To “Long live Rock n’ Roll”, σηματοδοτεί το τέλος της εποποιΐας του Ronnie James Dio με τους RAINBOW, ακόμα ένα άλμπουμ με τον δικό του χώρο στην ιστορία της σκληρής μουσικής! Σαν σήμερα 9 Απριλίου του 1978, κυκλοφόρησε και μας έδωσε απτά δείγματα της εκπληκτικής δουλειάς που μπορούσε το δίδυμο Blackmore/Dio να δημιουργήσει. Αποτελεί τον μέσο ήχο ανάμεσα στο ντεμπούτο τους και στο “Rising”, ενώ τραγούδια όπως το “Kill the king” θα ορίσουν και τον Ευρωπαϊκό power metal ήχο! Πάμε να κάνουμε μια μικρή αναδρομή στα χρόνια εκείνα λοιπόν και σε μερικά ενδιαφέροντα γεγονότα που έλαβαν χώρα κατά τη διάρκεια των ηχογραφήσεων του!
- Με τους καλυτέρους οιωνούς ξεκίνησε το 1977 για τον Jimmy Bain και τον Toney Carey. Μόλις στις 3 Ιανουαρίου ο Bruce Payne, manager των RAINBOW, τους τηλεφώνησε για να τους ανακοινώσει την απόλυσή τους, χωρίς κάποιον συγκεκριμένο λόγο. Απλά συμπλήρωσε ότι ας έχουν κάπου στην άκρη του μυαλού τους πως μπορεί ο Blackmore να …αλλάξει γνώμη και να τους καλέσει πίσω! Κάτι το οποίο φυσικά και συνέβη στο τέλος!
- Οι RAINBOW για να είμαστε ειλικρινείς, μετά το πρώτο τους άλμπουμ, ήταν μπάντα τριών ατόμων. Blackmore, Dio, Powell. Όλοι οι υπόλοιποι ήταν απλά side men, δηλαδή απλά να γεμίζουν τις κενές, αλλά αναγκαίες θέσεις στην μπάντα. Τίποτα παραπάνω.
- Υπήρχε μερίδα οπαδών οι οποίοι εκείνα τα χρόνια χαρακτήρισαν τον ήχο των RAINBOW ως …Castle Metal λόγω της αγάπης του Blackmore στα μεσαιωνικά μουσικά θέματα και της αντίστοιχης του Dio στην ηρωική θεματολογία. Ευτυχώς που δεν καθιερώθηκε τέτοιος όρος…
- Οι ηχογραφήσεις για το άλμπουμ ξεκίνησαν στα μέσα του 1977. Αρχικά ήθελαν να το ηχογραφήσουν στα Musicland Studios στο Μόναχο, όπως είχαν κάνει και με τα δύο προηγούμενα. Όμως τα συγκεκριμένα στούντιο δεν είχαν διαθέσιμο χρόνο, αφού άλλες μπάντες βρίσκονταν εκεί κι έτσι ανέθεσαν στον Cozy Powell να βρει το κατάλληλο μέρος για να γράψουν το άλμπουμ. Επιλογή του ήταν το Château d’Herouville, ένα μεσαιωνικό κάστρο, περίπου 30 χιλιόμετρα έξω από το Παρίσι. Ο λόγος που o Powell επέλεξε αυτόν τον χώρο ήταν πως του άρεσε πολύ ο ήχος που είχαν τα drums του στο συγκεκριμένο στούντιο. Καθόλου παρτάκιας ο συγχωρεμένος..
- Σύμφωνα με τον Dio αλλά και τον Blackmore το μέρος ήταν στοιχειωμένο και διάφορα ανεξήγητα φαινόμενα συνέβησαν κατά τη διάρκεια της παραμονής τους εκεί. Αρχικά, λέει, κατοικούσε εκεί το πνεύμα του …Chopin (αρχικού ιδιοκτήτη του κάστρου).
- Όπως χαρακτηριστικά έλεγε ο Dio ανεξήγητα κάθε φορά που ηχογραφούσαν το “Gates of Babylon”, καταστρέφονταν η ταινία της ηχογράφησης. Έκαναν λοιπόν που λέτε μια συνεδρία προκειμένου να καλέσουν το πνεύμα του …Chopin. Και εκεί που ήταν γύρω από το τραπέζι ο διάσημος κοντός και ο Ox (ένας από το crew των RAINBOW), ξαφνικά από ένα παλιό πιάνο που ήταν δίπλα τους άρχισαν να ακούγονται διάφοροι τρομαχτικοί ήχοι και …φρίκαραν!
- Επίσης, ένα απόγευμα μπήκαν πάλι στο στούντιο για να ανακαλύψουν έκπληκτοι ότι η ταινία με τις ηχογραφήσεις τους, είχε από μόνη της αρχίσει να παίζει! Μάλλον ο Chopin θα ήθελε να ακούσει τα τραγούδια, λέω εγώ..
- Σε μια ακόμα συνεδρία που οργάνωσαν (άλλη δουλειά δεν είχαν μου φαίνεται…) ρώτησε το πνεύμα, που είναι ο Blackmore και γιατί δεν ήταν παρών, και αμέσως μετά απάντησε το ίδιο το πνεύμα ότι… έρχεται. Το επόμενο δευτερόλεπτο άνοιξε η πόρτα και ποιος μπήκε; Μα ο Blackmore φυσικά!!!
- Τέλος σε ακόμα μια συνεδρία που έκαναν, (α, ρε κορόιδα που ήταν στην Polydor, τους πλήρωναν ολόκληρο κάστρο να γράψουν άλμπουμ κι αυτοί έκαναν συνεδρίες με φαντάσματα…) κάλεσαν λέει το πνεύμα του διάσημου δαίμονα Baal (σ. Σάκη Φράγκου: τον Τσιμπινουδάκη, ρε;) το οποίος αφού τους συστήθηκε και τους ενημέρωσε ότι δουλειά του είναι να προκαλεί το χάος, κατόπιν του απείλησε πως κανείς τους δεν θα έφευγε ζωντανός από το κάστρο. Γι’ αυτό τον λόγο αν δείτε στα credits του άλμπουμ έχουν γράψει: “No thanks to Baal”.
- Όσο τα παλικάρια μας, αντί να ηχογραφούν, έκαναν συνεδρίες και καλούσαν πνεύματα, η εταιρία τους, προκειμένου να καλύψει το κενό, κυκλοφόρησε το διπλό live “On stage”.
- Κατά την διάρκεια των ηχογραφήσεων, θέλησαν να κάνουν ένα μικρό live σε ένα club στο Παρίσι. Ο Blakcmore δανείστηκε μια κιθάρα, δεν ξέρουμε γιατί και από ποιόν, αλλά μετά από δυο μόλις τραγούδια, τα πήρε κρανίο, έσπασε την κιθάρα του ανθρώπου και έφυγε από το live. Ο Bruce Payne πλήρωνε μετά το ιδιοκτήτη της κιθάρας… Ο θρύλος λέει πως ο κιθαρίστας που έδωσε την κιθάρα του στον Blackmore ήταν μέλος μιας μπάντα από την Αυστραλία με το όνομα STAMPEDE.
- Αφού έδιωξαν τον Bain, φέρανε τον Mark Clark στην θέση του. Ο τελευταίος έγραφε τρία κομμάτια μαζί τους και έκανε παράλληλα και μερικά live με το συγκρότημα. Μετά, έδιωξαν τον Clark και είπαν στον Bain να έρθει πίσω να παίξει απλά το μπάσο στα τραγούδια. Ο Bain, αν έχω καταλάβει καλά, αρνήθηκε και τελικά επί της ουσίας ο Blackmore έχει παίξει το μπάσο στις υπόλοιπες συνθέσεις. Αλλά μετά, αφού λένε ότι δοκίμασαν καμιά σαρανταριά άλλους, μεταξύ των οποίων και τον μπασίστα που έπαιξε στο πρώτο άλμπουμ, τον Graig Gruber, κατέληξαν στον Bod Daisley.
- Γενικά να ξέρετε στο “Long live rock n’ roll” υπάρχει ένα μυστήριο ποιος έχει παίξει μπάσο και σε ποια τραγούδια. Ο Daisley θυμάται ότι κράτησαν τα μέρη του μπάσου του στα “Gates of Babylon”, “Sensitive to light”, “Kill the king”, αλλά σε ποια έπαιξε ο Clark και σε ποια ο Blackmore δεν είναι ξεκάθαρο.
- Πάντα αναφέρεται ότι ο Blackmore ήταν ένας μικρός δικτάτορας, αλλά ξέρετε γιατί μετά το πρώτο άλμπουμ από Ritchie Blackmore’s RAINBOW το όνομα άλλαξε σε απλά RAINBOW; Κατόπιν απαιτήσεως των Dio και Powell. Να τα λέμε και αυτά…
- “Looong liiive rock ‘n’ roooll” αλήθεια είναι ο μοναδικός στίχος που έχει γράψει στη ζωή του ο Blackmore αφού πήγε στον Dio και του είπε: «Έχω αυτή τη μελωδία και τον στίχο συνέχεια στο μυαλό μου, μπορείς να το κάνεις τραγούδι;»
- “Lady of the lake”, το μικρό αυτό θαύμα έχει τις ρίζες του στο “The Wanton song” των LED ZEPPELIN, ακούστε προσεχτικά και τα δυο και θα δείτε…
- “L.A. Connection” ένα τραγούδι γραμμένο για τον Tony Carey και τον τρόπο με τον οποίο κυριολεκτικά δραπέτευσε από το Château d’Herouville για να γυρίσει σπίτι του στο Los Angeles. Του είχε κάνει τη ζωή κόλαση ο Blackmore και αυτός, μόλις 23 ετών τότε, έφυγε κρυφά από το μέρος που ηχογραφούσαν γιατί δεν άντεχε την συμπεριφορά του κιθαρίστα. Και τι έκανε ο φίλος μας ο Ritchie; Μόλις το πήρε χαμπάρι, τηλεφώνησε στο αεροδρόμιο του Παρισιού και κατάγγειλε πως κάποιος Tony Carey που πρόκειται να ταξιδέψει για L.A. έχει μαζί του ένα κιλό κοκαΐνη! Καταλαβαίνετε λοιπόν γιατί ακόμα και μέχρι σήμερα ο Carey δεν θέλει καν να θυμάται το πέρασμα του από τους RAINBOW.
- “The Shed” έτσι ονομάζουν οι οπαδοί της Chelsea το μέρος του γηπέδου της ομάδας με τα φτηνά εισιτήρια. Το τραγούδι ως τραγούδι δεν έχει καμία σχέση με την ομάδα, το γήπεδο ή το ποδόσφαιρό γενικά. Απλά τους άρεσε η λέξη και αποφάσισαν να δώσουν τον συγκεκριμένο τίτλο στο τραγούδι.. Για τον λόγο αυτό του πρόσθεσαν δίπλα και τη λέξη Subtle δηλαδή «διακριτικός τίτλος»…
- Πόσο όμορφο τραγούδι το “Rainbow eyes”, ίσως η πιο υποτιμημένη μπαλάντα στην ροκ μουσική. Βέβαια θα μου πείτε όταν ο ίδιος ο Blackmore αποκαλεί τα φωνητικά του Dio σε αυτό το τραγούδι ως “girly voice” τι να περιμένει κανείς; Προκοπή;
- Για όσους δεν το γνωρίζετε η φωτογραφία στο εσωτερικό του άλμπουμ δεν είναι φυσικά από συναυλία των RAINBOW, αλλά από μια των RUSH!! Το πανό φέρει κανονικά το όνομα της Καναδικής μπάντας, η φωτογραφία έχει αντιστραφεί και έχουν σβήσει από τα μπλουζάκια των οπαδών το logo των RUSH!
- Ο Dio λίγο πριν φύγει από τους RAINBOW είχε καταλάβει ότι δεν έχει μέλλον η συνεργασία του με τον Blackmore και είχε προτείνει στον Bob Daisley να συμμετάσχει στην μπάντα που θα έφτιαχνε. Αφού λοιπόν και οι δυο έφυγαν από τους RAINBOW, ο Dio ειδοποίησε τον μπασίστα ότι μόλις βρει κιθαρίστα ξεκινούν! Τελικά όχι μόνο δεν συνεργάστηκαν, αλλά ο Dio αντικατέστησε τον Ozzy και πήγε στους SABBATH, ενώ από ειρωνεία της τύχης ο Daisley πήγε τελικά στην μπάντα του Ozzy!
Δημήτρης Σειρηνάκης
