“Tender surrender”
Για κάποιον απροσδιόριστο λόγο, κάνοντας μία εκκαθάριση στον σκληρό δίσκο, συνειδητοποίησα ότι είχαμε κάνει μία συνέντευξη με τον Acle Kahney, κιθαρίστα, συνθέτη και παραγωγό των djent/prog metal ηρώων, TESSERACT, οι οποίοι έρχονται την Παρασκευή 17/1 στη Θεσσαλονίκη (Principal Club Theater) και το Σάββατο 18/1 στην Αθήνα (Gagarin205) μαζί με τους NOVELISTS και τους THE OMNIFIC. Η συνέντευξη αυτή, είχε γίνει για το –τότε- επερχόμενο άλμπουμ τους, “War of being”, που είχε ψηφιστεί στη 12η θέση για τα καλύτερα του 2023, αλλά και στην 8η θέση για τους αναγνώστες. Με αφορμή, λοιπόν, τις επερχόμενες εμφανίσεις των σπουδαίων Βρετανών, σας παρουσιάζουμε, την κουβέντα που είχαμε κάνει (όπου φαίνεται ότι ακόμα δεν είχαν κλειστεί και οι εμφανίσεις στην Ελλάδα!!!).
Ας μιλήσουμε για το επερχόμενο σας άλμπουμ με τίτλο “War of being”. Πάνε 5,5 χρόνια από τη κυκλοφορία του “Sonder”, του προηγούμενου δίσκου σας. Σίγουρα περιοδεύσατε πολύ, περάσατε από την Ελλάδα, συνεργαστήκαμε γι’ αυτό και υπήρξε και η πανδημία επιπλέον. Ωστόσο, ήταν τόσο πολύπλοκο για εσάς το να δουλέψετε πάνω στο “War of being” που εν τέλει σας πήρε τόσο καιρό;
Νομίζω το κύριο πράγμα που έρχεται στο νου μου είναι η χρονική συγκυρία του Covid. Ήταν παραδόξως θετικό και τυχερή συγκυρία για εμάς, γιατί είχαμε μόλις τελειώσει την περιοδεία για το “Sonder” στο τέλος του 2019. Και μετά, ξέσπασε ο Covid στις αρχές του 2020, οπότε αρχίσαμε να εστιάζουμε στη σύνθεση του νέου δίσκου, τότε. Οπότε, εγωιστικά, ήταν πολύ χρήσιμο για μένα το να είμαι σε θέση να συγκεντρωθώ έτσι, χωρίς να διασπάται η προσοχή μου. Σε φάση “πρέπει να μείνω στο σπίτι. Ωραία, οπότε θα δουλέψω το δίσκο”. (γέλια)
Οπότε ήταν χρήσιμο με την καλή έννοια. Υπήρχε και το “Portals” επίσης, που βγήκε το 2021, το οποίο προφανώς ήταν ζόρικο γιατί ο Jay δεν μπορούσε να δώσει το παρόν, λόγω του Covid που είχε τις δυσκολίες του. Έπρεπε να φέρουμε τον Mike Malyan των MONUMENTS να μας βοηθήσει σε αυτό. Και έκανε τα πράγματα πιο δύσκολα στο να προβάρουμε, έπρεπε όλοι να είμαστε με μάσκες, αλλά ναι, τα καταφέραμε, ήταν μια χαρά.
Πόσο σημαντικό ήταν το “Portals” για σας; Ένα live άλμπουμ πλήρως βιντεοσκοπημένο. Ήταν για εσάς ένας τρόπος να κάνετε κάτι διαφορετικό κατά τη πανδημία;
Ναι κι ένας τρόπος να παραμείνουμε επίκαιροι πιστεύω. Και ήταν η πρώτη φορά που κάναμε συναυλία μετά από 2 χρόνια. Νομίζω η ακριβώς προηγούμενη συναυλία μας ήταν στην Ουκρανία ή κάτι τέτοιο. Και το “Portals” ήταν περίεργο, δίχως να έχουμε παίξει για 2 χρόνια, να μπούμε σε αυτή τη μεγάλη παραγωγή. Αλλά ήταν επίσης και χρήσιμο κατά κάποιο τρόπο, διότι μπορούμε να προσθέσουμε όλη αυτή τη μεγάλη παραγωγή με τα φώτα, τα laser κλπ μας έκανε να συνειδητοποιήσουμε ότι “Α, αυτό γίνεται πολύ καλά και δείχνει φοβερό! Θα μπορούσαμε να το υλοποιήσουμε στις ζωντανές μας εμφανίσεις”. Και το κάναμε στο ArcTanGent festival. Οπότε σκεφτήκαμε ότι “αυτό θα μπορούσε να δουλέψει live”. Άμα πάρει το δρόμο του να βγει σε πλήρη περιοδεία, αλλά ίσως μας έδωσε κάποιες ιδέες. Οπότε ήταν χρήσιμο υπό αυτή την έννοια.
Το πρώτο πράγμα που πρόσεξα όταν πήρα το άλμπουμ, είναι το εξώφυλλο. Κάθε άλμπουμ των TESSERACT, απεικόνιζε κάποιο γεωμετρικό σχήμα. Τώρα αλλάξατε τα πάντα και το εξώφυλλο δημιουργήθηκε σε συνεργασία μεταξύ AI και ανθρώπου. Γιατί το κάνατε αυτό; Έπρεπε να ταιριάζει στο concept;
Είναι απλά μέρη του artwork. Χρησιμοποιήσαμε πολύ AI για έμπνευση, να πάρουμε ιδέες. Και όπως αυτές έπαιρναν μορφή, χρησιμοποιήσαμε περισσότερο το ανθρώπινο στοιχείο για να αναπτύξουμε το τελικό προϊόν. Αλλά ήταν μεγάλο μέρος σαν εργαλείο έμπνευσης. Προσεγγίσαμε πολλούς καλλιτέχνες που μας άρεσαν και θα θέλαμε να συνεργαστούμε μαζί τους. Αλλά είτε ήταν μη διαθέσιμοι, είτε χρέωναν πενταψήφια νούμερα. Δεν έχουμε το budget γι’ αυτό, δεν μπορούμε να το πληρώσουμε. Νομίζω εξαιτίας των NFT’s οι τιμές απλά εκτοξεύτηκαν. Και ξοδέψαμε όλα τα λεφτά στις ηχογραφήσεις. Οπότε είπαμε “ΟΚ, ας χρησιμοποιήσουμε ΑΙ για έμπνευση και να βάλουμε ανθρώπους για να το τελειώσουμε”. Όπως λέμε και στο video, τα μοντέλα για τους Samurai, ξεκίνησαν ως AI και μετά σχεδιάστηκαν από ανθρώπινους καλλιτέχνες. Οπότε, συνδυασμός των δύο, μια ισορροπία.
Ναι, το πρώτο σας single και video clip κρατάει παραπάνω από 11 λεπτά. Πως αντέδρασε η εταιρεία σας που ζητήσατε αυτό το συγκεκριμένο κομμάτι να γυριστεί video clip;
Είναι progressive εταιρεία όποτε νομίζω δεν τους ένοιαξε αυτό. Είναι συνηθισμένοι σε αυτό.
Ναι, αλλά πληρώσανε γι’ αυτό;
Ναι, πράγματι. Αλλά φάνηκε πως δεν είχαν πρόβλημα. Ήταν η πρόταση του manager μας, έβαλε την ιδέα αυτή στο κεφάλι μας “θα πρέπει να κυκλοφορήσετε αυτό, το μεγαλύτερο, σαν single”. Ίσως η δισκογραφική είπε κάτι στον manager, αλλά δεν το ακούσαμε. (γέλια) Χρηματοδότησαν εν μέρει και το “Portals”, οπότε βοηθάνε πολύ υπό αυτή την έννοια. Είναι καλοί τύποι.
Το άλλο ασυνήθιστο πράγμα, είναι το sci-fi adventure game “War of being” που θα κυκλοφορήσει σε δύο μέρες (σ.σ.: η συνέντευξη έγινε 24/08/2023).
Το early access είναι ήδη διαθέσιμο.
Ναι, ναι, στο Steam. Είναι βασισμένο στη μουσική και στο concept του άλμπουμ. Και αν δεν απατώμαι ο τραγουδιστής σας Daniel, είναι ο βασικός σχεδιαστής της εταιρείας που το έφτιαξε. Μπορείς να μας πεις παραπάνω για αυτό; Γιατί δείχνει πολύ ενδιαφέρον. Έχετε ένα νέο κοινό που αγαπάει τα computer games, που είναι ένας πολύ ωραίος συνδυασμός.
Ξέρω ότι αυτό είναι κυρίως το “μωρό” του Daniel. Είχα την ευκαιρία να παίξω μόνο την αρχή του παιχνιδιού, γιατί ήμουν απασχολημένος με το νεογέννητο μου, οπότε ο χρόνος είναι αρκετά πολύτιμος αυτή τη περίοδο. Αλλά ξέρω, πριν χρόνια, ήξερα ότι ο Dan και ο Jay, ήταν πολύ χωμένοι στην όλη φάση με το live streaming στο Twitch. Υπάρχει μια πολύ ωραία κοινότητα εκεί από οπαδούς των TESSERACT, αλλά και στο κανάλι τους στο Discord. Και μιλάγανε για να κάνουν κάποιου είδους online metaverse για να αράζουν οι οπαδοί της μπάντας αλλά με διαφορετικές ιδέες, με multiplayer και VR.
Αλλά αυτό, κατά κάποιο τρόπο γέννησε την ιδέα για το παιχνίδι που δημιούργησε ο Dan. Και αποτύπωσε όλο το concept πάνω του, πιάνοντας όλο το concept που ο Amos σκέφτηκε. Ναι, υπάρχουν διάφορες ιστορίες σε αυτό. Υπάρχουν τουλάχιστον 3 από εμάς εκεί μέσα. Θα βρεις τον Jay σαν άγαλμα, μετά έχεις τα τύμπανα, έπειτα όταν φτάνεις στο τέλος του παιχνιδιού, τα τύμπανα γίνονται κομμάτι του τραγουδιού. Οπότε ναι, υπάρχουν ενδιαφέροντα πράγματα μέσα.
Συνηθίζετε να κάνετε διαφορετικά πράγματα κάθε φορά στους δίσκους σας. Γι’ αυτό αποκαλείστε και progressive μπάντα, γιατί δεν κάνετε τα ίδια πράγματα ξανά και ξανά. Οπότε τι άλλο, πέραν του να κάνετε ένα video game, προσπαθήσατε να κάνετε διαφορετικά αυτή τη φορά; Γιατί ποτέ δεν παύετε να εκπλήσσετε τους οπαδούς σας, ενώ σίγουρα δεν κάνετε το ίδιο άλμπουμ ξανά και ξανά.
Όπως λες, όλα καταλήγουν στη μουσική πιστεύω. Πολλοί άνθρωποι έχουν πει ότι μοιάζει με μίξη του πρώτου μας δίσκου με το “Sonder”, άλλοι λένε για το “Polaris”, άλλοι λένε για μίξη κάθε δίσκου μας. Που δεν ήταν μια συνειδητή απόφαση, προέκυψε κατά αυτό το τρόπο κάπως. Οπότε ναι, δεν ξέρω (γέλια).
Οπότε δεν είχατε κάποια συνειδητή απόφαση να κάνετε κάτι διαφορετικό αυτή τη φορά. Απλά παίξατε τη μουσική σας και την αφήσατε να κυλήσει.
Ναι, ακόμα έχουμε αυτό τον “TESSERACT ήχο” νομίζω, απλά πειραματιστήκαμε περισσότερο. Συνήθως γράφω το 95% του υλικού, αυτή ήταν η πρώτη φορά που ήταν πιο συνεργατική διαδικασία υπό μια έννοια. Μπήκαμε σε ένα στούντιο σαν μπάντα για 6 εβδομάδες, που δεν το είχαμε ξανακάνει προηγουμένως, το να είμαστε στο ίδιο δωμάτιο, ζώντας ο ένας με τον άλλο. Οπότε για παράδειγμα υπάρχει ένα κομμάτι που λέγεται “Legion”, που ήταν απλά μια ιδέα 2 λεπτών στην αρχή, που όλοι ήθελαν να τη χρησιμοποιήσουν, αλλά δεν ξέραμε πως να τελειώσουμε το κομμάτι.
Οπότε, έγραφα κάποιες κιθάρες και ο Jay με τον Amos τζαμάρανε κάποιες ιδέες, επέστρεψαν σε μένα και μου είπαν “για άκου αυτό”, που έδενε με τη δίλεπτη ιδέα που είχαμε. Σκέφτηκα “ωω είναι ωραίο αυτό”, οπότε όλα αρχίσανε να κυλάνε μαζί και αυτό έγινε ένα ολοκληρωμένο τραγούδι. Οπότε ήταν μια ωραία αλλαγή στο πως δουλεύουμε συνήθως, που ήταν εγώ βασικά μόνος στο στούντιο να δουλεύω πάνω σε ιδέες και να τις στέλνω προς τα έξω. Διαφορετικός τρόπος δουλειάς και υπάρχει αρκετά εδώ μέσα. Στο κομμάτι “Burden” υπάρχει πολλή συνεργασία μεταξύ εμένα και του Amos που πρέπει να περάσαμε από τουλάχιστον 10 διαφορετικές εκδοχές ή παραλλαγές της δομής του κομματιού. Και άλλαξε πολύ. Οπότε είναι ωραίο που μπορέσαμε και το κάναμε αυτό σε αυτό το δίσκο.
Πως προέκυψε η ιδέα για τη δημιουργία του EP δύο κομματιών “Regrowth” για τον λαό της Ουκρανίας;
Ω ναι, αυτό προέκυψε γιατί αυτά τα δύο κομμάτια ήταν πολύ παλιά demos από το 2007, 15 ετών περίπου. Και ήθελα να τα χρησιμοποιήσω σε δίσκο, ευελπιστούσαμε να ήταν αυτός ο δίσκος. Αλλά όταν μπήκαμε να ηχογραφήσουμε τα κομμάτια, συνειδητοποιήσαμε ότι δεν ταιριάζανε στην πραγματικότητα ηχητικά με τον υπόλοιπο δίσκο. Οπότε σκέφτηκα ότι θα ήταν κρίμα να τα πετάξω, οπότε αποφάσισα να τα κυκλοφορήσω, πριν βγει ο δίσκος και να τα αξιοποιήσω έτσι.
Και γιατί το έκανες για το λαό της Ουκρανίας; Ήθελες να δείξεις την ενότητά σου με την Ουκρανία μια και η τελευταία σας συναυλία ήταν εκεί;
Ναι, η τελευταία συναυλία που παίξαμε ήταν αυτή που ανέφερα νωρίτερα. Παίξαμε στο Κίεβο και στο Kharkiv…που τώρα είναι ισοπεδωμένο, το οποίο είναι απαίσιο. Είχαμε καλή βάση οπαδών και καλές συναυλίες εκεί.
Γεννημένος και μεγαλωμένος στην Αγγλία, πως σε επηρέασαν οι progressive rock μπάντες της χώρας σου; Ή δεν έχεις ακούσει κάτι για μπάντες όπως οι MARILLION π.χ.;
Ακούω πολύ από τις μοντέρνες prog μπάντες, αλλά μεγάλωσα με PINK FLOYD, οπότε αυτό πάντα υπήρχε εκεί. Ναι, η μεγαλύτερη επιρροή ήταν οι PINK FLOYD. Πάντα κυνηγούσα τον τόνο του David Gilmour, οπότε (γέλια).
Το concept σας, πραγματεύεται την τεχνητή νοημοσύνη. Πως βλέπεις τη τεχνητή νοημοσύνη στη μουσική και στη ζωή γενικότερα; Πιστεύεις ότι οι άνθρωποι θα μπορέσουν να το χρησιμοποιήσουν για καλό; Φοβάσαι ότι οι μπάντες θα χρησιμοποιήσουν AI τραγουδιστές για παράδειγμα κάποια μέρα ή οι συντάκτες θα γράφουν AI κριτικές;
Ναι…είναι τρομακτικό έτσι δεν είναι; Νομίζω ότι δεν υπάρχει πρόβλημα με μια μπάντα που το χρησιμοποιεί. Γιατί χρησιμοποιούμε μορφές του AI στις ηχογραφήσεις, όπως το quantization, ή το κούρδισμα. Νομίζω ότι όταν αρχίζεις να το χρησιμοποιείς για τα πάντα, τότε είναι ηλίθιο πιστεύω. Γίνεται τελείως άψυχο, άμα το χρησιμοποιείς για ηχογραφήσεις, σύνθεση, μίξη και mastering. Υπάρχει μια λεπτή ισορροπία, αλλά το να τη βρεις είναι δύσκολο. AI mastering; Μπορεί να βοηθήσει κάποιους ανθρώπους. Αλλά προσωπικά το θεωρώ άψυχο. Υπάρχει μια τέχνη στο mastering. Δεν ξέρω αν υπάρχει AI μίξη, αλλά θα υπάρξει κάποια μέρα. Νομίζω ότι εκεί το παρατραβάμε γιατί δεν νομίζω ότι θα μπορούμε να βάλουμε το ανθρώπινο στοιχείο μέσα σε αυτό. Αλλά άμα χρειάζεσαι λίγο ΑΙ για μέρος της διαδικασίας, δεν βλέπω κάποιο πρόβλημα με αυτό. Το πρόβλημα υπάρχει όταν αναλαμβάνει τα πάντα. Έχεις δει αυτά τα ΑΙ generated video; Που καταλαβαίνεις ότι είναι AI στα πρώτα 10 δευτερόλεπτα; Είναι άψυχα. Είναι κάπως εντυπωσιακό, αλλά ακόμα υπολείπεται.
Παρόλα αυτά, πριν μερικές βδομάδες ήμουν σε ένα στούντιο και ήταν ένας τύπος που μου είπε “άκουσε αυτή τη διασκευή” και ήταν πολύ ωραία. Και τον ρωτάω “ποιος είναι ο τραγουδιστής;” μου λέει “ΑΙ”. Γιατί έκαναν μια διασκευή και θέλανε να δούνε πως η δική τους ταίριαζε με την version του AI. Οπότε έφτιαξαν μια AI εκδοχή του τραγουδιστή που να ταιριάξει με την μουσική. Εγώ σκέφτομαι, μπορεί να χρησιμοποιήσει κάποιος τον ΑΙ τραγουδιστή και με σωστή μίξη, δεν θα καταλάβεις καν ότι είναι ΑΙ. Είναι λίγο τρομακτικό. Δεν ξέρω αν οι άνθρωποι είναι αρκετά ώριμοι για να βρουν τη σωστή ισορροπία.
Πιστεύω ότι οι περισσότεροι άνθρωποι θα το εκμεταλλευτούν για να βγάλουν χρήματα από αυτό. Αυτό που ήδη κάνουν δηλαδή, που είναι κρίμα. Υποθέτω πως είναι η ανθρώπινη φύση.
Δεδομένου ότι είστε από το Ηνωμένο Βασίλειο, πως άλλαξε το Brexit τον τρόπο που περιοδεύετε; Μήπως έγινε και λίγο πιο ακριβό; Γιατί θα πήγε 30% πάνω για μια οποιαδήποτε άλλη μπάντα, αλλά για Αγγλική μπάντα, πολύ πιο πάνω.
Ναι, το κύριο πράγμα τώρα είναι τα carnet. Είναι σαν διαβατήρια για τον εξοπλισμό μας. Έπρεπε να τα βγάλουμε για Αμερική και για άλλα μέρη, τώρα πρέπει να τα βγάλουμε και για την Ευρώπη. Είναι άλλο ένα κομμάτι αχρείαστης χαρτούρας και εξόδων γιατί κοστίζουν ένα χιλιάρικο για να βγουν. Και όλα αυτά για ένα κομμάτι χαρτί, μοιάζει άσκοπο. Nομίζω τα κόστη ανέβηκαν, γενικά. Και αυτό ίσως δεν οφείλεται μόνο στο Brexit, αλλά σίγουρα δεν βοήθησε. Ακόμα και τα μικρά πράγματα όπως να προσπαθήσεις να βρεις εξοπλισμό και – όχι όλες, αλλά κάποιες φορές – να χρειάζεται να πληρώσεις φόρο πάνω σε αυτό ή τελωνείο.
Ναι, τα αεροπορικά ανέβηκαν κατά 30-40%. Κάνοντας συναυλίες τα έχω δει: ξενοδοχεία, αεροπορικά, όλα ανέβηκαν.
Ναι, ναι, αυτό νομίζω έχει να κάνει περισσότερο με τη τωρινή κατάσταση στο κόσμο, έτσι δεν είναι; Η τελευταία Αμερικάνικη περιοδεία που κάναμε το 2018, ήμασταν σε ένα bandwagon, που ΟΚ, ήταν μια χαρά. Και λέγαμε “στο επόμενο θα είμαστε σε κανονικό λεωφορείο, να μπορέσουμε ενδεχομένως να κοιμηθούμε και καλύτερα”. Γιατί όλοι αρρωσταίνουν σε ένα bandwagon. Αλλά η τιμή να νοικιάσεις λεωφορείο τότε, σε σχέση με τώρα, είναι 3-4 φορές πάνω.
Γιατί πολλές από αυτές τις εταιρείες που νοίκιαζαν bandwagon, tour bus κλπ κλείσανε λόγω πανδημίας. Οπότε όσες έμειναν πίσω, αυξήσανε τις τιμές τους. Πως νιώθεις για τα μερίδια που ζητούν τα venue από το merch;
Ναι, δεν μου αρέσει. Έχω ακούσει κάποια πράγματα γι’ αυτό. Ξέρω ότι οι MONUMENTS είχαν θέμα με αυτό προφανώς. Δεν είμαι ενάντια σε κάποιο μικρό ποσοστό, αλλά πάντα ήταν θέμα από όταν ξεκινήσαμε να περιοδεύουμε πριν 10 – 15 χρόνια, αλλά ακόμα και τότε ήταν σε φάση 10%. Που δεν είναι και φοβερό, αλλά τώρα είναι σε φάση 25% – 30% που είναι βασικά το περιθώριο κέρδους για τις περισσότερες μπάντες, αλλιώς ποιος ο λόγος να πουλάμε merch; Ξέρω ότι κάποιες μπάντες ξεκίνησαν να πουλάνε VIP εισιτήρια, που είναι σε ένα ειδικό σημείο στο bar, πιο πάνω στον εξώστη. Αλλά αυτό δεν έχει να κάνει με VIP της μπάντας, θα χρεώσουν 200 λίρες για ένα εισιτήριο και τίποτα δεν θα πάει στη μπάντα. Όλα πάνε στο χώρο, ή σε όποιον είναι ιδιοκτήτης του χώρου. Οπότε είναι λίγο παιχνίδι εξάντλησης νομίζω.
Νομίζω ότι σε αυτή τη περίπτωση, όλοι πρέπει να βγάλουν λεφτά.
Αλλά βγάζουν από τις μπάντες ούτως ή άλλως, από τη κατανάλωση στο bar ας πούμε. Δεν είμαι ενάντια στο να παίρνουν μερίδιο, αλλά 25% είναι αστείο να σου είμαι ειλικρινής.
Μιλώντας με ανθρώπους σε μεγάλες εταιρείες, θα υπάρξει μια σταδιακή πτώση της φυσικής κυκλοφορίας μέχρι να σταματήσει τελείως. Έχει υπάρξει τέτοια περίπτωση σε μεγάλες εταιρείες με τις οποίες μίλησα πολύ πρόσφατα. Πως νιώθεις με τη μουσική να είναι σχεδόν αποκλειστικά ψηφιακή;
Δεν με ενοχλεί τόσο πολύ προσωπικά, γιατί stream-άρω τα πάντα. Από την άλλη μπορώ να καταλάβω γιατί ο κόσμος εκτιμά το να έχει ένα φυσικό προϊόν, όπως το βινύλιο για παράδειγμα. Δεν το κάνω, ίσως επειδή δουλεύω με μουσική. Δουλεύω με τους TESSERACT, δουλεύω με άλλες μπάντες, οπότε δεν θέλω να έχω στοίβες από CD και δίσκους. Θέλω να είναι εύκολα προσβάσιμα. Αλλά και πάλι, 50-50. Δεν είμαι μεγάλος οπαδός του φυσικού προϊόντος αλλά θα ήταν κρίμα να το δεις να εξαφανίζεται τελείως. Δεν νομίζω ότι θα εξαφανιστεί τελείως, το βινύλιο θα είναι ακόμα εκεί πιστεύω. Απλά θα ανεβαίνει σε τιμή και θα το κυνηγάνε πολύ.
Τι θυμάσαι από την μόνη σου επίσκεψη στην Αθήνα το 2019;
Αυτή ήταν φοβερή συναυλία! Πραγματικά το χάρηκα. Το σκεφτόμουν όταν ξεκινήσαμε τη κλήση, είπες ότι εσύ συνεργάστηκες μαζί μας;
Ναι, για την ακρίβεια συζητάγαμε να φέρουμε αυτό το σχήμα στην Ελλάδα για αυτή τη περιοδεία. Αλλά δεν νομίζω ότι θα κολλήσει στο πρόγραμμα της περιοδείας σας.
Θα ήθελα πολύ να επιστρέψω του χρόνου ή το 2025 που θα παίζουμε σε festival ίσως. Γιατί μου αρέσει πολύ να παίζω εκεί. Ήταν πολύ καλή συναυλία και θέλω να παίξω παραπάνω εκεί. Θυμάμαι ήταν ένα πάρα πολύ καλό κοινό. Έχουμε ένα κομμάτι που λέγεται “Juno” και ήταν η πρώτη φορά που ακούσαμε κόσμο να το τραγουδάει σαν ποδοσφαιρικό ύμνο. Και ήμασταν σε φάση “Τι;”, ήταν πάρα πολύ διασκεδαστικό. Θα ήθελα πολύ να επιστρέψω στην Ελλάδα, τη λατρεύω.
Ναι, αυτό είναι πολύ τυπικό των Ελλήνων οπαδών, όπως και το να τραγουδάνε μαζί με τα κιθαριστικά solo ή τις μελωδίες.
Δεν υπάρχει πουθενά αλλού στην Ευρώπη, όπου έχουμε παίξει. Ναι, θα υπάρξει moshpit, αλλά θα είναι ανέκφραστοι. Μετά ερχόμαστε στην Ελλάδα και είναι ενθουσιώδεις. Οπότε είναι ωραίο, μια ανάσα φρεσκάδας! (γέλια)
Σε ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σου Acle. Πρέπει να σου πω ότι ευχαριστήθηκα πολύ το δίσκο σας. Είστε από τις μπάντες της γενιάς σας που έχετε ταυτότητα, δεν παίζετε απλά djent και progressive metal. Είναι πολύ ωραίο το να ακούω το υλικό σας και εύχομαι να κυκλοφορείτε δίσκους πιο τακτικά. Και ανυπομονώ να δω, ει δυνατόν, να σας ξαναφέρουμε στην Ελλάδα (σ.σ. όπως τελικά και έγινε!). Στην επόμενη περιοδεία σας πιστεύω πρέπει να γίνει.
Σε ευχαριστώ πάρα πολύ, το εκτιμώ, πολύ ευγενικό εκ μέρους σου. Θα ήθελα να επιστρέψω στην Ελλάδα, όλοι μας.
Σάκης Φράγκος
Απομαγνητοφώνηση: Γιάννης Σαββίδης
Φωτογραφίες: Andy Ford
