Κάποια στιγμή, λαμβάνω ένα e-mail που μου γνωστοποιούσε ότι είχε έρθει μουσική από ένα Symphonic Dark Ambient Power Metal συγκρότημα… Δεν σας κρύβω ότι τέτοιου είδους χαρακτηρισμοί, μου φέρνουν γέλιο, επειδή στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων, το ηχητικό αποτέλεσμα που ακούω (ή αποφεύγω τελικά να ακούσω) είναι ένα κοινότυπο είδος metal. Επειδή όμως οι TALES OF THE OLD είναι ελληνικό σχήμα, όπως και να είχε, θα το άκουγα, από καθαρή περιέργεια αρχικά. Όταν διάβασα περισσότερες λεπτομέρειες, διαπίστωσα ότι το μόνο «αποθαρρυντικό» στοιχείο ήταν αυτός ο βαρύγδουπος χαρακτηρισμός της μουσικής τους στο Δελτίο Τύπου.
Οι TALES OF THE OLD, είναι το πνευματικό παιδί του πληκτρά Μιχάλη Τζανάκη, ο οποίος είχε την πολύτιμη βοήθεια του Bob Katsionis (WARRIOR PATH, ex-FIREWIND), στην κιθάρα, την παραγωγή και απ’ όσο μπορώ να καταλάβω και στη γενικότερη καθοδήγηση. Το “The book of chaos”, είναι ένας δίσκος συμφωνικού metal, που όμως πιάνει σχεδόν όλη τη γκάμα του, δηλαδή από τους NIGHTWISH (λιγότερο) και τους παλιούς, καλούς RHAPSODY OF FIRE, περνά από τους THERION και καταλήγει στους HAGGARD και τους DIMMU BORGIR.
Αντρικά και γυναικεία φωνητικά, χορωδίες, brutal, screaming αλλά και μελωδικές φωνές, ωραίες μελωδίες και όλα αυτά, έχοντας μία σειρά από εκλεκτούς καλεσμένους, οι οποίοι εξυπηρετούν το concept του κάθε τραγουδιού και δεν βρίσκονται εκεί μόνο για το “name dropping”. Για παράδειγμα, ο δίσκος κλείνει με το “The first exorcism”. Σκέφτεστε κάποιον πιο ταιριαστό καλεσμένο από τον Σάκη Τόλη (ROTTING CHRIST); Αυτός είναι που χρωματίζει εξαιρετικά το συγκεκριμένο τραγούδι. Ανάμεσα στις γυναικείες φωνές, εξέχουσα θέση έχει η Ανδρονίκη Σκουλά (CHAOSTAR), χωρίς να χρειάζονται πολλά παραπάνω λόγια. Ο Fotis Benardo (SIXFORNINE), έχει αναλάβει τα φωνητικά στο “Broken heart”, προσφέροντάς μας μία διαφορετική εκδοχή της φωνής του, από αυτή που τον έχουμε συνηθίσει στο κανονικό του συγκρότημα, σίγουρα μία ευχάριστη έκπληξη.
Το κλου του δίσκου όμως, είναι η συμμετοχή του Fabio Lione (ANGRA, TURILLI/LIONE RHAPSODY), σε τρία τραγούδια, που θυμίζουν τις χρυσές εποχές των RHAPSODY, όταν ήταν ένα ενιαίο συγκρότημα, χωρίς διαμάχες και διαφορετικές εκδοχές και ονόματα. Η γενικότερη αισθητική των TALES OF THE OLD, θυμίζει ούτως ή άλλως πολύ τους RHAPSODY, αλλά ευτυχώς δεν περιορίζεται εκεί και αυτό είναι που κάνει το συγκρότημα να ξεχωρίζει.
Καλοπαιγμένο, ποικίλο, με ταιριαστούς και εξαιρετικούς καλεσμένους, φτιαγμένο από έναν καλλιτέχνη με μεράκι, ο οποίος έχει στο πλάι του έναν άνθρωπο που μπορεί να κάνει τον ήχο που είχε εκείνος φανταστεί, πραγματικότητα. Τι θα μπορούσε να πάει λάθος; Το μόνο που ελπίζω, είναι να υπάρξει συνέχεια, διότι για να βγει αυτό το άλμπουμ πέρασαν πάρα μα πάρα πολλά χρόνια…
8 / 10
Σάκης Φράγκος
