a
“Deceiver of the Gods”
Το ντεμπούτο full length άλμπουμ των Αμερικάνων SILVER TALON, “Decadence and decay”, το περίμενε πολύς κόσμος. Dark power metal, με πολλές αναφορές σε SANCTUARY και NEVERMORE, έναν πολύ καλό τραγουδιστή, τον Wyatt Howell, τρεις κιθάρες και εξαιρετικές συνθέσεις, αφήνουν πάρα πολλές υποσχέσεις για το μέλλον. Ο κιθαρίστας και βασικός συνθέτης του σχήματος, Bryce VanHoosen, έλυσε όλες τις απορίες μας.
Συγχαρητήρια για το νέο σας δίσκο. Η εξέλιξη των SILVER TALON είναι προφανής, τρία χρόνια μετά το EP, “Becoming the dragon”. Πως βλέπετε αυτό το γεγονός, τώρα που βγήκε το “Decadence and decay”; Ποιος ήταν ο ρόλος των τριών νέων μελών στο τελικό αποτέλεσμα του δίσκου;
Ευχαριστούμε πολύ! Είμαστε πολύ περήφανοι για το “Decadence and decay”, αλλά και για τη συνολική εξέλιξη του γκρουπ. Αυτό στο οποίο συμφωνούν όλοι, γενικά, είναι ότι έχουμε ωριμάσει αρκετά. Βεβαίως συμφωνώ με αυτό και πιστεύω πως το γεγονός ότι προσθέσαμε στη σύνθεσή μας του Devon, Walter και Michael, μας απογείωσε. Ο Devon είναι ένας πολύ καλός κιθαρίστας και ικανός τραγουδιστής και αυτό δεν βοήθησε μόνο στον κιθαριστικό μέρος του δίσκου, αλλά έκανε και τα περισσότερα δεύτερα φωνητικά στο άλμπουμ. Ο Walter είναι τρελός με το μπάσο και το παίξιμό του, έδωσε αυτήν την επιπλέον διάσταση που ήθελα να ακούσω στο rhythm section. Και ο Michael, είναι ένας τρελαμένος ντράμερ, με συναίσθημα και φινέτσα, που έχει οχυρώσει τη «σπονδυλική στήλη» των SILVER TALON! Πλέον λειτουργούμε τέλεια ως συγκρότημα τώρα.
Πως προχωρήσατε από τους SPELLCASTER στους SILVER TALON μετά από τρία άλμπουμ; Υπήρχε ένταση ανάμεσα σε σας και τον Tyler Loney που ήταν το μόνο μέλος που δεν σας ακολούθησε στους SILVER TALON;
Πραγματικά, απλά πήραμε τα τραγούδια πάνω στα οποία δουλεύαμε για το τέταρτο άλμπουμ των SPELLCASTER (που αργότερα έγιναν τα “Devil machine”, “Silver talon” και “Warrior’s end” και τα κάναμε τραγούδια των SILVER TALON! Ναι, υπήρχε κάποια ένταση με τον Tyler. Χωρίς να μπω σε πολλές λεπτομέρειες, μία μέρα ξέσπασε πάρα πολύ έντονα στην πρόβα και παραιτήθηκε από το συγκρότημα. Αυτό, άφησε ουσιαστικά τον Gabriel Franco, ως το μοναδικό «αυθεντικό» μέλος των SPELLCASTER και δεν ενθουσιαζόταν με αυτή την ιδέα. Ύστερα, νομίζω ότι και οι δύο θέλαμε τα δικά μας συγκροτήματα, οπότε εκείνος ξεκίνησε τους IDLE HANDS που τώρα ονομάζονται UNTO OTHERS και τα υπόλοιπα παιδιά με μένα, ξεκινήσαμε τους SILVER TALON. Θέλαμε να κάνουμε τους SILVER TALON ως τη φυσική συνέχεια των SPELLCASTER αρχικά, αλλά νομίζω ότι χάσαμε το ενδιαφέρον μας σ’ αυτή την ιδέα, αρκετά νωρίς, οπότε είμαστε εδώ!
Μπορούμε να ξεχωρίσουμε τα κλασικά heavy metal στοιχεία στον ήχο σας, τα neoclassical σόλο και το περιπετειώδες US metal όπως το έπαιξαν συγκροτήματα σαν τους SANCTUARY και τους JAG PANZER, δίχως να ακούγεται ρετρό. Πως φιλτράρετε τις επιρροές σας ως SILVER TALON ώστε να δημιουργείτε τον χαρακτηριστικό σας ήχο και πως διαφέρετε από τα συγκροτήματα που πλησιάζουν τον παραδοσιακό metal ήχο, όπως εσείς;
Ειλικρινά, δεν μπαίνουμε σε όλη αυτή τη διαδικασία προσπαθώντας να ακουστούμε σαν κάτι συγκεκριμένο. Ο στόχος μας είναι να γράψουμε τραγούδια που πιστεύουμε ότι είναι καλά και καταλήγουμε σ’ αυτό που ακούτε. Οι επιρροές μας είναι καλά «μπολιασμένες» μέσα μας σ’ αυτό το σημείο, νομίζω. Χαχαχαχα! Όλο το υλικό βρίσκεται μέσα μας – SANCTUARY, JAG PANZER, NEVERMORE, SAVATAGE, ALICE IN CHAINS, όλα αυτά. Νομίζω ότι ένα πολύ μεγάλο πράγμα που μας διαφοροποιεί ότι τα περισσότερα συγκροτήματα της σκηνής του παραδοσιακού metal, είναι ότι δεν προσπαθούμε να ακουστούμε ρετρό με επιτηδευμένο τρόπο. Απλά γράφουμε αυτό που θέλουμε να ακούσουμε. Υπάρχει 80s US Power Metal, λίγο death metal, black metal, prog rock, οτιδήποτε. Είμαστε χαρούμενοι που μπορούμε να αντλήσουμε στοιχεία από τα 50 χρόνια του heavy metal σ’ αυτό το σημείο.
Στο “Resistance 2029”, μπορούμε να ακούσουμε τον Andy LaRocque να παίζει το χαρακτηριστικό του σόλο. Πως τον προσεγγίσατε; Έπαιξε ρόλο η κοινή περιοδεία των IDLE HANDS με τους KING DIAMOND και ο Sebastian Silva πέταξε την πρόταση;
Ναι, ήταν σούπερ cool να έχουμε τον Andy σ’ αυτό το κομμάτι. Τον συνάντησα κατά τη διάρκεια της αμερικάνικης περιοδείας του 2019 των KING DIAMOND με τους IDLE HANDS. Ο Gabe ήταν αρκετά ευγενικός ώστε να μας συστήσει όταν ήμασταν όλοι backstage. Μάλιστα έβαλα τον Andy και τον Mike Wead να υπογράψουν το αντίτυπό μου του “Fatal portrait”. Με δεδομένο ότι ο Andy LaRocque είναι πιθανώς ο αγαπημένος μου κιθαρίστας όλων των εποχών, αυτή ήταν μία εντελώς fanboy στιγμή για μένα. Όταν επιστρέψαμε από εκείνη την περιοδεία, απλά έστειλα ένα email στον Andy και τον ρώτησα αν τον ενδιέφερε να παίξει σόλο κι ευτυχώς απάντησε θετικά! Πιθανότατα δεν θα μπορούσε να συμβεί αν δεν είχε γίνει αυτή η περιοδεία, οπότε πρέπει να στείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ στους IDLE HANDS γι’ αυτό!
Στη γιαπωνέζικη έκδοση του “Decadence and decay”, υπάρχει μία διασκευή στο “Viper” των JAG PANZER, ενώ γνωρίζω πως έχετε διασκευάσει και το “Power of the night” των SAVATAGE. Πως επιλέξατε τα συγκεκριμένα τραγούδια για να τα διασκευάσετε;
Σκεφτόμουν να παρουσιάσω στα υπόλοιπα παιδιά την ιδέα μου να διασκευάσουμε SAVATAGE για αρκετό καιρό, αφού είναι από τα αγαπημένα μου σχήματα και από τις μεγαλύτερες επιρροές μου. Ο Clay Marshall όμως, από την M-Theory, πρότεινε το “Power of the night”! Ήταν η ώθηση που χρειαζόμασταν και όλοι ήμασταν έτοιμοι να την κάνουμε. Νομίζω ότι απλά χρειαζόμασταν κάποιον να μας προτείνει ένα τραγούδι, επειδή υπάρχουν τόσα υπέροχα τραγούδια από τα οποία να επιλέξει κανείς. Η επιλογή του “Viper” των JAG PANZER ήταν όλη του Wyatt. Στην πραγματικότητα μας έφερε τη demo έκδοση του τραγουδιού και μας πρότεινε ότι θα ήταν πολύ cool να κάναμε αυτή την έκδοση και να προσθέταμε τα στοιχεία των SILVER TALON. Στο τέλος, καταλήξαμε σ’ ένα συνδυασμό της demo version με αυτή του “Age of mastery” και νομίζω ότι βγήκε πραγματικά καλή η διασκευή!
Στο EP σας, “Becoming the demon”, διασκευάσατε το “Battle angels” των SANCTUARY, με τον Jeff Loomis στην κιθάρα. Πως τον βλέπεις στους ARCH ENEMY; Σε ποιο συγκρότημα θα ήθελες να τον έβλεπες ως ενεργό μέλος;
Είναι σπουδαίο που βλέπω τον Jeff στους ARCH ENEMY! Χρειάζονται έναν shred master στη δεύτερη κιθάρα κι ο Jeff μπορεί να παίξει εύκολα το υλικό του Chris Amott όπως και να παίξει «τον κώλο του» αλλά και τα δικά του σόλο. Ξέρω ότι ο Jeff λατρεύει να παίζει σε μεγάλα ακροατήρια, επίσης. Λέγοντας αυτό, θα ήμουν ψεύτης αν έλεγα ότι δεν ανυπομονούσα να ακούσω σόλο υλικό του Jeff Loomis… Είναι ένας από τους καλύτερους συνθέτες στο heavy metal και ο κόσμος χρειάζεται τα riff του! Ανυπομονώ να ακούσω τη δουλειά του με τον Graham Bonnet και τους ALCATRAZZ. Παίζαμε κάποιο υλικό από αυτό το σχήμα από την εποχή του Yngwie Malmsteen και ξέρω ότι θα περάσει τέλεια παίζοντας αυτό το υλικό μόλις φτάσει εκείνη η στιγμή.
Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι για τους SILVER TALON να έχουν τρεις κιθαρίστες; Τι πιστεύεις ότι προσθέτει στον ήχο, πέρα από το γεγονός ότι μπορείτε να παίζετε την καλύτερη εκδοχή των κομματιών σας σε καταστάσεις live;
Σίγουρα ακούγεται πολύ ογκώδες live! Κάνουμε διπλές αρμονίες πάνω από ένα ρυθμικό riff αρκετά συχνά, έτσι μπορούμε να το κάνουμε και live, οπότε δεν υπάρχει πρόβλημα. Είναι cool να βλέπεις πιο πολλά γκρουπ να κάνουν ένα τείχος από κιθάρες, έχοντας τρεις κιθαρίστες στις μέρες μας. Είναι πολύ συνηθισμένο να το κάνεις όταν ηχογραφείς και πολύ ωραίο να το μεταφέρουμε και στη σκηνή.
Ο τραγουδιστής σας, Wyatt Howell, καταφέρνει και κινείται με χαρακτηριστική άνεση από τις ψιλές στις χαμηλές νότες και αντίστροφα, δημιουργώντας υπέροχες μελωδικές γραμμές, θυμίζοντάς μας –σε στιγμές- τον Warrel Dane, αλλά και τραγουδιστές όπως τον Roy Khan ή τον Geoff Tate με τον τρόπο που ερμηνεύει τα τραγούδια. Εσείς τον κάνετε να λειτουργήσει έτσι ή ήταν κάτι που ήθελε να κάνετε εκείνος όταν δουλεύατε το νέο υλικό;
Ό,τι έχει να κάνει με τα φωνητικά, είναι δουλειά του Wyatt! Τη μόνη φορά που προτείναμε να κάνει κάτι συγκεκριμένο, ήταν στα πολύ αρχικά στάδια της συνεργασίας μας. Στο προηγούμενο γκρουπ του, τους SANCTIFYRE, έκανε πολύ falsetto και ανακάτευε πολλούς τρόπους τραγουδιού με την έκταση της φωνής του. Κάτι που βγάζει νόημα. Δεν νομίζω ότι ήταν κουρδισμένοι τόσο χαμηλά όσο εμείς. Την πρώτη –κυριολεκτικά- φορά που μπήκαμε στο στούντιο, πίσω στο 2017 ή το 2018 για να ηχογραφήσουμε τα demo του “Becoming a demon”, του προτείναμε να τραγουδήσει στη φυσική έκταση της φωνής του. Είναι ΟΚ να είσαι σε metal γκρουπ και να είσαι βαρύτονος! Από εκεί και πέρα, ότι έχει κάνει, είναι όλο δικό του. Έχει καταπληκτική φωνή και συνεισφέρει πάρα πολύ σε όποιον μοναδικό και ξεχωριστό ήχο έχουμε!
Είστε νεαροί σε ηλικία και στην Αμερική ο ήχος που ήταν δημοφιλής όταν ήσασταν νεαρότεροι, ήταν αρκετά διαφορετικός από αυτόν που παίζετε με τους SILVER TALON. Υπάρχουν κάποια μοντέρνα σχήματα που σας αρέσουν και μπορεί να σας έχουν επηρεάσει, αν όχι στον τρόπο που γράφετε τραγούδια, τότε ίσως από πλευράς παραγωγής ή ως μουσικό σε live καταστάσεις;
Βέβαια, ναι! Νομίζω ότι από άποψη παραγωγής, είμαστε πιο επηρεασμένοι από μοντέρνα σχήματα, παρότι από μπάντες των 80s. Συνήθως αναφέρω ηχογραφήσεις από τα 2010s όταν είμαι έτοιμος να γράψω ένα δίσκο. Όπως, για παράδειγμα, οτιδήποτε έχει βγει από τα Fredman Studios ή από τον Jens Bogren τα τελευταία δέκα χρόνια, έχει επηρεάσει τον ήχο που θέλω να έχω στις παραγωγές μας. Σε ότι αφορά τις συναυλίες, αντάλλαξα μυστικά με τα παιδιά από τους STRIKER για να δούμε πως μπορούμε να σετάρουμε τα πράγματα ώστε να έχουμε το καλύτερο δυνατό show με σχετικά μικρό budget. Δηλαδή να έχουμε δικό μας rack με in-ear monitor, να παίζουμε με click και να προγραμματίζουμε το light show στα τραγούδια μας. Τέτοιες λεπτομέρειες κάνουν τεράστια διαφορά και είναι πολύ καλό να μπορείς να τις χειριστείς από το laptop σου. Μακάρι κάποια στιγμή να μπορέσουμε να έχουμε το light show των KAMELOT.
Το άλμπουμ τελειώνει με το “Touch the void”, ένα τραγούδι του οποίου η διάρκεια είναι 8 λεπτά και μπορούμε να ακούσουμε ένα πιο proggy και πιο περιπετειώδες στυλ, που είναι διαφορετικό με τα υπόλοιπα τραγούδια. Δεν θα ξαφνιαζόμουν αν μου έλεγες ότι το συγκεκριμένο τραγούδι γράφτηκε τελευταίο και –κατά κάποιο τρόπο- δείχνει το δρόμο που θα πάρουν οι SILVER TALON στο μέλλον.
Βεβαιότατα κα γράφτηκε τελευταίο! Αφού υπολογίσαμε τα πάντα, φαινόταν ότι το άλμπουμ, σαν μία ολότητα, χρειαζόταν κάτι τέτοιο για να το συνοψίσει. Σκέφτηκα ότι 2-3 άτομα θα γούσταραν αυτό το περίεργο τραγούδι, αλλά προς έκπληξή μου, φαίνεται ότι αρέσει σε πολύ κόσμο. Είμαι βέβαιος ότι θα κάνουμε κι άλλα τραγούδια σαν κι αυτό στο μέλλον, αλλά μερικές φορές αισθάνομαι σαν να μετράμε τα πουλιά μας!!! «Κοίτα πόσο τρελό και περίπλοκο μπορώ να κάνω αυτό το τραγούδι!». Κάπως έτσι το κάναμε κι έχει το χώρο του, σίγουρα. Μου αρέσει η προσέγγισή του που μοιάζει λίγο με τους FIELDS OF THE NEPHILIM, όπου υπάρχει μία καλή μίξη μεγάλων, ατμοσφαιρικών τραγουδιών, όπως και μικρότερων και πιο σύντομων και περιεκτικών τραγουδιών που κολλάνε στο κεφάλι σου. Και τα δύο είναι μεγάλη πρόκληση να τα γράψεις, οπότε σίγουρα θεωρώ ότι θα περπατήσουμε σ’ αυτό το δρόμο στην καριέρα μας. Αλλά δεν μας βλέπω να γράφουμε εικοσάλεπτα τραγούδια όπως οι DREAM THEATER ή κάτι παρόμοιο…
Το εξώφυλλο του δίσκου, το φιλοτέχνησε ο διάσημος fantasy καλλιτέχνης, Brom. Είναι σίγουρα μία σπουδαία επιλογή και ταιριάζει στη μουσική σας. Έχοντας δει πολλά έργα του και πιο συγκεκριμένα τον Elric του Melnibone, μπορώ να δω μία επιρροή σε σένα, Bryce, στον τρόπο που έχεις στηθεί στις πρόσφατες promo φωτογραφίες σας, με το άσπρο μαλλί και το κάπως «ασθενικό» image. Ήταν κάτι που έγινε επίτηδες;
Με αποκαλείς ασθενικό; Χαχαχαχαχα! Πλάκα σου κάνω! Δεν είσαι ο πρώτος που κάνει τη σύγκριση με τον Elric. Δεν το έκανα επίτηδες, αλλά τελικά μου άρεσε πολύ. Αρχικά επηρεάστηκα από τον Alucard από το Castlevania, ο οποίος πάντοτε φαινόταν super cool στο artwork που είχε φτιαχτεί για το παιχνίδι εκείνο. Και ο Elric είναι βρικόλακας, έτσι δεν είναι; Οπότε δεν υπάρχει και μεγάλη διαφορά. Αλλά ναι, το εξώφυλλο του Brom είναι απόλυτα φανταστικό! Ήμουν οπαδός του από τότε που έπαιζα το “Doom II” στον υπολογιστή μου, στα τέλη της δεκαετίας του ’90, οπότε μάλλον έχουμε να κάνουμε και με μία ακόμη στιγμή ενός fanboy!
Μέλη (τωρινά και παλαιότερα) των SILVER TALON παίζουν με τους IDLE HANDS (ή όπως λέγονται τώρα, UNTO OTHERS), οι οποίοι κατάφεραν να κάνουν το όνομά τους μεγαλύτερο σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα, να περιοδεύσουν με τον King Diamond και να υπογράψουν στη Roadrunner. Πιστεύεις ότι μπορούν και οι SILVER TALON να έχουν παρόμοιες ευκαιρίες όταν επιστρέψουμε στη μετά-COVID κανονικότητα; Πιστεύεις ότι μπορείτε να το διαχειριστείτε;
Από τη στιγμή που συνέβη σ’ εκείνους, γιατί όχι και σε μας; Έτσι το βλέπω. Λέγοντας αυτό, κανένα γκρουπ δεν μπορεί να ελέγξει τι θα συμβεί και τι όχι. Σίγουρα πρέπει να υπάρχει πολλή τύχη και μετά έρχεται η σκληρή δουλειά. Είμαστε παραπάνω από χαρούμενοι να κάνουμε σκληρή δουλειά αλλά δεν θα προσποιηθώ ότι έχω οποιονδήποτε έλεγχο πάνω στον τομέα της τύχης. Έτσι, απλά δεν με απασχολεί αυτό το θέμα! Το ίδιο και με τον COVID. Δεν έχω την παραμικρή ιδέα πότε θα προσπεράσουμε αυτή την αηδία και να επιστρέψουμε στην κανονικότητα. Είχα πιστέψει πως αυτό θα συνέβαινε όταν βγήκαν τα εμβόλια, αλλά βρισκόμαστε στο τέλος του καλοκαιριού του 2021, πλήρως εμβολιασμένοι και αυτό το πράγμα δεν δείχνει διάθεση να σταματήσει. Οπότε, δεν μπορώ να ασχολούμαι με αυτό. Αντίθετα, θα ήθελα να επικεντρωθώ σε ότι είναι δυνατό. Δουλεύουμε πάνω σε νέα μουσική και τα επόμενα βήματα που θα πάρουμε δημιουργικά και καλλιτεχνικά. Προσεγγίζω τους SILVER TALON με τον ίδιο θετικό μηδενισμό, με τον οποίο προσεγγίζω τον κόσμο! Χαχαχαχα!
Ευχαριστώ πολύ για τη συνέντευξη, Bryce!
Εγώ ευχαριστώ πολύ για την υποστήριξη στους SILVER TALON και το “Decadence and decay”. Όταν μπορέσουμε να περιοδεύσουμε στην Ευρώπη ξανά, θέλουμε οπωσδήποτε να σταματήσουμε στην Ελλάδα. Ελπίζω να τα πούμε πολύ σύντομα!
Ερωτήσεις: Κώστας Αλατάς
Μετάφραση: Σάκης Φράγκος
