Οι SUICIDAL ANGELS, είναι αναμφισβήτητα ένα από τα καλύτερα εξαγώγιμα προϊόντα της χώρας μας σε ότι αφορά τη μουσική γενικότερα κι όχι μόνο το heavy metal. Έχουν κάνει μεγάλες περιοδείες σε ολόκληρο τον κόσμο, παίζοντας με πολύ μεγάλα συγκροτήματα του χώρου κι έχουν ένα ισχυρό fan base παγκοσμίως. Έχω την εντύπωση ότι μετά από δύο δίσκους, το “Divide and conquer” (κυρίως) αλλά και κατά δεύτερο λόγο το “Bloodbath”, όπου κυρίως φαινόταν να ενδιαφέρονται να συντηρήσουν το πολύ καλό όνομα που είχαν φτιάξει, έπρεπε κάποια στιγμή να κάνουν ένα δίσκο do-or-die. Έναν δίσκο που είτε θα τους έκανε να αγκυροβολήσουν λίγο πριν την πρώτη κατηγορία, είτε να κάνουν το μεγάλο boost και να ανέβουν σε ακόμα μεγαλύτερο επίπεδο.
Το “Division of blood”, προς μεγάλη μου ευχαρίστηση, από το πρώτο κιόλας άκουσμα, δείχνει να είναι ένας δίσκος από ένα συγκρότημα που είναι διψασμένο για thrash metal. Λυσσασμένο θα το χαρακτήριζα. Λες και είναι newcomer. Έχει αυτή τη σπίθα, αυτή τη φλόγα που χρειάζεται ένας thrash δίσκος για να ξεχωρίσει από τον σωρό. Πιθανώς ένας από τους λόγους που ακούγεται φρέσκο το άλμπουμ, είναι η παρουσία του Gus Drax στην κιθάρα, που με τα σόλο του απογειώνει το δίσκο. Νομίζω όμως ότι έχει να κάνει με μία γενικότερη αντίληψη του συγκροτήματος κι ένα πείσμα και πάθος να κάνουν την καλύτερη δυνατή δουλειά.
Δεν πρόκειται να μπω στη διαδικασία να υπεραναλύσω τα τραγούδια και να πω ποια είναι κορυφαία και ποια όχι. Ο δίσκος διαρκεί 35’ και πολύ απλά, ακούγεται μονορούφι από την αρχή μέχρι το τέλος, χωρίς ιδιαίτερους πειραματισμούς από τη μία, χωρίς όμως και επαναλήψεις κι ένα ανελέητο «τούπα-τούπα» όπως την παγίδα που πέφτουν πολλά συγκροτήματα του είδους. Έχω ακούσει το δίσκο άπειρες φορές και νομίζω ότι είναι ένας δίσκος που αν τον έβγαζαν οι SLAYER θα γράφαμε διθυράμβους. Τώρα, τυχαίνει και είναι ένα ελληνικό συγκρότημα. Δεν με ενδιαφέρει καν ότι είναι από τη χώρα μου. Είναι ένα άλμπουμ που αξίζει να ξοδέψεις τα χρήματά σου κι ας ήταν από τη Γουατεμάλα. Στην τελική, αυτό είναι που αξίζει περισσότερο. Thrash δγιάολε!!!
8.5 / 10
Σάκης Φράγκος
