Greg Mackintosh. Πνεύμα ανήσυχο, δημιουργικό. Ο ήχος της κιθάρας του, σήμα κατατεθέν του. Η μουσική των PARADISE LOST, δημιούργημά του, παιδί του. Μέσα από το βασικό του συγκρότημα, έχει εξερευνήσει και εξερευνά μουσικά μονοπάτια που δύσκολα μουσικός της metal κοινότητας θα τολμούσε να περπατήσει, μη υπολογίζοντας το κόστος. Η προαναφερθείσα ανησυχία του πνεύματος του σπουδαίου κιθαρίστα όμως, δεν τον άφησε να επαναπαυθεί στους LOST και έτσι το 2011 ιδρύει τους VALLENFYRE ένα death metal σχήμα, με αρκετές Doom επιρροές, των οποίων ο κύκλος έκλεισε το 2017, οπότε και κυκλοφόρησαν την τελευταία τους δισκογραφική δουλειά.
Με την διάλυση των VALLENFYRE, ο Greg, σε συνεργασία με τον Chris Casket, ο οποίος υπήρξε ο μπασίστας των VALLENFYRE για τις ζωντανές εμφανίσεις του συγκροτήματος, δημιουργούν το επόμενο τους project, τους STRIGOI (εγκυκλοπαιδικά και μόνο, το όνομα τους το παίρνουν από τους Στριγκόι οι οποίοι στη ρουμανική μυθολογία είναι ταραγμένα πνεύματα που λέγεται ότι έχουν αναστηθεί από τον τάφο. Τους αποδίδεται η ικανότητα να μεταμορφώνονται σε ζώο, να γίνονται αόρατοι και να αποκτούν ζωή από το αίμα των θυμάτων τους. Ο Δράκουλας του Bram Stoker έχει βασιστεί πάνω σε αυτόν τον μύθο).
Η άμεση μετάβαση από τους VALLENFYRE στους STRIGOI, ήταν ιδιαίτερα προφανής στην πρώτη δισκογραφική δουλειά του σχήματος, το “Abandon all faith” του 2019. Θα μπορούσε να το χαρακτηρίσει κανείς ως την φυσική συνέχεια των άλμπουμ της προηγούμενης μπάντας τους. Η πανδημία, δεν επέτρεψε στο συγκρότημα να περιοδεύσει προς υποστήριξη του άλμπουμ του, όμως τους οδήγησε στο στούντιο, προετοιμάζοντας την δεύτερη δουλειά τους, το “Viscera”. Γνωστός για την αγάπη του προς το doom metal, το funeral doom αλλά και το crust punk και το grindcore ο Greg, έχοντας ως βάση το death metal, έδωσε πλέον την δική τους ταυτότητα στους STRIGOI, οι οποίοι με την δεύτερη δουλειά τους, έχουν πλέον την δική τους ξεχωριστή υπόσταση, κάνοντας την το “Viscera” ξεχωριστό όσο και ιδιαίτερο, διαφορετικό σε πολλά σημεία από ότι έχουμε ακούσει ως τώρα στην solo καριέρα του.
Τα μεγαλύτερα σε διάρκεια κομμάτια, όπως τα “United in Viscera”, “Hollow” και το πολύ καλό και σχεδόν τρομακτικά ανατριχιαστικό “Iron lung” το οποίο κλείνει το άλμπουμ, είναι πιο αργόσυρτα, πένθιμα και σχεδόν «ενοχλητικά» από άποψη ατμόσφαιρας, σχεδόν περιγράφοντας ταινίες τρόμου. Τα πιο μικρά σε διάρκεια τραγούδια, όπως τα “King of all terror”, “Napalm frost” και “Redeemer”, είναι πολύ πιο γρήγορα, πολύ πιο άμεσα και επιθετικά συνδυάζοντας όλα τα παραπάνω είδη που αναφέραμε και αρέσουν στον Mackintosh. Την τιμητική της έχει και η δική μας ιστορία, στην οποία αναφέρονται έστω και μεταφορικά στο πολύ όμορφο “Byzantine tragedy” το οποίο ξεκινά με μία μελωδία, η οποία θα μπορούσε να έχει Βυζαντινή βάση. Φυσικά, όπως και στους VALLENFYRE, τα φωνητικά και στους STRIGOI έχει αναλάβει ο ίδιος ο Greg με αξιοσημείωτη επιτυχία.
Το δέσιμο μεταξύ μουσικής και στίχων, είναι προφανής, καθώς κατά την προσφιλή τακτική του Greg, πρώτα φτάνουν στα χέρια του οι στίχοι, που εν προκειμένω έχει γράψει ο Casket και αφού τους διαβάσει, συνθέτει ανάλογα με τα συναισθήματα που του δημιουργούν. Έτσι, εάν οι στίχοι δημιουργούν οργή ή επιθετικά συναισθήματα, αντίστοιχα και η μουσική που τους συνοδεύει είναι επιθετική και γρήγορη, με riff κοφτά και απότομα. Αν οι στίχοι δημιουργούν πιο μελαγχολικά, στενάχωρα συναισθήματα, αντιστοίχως και η μουσική είναι πιο αργή, πιο μελωδική.
Η απογαλακτισμένη από τους VALLENFYRE αλλά και τους PARADISE LOST της πρώτης εποχής δεύτερη δουλειά των STRIGOI, θα ικανοποιήσει όλους τους φίλους όχι μόνο του Mackintosh, αλλά και όσους θέλουν να ακούσουν μια πραγματικά δεμένη, ιδιαίτερη δισκογραφική κυκλοφορία η οποία δεν γίνεται κουραστική ή βαρετή σε κανένα σημείο της περίπου 45λεπτης διάρκειας της και των δέκα τραγουδιών της.
8 / 10
Φανούρης Εξηνταβελόνης
