Αν και η γέννηση των FOR TODAY τοποθετείται χρονικά κάπου στο 2005, οι ίδιοι μας πάνε χιλιάδες χρόνια πίσω, μιας και έχουν βάλει σαν στόχο ζωής από τον πρώτο κιόλας δίσκο να μας κάνουν γνωστή την Γένεση, την Έξοδο και τους προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης! Έχουμε να κάνουμε με κλασική περίπτωση christian metalcore συγκροτήματος όπου επηρεασμένοι από τους (χαζό) Ευαγγελιστές της Αμερικής διαδίδουν το μήνυμα του Χριστού μέσω της μουσικής τους.
Η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει και κάποιος σπουδαίος λόγος για να ασχοληθεί κάποιος σήμερα με το συγκρότημα από την Iowa, επειδή όμως η σχέση μου μαζί τους μετράει κάμποσα χρόνια, θέλησα να ελέγξω αν όντως κατάφεραν να εκπληρώσουν τις προσδοκίες που δημιούργησαν στο “Portraits” (2009). Προσδοκίες που είχαν ήδη αρχίσει να ξεθωριάζουν από το μετριότατο “Breaker” (2010), ενώ στην πορεία χάθηκαν τελείως μαζί με την βαθμιαία φυσιολογική πτώση της metalcore σκηνής.
Το “Wake” είναι ένα ξαφνικό σκούντημα από τον βαθύ ύπνο στον οποίο είχαν πέσει οι FOR TODAY στους τελευταίους δύο δίσκους, “Immortal” (2012) και “Fight the Silence” (2014). Χωρίς να διαφοροποιήσουν τρομερά τον ήχο τους, απομακρύνουν από πάνω τους όλα εκείνα τα ξεπερασμένα metalcore στοιχεία, μειώνουν σε πολλά σημεία το tempo, ομαλοποιούν την πολυπλοκότητα των συνθέσεων τους, δίνουν έμφαση στα καθαρά φωνητικά και επιτέλους ξεπερνάνε το σκάλωμά τους με την θρησκεία, μιας και το περιεχόμενο των στίχων τους δεν το μονοπωλεί η κατά Τζίζους σωτηρία.
Αλλά το “ξύπνημα” που προκαλεί ο δίσκος δεν βασίζεται μόνο στα στοιχεία που αφαίρεσαν οι FOR TODAY από τον ήχο τους. Αρχικά η εξαιρετική παραγωγή από τον Will Putney (οποίος όλος παραδόξως έχει αναλάβει και τις προηγούμενες τρεις κυκλοφορίες) δίνει ένα πιο στιβαρό, σκοτεινό και βαρύ ήχο στη μπάντα που έρχεται σε αντίθεση στο πιο τραχύ και πρίμο του παρελθόντος. Επίσης, όπως αναφέρθηκε και πιο πάνω, τα καθαρά φωνητικά παίρνουν περισσότερο χρόνο και χώρο μέσα στα κομμάτια, ενώ όπως είναι φυσικό δίνεται και μεγαλύτερη έμφαση στις μελωδικές γραμμές και της κιθάρας. Το σημαντικότερο ωστόσο είναι το γεγονός ότι ο ακροατής δεν χάνει το ενδιαφέρον του όσο προχωράει ο δίσκος. Κάτι που ήταν ο κανόνας στις προηγούμενες κυκλοφορίες. Μπορεί να μην έχουμε τα τρομερά κομμάτια, αλλά ο δίσκος κρατιέται σε ένα ικανοποιητικότατο επίπεδο σε όλη την διάρκειά του.
Στο ξεκίνημά τους οι FOR TODAY, παρομοιάζονταν συχνά με τους AUGUST BURNS RED, τόσο για το ύφος όσο και για την επιθετικότητά τους. Τώρα σε ότι έχει να κάνει με τις προσδοκίες που αναφέραμε παραπάνω, αν αναλογιστούμε σήμερα που βρίσκονται οι δύο μπάντες θα καταλάβουμε ποιος ήταν ο χαμένος και ποιος ο κερδισμένος με το πέρασμα του χρόνου. Αφού οι AUGUST BURNS RED με το “Found in far away places” κατάφεραν να σπάσουν τα στεγανά της metalcore σκηνής, ενώ οι FOR TODAY μόλις ξεκίνησαν την μάχη τους ενάντια στο παρελθόν τους.
7 / 10
Νίκος Ζέρης
