a
Οι Φιλανδοί melodoom/deathsters SWALLOW THE SUN επιστρέφουν στα δισκογραφικά δρώμενα, σχεδόν 4 χρόνια μετά από τη κυκλοφορία του εκπληκτικού τριπλού δίσκου “Songs from the North I, II & III”, με ολοκαίνουριο δίσκο, ο οποίος φέρει το τίτλο “When a shadow is forced into the light” και θα κυκλοφορήσει στις 25 Ιανουαρίου, υπό τη στέγη της Century Media. Η μπάντα προέρχεται από ένα σερί πολύ καλών άλμπουμ με αποκορύφωμα κατ’ εμέ το “Emerald forest and the blackbird” του 2012.
Από τον προηγούμενο δίσκο, η μπάντα έχει αλλάξει αρκετά, αφού είχαμε μερικές αποχωρήσεις. Πιο ηχηρή για μένα, ήταν αυτή του πολύ ταλαντούχου κιμπορντίστα Aleksi Munter. Στη θέση του πήραν τον Jaani Peuhu με τον οποίο είχαν συνεργαστεί στο παρελθόν, αφού έχει κάνει δεύτερα φωνητικά σε κάποια κομμάτια. Επίσης, αποχώρησε ο κιθαρίστας Markus Jämsen, ο οποίος αντικαταστάθηκε από τον Juho Räihä (ex BEFORE THE DAWN), τον οποίο είχαν σαν live κιθαρίστα όταν απείχε από τη μπάντα ο ιθύνοντας νους της μπάντας, Juha Raivio. Αν και δεν ήταν μέλος της μπάντας, η πιο μεγάλη απώλεια ήταν αυτή της αδικοχαμένης συντρόφου του Raivio, Νοτιοαφρικανής Aleah Stanbridge, της οποίας δε θα ξανακούσουμε τη μαγική φωνή να ντύνει τραγούδια της μπάντας.
Ομολογώ ότι έχω ακούσει πάμπολλες φορές το καινούριο μουσικό πόνημα της μπάντας εδώ και μια βδομάδα που βρίσκεται στα χέρια μου. Για να είμαι ειλικρινή όμως, δε με κέρδισε καθόλου. Σε αναπόφευκτη σύγκριση με προηγούμενους δίσκος της μπάντας, με γυρνάει πίσω στα πρώτα βήματα της μπάντας. Δεν εννοώ σε ύφος, αφού σε αυτό παραμένουν σταθεροί στις τελευταίες κυκλοφορίες τους, αλλά σε επίπεδο συνθέσεων. Συγκεκριμένα οι 2 πρώτοι δίσκοι της μπάντας, ναι μεν είναι αρκετά καλοί, αλλά όχι στο μέγεθος αυτών που ακολούθησαν. Κάπως έτσι νιώθω και για το “When a shadow is forced into the light”. Αυτό που με κέρδιζε περισσότερο στη μπάντα, ήταν πάντα τα κολληματικά μελωδικά riffs του Raivio και οι catchy στίχοι. Αυτό πέρα από δύο, άντε τριών εξαιρέσεων, δεν υπάρχει στον καινούριο δίσκο. Για παράδειγμα το “Upon the water” με το κεντρικό riff του και τα αρπίσματα της κιθάρας σε τραβάει. Από κοντά τα “Stone wings” και “The crimson crown”. Από κει και πέρα βρίσκω τα υπόλοιπα τραγούδια αρκετά αδιάφορα. Ναι οκ, έχουν ωραίες ιδέες, ενορχηστρώσεις, εναλλαγές φωνητικών… μα δεν σου μένουν στο μυαλό, δε τα μουρμουράς ρε παιδί μου! Τα βρήκα ίδιου επιπέδου με τον δίσκο του project του Raivio, HALLATAR, ο οποίος εμένα δε μου άρεσε ιδιαίτερα, ή ας πούμε απλά ότι τον θεώρησα έναν απλά καλό δίσκο. Σε αντίθεση με το άλλο project της Aleah με τον Raivio TREES OF ETERNITY, του οποίου ο μοναδικός δίσκος ήταν πραγματικά πολύ καλός.
Οι SWALLOW THE SUN είτε το θέλουμε, είτε όχι, είναι οι μοναδικοί εκπρόσωποι αυτού του επιπέδου του melodoom. Εδώ δεν απέδειξαν στο μέγεθος που μπορούν τη φήμη που τους ακολουθεί. Παρόλα αυτά, σε γενικές γραμμές το “When a shadow is forced into the light”, είναι ένας καλός δίσκος, από τον οποίο θα σας αρέσουν κάποιες στιγμές. Ελπίζω στο μέλλον όμως να ακούσουμε κάτι καλύτερο.
7/10
Γιώργος Δρογγίτης
