a
Ο συνθετικός οίστρος του Ούγγρου multi-instrumentalist Tamás Kátai τον τελευταίο 1,5 χρόνο είναι αξιοθαύμαστος. Στις αρχές του 2020 είχε κυκλοφορήσει τον εκπληκτικό δίσκο “Naiv”, στα τέλη της ίδιας χρονιάς το EP “Zápor” και σε ένα μήνα περίπου κυκλοφορεί τη νέα δισκογραφική του δουλειά με τίτλο “Vadak”. Μάλλον η δύσκολη περίοδος που διανύουμε, λειτούργησε ευεργετικά από μουσικής άποψης για τον ίδιο, όπως άλλωστε και για άλλους καλλιτέχνες, αφού έχουμε ακούσει ιδιαίτερα προσεγμένους και καλοδουλεμένους δίσκους τον τελευταίο χρόνο.
Το πρώτο άκουσμα του δίσκου για να είμαι ειλικρινής με παραξένεψε λίγο. Ο λόγος; Οι ταχύτατες ορισμένων κομματιών. Όπως μας είχε εκμυστηρευτεί σε συνέντευξη του στο Rock Hard ο Tamás, είναι διαχρονικά οπαδός των SLAYER, αλλά ότι θα άκουγα thrash επιρροές σε έναν δίσκο του, δε το περίμενα. Ωστόσο, ο κλασικός και αναγνωρίσιμος ήχος της μπάντας είναι εκεί. Αφού παρήλθε το σοκ στην αρχή, με μερικά ακόμη ακούσματα, χαμογέλασε το χειλάκι μου, όπως με κάθε δίσκο των THY CATAFALQUE. Το folk στοιχείο παραμένει στα επίπεδα του “Naiv”, συνδυάζοντας παραδοσιακή μουσική από διάφορα μέρη της Ευρώπης και όχι μόνο της πατρίδας του Tamás. Επιπροσθέτως, οι κεντρικές μελωδίες που διέπουν τα περισσότερα κομμάτια, εξακολουθούν να είναι το σήμα κατατεθέν του ήχου τους. Στο programming των ντραμς, είναι αρκετά πιο ακραίος, ίσως πιο πολύ από ποτέ. Το «παιχνίδισμα» στο μπάσο, που τόσο λατρέψαμε στους τελευταίους δίσκους, καλά κρατεί και τα φωνητικά στο ίδιο μοτίβο, με καθαρά, brutal αλλά και αρκετά γυναικεία. Ένα καινούριο στοιχείο, πέρα από το thrash ήχο, είναι ο τρόπος που χρησιμοποιεί τον ηλεκτρονικό ήχο. Πάντα αποτελούσε μέρος της μουσικής της μπάντας, αλλά εδώ έχει γίνει πιο ρετρό, πιο space/synth σε αρκετά σημεία. Δεν είναι λίγες οι φορές που μου φέρνουν στο μυαλό τον τελευταίο δίσκο των «δικών» μας HAIL SPIRIT NOIR, “Eden in reverse”. Τρανό παράδειγμα, ίσως το καλύτερο κομμάτι του δίσκου “Móló”. Σε πιο μικρή κλίμακα, ακούμε και λίγο πιο ρετρό ήχο και στις lead κιθάρες, κάνοντας τον δίσκο ελάχιστα πιο «catchy». Στιχουργικά, καταπιάνονται κατά κύριο λόγο με τη φύση, όχι βέβαια ότι θα καταλάβουμε και πολλά (υπερδύσκολη γλώσσα!).
Πέρα από το “Móló”, δε θα μπορούσα να μη μνημονεύσω το “Köszöntsd a hajnalt”, ένα κατά το πλείστον folk τραγούδι, του οποίου η μελωδία και ο τρόπος παιξίματος της ηλεκτρικής πίπιζας, μου φέρνει στο μυαλό τον 2ο δίσκο των Ηπειρωτών VILLAGERS OF IOANNINA CITY, καθώς και το “Piros-sárga”, το οποίο είναι το πιο συναισθηματικά φορτισμένο τραγούδι του άλμπουμ, στο στυλ του “Szélvész” του προηγούμενου δίσκου.
Το “Vadak” μπορεί να είναι ένα επίπεδο κάτω, τουλάχιστον από το “Naiv”, αλλά είναι και αυτός ένας υπέροχος δίσκος. Ο Tamás και οι THY CATAFALQUE «πυροβολούν κατά ριπάς» μελωδίες βγαλμένες από έναν άλλο κόσμο, δημιουργώντας δίσκους απίστευτης μοναδικότητας, όπως μόνο αυτοί ξέρουν. Η μουσική ευφυΐα του Ούγγρου δεν έχει όρια!
8,5 / 10
Γιώργος Δρογγίτης
