“Distorted world”
Οι Γερμανοί (με καταγωγή από το Μόναχο), SKYBORN, μόλις κυκλοφόρησαν το ντεμπούτο τους, “Paradise falls”, με έντονες επιρροές από METALLICA, αλλά και μία αγνότητα στον ήχο τους, που είναι χαρακτηριστική ενός σχήματος που αποφασίζει να αφήσει τις διασκευές και να παίξει δικά της τραγούδια, βασισμένα στα γκρουπ που αγαπάει. Ο τραγουδιστής/κιθαρίστας Luke, απάντησε στις ερωτήσεις μας.
Ξεκινήσατε ως γκρουπ διασκευών πριν αρκετά χρόνια. Τι σας έκανε να θέλετε να δημιουργήσετε τη δική σας μουσική;
Ως γκρουπ διασκευών, είχαμε πολλές επιλογές τραγουδιών για γάμους κι άλλα event, έτσι έπρεπε να μάθουμε τραγούδια που δεν μας ενθουσίαζαν να παίζουμε. Ο Julian, ήδη είχε ξεκινήσει να γράφει μουσική εκείνη την περίοδο. Από τη στιγμή που γράφτηκε το πρώτο τραγούδι, γνωρίζαμε ότι αυτό θα είναι το μέλλον μας. Μερικές φορές, οι άνθρωποι μας ρωτάνε για ποιον λόγο δεν παίζουμε συγκεκριμένα μέρη με άλλο τρόπο. Η απάντηση είναι πάντα: «Επειδή δεν γουστάρουμε». Το να είσαι δημιουργικός και να γράφεις μουσική είναι αυτό που σημαίνει για εμάς η ελευθερία.
Γιατί ονομάσατε το άλμπουμ “Paradise falls”; Τι δείχνει το εξώφυλλο;
Στην πραγματικότητα, η μπάντα διασκευών που είχαμε, ονομαζόταν PARADISE FALLS. Πριν καταλήξουμε σ’ αυτό, σκεφτόμασταν το όνομα WORLD IN DISTORTION, το οποίο είναι το όνομα από ένα άλλο τραγούδι μας. Εν συντομία, αυτό σημαίνει ότι ο κόσμος που βρισκόμαστε τώρα, θα καταστραφεί από ένα τέρας που ονομάζεται «άνθρωπος», χάσαμε τον παράδεισο που ζούσαμε και αντιμετωπίζουμε τον σκληρό κόσμο που ενδέχεται να φέρει το μέλλον.
Δημιουργήσατε τους SKYBORN το 2015, αλλά το άλμπουμ πήρε 5-6 χρόνια να κυκλοφορήσει. Για ποιον λόγο σας πήρε τόσο πολύ;
Πολύ καλή ερώτηση. Η απάντηση είναι ότι όλοι μας είμαστε τελειομανείς και θέλουμε όλα να είναι στην καλύτερη δυνατή φάση. Μας πήρε πολύ η διαδικασία της σύνθεσης των τραγουδιών μέχρι που να είμαστε όλοι ευχαριστημένοι με το αποτέλεσμα. Αρχικά, ηχογραφήσαμε το άλμπουμ τραγούδι-τραγούδι, αλλά μετά από λίγο, ανακαλύψαμε ότι ο τρόπος με τον οποίο παίζαμε τα όργανά μας, τα φωνητικά και την τεχνολογία που χρησιμοποιήσαμε, όλα αυτά είχαν αλλάξει, έτσι τα τραγούδια δεν ακούγονταν όπως έπρεπε στο δίσκο. Τελικά αποφασίσαμε να τα αλλάξουμε όλα. Ο άνθρωπος στο στούντιο παραλίγο να μας σκοτώσει όταν του είπαμε ότι θέλαμε να τα κάνουμε όλα από την αρχή, αλλά ευτυχώς επιζήσαμε!!!
Πως επηρέασε η πανδημία τη σύνθεση και τις ηχογραφήσεις;
Βασικά, δεν μας επηρέασε πολύ, διότι μπορούσαμε να ηχογραφήσουμε τα μέρη μας το ένα μετά το άλλο. Πρώτα, έπρεπε να αρχίσουμε με τα ντραμς. Ήμασταν τυχεροί, επειδή μετά την ηχογράφησή τους, ο Edu, κόλλησε στο Ecuador και δεν μπορούσε να φύγει για αρκετούς μήνες. Οπότε πλέον, μπορούσαμε να τελειώσουμε με τις ηχογραφήσεις χωρίς να χρειαστεί να βλέπει ο ένας τον άλλο.
Αναφέρετε ότι όλα τα μέλη έχουν διαφορετικές επιρροές, από κλασικό rock σε extreme metal. Πιστεύεις ότι έχετε καταφέρει να βάλετε όλες αυτές τις επιλογές στη μουσική σας; Ποιος ήταν ο στόχος σας πριν μπείτε στο στούντιο;
Ο στόχος μας ήταν να γράψουμε σπουδαία τραγούδια που θυμίζουν στον κόσμο τη δεκαετία του ’80, αλλά και με κάποιες πιο σύγχρονες επιρροές. Νομίζουμε ότι είναι μεγάλο πλεονέκτημα που έχουμε διαφορετικές επιρροές, επειδή δεν μπορούμε να εφεύρουμε το metal από την αρχή. Αυτό που μπορούμε να κάνουμε, είναι να βάλουμε τα πράγματα μαζί, να δούμε πως είναι κι αυτό νομίζω ότι κάναμε.
Ποιο τραγούδι σας είναι το πιο αντιπροσωπευτικό και θα το έβαζες σε κάποιον που δεν σας έχει ακούσει και γιατί;
Δύσκολη ερώτηση, επειδή τα τραγούδια μας είναι αρκετά διαφορετικά, αλλά μπορείς να καταλάβεις ότι είμαστε εμείς. Ήταν πολύ σημαντικό για εμάς να μην είμαστε στη φάση του «αν ακούσεις ένα τραγούδια, τα έχεις ακούσει όλα». Κάθε μέλος έχει το δικό του αγαπημένο τραγούδι. Θα μπορούσε να είναι είτε το “World in distortion”, που είναι το πιο δυναμικό μας τραγούδι και το “Cry out”που είναι πολύ πιο γρήγορο και κολλάει στο μυαλό σου. Αν είχα να διαλέξω ένα, λοιπόν, θα ρωτούσα αν σου αρέσουν τα λιγότερο ή περισσότερο heavy τραγούδια και θα επέλεγα ένα από αυτά τα δύο.
Θα αλλάζατε κάτι μέσα από το άλμπουμ; Ποια μουσικά μονοπάτια θέλετε να εξερευνήσετε στο μέλλον;
Ναι, πέντε χρόνια αργότερα, πιστεύουμε ότι το άλμπουμ είναι όσο τέλειο θέλουμε. Στο μέλλον, θέλουμε να εξερευνήσουμε πιο σκληρή μουσική που είναι πιο δύσκολη να παιχτεί, αλλά να ακούγεται και εύκολη, ώστε ο κόσμος να μπορεί να θυμάται τα τραγούδια. Ας δούμε που θα μας οδηγήσει όλο αυτό…
Ποια είναι τα πλάνα σας για το μέλλον (όσο μπορείτε να κάνετε πλάνα, βέβαια, με την πανδημία);
Θα θέλαμε να παίζαμε σε φεστιβάλ και συναυλίες σε όλη την Ευρώπη, να κάνουμε τη μουσική μας γνωστή σε όσο το δυνατόν περισσότερο κόσμο που θέλει να ακούσει κάτι καινούργιο από τα παιδιά από το Μόναχο.
Τι θα θέλατε να πείτε για το τέλος;
(σ.σ. το αφήνουμε στα αγγλικά) If a hen had a cock, she would be a cock.
Σάκης Φράγκος
Ακολουθεί η συνέντευξη στα αγγλικά
You started as a cover band several years ago. What made you want to create your own music?
As a cover band, we had a lot of song requests for weddings and other events, so having to learn songs we didn’t actually enjoy playing was not uncommon. Julian already started creating music during that time. Once the first song was written, we knew that this is going to be our future. Sometimes people ask why we don’t play certain parts in another way. The answer is always: “Because we don’t like to.” Being creative and writing music how we like meant freedom for us.
Why did you name the album “Paradise falls”? What does the cover show?
Actually, our cover band was called “Paradise falls”… Before we settled on that, we were thinking about “World in distortion” – which is the name of another song of ours. In short, it means that the world we have right now could be damaged or destroyed by a monster called human, we lose the paradise we are living in and face the hard world the future might bring.
You created Skyborn in 2015, yet the album was released 5-6 years later. What took you so long?
That is a really good question. The answer is that all four of us are perfectionists and always want to get things better. It took that long because the writing process of the songs was very hard until everybody was satisfied with the result. At first, we recorded the album song by song, but after a while, we found out that the way we play our instruments, the vocals and the technology we use had changed, so the songs didn’t sound like they usually should on an album. In the end, we decided to start all over again – our studio guy nearly killed us when we said we want to redo everything, but luckily we survived 😀
How did the pandemic affect the writing and recording procedure?
Well, it didn’t affect us that much because we were able to record the parts one after another. First, we needed to start with the drums. We were lucky because after the recording, Edu was stuck in Ecuador for months. We could finish our recordings without seeing each other.
You mention that all members have different musical inspirations, from classic rock, to extreme metal. Do you think you have managed to incorporate them into your music? Which was your goal before entering the studio?
Our goal was to make great songs that brings people back to the 80s with some sort of new influences. We think it is a huge advantage to have different inspirations because we can’t reinvent metal. What we can do is to bring things together and see how it is like and I think that is what we did.
Which song is your most representative one, you’d play it to anyone who doesn’t know you and why?
That is a tough question, because our songs are quite different, but you will hear that they are from us. It was very important to us that we are not a band like “you hear one song, you know all songs”. Every band member has its own favorite song. But it could be “World in Distortion”, which is our most dynamic song, and “Cry Out”, which is much faster, but sticks in your head. If I had to choose one, I would ask if he likes it heavy or not and pick one of those.
Would you change anything from the album? What musical paths do you want to explore in the future?
Well, after 5 years, we think the album is perfect as it is. In the future, we want to explore heavier music that is harder to play, but sounds like it is very easy so people can remember the songs. Let’s see where it brings us…
Which are your future plans (from what you can plan with the pandemic)?
We like to play on festivals and concerts all around Europe to spread our music to those lovely people who want to hear something new of the boys from Munich.
Feel free to end the interview as you want.
If a hen had a cock, she would be a cock.
