Βγήκαν από την λήθη οι SUPERJOINT (πρώην όνομα SUPERJOINT RITUAL) και μετά από 13 χρόνια επανέρχονται με τον τρίτο δίσκο τους με το όνομα “Caught Up In The Gear Of Application”. Η μπάντα άλλαξε το όνομα της σε SUPERJOINT για νομικούς λόγους, αν και δεν φαίνεται να έκανε και κάποια διαφορά, καθώς όλοι την αποκαλούσαν SUPERJOINT από πριν. Ο δίσκος θα κυκλοφορήσει από την δισκογραφική του frontman της μπάντας Phil Anselmo, την Housecore Records. Στο νέο δίσκο εμφανίζονται νέα μέλη σε σχέση με την προηγούμενη κυκλοφορία τους “A Lethal Dose Of Hatred”. Εκτός από τα ιδρυτικά μέλη της μπάντας, τον Philip H. Anselmo (φωνητικά), τον Jim Bower (EYEHATEGOD, DOWN) και τον Kevin Bond (CHRIST INVERSION) στις κιθάρες, έχουν προστεθεί ο Jose “Blue” Gonzalez (WARBEAST, PHILIP H. ANSELMO & THE ILLEGALS) στα drums και ο Stephen Taylor (WOVENHAND, 16 HORSE POWER) στο μπάσο.
Θεματολογικά ο δίσκος, όπως δήλωσε και ο Anselmo είναι ημι-concept. Κριτικάρει ο ίδιος την επίδραση της τεχνολογίας στην μουσική καθώς και στην καθημερινότητα των μουσικών και των απλών οπαδών, καυτηριάζοντας τα αρνητικά χαρακτηριστικά που έχει (π.χ. το “κλέψιμο” της μουσικής όπως δήλωσε ο ίδιος) αλλά και τα θετικά χαρακτηριστικά, όπως είναι η επαφή που διατηρεί κάποιος με μουσικούς ή και με τις αγαπημένες του μπάντες σε όλο τον κόσμο. Σε πιο ευρεία κλίμακα, τον έχει επηρεάσει όπως φαίνεται η κριτική προς το πρόσωπο του για τα λεγόμενα ή πράξεις του στις οποίες έχει προβεί κατά καιρούς, ορισμένες εκ των οποίων τις θεωρεί άδικες και υπερβολικές. Αυτό το υποστηρίζει, αναφέροντας την ισοπέδωση και κακοπροαίρετη κριτική από την άνεση του καναπέ χωρίς να υπάρχει απώτερος σκοπός βελτίωσης ή διόρθωσης του προβλήματος, παρά μόνο η κακή κριτική… για την κριτική και μόνο.
Μουσικά ο δίσκος ξεκινάει με το “Today And Tomorrow” ένα τραγούδι τρίλεπτο με heavy ρυθμό και ένα ωραίο riff στην κιθάρα που όμως επαναλαμβάνεται κάμποσες φορές και σταματάει η επανάληψη αυτού, όταν ξεκινάει ο Anselmo να λέει τον ίδιο στίχο σε όλο το τελευταίο λεπτό του τραγουδιού. Τραγούδια με επαναλαμβανόμενα riff σε σημείο που καταντάνε τα δίλεπτα τραγούδια να ακούγονται ατέλειωτα και χωρίς καμία έμπνευση είναι το “Asshole”, το “Caught Up In The Gear Of Application” και το “Ruin You” το οποίο βέβαια έχει μια ξεχωριστή πινελιά με ένα ωραίο solo αλλά τίποτα παραπάνω από αυτό. Κατά τ ’άλλα είναι τραγούδια που δεν θα τα μνημονεύουμε στο μέλλον.
«Καλές» στιγμές του δίσκου είναι τα μεγάλα σε διάρκεια τραγούδια “Circling The Drain” και “Clickbait” που ξεχωρίζουν σε σχέση με τα υπόλοιπα για την συνθετική τους «ανωτερότητα» και τις μη επαναλαμβανόμενες στιγμές χωρίς όμως να ενθουσιάζουν αλλά και τα γρήγορα punk “Sociopathic Herd Delusion” και “Mutts Bite Too” που έχουν ίδια δομή ενορχηστρικά μεν αλλά θύμισαν λίγο την sludge hardcore αισθητική των Superjoint στους προηγούμενους δίσκους δε. Το “Rigging The Fight” είναι ένα δίλεπτο ιδανικό για mosh pit τραγούδι και τίποτα παραπάνω και ο δίσκος κλείνει με το “Receiving No Answer to the Knock” που ξεκινάει ιδανικά με ένα πιασάρικο και δυνατό riff του Bower αλλά στα μισά το τραγούδι χάνει τελείως την δυναμική του, επαναλαμβάνεται και σε κάνει απλά να περιμένεις να τελειώσει ο δίσκος.
Η τρίτη δουλειά των SUPERJOINT αφήνει μία πικρή γεύση και τα καλά riff που υπάρχουν στον δίσκο στα περισσότερα τραγούδια, δεν είναι αρκετά για να υπερκεράσουν την μονοτονία, την κουραστική επανάληψη τους και την αίσθηση ότι ο δίσκος «γράφτηκε» στο πόδι. Μέτριες έως ανέμπνευστες συνθέσεις κατά κανόνα, με εξαίρεση τρία ή τέσσερα τραγούδια, χωρίς όμως να φτάνουν στο ελάχιστο τα εξαιρετικά τραγούδια από τους δύο προηγούμενους δίσκους. Για το μόνο που θα θυμόμαστε επιπλέον τον δίσκο εκτός από τα 2-3 τραγούδια που προανέφερα, είναι τα φωνητικά του Anselmo που είναι σε πολύ καλή κατάσταση, η παραγωγή του δίσκου η οποία είναι καλή, κάποια κιθαριστικά Riffs μέσα στα τραγούδια και το μπάσο στην εισαγωγή του “Mutts Bite Too”.
5 / 10
Θάνος “Thanoz” Κολοκυθάς
