Ελάτε παιδιά, πολύ κράτησε αυτό το κακόγουστο αστείο. Στην αρχή δεν ήθελα να γράψω ούτε κουβέντα για το τέταρτο μέρος του ανοσιουργήματος που λέγεται “Graveyard classics”, αλλά σκέφτηκα ότι κάπως πρέπει να ευαισθητοποιηθεί ο κόσμος, να οργανωθούμε λίγο, μπας και κάνουμε κανένα petition στη Metal Blade ώστε να σταματήσει ο Chris Barnes να βιάζει ασύστολα αγαπημένα μας (και το κακό είναι πως λέει ότι είναι και αγαπημένα του) τραγούδια.
Το πρώτο μέρος των διασκευών, ήχησε σαν αστείο. Ήταν ΟΛΕΣ τους τραγικές, αλλά είπαμε ότι μπορεί να είναι ένα καπρίτσιο του Barnes ή του Brian Slagel, μεγάλου αφεντικού της εταιρίας. Πέρασαν 16 χρόνια όμως, τόλμησαν να διακορεύσουν μέχρι και ολόκληρο το “Back in black” στο “Graveyard classics II” κι εκεί κάναμε τουμπεκί. Το τρίτο μέρος, ειλικρινά το ξεπέρασα τάχιστα, αφού δεν μπήκα καν στη διαδικασία να το ακούσω και ήταν σαν να μη βγήκε.
Ρε παιδιά, κάποιος όμως τα αγοράζει αυτά τα άλμπουμ. Να ψαχτούμε μεταξύ μας. Ρε παιδιά, τους δίνουμε δικαίωμα να μπαίνουν στο στούντιο και να βιάζουν παρά φύση αγαπημένα μας τραγούδια!!! Το θράσος τους είναι τέτοιο που τόλμησαν να βγάλουν δίσκο διασκευών που τα μισά τραγούδια ανήκουν στους IRON MAIDEN και τα μισά στους JUDAS PRIEST. Με τα γελοία brutal φωνητικά του Barnes, που πιο ψεύτικα δεν γίνεται… Ούτε να γελάσει κανείς δεν είναι αν ακούσει π.χ. το “Night crawler”… Δάκρυ έρχεται στα μάτια, στην απέλπιδα προσπάθεια να τραγουδήσει μέσα στο χρόνο στο “The evil that men do” ή να πει όλους τους στίχους του “Murders in the rue Morgue”.
Μιλάμε για τη μακράν πιο υπερτιμημένη μπάντα στο ακραίο metal, που έχοντας την ασυλία από την εταιρία της, μάλλον απευθύνεται σε λοβοτομημένους με αυτές τις διασκευές. Ευτυχώς που ο Ray Alder δεν έχει σοβαρό ρόλο στα δεύτερα φωνητικά του “Invader”, γιατί θα είχε μπει στη μαύρη λίστα μου.
Αντί να δώσετε λεφτά γι’ αυτόν το δίσκο, φάτε τα σουβλάκια, σούσι, χωριάτικη σαλάτα. Μπας και σταματήσει αυτή η γελοία σειρά διασκευών που προσβάλλει την αισθητική μας…
ΜΗΔΕΝ
Σάκης Φράγκος
