a
Κάλιο αργά παρά ποτέ λέει ο λαός και να μία αρκετά καθυστερημένη ματιά για το νέο άλμπουμ των SOILWORK. Μία το καλοκαίρι, μία ασυνεννοησία και δεν ήθελε πολύ με ότι σκατό ταυτόχρονα μου πετάει η καθημερινότητα, το κείμενο αυτό να αργήσει πολύ να φτάσει στην αυστηρή ματιά του αρχισυντάκτη. Δυστυχώς όμως, όσο εγώ καθυστερούσα να γράψω τούτο εδώ το κείμενο, προσπαθώντας να αφομοιώσω στο 100% το “Overgivenheten”, που κυκλοφόρησε πριν από έναν μήνα, μας πρόλαβαν τα άσχημα νέα για τον χαμό του David Andersson.
Πριν φτάσουμε στις δυο κουβέντες για το “Overgivenheten”, νιώθω πρώτα την ανάγκη να τονίσω πόσο μεγάλη απώλεια είναι ο David Andersson. Για όσους λοιπόν δεν γνωρίζουν, ο Andersson δεν ήταν απλά ένα μέλος των SOILWORK αλλά ένας εκ των βασικών συνθετών τόσο των SOILWORK όσο και των THE NIGHT FLIGHT ORCHESTRA. Τόσο στο melodic death metal συγκρότημα όσο και στο AOR σχήμα, που από το 2012 έκαναν μία τρομερή εκτόξευση, οι υπεύθυνοι που κρύβονται πίσω από την επιτυχία και των δύο συγκροτημάτων είναι οι Bjorn “Speed” Strid και David Andersson, με το να μοιράζονται σχεδόν στα ίσα την συνθετική επιτυχία και των δύο συγκροτημάτων.
Έχοντας αυτό στο μυαλό μου, μου έρχεται πολύ δύσκολο να γράψω τις επόμενες γραμμές, γνωρίζοντας πως αυτό είναι το κύκνειο άσμα ενός μουσικού, που για τους SOILWORK ήταν ο πρωτεργάτης του μουσικού restart που έκαναν στο “The living infinite”, πίσω στο 2013. Για αυτόν τον λόγο θα συνοψίσω σε λίγα λόγια τι ακούσαμε στο “Overgivenheten”. Παρά την δύσκολη ονομασία του άλμπουμ, το νέο τους αυτό πόνημα είναι ένας τυπικός δίσκος SOILWORK των τελευταίων ετών. Τίποτα που να μην γνωρίζουμε δεν υπάρχει εδώ, καθώς το συγκρότημα κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα. Δηλαδή να γράφει μεστές συνθέσεις, που περνούν από ακραία σημεία με blastbeats, κοφτά ρυθμικά riff και growl vocals, σε απίστευτης έκτασης μελωδίες, καθαρά φωνητικά και υπέροχα leads. Αυτό που δεν κάνει τον δίσκο τέλειο, τουλάχιστον στα δικά μου αφτιά, είναι το γεγονός πως μιλάμε για ένα άλμπουμ που περιέχει 14 τραγούδια, με αυτά που βρίσκονται από την μέση και μετά να μην ακολουθούν την δυναμική των πρώτων. Αυτό τα κάνει filler; Όχι, σε καμία περίπτωση τραγούδια όπως το υπέροχο “Golgata” ή το “Dreams of nowhere” που βγήκε και σε video, δεν είναι filler. Όμως για να σου κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον ένα άλμπουμ 14 τραγουδιών, πρέπει να σου κεντρίζουν τα περισσότερα σχεδόν το ίδιο ενδιαφέρον.
Λέγοντας αυτά, είμαι πολύ χαρούμενος με ότι έκαναν οι SOILWORK στο “Overgivenheten”, αν και τα σημάδια της μικρής κοιλιάς που κάνει ο δίσκος εκεί κοντά στην μέση του, ίσως είναι και λόγω ότι το συγκρότημα φαίνεται να έχει φτάσει στο peak αυτής της θεοπάλαβης πορείας και χρειάζεται πλέον, αν όχι ένα καινούριο restart, κάτι διαφορετικό όμως σίγουρα. Το γεγονός όμως πως έρχεται αυτή η στιγμή, με την συγκυρία να χάσουν από τις τάξεις τους έναν τόσο καλό συνθέτη, μουσικό αλλά και φίλο, τους βάζει μπροστά τους ένα τεράστιο εμπόδιο, που ευχή όλων είναι φυσικά να το ξεπεράσουν και να συνεχίζουν να κυκλοφορούν ποιοτικούς δίσκους όπως αυτόν εδώ.
7,5 / 10
Δημήτρης Μπούκης
