Την 1η Νοεμβρίου του 1994, βγήκε το τρίτο συνεχόμενο εντυπωσιακότατο άλμπουμ των MEGADETH, το “Youthanasia”. Πλέον το γκρουπ ήταν σε άλλο επίπεδο, αφού το “Countdown to extinction” είχε υποψηφιότητα για Grammy, είχε φτάσει στο #2 του Billboard και είχε πουλήσει πάνω από 2 εκατομμύρια αντίτυπα μόνο στην Αμερική!!! Το “Youthanasia”, ήταν λιγότερο thrash από τους προκατόχους του, αλλά ποιος νοιάζεται για το ύφος, όταν η ποιότητα των συνθέσεων είναι τέτοια που από την αρχή μέχρι το τέλος, σε όλα τα επίπεδα, είναι η επιτομή της τελειότητας; #4 στα charts, ένα εκατομμύριο πωλήσεις μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα και τραγούδια που μέχρι και σήμερα θεωρούνται και είναι διαχρονικά και κλασικά. Ο Σάκης Φράγκος έψαξε και βρήκε 10 άγνωστες ιστορίες πίσω απ’ αυτόν το δίσκο και μας τις παρουσιάζει.
• Η μεγάλη εμπορική επιτυχία του “Countdown to extinction”, εκτός των άλλων, φαίνεται ότι είχε φέρει και μία «απληστία» στο συγκρότημα, καθώς όσοι δεν συμμετείχαν ενεργά στη συνθετική διαδικασία, έψαχναν τρόπους για να έχουν μέρος από τα royalties που αφορούσαν τη μουσική και τους στίχους, αφού πλέον τα χρήματα ήταν κάτι παραπάνω από πολύ υπολογίσιμα. Ο Dave Mustaine, ήταν ιδιαίτερα εκνευρισμένος με αυτήν την κατάσταση, αφού πέρα του ότι ήταν ο βασικός συνθέτης, υποστήριζε ότι η εταιρία ήθελε εκείνον να γράφει τα τραγούδια, αφού είχαν εμπιστοσύνη στο όραμά του για το συγκρότημα. Τα υπόλοιπα μέλη, όμως, συγκαλούσαν συνεχώς meeting, για να βρουν τρόπους να έχουν πιο ενεργή συμμετοχή στα royalties και τελικά με τον τρόπο τους, κατάφεραν κάθε φορά που άλλαζαν έστω κι έναν στίχο ή κάτι ελάχιστο από τη μουσική, να τους αποδίδονται συγγραφικά credits!!! Ο Mustaine ήταν κάθετος ότι όσοι δεν έγραφαν μουσική ή στίχους, έπαιρναν ήδη έναν πολύ καλό μισθό κι ένα γερό μερίδιο από την αμοιβή των –πάρα πολλών- συναυλιών αλλά και του merchandise που πουλούσαν, αλλά τελικά φαίνεται να υπέκυψε. Κι αυτό που τον πείραξε πιο πολύ, ήταν το γεγονός πως πλέον οι MEGADETH ήταν μία εμπορική επιχείρηση κι όχι απλά ένα μουσικό σχήμα… Δεν ήθελε και πολύ να διαταραχθεί η ψυχική του ισορροπία, λοιπόν, και να πέσει και πάλι στα ναρκωτικά, παρότι είχε βγει λίγο καιρό πριν από κλινική αποτοξίνωσης…
• Ένας ακόμη λόγος που ο Mustaine όχι απλά το ξαναέριξε στα ναρκωτικά, αλλά ξαναμπήκε και σε κλινική αποτοξίνωσης, ήταν οι συνεχείς διαφωνίες για τη μουσική κατεύθυνση του δίσκου (αλλά και φυσικά τα θέματα του ποιος θα τα γράφει και πόσα θα παίρνει), που οδήγησαν σ’ ένα “Some kind of monster” πριν τους METALLICA. Σχεδόν κάθε εβδομάδα, έκαναν διάφορα παρόμοια sessions ομαδικής θεραπείας, με τον Mustaine να δέχεται ιδιαίτερα μεγάλη πίεση, αφού οι υπόλοιποι δεν παρέλειπαν να του επισημάνουν, πόσο εγωιστής, αλαζόνας και αναίσθητος ήταν!!!
• Στο μεταξύ, ο MegaDave με την οικογένειά του, είχε μετακομίσει στο Phoenix της Arizona, σε μία προσπάθειά του (απέλπιδα όπως φάνηκε) να φύγει μακριά από τις κακές συνήθειες του παρελθόντος. Λίγο καιρό αργότερα, τον ακολούθησαν και ο Marty Friedman με τον David Ellefson, που μετακόμισαν κι εκείνοι στο Phoenix, ώστε να είναι όλοι μαζί στη δημιουργία του δίσκου, όχι όμως ο Nick Menza. Ξεκίνησαν να δουλεύουν στα Phase Four Studios, αλλά τα τεχνικά προβλήματα ήταν πολύ μεγάλα, οπότε μετακόμισαν στα Vintage Recorders, ώσπου ο παραγωγός του δίσκου, Max Norman, τους πρότεινε να χτίσουν ένα δικό τους στούντιο, σε μία αποθήκη την οποία είχαν νοικιάσει με χρηματοδότηση δική του και της εταιρίας, κάτι που έγινε. Λεπτομέρεια: Μετά την ηχογράφηση, ο Norman «έλυσε» το στούντιο και το μετέφερε στο Los Angeles, όπου ο Mustaine ηχογράφησε το δίσκο των MD45. Αυτό το γεγονός, οδήγησε το συγκρότημα να νιώθει «σαν στο σπίτι του» και ολόκληρο το άλμπουμ γράφτηκε εκεί μέσα, χωρίς να χρησιμοποιήσουν κάποια ιδέα που είχε περισσέψει από προηγούμενο δίσκο. Αναλυτικά τη διαδικασία της ηχογράφησης και του χτισίματος του στούντιο, μπορείτε να τη δείτε στο documentary “Evolver – The making of Youthanasia”.
• Ο τίτλος του δίσκου, είναι παράγωγο των λέξεων “youth” και “euthanasia”, κάνοντας ένα εξαιρετικό λογοπαίγνιο. Η έμπνευση ήρθε από έναν υπέρμαχο της ευθανασίας, τον Jack Kevorkian, αλλά και την πεποίθηση του Mustaine ότι η νεολαία δεν ήταν τόσο καλά όσο παλαιότερα, εξαιτίας των ναρκωτικών, του εγκλήματος, της βίας και της ελλιπούς παρακολούθησής τους από τους γονείς. Το εμβληματικό εξώφυλλο του Hugh Syme, δείχνει μία ηλικιωμένη γυναίκα να κρεμά από τις πάνες, σ’ ένα σύρμα που μοιάζει ατελείωτο, μωρά παιδιά, κάτι που επέφερε αρκετές αντιδράσεις. Το εξώφυλλο στηρίχτηκε σ’ έναν στίχο του ομώνυμου τραγουδιού που αναφέρει: “We’ve been hung out to dry”.
• Ένα από τα πιο γνωστά και δημοφιλή τραγούδια του δίσκου ήταν το “A tout le monde”, το οποίο τελικά όμως, δεν παίχτηκε από την τηλεόραση όσο περίμεναν. Ο λόγος; Μία εντελώς λάθος εκτίμηση του Dave Mustaine. Στο “release party” του δίσκου, το Halloween του 1994 (31 Οκτωβρίου), σε μία βραδιά που μεταδόθηκε από την τηλεόραση και είχε την ονομασία (πολύ ευρηματική για την ημέρα) “Night of the living Megadeth”, o Dave, έκανε λάθος και νόμιζε ότι θα προλόγιζε το “Skin o’ my teeth” και είπε, μεταξύ των άλλων, τα εξής: «Το 1993 είχα αποφασίσει ότι θα αυτοκτονούσα με Valium κι έφτασα πολύ κοντά στο να το πετύχω». Έλα όμως που το επόμενο τραγούδι ήταν το “A tout le monde”, σε πρώτη μετάδοση και από τότε, θεωρήθηκε ως τραγούδι που μιλούσε και οδηγούσε στην αυτοκτονία!!! Ο ίδιος ο Mustaine, δικαιολογήθηκε λέγοντας, ότι στη ζωντανή τηλεόραση, δεν μπορείς ακόμα κι αν κάνεις ένα τόσο χοντρό λάθος, να παίξεις κάτι διαφορετικό από αυτό που προβλεπόταν, οπότε έπαιξαν κανονικά το “A tout le monde”. Από κάτω μπορείτε να δείτε το σχετικό απόσπασμα, ενώ στο “Evolver”, μπορείτε να δείτε και τα σύντομα μαθήματα γαλλικών που έκανε για να μάθει να προφέρει όσο το δυνατόν καλύτερα, τους γαλλικούς στίχους…
• Το να πούμε ότι το “A tout le monde”, επανηχογραφήθηκε για το “United abominations” με την Cristina Scabbia (LACUNA COIL) στα φωνητικά, με τίτλο “A tout le monde (Set me free)” είναι γνωστό σε όλους. Γνωρίζατε όμως ότι o Marty Friedman έβγαλε το σόλο για το συγκεκριμένο κομμάτι, σχεδόν αντιγράφοντας (καθ’ ομολογία του) το σόλο του Larry Carlton στο “Hello” του …Lionel Richie; Όπως λέει και ο ίδιος στο site του, «όταν πρόκειται να αντιγράψεις κάτι, κανόνισε τουλάχιστον να αντιγράψεις κάτι που να έγινε επιτυχία»!!!
• Να συνεχίσουμε λίγο με το “A tout le monde”, λέγοντας ότι μετά τον ντόρο που έγινε με το θέμα της αυτοκτονίας, στο τέλος του video clip προβαλλόταν το εξής μήνυμα: «Η αυτοκτονία, δεν είναι απάντηση. Ζήτα βοήθεια». Τελειώνοντας με αυτό το τραγούδι, να πούμε ότι στο video clip, η γυναίκα και το παιδί, δεν είναι άλλοι από τη σύζυγο του Dave, Pam και το παιδί τους, Justis.
• Οι καβγάδες του Dave Mustaine με τον παραγωγό Max Norman, κρατούσαν από το “Countdown to extinction”, όπου ο Norman, κατηγόρησε τον Mustaine, πως παρά το γεγονός ότι εκείνος είχε δεχθεί να μπει το όνομα του Dave ως συμπαραγωγός, εκείνος έβαλε το χεράκι του και το όνομά του μπήκε μπροστά από το δικό του στα credits!!! Όλα αυτά, μεταφράζονται σε διόλου ευκαταφρόνητο ποσό για τα royalties. Κάποια στιγμή, ο παραγωγός είπε στο “The Metal Voice”, ότι χωρίς να αντιληφθεί την παρουσία του Mustaine, έλεγε στον Friedman να παίξει εκείνος περισσότερα σόλο, επειδή ο τραγουδιστής τα έπαιζε λίγο πρόχειρα. Όπως καταλαβαίνετε, μόλις πήρε χαμπάρι ότι τον άκουγε ο Mustaine, έλαβε ένα βλέμμα που τον …θρυμμάτισε. Ο Norman όμως έλεγε ότι επειδή δεν ήταν χαζός ο Dave, ήξερε ότι ο Marty έπαιζε καλύτερα απ’ αυτόν και κατάλαβε πως ο Friedman έπρεπε να παίξει περισσότερα σόλο, όπως και έγινε.
• Η φωτογράφηση του δίσκου, έγινε από τον διάσημο φωτογράφο Richard Avedon, ο οποίος πέθανε το 2004 σε ηλικία 81 ετών. Ο Avedon, θεωρείται από τους πιο επιδραστικούς φωτογράφους της Αμερικής, ο οποίος είχε φωτογραφήσει από τους BEATLES μέχρι τη Marilyn Monroe και ήθελε να βγάλει φωτογραφίες που να μη φορούν μαύρο t-shirt και τζιν παντελόνι. Το αποτέλεσμα των φωτογραφιών, είναι εντυπωσιακό και πάλι το “Evolver”, μπορείτε να δείτε πολλά στιγμιότυπα από το photo session…
• Μιλώντας πιο συγκεκριμένα για μερικά τραγούδια, θα πρέπει να σημειώσουμε ότι το “Addicted to chaos”, δεν το έπαιζαν live, επειδή φωνητικά ήταν πάρα πολύ δύσκολο να βγει. To “I thought I knew it all”, είναι επηρεασμένο από τραγούδι των … GIPSY KINGS (!!!) ενώ το “Victory”, είναι ένα περίεργο τραγούδι, που γράφτηκε και ηχογραφήθηκε μέσα σε 20 λεπτά!!! Οι στίχοι έχουν εσκεμμένα αναφορές στη δισκογραφία τους, από το ντεμπούτο, μέχρι και το “Countdown to extinction”. Μετρώντας τες, μου βγήκαν 23. Τέλος, να πούμε ότι η ιδέα για το “Reckoning day”, ήρθε στον Dave Mustaine, παρακολουθώντας την ταινία “Tombstone”, όπου ο Val Kilmer έλεγε: “Make no mistake. It’s not revenge he’s after. It’s a reckoning”.
Σάκης Φράγκος
