Οι INNERWISH είναι επάξια ένας από τους καλύτερους μουσικούς πρεσβευτές της χώρας μας στο εξωτερικό. Η είδηση και μόνο ότι ήταν στο studio και ηχογραφούσαν, σίγουρα χαροποίησε αρκετούς. Η αγωνία έκδηλη μέχρι την καθορισμένη προακρόαση. Έτσι την Κυριακή 13/12 το Rock Hard βρέθηκε στα Devasoundz Studios για την αποκάλυψη των καινούργιων τραγουδιών που θα απαρτίζουν την νέα, ομώνυμη, πέμπτη δουλειά του συγκροτήματος, που θα κυκλοφορήσει στις 18 Μαρτίου 2016. Μετά την ακρόαση, το τελικό πρώτο συμπέρασμα είναι ότι ο δίσκος είναι μάλλον ότι καλύτερο και ολοκληρωμένο έχει κάνει το σχήμα. Με παραγωγή που πραγματικά «τσακίζει κόκκαλα» (κάτι λογικό αν σκεφτούμε ότι την έχουν αναλάβει οι Fredrik Nordstrom και Henrick Udd που έχουν ήδη δουλέψει με σχήματα όπως οι SABATON, HAMMERFALL, POWERWOLF, ARCH ENEMY, AT THE GATES, SOILWORK κλπ), πλήκτρα που υπάρχουν όπου πρέπει, ριφ που μένουν άμεσα στο νου και κυρίως εκπληκτικές ερμηνείες από τον Γιώργο Εικοσιπεντάκη, τον τραγουδιστή που ανέλαβε την ευθύνη να αντικαταστήσει την φωνή που συνδέθηκε με το σχήμα. Πολλοί ίσως πίστευαν ότι ο νέος δεν θα μπορούσε να ξεπεράσει τον παλιό. Το αποτέλεσμα όμως δικαιώνει τον πρώτο.
Ειλικρινά είναι από τις λίγες φορές που ένα album σε κάνει να μην μπορείς να ξεχωρίσεις ένα, δυο η περισσότερα τραγούδια που να υπερισχύουν αφού όλο το σύνολο είναι κάτι παραπάνω από ποιοτικό. Παρόλα αυτά πάρτε μια μικρή γεύση του τι μας περιμένει τον Μάρτιο:
Roll The Dice: Πάντα οι INNERWISH έχουν ένα εναρκτήριο τραγούδι-δυναμίτη στους δίσκους τους. Έτσι το “Roll The Dice” τηρεί την παράδοση, έχοντας γρήγορο ρυθμό και μελωδία που καθηλώνει.
Broken: Πιο mid tempo σχετικά με το προηγούμενο αλλά αρκετά πομπώδες με όμορφες μελωδικές γέφυρες ενδιάμεσα.
Modern Babylon: Η φιλοσοφία του mid tempo συνεχίζεται και εδώ με στακάτο ρυθμικό ριφ που δημιουργεί μια όμορφη ατμόσφαιρα.
Machines of Fear: Το τραγούδι στο δίσκο με το πιο «Ανατολίτικο» ριφ, πάλι σε mid tempo ρυθμούς.
Needles In My Mind: Ξεκινάει με μπαλαντοειδές ύφος και νομίζεις ότι έτσι θα συνεχιστεί όλο το τραγούδι. Σχεδόν όμως ένα λεπτό μετά την έναρξη του, το ηχητικό ξέσπασμα μέχρι και το μελωδικότατο ρεφρέν, σε καθηλώνει. Το τραγούδι έχει ένα από τα ωραιότερα κεντρικά ριφ του δίσκου.
My World On Fire: Το τραγούδι ξεκινάει με όμορφα πλήκτρα στο background, διατηρώντας την mid tempo ταχύτητα των περισσότερων συνθέσεων.
Rain Of A Thousand Years: Εδώ συναντάμε αρκετά έντονη την παρουσία της χορωδίας που εναλλάσσεται με τα φωνητικά του Εικοσιπεντάκη που εδώ δίνει μια από τις καλύτερες ερμηνείες του στο δίσκο. Ενδιάμεσα στο τραγούδι υπάρχουν 2 στιγμές που την ένταση «κόβουν» 3 κιθάρες που ακούγοντας τες απλά κλείνεις τα μάτια και «ταξιδεύεις».
Serenity: Το έτερο mid tempo τραγούδι που έχει πολλά χορωδιακά «γεμίσματα» και εκπληκτική ερμηνεία.
Sins Of The Past: Η δεύτερη γρήγορη σύνθεση του δίσκου. Κλασσικό INNERWISH τραγούδι με ψηλές ταχύτητες και όλα τα στοιχεία που ξέρουμε στο group σε ανάλογου ύφους τραγούδια.
Through My Eyes: Άλλο ένα τραγούδι με τρομερή ερμηνεία από τον Εικοσιπεντάκη με κοφτό σαν ξυράφι κεντρικό ριφ.
Zero Ground: Και εδώ το mid tempo κοφτό ριφ κυριαρχεί με πλήκτρα που «γεμίζουν» την σύνθεση και την δίνουν τον όγκο που της αρμόζει.
Cross The Line: Τραγούδι που από την αρχή μέχρι το τέλος νομίζεις ότι ακούς McAuley Schenker Group. Μια σύνθεση που αν είχε κυκλοφορήσει στα 80’s θα υπήρχε σε πολλές συλλογές σε κασέτα.
Tame The Seven Seas: Άτυπα το “Sirens” No 2 του σχήματος. Με το πρώτο άκουσμα είναι μάλλον το μεγαλύτερο σε διάρκεια στο δίσκο. Επικό και επιβλητικό με πολλές αναφορές στους SAVATAGE.
Αυτό που σου μένει με το που θα πατήθηκε το stop στην κονσόλα ήταν ότι το σχήμα είναι σε τρελή φόρμα και όπως μας είπαν και οι ίδιοι «νοιώθουν πιο οικογένεια INNERWISH» από ποτέ! Σε όλη την διάρκεια της ακρόασης τα μέλη του σχήματος είχαν ένα συνεχές πλατύ χαμόγελο νοιώθοντας πολύ χαρούμενοι και ευχαριστημένοι, κάτι τετριμμένο αν δεν ξέρεις τους ανθρώπους πίσω από το σχήμα. Γνωρίζοντας τους όμως από πριν, νοιώθεις ότι δεν σε κοροϊδεύουν.
Ίσως παραπάνω δεν διαβάσατε αρκετές λεπτομέρειες για κάθε σύνθεση. Αυτό είναι ίσως το μυστικό. Οι συνθέσεις δεν είναι απλοϊκές και εύκολες στην ακρόαση. Ότι αποτυπώθηκε ηταν οι πρώτες σκέψεις. Το μόνο σίγουρο είναι ότι όταν πατήσεις το play δεν μπορείς να κάνεις κάτι άλλο παράλληλα. Το album παρόλη την σχεδόν 70λεπτη διάρκεια του, δεν κουράζει, σε καθηλώνει με την ατμόσφαιρα του και σε «υποχρεώνει» να το ακούσεις ολόκληρο αφού είναι «γεμάτο» από μουσική. Αναμένω εναγωνίως και την όποια μορφή που θα έρθει στα χέρια μου για περισσότερες ακροάσεις. Λεπτομέρειες στην κριτική!
Θοδωρής Μηνιάτης
