδή, ένα συμπαγές classic rock άλμπουμ που θα έβρισκε μία περίοπτη θέση στην κατηγορία της αναβίωσης όλων εκείνων των 70s blues rock δίσκων. Θα μου επιτρέψετε πάντως να υπογραμμίσω ότι ο MVP του “Light ‘em up” δεν είναι άλλος από τον John Corabi ο οποίος θεωρώ ότι βρίσκεται στο στοιχείο του με τους THE DEAD DAISIES.
7,5 / 10
ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Full tilt overdrive” – HOUSE OF LORDS
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2024
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Frontiers
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: James Christian/Mark Mangold
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά: James Christian
Κιθάρα: Jimi Bell
Keyboards: Mark Mangold
Drums: Johan Koleberg
Δυστυχώς για μία ακόμη φορά απογοητεύομαι από μία κυκλοφορία των HOUSE OF LORDS. Ίσως η λέξη «απογοητεύομαι» να ακούγεται βαριά αλλά έτσι αισθάνομαι για μία μπάντα που μας χάρισε τρία αριστουργήματα την περίοδο 1988-1992. Τώρα, θα μου πείτε ότι έχουν περάσει πάνω 30 και βάλε χρόνια από τότε και τι ψάχνουμε να βρούμε. Σωστό αλλά ταυτόχρονα όταν έχεις ανεβάσει τόσο ψηλά τον πήχη, τότε οι συγκρίσεις είναι αναπόφευκτες. Βέβαια, πλέον οι HOUSE OF LORDS δεν είναι τίποτα άλλο από το προσωπικό όχημα του James Christian και δεν έχει σχέση με τη σταθερότητα των πρώτων χρόνων. Στα θετικά συγκαταλέγεται η παρουσία του σπουδαίου Mark Mangold αλλά δυστυχώς το τελικό αποτέλεσμα δεν είναι το επιθυμητό και αντίστοιχο του ονόματος των δύο μεγάλων μουσικών.
Το “Full tilt overdrive” (αλήθεια, ποιος σκέφτηκε αυτόν τον τίτλο;) είναι ένα τυπικό AOR/hard rock άλμπουμ από το γνωστό εργοστάσιο παραγωγής της Frontiers με μία πλαστική παραγωγή και τυπικά τραγούδια. Οι prog σφήνες στα πλήκτρα από τον Mangold περισσότερο μπερδεύουν το τελικό αποτέλεσμα παρά του δίνουν μία έξτρα ώθηση και έτσι είμαστε υποχρεωμένοι να επιστρατεύσουμε όλες τις ιχνηλατικές μας ικανότητες για να εντοπίσουμε τα ελάχιστα καλά στοιχεία του δίσκου. Προσπερνάμε το δίσκο αλλά οφείλουμε να ευχηθούμε ολόψυχα και από καρδιάς περαστικά στον James Christian που δίνει μάχη με την επάρατη νόσο.
5,5 / 10
Σάκης Νίκας
