a
Το “The system has failed” είναι ένα εξαιρετικό άλμπουμ των MEGADETH, που όμως αποκτά ακόμα μεγαλύτερη αξία αν δει κανείς τις ιστορίες που εκτυλίχθηκαν κυρίως πριν αλλά και κατά τη διάρκεια και μετά τις ηχογραφήσεις του. Εξελίξεις που θα μπορούσαν να έχουν οδηγήσει στη διάλυση το συγκρότημα, με απροσδιόριστες συνέπειες για την ψυχική και σωματική υγεία του Dave Mustaine.
Αρχικά, ήταν να κυκλοφορήσει ως σόλο άλμπουμ, αλλά διαβάζοντας τις ιστορίες που θα αναφερθούν παρακάτω, θα κατανοήσετε πλήρως τι συνέβη. Πολλές λεπτομέρειες, αντλήθηκαν από κατ’ ιδίαν συζητήσεις με τον Mustaine, δυο μήνες πριν κυκλοφορήσει το “The system has failed”, όπου είχε μιλήσει με αφοπλιστική ειλικρίνεια για τα θέματα που υπήρχαν εκείνη την περίοδο με την υγεία του, τους METALLICA, τον Dave Ellefson και τόσα ακόμα…
- Ο Dave Mustaine έχει γενέθλια στις 13 Σεπτεμβρίου. Εκείνη τη μέρα κυκλοφόρησε ο δίσκος, το 2004, στην Αμερική. Στην Ευρώπη βγήκε μία μέρα αργότερα. Το 2001, ακριβώς δύο μέρες μετά την πτώση των δίδυμων πύργων και όλη την περιρρέουσα ατμόσφαιρα, ο Dave έλαβε ένα τηλεφώνημα από τον Lars Ulrich, όπου του ζητούσε να βρεθούν για να μιλήσουν όλοι μαζί, με τους METALLICA, σε μία μορφή group therapy, μ’ έναν σύμβουλο ψυχικής υγείας παρών. Ο Mustaine, άφησε την οικογένειά του στα 40α του γενέθλια και λόγω της απαγόρευσης των πτήσεων, πήγε με πούλμαν από τον Καναδά όπου έπαιζε live, στο San Francisco, για να του πουν τελικά οι METALLICA ότι αυτό ήταν μέρος της ταινίας “Some kind of monster” που ετοίμαζαν και το group therapy αυτό, θα είχε βιντεοσκόπηση, ενώ ο ίδιος πίστευε ότι απλά θα βρίσκονταν μ’ έναν θεραπευτή που θα τους έλυνε τα προβλήματα του παρελθόντος. Όταν του ζήτησαν τη γνώμη μου, εκείνος τους είπε ότι ήθελε να δει αυτό που θα δημοσιευόταν ώστε να το εγκρίνει. Σε αντίθετη περίπτωση, δεν ήθελε να λάβει μέρος στην ταινία. Όταν του έστειλαν την κάλυψη, όπου υπάρχει το σκηνικό που με δάκρυα στα μάτια εξομολογείται στον Ulrich πως ό,τι πιάνει στα χέρια του γίνεται χρυσάφι, κάτι που δεν συμβαίνει μ’ εκείνον, ο Mustaine, δηλώνει όλα αυτά τα χρόνια ότι δεν την ενέκρινε και τη χρησιμοποίησαν παρά την άρνησή του. Ο σκηνοθέτης της ταινίας, βέβαια, έχει αντίθετη άποψη, πρέπει να πούμε. Εξ ου και ο θυμός του σε βαθμό που μου είχε πει, πως αν έβρισκε τον σκηνοθέτη μπροστά του, να του πει ότι είχε υπογράψει κάποιο σχετικό έγγραφο, θα τον έσπαγε στο ξύλο!!! Όπως είναι φυσικό, ο ίδιος υποστηρίζει ότι δεν έχει δει ποτέ την ταινία που την ονομάζει “Some kind of bullshit”.
- Λίγο μετά από αυτό το συμβάν, ο Dave μπήκε στο νοσοκομείο, να νοσηλευθεί για μία πέτρα που είχε στα νεφρά, όπου οι γιατροί του συνταγογράφησαν κάποια αναλγητικά παυσίπονα. Εκείνος, τότε, ανακάλυψε τον μαγικό κόσμο του να αγοράζεις τέτοια χάπια από το internet, με αποτέλεσμα να επιστρέψει στις παλιές, αγαπημένες, όσο και καταστροφικές συνήθειες, ώσπου στο τέλος του 2001, είχε κατρακυλήσει για τα καλά, μετά από αρκετά χρόνια που ήταν «καθαρός» από εξαρτησιογόνες ουσίες. Πήγε, λοιπόν, σε μία κλινική αποτοξίνωσης, όπου συνέβη κάτι αναπάντεχο. Τον πήρε ο ύπνος σε μία καρέκλα, “πλάκωσε» το αριστερό του χέρι και του δημιούργησε τέτοιο πρόβλημα, που οι γιατροί του είπαν ότι δεν θα μπορούσε ποτέ να ανακτήσει τη δεξιότητα που είχε. Με λίγα λόγια ποτέ δεν θα μπορούσε να παίξει κιθάρα ξανά. Αυτό, έκανε τον MegaDave να καταρρεύσει, σε σημείο, που πανικόβλητος, πήρε τηλέφωνο τη σύζυγό του Pam, η οποία προσπαθούσε να τον κατευνάσει. Εκείνος, σε έξαλλη κατάσταση, κραύγαζε ότι μισεί τους πάντες. Ακόμα κι εκείνη και τα παιδιά τους. Αυτό ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Το αποτέλεσμα ήταν ουσιαστικά ο χωρισμός τους, ενώ παράλληλα εκείνος ήταν ανήμπορος με το χέρι του και εξαρτημένος από τις ουσίες, αφού όχι μόνο δεν είχε προλάβει να τελειώσει την απεξάρτησή του, αλλά έπαιρνε κι άλλα φάρμακα για να αντιμετωπίσει το πρόβλημα που φαινόταν να του καταστρέφει όχι μόνο την καριέρα, αλλά και την ίδια τη ζωή. Όχι καλός οιωνός. Δεν είναι τυχαίος ο τίτλος του τραγουδιού “Kick the chair”, από την καρέκλα που καθόταν και «πλάκωσε» το χέρι του…
- Μέσα σ’ αυτήν την απόγνωση, με τη γυναίκα του να έχει εκδώσει περιοριστικά μέτρα, να μη βλέπει τα παιδιά του, να βρίσκεται σε κλινική απεξάρτησης, χωρίς να μπορεί να κουνήσει το χέρι του, γνώρισε έναν ιερέα, ο οποίος τον οδήγησε εκ νέου «στο δρόμο του Θεού», με αποτέλεσμα να γίνει ο Mustaine αυτό που λέμε born again Christian και να έρθει ξανά κοντά με τη σύζυγό του και την οικογένειά του, που απέκτησε άλλη υπόσταση στο μυαλό του. Στο μυαλό ενός ανθρώπου, που μέχρι τότε, τη νοοτροπία του sex, drugs and rock n’ roll την είχε βιώσει στο έπακρο. Αυτό το γεγονός, τον σημάδεψε για τη συνέχεια της ζωής του, αλλά κάνοντας ένα βήμα μπρος, όταν στα πλαίσια της περιοδείας για το “The system has failed”, ήταν να παίξουν οι MEGADETH, μαζί με τους ROTTING CHRIST, ο Mustaine όμως αρνήθηκε να παίξει μαζί μ’ ένα συγκρότημα που είχε αυτό το όνομα, διότι θεωρούσε το όνομά τους προσβλητικό και δεν ήθελε να παίξει μ’ ένα σχήμα που είχε συμμετάσχει στη διαβόητη “Fuck Christ Tour”. Με τον γνωστό, αφοπλιστικό του τρόπο, δικαιολογούσε αυτήν του την απόφαση στην αυτοβιογραφία του, λέγοντας: «Παίζω μουσική είκοσι χρόνια, έχω πουλήσει πάνω από 20 εκατομμύρια αντίτυπα, έχω το δικαίωμα, λοιπόν, να επιλέγω με ποιο συγκρότημα θα παίξω και με ποιο όχι». Το ίδιο συνέβη και στο Ισραήλ, λίγες μέρες αργότερα, όταν ο Mustaine απαίτησε να βγει από support το σχήμα των DISSECTION, αφού ο –συγχωρεμένος πλέον- Jon Nodtveidt, ο οποίος συνεχώς έκανε λεκτικές επιθέσεις από το διαδίκτυο εναντίον του…
- Στο μεταξύ, ενώ είχε ανακοινώσει ήδη τη διάλυση των MEGADETH και είχε σπάσει όλα τα συμβόλαια που είχε με μουσικούς οίκους και ό,τι endorsement είχε, κάποια στιγμή, είδε ότι οι ατελείωτες θεραπείες που έκανε στο χέρι του, άρχισαν να προσφέρουν ικανοποιητικό αποτέλεσμα. 17 μήνες μετά το ατύχημά του, έπαιξε ένα ακουστικό show τον Απρίλιο του 2003, για έναν παλιό roadie του συγκροτήματος, του οποίου η οικογένεια είχε ανάγκη από οικονομική υποστήριξη. Εκεί, ουσιαστικά, ήταν η στιγμή που είδε ότι μπορούσε να επανέλθει και σταδιακά πήρε την απόφαση να βγάλει καινούργιο δίσκο. Στην αρχή ήθελε να είναι σόλο άλμπουμ, αλλά το συμβόλαιο που είχε, δεν του επέτρεπε να κάνει κάτι τέτοιο, οπότε έπρεπε να είναι με το όνομα των MEGADETH, έχοντας προσλάβει session μουσικούς, όπως τον ντράμερ Vinnie Colaiuta και τον Jimmy Sloas, που μέχρι τότε ήταν άγνωστος, αλλά ο Mustaine τον θεωρούσε ως τον πιο καλό session μπασίστα στην περιοχή που ζούσε. Όπως είχε αποκαλύψει, τόσο καλό, που είχε παίξει κάποια μέρη του μπάσου στο “Risk” και στο “The world needs a hero”, επειδή δεν ήταν απόλυτα ευχαριστημένος με την απόδοση του David Ellefson!!! Κάποια κιθαριστικά σόλο, έπαιξε ο Chris Poland, που έπαιζε με το γκρουπ και στο “Peace sells… but who’s buying?”, όχι όμως με προοπτική να μείνει παραπάνω από αυτή τη session συμμετοχή, αφού το αρχικό πλάνο του Mustaine ήταν να έχει «νοικιασμένους» μουσικούς, όπως έκανε ο Ozzy Osbourne.
- Στη συνέχεια, σκέφτηκε ότι θα ήταν καλό στην περιοδεία του δίσκου, να προσπαθήσει να έχει τη «χρυσή σύνθεση» των MEGADETH, πλέον όμως ως session μουσικούς. Όταν επικοινώνησε με τον Nick Menza, εκείνος αμέσως είπε «ναι». Ο Marty Friedman, ζούσε ήδη μόνιμα στην Ιαπωνία και για να παίξει δεν ήθελε απλά ένα δίσκο αλλά ένα πλήρες reunion, με full περιοδείες και γενικότερα όπως ήταν τα πράγματα στο παρελθόν, κάτι που δεν ήταν σε θέση να δεσμευθεί ο Mustaine. Με τον Ellefson, τα πράγματα ήταν πιο περίπλοκα. ΠΟΛΥ πιο περίπλοκα. Λίγους μήνες πριν, ο Mustaine, όταν θεωρητικά είχε διαλύσει τους MEGADETH, του είχε προτείνει να αναλάβει την ευθύνη του αρχείου του συγκροτήματος, εκείνος όμως δεν δέχτηκε. Αντίθετα, όταν του ζητήθηκε να πάρει μέρος στην περιοδεία, εκείνος ήθελε πολύ περισσότερα χρήματα απ’ όσα του προτάθηκαν, ενώ φημολογείται ότι ζήτησε χρήματα από τα πνευματικά δικαιώματα ενός δίσκου που ποτέ δεν ηχογράφησε!!! Ο ηγέτης του σχήματος, συνήθιζε να λέει, ότι όταν έφερνε ιδέες ο Ellefson που δεν έμπαιναν στα τραγούδια τελικά, εκείνος ήθελε τα χρήματα που του αντιστοιχούσαν, επειδή συμμετείχε στο συγκρότημα! Το αποτέλεσμα ήταν, μία αγωγή, στην οποία ο “Junior”, διεκδικούσε από τον Mustaine 18,5 εκατομμύρια δολάρια, επειδή –υποτιθέμενα- τον είχε εξαπατήσει με τα δικαιώματα του publishing και του merchandise, αλλά κι επειδή δεν του παρέδωσε τα δικαιώματα του εμπορικού ονόματος των MEGADETH μετά τη διάλυσή τους. Στο δικαστήριο, όχι μόνο αθωώθηκε ο Mustaine, αλλά υποχρεώθηκε να πληρώσει ένα χρηματικό ποσό ο ίδιος ο Ellefson (σε μία υπόθεση που είχε βγει όλη στο διαδίκτυο και είχα κάνει και μία ενδελεχή συνέντευξη, real time, σχετικά, με τον μπασίστα του γκρουπ).
- Για την περιοδεία, λοιπόν, ο Mustaine, πήρε τον μπασίστα James McDonough και τον κιθαρίστα Glen Drover, που είχε παίξει στους EIDOLON, αλλά και τον King Diamond. Στα ντραμς, είχε ανακοινωθεί ο Nick Menza, αλλά ήταν αδύνατο να τα βρουν με τον Dave Mustaine, ώστε τη θέση στα ντραμς πήρε την τελευταία –κυριολεκτικά- στιγμή, ο αδερφός του Glen Drover, ο Shawn, ο οποίος είχε πάει αρχικά για drum tech του Menza και κατέληξε να πάρει τη δουλειά (και –για την ιστορία- έκατσε περισσότερο από τον αδερφό του, στους MEGADETH!). Μάλιστα, στην πρώτη συναυλία του με το γκρουπ, στη Νεβάδα, το 2004, ο Shawn, κατέρρευσε στα παρασκήνια μετά το τέλος. Στο νοσοκομείο που τον πήγαν, διεγνώσθη με ίλιγγο. Στην πορεία, τα αδέρφια Drover του εκμυστηρεύτηκαν πως ήταν η πρώτη συναυλία του ντράμερ, μπροστά σε κόσμο. Και ήταν η πρώτη συναυλία των MEGADETH μετά από αρκετά χρόνια…
- Πάμε σε μερικά τραγούδια του δίσκου, τώρα, ξεκινώντας από το πρώτο single, το “Die dead enough”, που το είχε γράψει ο Mustaine για το soundtrack της ταινίας “Tomb raider II”, με την Angelina Jolie. Όπως είχε φανερώσει, οι υπεύθυνοι της ταινίας, είχαν προσφέρει το ποσό των 25.000 δολαρίων για το κομμάτι, ενώ εκείνος (προσοχή, μιλάμε για το 2004), θεωρούσε πως με αυτά τα χρήματα δεν μπορούσες να κάνεις ούτε demo και ζητούσε 75.000 δολάρια. Για ένα τραγούδι, έτσι; Στη συνέχεια, είχε ανακοινωθεί ότι θα έμπαινε στο soundtrack του “Saw II”, αλλά ούτε αυτό συνέβη.
- Αυτό που συνέβη όμως με το “Back in the day”, ήταν κάτι «σοκαριστικό». Δεν θα ξεχάσω ποτέ, την τηλεόραση να παίζει στη σειρά κινουμένων σχεδίων, “Duck Dodgers”, στο επεισόδιο “In Space No One Can Hear You Rock/ Ridealong Calamity”, που έγραψε ιστορία!!! Αν δεν το έχετε δει, το απολαμβάνετε από κάτω:
Στιχουργικά, στο τραγούδι, ο MegaDave «τη λέει» σε όλους αυτούς που χρησιμοποιούν την έκφραση “Back in the day”, χωρίς να ήταν καν εκεί, εκείνα τα χρόνια. Κάτι σαν όσους μιλάνε για τα 80s ή τα 90s, όταν ήταν αγέννητοι ή βρέφη, σαν να τα έχουν ζήσει real time, ένα πράγμα… - Το “Something that I’m not”, είναι ένα τραγούδι που «σφάζει με το βαμβάκι» τον άσπονδο φίλο του, Lars Ulrich. Οι στίχοι “To crush and run over everyone along the way”, απευθύνονται άμεσα στον ντράμερ των METALLICA, που ο ηγέτης των ‘DETH κατηγορεί για πισώπλατα καρφώματα και ότι πουλάει τους φίλους του. Το αγαπημένο του σημείο στους στίχους, όμως, είναι αυτό που λέει “it makes me sick to hear you say you love me, when you only love what I can do for you”… Ωχ, ωχ!
- Το εξώφυλλο, δείχνει τον Vic Rattlehead έξω από το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ, να πουλάει αθωωτικές αποφάσεις και στην ουρά να περιμένουν ο τότε πρόεδρος της χώρας, George W. Bush, η Hillary Clinton με τον Bill Clinton και πολλοί άλλοι αξιωματούχοι της χώρας, ενώ ο τότε αντιπρόεδρος, Dick Cheney, κρατά ένα φάκελο που γράφει “Plan B”. Καθόλου τυχαίο ότι κυκλοφόρησε και εναλλακτικό εξώφυλλο λίγο αργότερα!
- Για το τέλος, να πούμε, ότι εκείνη την περίοδο, βρισκόταν σε προχωρημένες συζητήσεις με τον Jeff Waters των ANNIHILATOR, για τη θέση του δεύτερου κιθαρίστα. Μάλιστα τον Ιούλιο του 2004, που είχαμε βρεθεί στα πλαίσια της προώθησης του δίσκου, είχε αποκαλύψει ότι βρέθηκαν πάρα πολύ κοντά σε συμφωνία…
Σάκης Φράγκος
