THE INSIDER – Unknown stories about “Appetite for destruction” by GUNS N’ ROSES

Το 1987 ήταν μια χρονιά-ορόσημο για το hard rock και δικαίως θεωρείται από τη συντριπτική πλειοψηφία των οπαδών του χώρου σαν το εμπορικό και καλλιτεχνικό απόγειο του ιδιώματος. Για μένα προσωπικά είναι η χρονιά εκείνη όπου κυκλοφόρησαν πέντε κορυφαίοι –όσο και διαφορετικοί- δίσκοι που έμελλε όχι μόνο να σημαδέψουν ανεξίτηλα τη μουσική αλλά και την ευρύτερη pop κουλτούρα. Αναφερόμαστε στα “Hysteria” (DEF LEPPARD), “1987” (WHITESNAKE), “Girls, girls, girls” (MOTLEY CRUE), “Permanent vacation” (AEROSMITH) και “Appetite for destruction” (GUNS N’ ROSES). Πέντε δίσκοι που επαναπροσδιόρισαν τον hard rock ήχο και επέβαλαν μόδες μέσω του ραδιοφώνου, των περιοδικών της εποχής και φυσικά του κραταιού MTV.

Όσοι έζησαν τη χρυσή εποχή του MTV σίγουρα θα θυμούνται ότι κάθε μία ώρα έβγαινε ένα ρολόι σε μορφή καρτούν και ο παρουσιαστής ανακοίνωνε 5-6 video-clips που θα παρουσιάζονταν μέσα στα επόμενα 60 λεπτά. Λοιπόν, δεν υπήρχε περίπτωση μέσα σε ΟΛΟΚΛΗΡΟ το 1988 –όταν η δημοτικότητα των GUNS είχε αγγίξει δυσθεώρητα ύψη- να μην έβλεπες μέσα στην ημέρα τουλάχιστον 10-15 φορές τα “Paradise city”, “Sweet child o’ mine” και σε μικρότερο αλλά σταθερό rotation το “Welcome to the jungle”. Και όλα αυτά στις πιο mainstream ώρες της ημέρας. Δεν χρειαζόταν και πολύ για να «κολλήσει» η νεολαία η οποία έσπευσε κατά κύματα για να αγοράσει το “Appetite…” καθιστώντας το έναν από τους πιο εμπορικούς δίσκους όλων των εποχών ο οποίος μνημονεύεται μέχρι και σήμερα για την επιδραστικότητα και τον καινοτόμο χαρακτήρα του.

Εμείς εδώ θα παρουσιάσουμε ορισμένα πιο λεπτομερή στιγμιότυπα που ρίχνουν περισσότερο φως στο “Appetite…” και στο πλαίσιο της εποχής που το ανέδειξε. Κυρίες και κύριοι, χωρίς περαιτέρω καθυστέρηση οι Axl, Slash, Duff, Izzy, Steven!

ΠΡΙΝ το “Appetite…”

• Το περίφημο Sunset Strip ήταν η Μέκκα για όλες τις ανερχόμενες μπάντες που είχαν σαν όνειρο να παίζουν στα φημισμένα clubs της περιοχής… Το Gazzari’s, το Troubadour, το Whisky A Go Go, το Madame Wong’s West, το Roxy ήταν μερικά από αυτά. Ήταν σύνηθες φαινόμενο πολλά συγκροτήματα να ανταλλάσσουν μέλη μέχρι να βρουν το κατάλληλο line-up προκειμένου να…κατακτήσουν τον κόσμο! Ο συνδετικός κρίκος στην ιστορία των GUNS ήταν ο Tracii Guns αφού γνώριζε τους πάντες στο Sunset Strip, είχε παίξει με μέλη των GUNS σε άλλα σχήματα, πήγε στο ίδιο σχολείο με τον Slash, ήταν κολλητός με τον Izzy (έμεναν μαζί στο πατρικό σπίτι του Tracii για έναν ολόκληρο χρόνο) και γενικότερα κινούσε τα νήματα σε αυτά τα πρώιμα χρόνια για μπάντες όπως οι PYRRHUS, TIDUS SLOAN, HOLLYWOOD ROSE που όλες σχετίζονται με τους GUNS…
• Ο Izzy γνώρισε τον Axl στον Tracii…η μόνιμη ατάκα που έλεγε ο Izzy για τον Axl ήταν ότι γουστάρει πολύ τους NAZARETH! Βέβαια, αν ρωτήσετε τον Izzy, η πρώτη ανάμνηση που έχει από τον Axl είναι αυτή της Τρίτης Γυμνασίου όπου βλέπει τον Axl να πετάει σχολικά βιβλία στον καθηγητή μέσα στην τάξη, να βγαίνει στο διάδρομο και να τον κυνηγάνε άλλοι καθηγητές. Out ta get me or what!!!
  
• Πριν από τους GUNS ήταν οι HOLLYWOOD ROSE και πριν από αυτούς ήταν οι ROSE. Λίγους μήνες νωρίτερα οι ROSE ονομάζονταν…AXL.
• Από την άλλη, ο Steven με τον Slash είχαν τους ROAD CREW και αναζητούσαν τραγουδιστή και μπασίστα. Ο Slash έβαλε μία αγγελία στο περιοδικό Recycler τονίζοντας ότι οι βασικές του επιρροές ήταν οι AEROSMITH, FEAR, ALICE COOPER. Στην αγγελία απάντησε ο Duff ο οποίος μόλις είχε έρθει από το Seattle. Η συνάντηση έγινε στο “Canter’s Deli” όπου ο Duff έσκασε με κοντό, μπλε μαλλί και ένα κοκκινόμαυρο, fly μπουφάν με ένα τεράστιο Α (σήμα αναρχικών) στο πίσω μέρος. Η πρώτη ερώτηση της γκόμενας του Slash που ήταν εκεί στον Duff ήταν: είσαι gay;
• Ο Izzy ήταν εκείνος που ασχολούνταν με την…business side όλων των υποθέσεων με τα συγκροτήματα που έπαιζε. Η συνήθης πρακτική του ήταν να κλείνει συναυλίες χωρίς απαραίτητα να είναι πλήρες το συγκρότημα που θα έπαιζε εκείνη την ημέρα. Όταν έφυγε από τους LONDON, έκλεισε μία συναυλία στο club Dancing Waters του San Pedro. Στόχος του ήταν να επαναδραστηριοποιήσει τους HOLLYWOOD ROSE. Ζήτησε, λοιπόν, από τον Axl να τραγουδήσει (σ.σ. ο Axl ήταν τότε μέλος των L.A. GUNS) και έπεισε τον Slash να παίξει κιθάρα μαζί του (σ.σ. ο Slash δεν έπαιξε τελικά γιατί δεν μπορούσε να πάρει άδεια από το video-club Tower όπου δούλευε). Αν και αυτό ήταν ένα one-off show, λίγες μέρες μετά οι Izzy, Tracii και Axl αποφάσισαν να ενώσουν δυνάμεις και…τα ονόματά τους. Κάπως έτσι εγένετο…GUNS N’ ROSES.
  
• Η πρώτη εμφάνιση των GUNS έλαβε χώρα στο Troubadour στις 26 Μαρτίου 1985. Τα flyers που μοιράστηκαν στο Sunset Strip λίγες μέρες νωρίτερα έγραφαν τα εξής: “It’s only rock n’ roll…L.A. GUNS / HOLLYWOOD ROSE presents the band GUNS N’ ROSES. Η πρώτη σύνθεση σε αυτή τη συναυλία ήταν οι Axl, Izzy, Tracii, Rob Gardner (τύμπανα), Ole Beich (μπάσο).
• Όταν έφυγε ο Beich, o Izzy έφερε στη μπάντα τον Duff. Η πρώτη συνάντηση του Tracii με τον Duff ήταν έξω από το προβάδικο Willie Basse. O Duff καθόταν πάνω στο καπό ενός αυτοκινήτου πίνοντας μία μπύρα Foster’s…ήταν 9 το πρωί. Λίγες ώρες μετά ο Izzy έδειχνε στον Duff όλα τα βασικά μέρη των πρώτων τραγουδιών των GUNS.
• Μετά έφυγε ο Gardner και ήρθε ο Steven Adler. Αρχικά ο Axl δεν τον ήθελε αλλά η χημεία ανάμεσα στα μέλη των GUNS ήταν αναμφισβήτητη και έτσι ο Adler έμεινε.
• Τελευταίος στη μπάντα μπήκε ο Slash όταν ο Tracii μάλωσε με τον Axl. Η πρώτη συναυλία του κλασικού line-up έλαβε χώρα στις 6 Ιουνίου 1985 στο Troubadour. Τα flyers…προειδοποιούσαν: A Rock N’ Roll bash where everyone’s smashed!
  

TO “Appetite…”

• Οι GUNS μπορεί να είχαν υπογράψει με τη Geffen (σ.σ. είχαν ήδη ξοδέψει την προκαταβολή των 75.000 δολαρίων σε ναρκωτικά, ποτά, κιθάρες κτλ.) αλλά κανένας δεν ήθελε να τους μανατζάρει λόγω της αυτοκαταστροφικής πλευράς του συγκροτήματος. Τελικά ο Tom Zutaut έπεισε (με την τρίτη προσπάθεια) τον manager Alan Niven να τους δώσει μία ευκαιρία. Τελικά οι υπογραφές έπεσαν τον Σεπτέμβριο του 1986…αυτό που δεν ήξερε ο Niven ήταν ότι οι ιθύνοντες της Geffen είχαν χάσει την υπομονή τους δίνοντας τρεις μήνες διορία για να δουν κάποια απτά αποτελέσματα.
  
• Η πρώτη συνάντηση του Niven με τους GUNS έγινε στο studio του Spencer Proffer (Pasha Studios) όπου γινόταν η μίξη του αυτοχρηματοδοτούμενου EP “Live?!*@ like a suicide”. Λίγες μέρες αργότερα είχαν το πρώτο προγραμματισμένο επίσημο meeting στο σπίτι που νοίκιαζαν οι GUNS στο Hollywood. Εκεί ήταν μόνο ο Izzy με τον Slash. Ο Izzy είχε κάνει κάποια ναρκωτικά και αποκοιμήθηκε αμέσως. Ο Slash προτίμησε να δείξει στον Niven το κατοικίδιο του…ένα φίδι που εκείνη την ώρα έτρωγε ένα ποντίκι.
• Όπου και να κοιτάξεις στο internet, υπάρχουν άπειρες πληροφορίες για την ηχογράφηση του “Appetite…”. Όμως η ανάμνηση του Niven, του ανθρώπου που ήταν εκεί τα συνοψίζει όλα στην εντέλεια τους: «Ήταν ένα χάος. Τους νοίκιασα ένα διαμέρισμα κοντά στο studio. Το διέλυσαν. Τους νοίκιασα ένα βανάκι για να μετακινούνται με τον εξοπλισμό τους. Το διέλυσαν. Τους νοίκιασα ένα δεύτερο βανάκι…η κιθάρα του Slash καρφώθηκε στο παρμπρίζ όταν ο Mike Clink (παραγωγός) δεν «έπιανε» τον ήχο που είχε στο μυαλό του ο Slash.
• To κόστος ηχογράφησης του “Appetite…” ήταν πάνω από 365.000 δολάρια χωρίς καν να υπολογίζονται τα χρήματα για το video αλλά και τις προκαταβολές για το tour support.
• Εκτός του Mike Clink, τα ονόματα που είχαν πέσει στο τραπέζι για την παραγωγή του δίσκου ήταν αυτά του Mutt Lange και του Paul Stanley των KISS. Αυτό που δεν είναι ευρέως γνωστό είναι ότι υπάρχουν ορισμένες ηχογραφήσεις με τον παραγωγό Spencer Proffer με τον οποίο όμως οι GUNS δεν συνεργάστηκαν γιατί θεώρησαν ότι τους έβγαζε έναν πιο λουστραρισμένο ήχο.
  
• Σε συνέντευξη του στον Paul Elliott του Kerrang στις 17 Μαρτίου 1987, ο Axl υπογράμμισε ότι η βασική επιρροή πίσω από το κομμάτι “Sweet child” (σ.σ. έτσι το ανέφερε τότε) ήταν οι LYNYRD SKYNYRD. Ακόμη δεν είχε κυκλοφορήσει το “Appetite…” και έτσι κανένας δεν ήξερε τίποτα για τους GUNS ούτε φυσικά για το “Sweet child”. Ωστόσο, στην ίδια συνέντευξη ο Slash φρόντισε να βάλει στον Elliott ένα απόσπασμα από το “It’s so easy” στα Walkman που είχε στα χέρια του. Ο Elliott έγραψε τότε: σε αυτό το τραγούδι, οι GUNS ακούγονταν σαν η καλύτερη rock n’ roll μπάντα του πλανήτη.
• Για την ηχογράφηση του δίσκου, έχουν γραφτεί άπειρες σελίδες χαρτί και έχουν καταγραφεί όλα σχεδόν τα σκηνικά που έλαβαν χώρα στο studio εκείνη την εποχή. Αυτό που δεν ξέραμε όμως μέχρι την ημέρα κυκλοφορίας της αυτοβιογραφίας του Slash το 2007 ήταν ότι τον δυσκόλεψαν ιδιαίτερα τα solos στο “Paradise city” και “Sweet child o’ mine” καθώς είχε συνηθίσει να τα παίζει με μεγαλύτερη άνεση και ελευθερία στα live ενώ στο studio υπήρχε φυσικά χρονικός περιορισμός. Για παράδειγμα, στις εμφανίσεις του 1986 των GUNS στο Sunset Strip, το solo στο “Paradise city” μπορεί να τραβούσε μέχρι τα 2 λεπτά ενώ στο studio ήταν μόλις 30 δευτερόλεπτα.

ΜΕΤΑ το “Appetite…”

• Οι GUNS βγήκαν σε περιοδεία είτε σαν headliners είτε σαν support στους MOTLEY, ALICE COOPER, MAIDEN, AEROSMITH. Βασικά μέσα στο 1988 είχε γιγαντωθεί τόσο το όνομά τους που δεν χρειάστηκε να ξαναπαίξουν support σε κάποια εκτεταμένη περιοδεία.
• Φαντάζομαι ότι οι περισσότεροι εκεί έξω έχουν δει την εμφάνιση των GUNS στα American Music Awards το 1989. Έχετε προσέξει ότι πίσω από τα τύμπανα βρίσκεται ο…Don Henley των THE EAGLES ο οποίος προσπαθεί να κρύψει όσο γίνεται την ταυτότητά του φορώντας γυαλιά ηλίου. Ο Steven Adler βρισκόταν τότε σε κλινική αποτοξίνωσης. Αυτή δεν ήταν η πρώτη φορά που κάποιος αντικαθιστούσε τον Adler στα drums. Είχε προηγηθεί και ο Fred Coury των CINDERELLA.
  
• Ο αντίκτυπος του “Appetite…” είναι τεράστιος μέχρι τις μέρες μας. Το γεγονός της πολυτελούς επανέκδοσης του το 2018 επανέφερε τους GUNS στο προσκήνιο (από το οποίο δεν έχουν φύγει ποτέ). Με πληθώρα σπάνιου ακουστικού υλικού ήταν ένας πραγματικός παράδεισος για τους fans της μπάντας οι οποίοι ωστόσο έπρεπε να βάλουν πολύ βαθιά το χέρι στην τσέπη τους (ή καλύτερα στον τραπεζικό τους λογαριασμό) για να αγοράσουν την υπερπoλυτελή έκδοση του “Appetite…”. Η διαφημιστική καμπάνια σε μεγάλες πόλεις της Αμερικής ανέγραφε τα εξής: “Destruction is coming”.
• Οι Axl, Duff, Slash είναι τα τελευταία χρόνια μαζί στη σκηνή…δυστυχώς όμως όχι οι Steven & Izzy για διαφορετικούς λόγους ο καθένας. Η παρακαταθήκη που έχει αφήσει πίσω του το “Appetite…” είναι ολοφάνερη ακόμη και στις νεότερες γενιές. Φήμες θέλουν ότι οι GUNS θα κυκλοφορήσουν νέο δίσκο. Η ιστορία των GUNS είναι συνυφασμένη με τη λέξη «φήμες». Θα είναι καλός δίσκος; Κατά 99%, μάλλον ναι. Θα είναι στα ίδια επίπεδα με το “Appetite…”; Κατά 101%, σίγουρα όχι! Στην ιστορία της μουσικής υπάρχει χώρος μόνο για ένα “Appetite…” και αυτό κυκλοφόρησε πριν από 34 χρόνια!

Σάκης Νίκας