THE SPACELORDS – “Spaceflowers” (Tonzonen Records)

0
238












 

Γεννημένοι κάτω από την αστροφεγγιά των OZRIC TENTACLES και μοσχαναθρεμμένοι με τις επικές αφηγήσεις των HAWKWIND, οι Γερμανοί μάστορες της ψυχεδέλειας, έκαναν πάλι τα μαγικά τους και μας χάρισαν ακόμη ένα ταξίδι στα περίχωρα του διαστήματος.

Το συγκρότημα ξεκίνησε δυναμικά το 2014 με το πιο γήινο “Synapse” να συστήνει με τον καλύτερο τρόπο τους Γερμανούς στην νέο-ψυχεδελική κοινότητα. Δύο χρόνια αργότερα κυκλοφόρησαν τα “Liquid Sun” και “Water Planet” όπου εκεί η δημοφιλία του συγκροτήματος εκτινάχθηκε στην στρατόσφαιρα. Το space/ψυχεδελικό σκάφανδρο στο οποίο κλείστηκαν, τους έχει μεταφέρει πολλά περισσότερα έτη φωτός μακριά από ότι θα περίμεναν. Όχι άδικα φυσικά, μιας και το τρίο των κοσμοναυτών φαίνεται πως ήταν για χρόνια επιβάτες άλλων διαστημοπλοίων, και την στιγμή που κλήθηκαν να πιάσουν στα χέρια τους το τιμόνι απέδειξαν πως ξέρουν να το μανουβράρουν μια χαρά.

Το “Spaceflowers” έρχεται, μετά από μια μικρή δισκογραφική αποχή, να εκμεταλλευτεί την επιτάχυνση των δύο πρώτων δίσκων, διατηρώντας έτσι την συνολική ορμή της μπάντας. Χαμηλώνοντας αρκετά το τέμπο των συνθέσεων έρχεται με μια πιο νηφάλια διάθεση να αποκαλύψει όλες αυτές τις μικρές λεπτομέρειες που αναδεικνύουν τον ήχο της μπάντας. Ο ήχος καθαρίζει αρκετά από τα synths και στο προσκήνιο έρχεται η κιθάρα του Hazi Wettstein και το μπάσο του Akee Kazmaier. Είναι μια θετική κίνηση, αφού στις δίδυμες κυκλοφορίες του παρελθόντος δεν προστίθεται “άλλη μία”, αλλά ανακαλύπτουμε μια διαφορετική πτυχή του ήχου τους. Στο κλείσιμο μάλιστα του δίσκου, με το “Cosmic Trip”, το συγκρότημα μας ταξιδεύει κυριολεκτικά, προς Ινδία μεριά, μιας και τα παραδοσιακά όργανα (ένα αναπόσπαστο κομμάτι ενός ψυχεδελικού συγκροτήματος που σέβεται τον εαυτό του) δίνουν και παίρνουν.

Ο νέος δίσκος των THE SPACELORDS σε πείθει από την πρώτη κιόλας ακρόαση. Είναι αυτό που θες να ακούσεις όταν ψάχνεις κάτι νέο στον ψυχεδελικό χώρο. Μπορεί να μην με κέρδισε όπως το “Liquid Sun” το 2014, ωστόσο είναι μια κυκλοφορία που ακούγεται δυνατά είτε στο background, είτε στο προσκήνιο.

7/10

Νίκος Ζέρης