To “Expedition” είναι από τους δίσκους που ακούω αρκετά συχνά το τελευταίο διάστημα. Η ελληνική σκηνή έχει κάνει τεράστια βήματα προόδου και κάθε κυκλοφορία που έρχεται από τη χώρα μας, αν μη τι άλλο, έχει κάποια πράγματα να δώσει. Οι SIDE EFFECTS παίζουν μία μουσική που λατρεύω να ακούω και αυτό γιατί έχουν ως βασική επιρροή τους IRON MAIDEN.
Μετά από μία μικρή εισαγωγή, η δισολία του “Into the sea” δίνει αμέσως το στίγμα του τραγουδιού! Up tempo τραγούδι, θυμίζει αμέσως τους Βρετανούς Θεούς σε όλα του, ιδανικό για άνοιγμα του δίσκου! Για την συνέχεια το “The island of Phaesians”, με το συγκρότημα να επιδίδεται σε ένα mid tempo metal, με αρκετές hard rock επιρροές τις οποίες αναμιγνύουν με το κλασσικό metal σε μία πολύ ωραία και όμορφη σύνθεση, με πολύ όμορφο ρεφραίν! Το ομώνυμο τραγούδι του δίσκου που ακολουθεί ξεκινάει με δισολία που καρφώνεται στο μυαλό, lead solo και μετάβαση στο κουπλέ. Ο Τάσος Λάζαρης ακούγεται σαν τον Bruce Dickinson στην προσωπική του καριέρα και το τραγούδι θα μπορούσε να ήταν άνετα κάποιο b-side του “Tyranny of souls”! Τα πράγματα ηρεμούν στη συνέχεια και με την μπαλάντα που ακούει στο όνομα “Light on my steel”. Ωραίο τραγούδι, μελωδικό, χαρίζει στον ακροατή την ανάσα που πρέπει για να συνεχιστεί η ακρόαση του δίσκου. Να πω την αμαρτία μου, όταν άκουσα πρώτη φορά το “For love and land” μου ήρθαν στο μυαλό οι HELLOWEEN. Not bad, αν και η μπάντα επανέρχεται σε Maidenικά μονοπάτια στην πιο ενδιαφέρουσα σύνθεση του δίσκου έως τώρα.
Εντύπωση κάνει το μεσαίο σημείο του δίσκου με τη χρήση citar, αν δεν κάνω λάθος, όπου οδηγείται το τραγούδι σε μία πολύ όμορφη δισολία μεγάλης διάρκειας, όπου εμένα προσωπικά με εντυπωσίασε, για να έρθει το ρεφραίν και να κλείσει όπως πρέπει το συγκεκριμένο τραγούδι! Το “Ithaca” είναι ένα ακουστικό instrumental τραγούδι, με ωραίες μελωδίες, «ταξιδιάρικο». Ωραία προσθήκη που λειτουργεί σαν εισαγωγή για το “Fields of stone” που ακολουθεί και είναι η πιο heavy συνέχεια του “Ithaca”. Και αυτό ορχηστρικό, με την μπάντα να καταθέτει κάποιες ωραίες ιδέες στο πεντάγραμμο για να μας σερβίρει το “Side effects” στο τελείωμα του δίσκου. Τραγούδι που φέρει το όνομα της μπάντας, θεωρώ πως είναι και το καλύτερο του δίσκου. Στακάτος mid tempo ρυθμός, μελωδίες και leads «ντύνουν» τα κουπλέ, θυμίζει αρκετά QUEENSRYCHE στα καλύτερά τους, «ενώνεται» με τους MAIDEN του reunion και μας προσφέρει ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα το τελείωμά του!
Η πρώτη δουλειά των SIDE EFFECTS, σύνολό της, περνάει με χαρακτηριστική άνεση τη βάση! Ωραία τραγούδια, ωραίες ιδέες, δεμένο σύνολο, προσέγγιση οπαδική αλλά με τον δικό τους τρόπο! Στα μείον του δίσκου, θεωρώ πως θα μπορούσε να είχε καλύτερη παραγωγή. Πιο προσεγμένη για να το θέσω καλύτερα, χωρίς αυτό να λειτουργεί ανασταλτικά. Επίσης, κάποιοι μπορούν να βρουν ως αρνητικό την μεγάλη επιρροή από τους IRON MAIDEN σχεδόν σε όλα τα τραγούδια του δίσκου. Προσωπικά, δεν με χάλασε καθώς είμαι αμετανόητος και σεσημασμένος οπαδός των Βρετανών. Όπως και να ‘χει, είναι μία πολύ καλή δουλειά και θεωρώ πως αν προσέξουν δύο τρία πράγματα θα μας προσφέρουν εξαιρετικά πράγματα στο μέλλον! Καλή αρχή!
7.5/10
Ντίνος “Benjamin Breeg” Γανίτης
