Για τους SOEN, όπως έχω γράψει και παλιότερα για την κριτική του δίσκου τους “Lykaia”, διαθέτουν μια μοναδική ικανότητα αφομοίωσης χαρακτηριστικών άλλων σχημάτων, που από μόνη της αποτελεί talent material. Και όσο να στραβώνουμε με τις ηχητικές συγγένειες με OPETH, TOOL, KATATONIA και λοιπούς, δεν μπορούμε παρά να παραδεχτούμε ότι τα τραγούδια τους είναι όμορφα φτιαγμένα. Στο “Lotus” λοιπόν, η συμπαθής μπάντα κάνει το πολυπόθητο βήμα μπροστά και σκαρφίζεται τρόπους για να διαμορφώσει ίσως για πρώτη φορά έναν χαρακτήρα δικό της.
Απομακρύνοντας τον ήχο τους από την τεχνοτροπία των TOOL αλλά πλέον και από τους OPETH, αποσύρουν πλήρως την έννοια της ατμόσφαιρας, με κάθε νότα να ακούγεται στιβαρή και απολύτως καθορισμένη. Αντίστοιχα αυξάνει ισόποσα τα αιχμηρά riffs και τις μελωδικές κιθάρες, χωρίς να μπαίνει όμως στο παιχνίδι εντυπώσεων διατηρώντας απλές δομές. Τα τραγούδια έχουν διάρκεια μεταξύ πέντε και έξι λεπτά (με εξαίρεση το εξαιρετικό “Lunacy” που διαρκεί οκτώ λεπτά και ολοκληρώνει το tracklisting) στα οποία τον πρωταγωνιστικό ρόλο παίζει η φωνή του Joel Ekelöf. Η ομοιότητα της χροιάς του με αυτή του Mikael Akerfeldt, σίγουρα δεν προσθέτει τίποτα παραπάνω στο τελικό αποτέλεσμα, μιας και οι δύο στερούνται υψηλής τεχνικής αλλά και αντίστοιχων ικανοτήτων. Κοινώς, αν οι SOEN διέθεταν με τόσο καλό υλικό, έναν τραγουδιστή από το πάνω ράφι, σήμερα θα χτύπαγαν την κορυφή του ευρωπαϊκού prog metal.
Το “Lotus” είναι ένας δυνατός δίσκος, ένα κλικ κάτω από τις 2-3 περιπτώσεις που ξεχωρίζουν στο progressive metal (η σκηνή κινείται σε ρηχά νερά εδώ και πολλά χρόνια, κακά τα ψέματα), όμως προσωπικά τον θεωρώ τον κορυφαίο που έχουν κυκλοφορήσει, με αυτό να σημαίνει ότι όσοι τους αγαπούν, με τούτο θα ξετρελαθούν.
8 / 10
Αλέξανδρος Τοπιντζής
