a
Ζούμε στην εποχή των επανεκδόσεων, των πολυτελών συσκευασιών και των κάθε λογής box set τα οποία κυκλοφορούν μαζικά για να μας υπενθυμίσουν από τη μία την πλούσια κληρονομιά των προηγούμενων δεκαετιών αλλά και από την άλλη ότι αυτά είναι τα φυσικά προϊόντα που πουλάνε περισσότερο σε σχέση με τις αντίστοιχες κυκλοφορίες νεότερων καλλιτεχνών. Sad but true, που λένε και οι METALLICA. Η Cherry Red Recordings είναι μία εταιρεία που ειδικεύεται σε τέτοιου είδους επανακυκλοφορίες κυρίως από τον ευρύτερο χώρο του classic rock αλλά όχι μόνο. Εδώ στο Rock Hard έχουμε παρουσιάσει πολλές φορές τις επανακυκλοφορίες της οι οποίες κατά γενική ομολογία είναι εξαιρετικές σε όλα τα επίπεδα. Το ίδιο ισχύει με την περίπτωση των TRAPEZE και το “Don’t stop he music” box set.
Καταρχάς, φαντάζομαι ότι όλοι οι φίλοι του classic rock γνωρίζουν το όνομα των TRAPEZE κυρίως λόγω της παρουσίας του Glenn Hughes και δευτερευόντως των Mel Galley και Dave Holland σε αυτούς. Οι τρεις πρώτοι δίσκοι τους, την περίοδο 1970-1972, θεωρούνται σήμερα κλασικοί (ειδικά το “You are the music…we’re just the band”) και εντάσσονται στο γενικότερο κλίμα της εποχής όπου το classic rock συνδυαζόταν αρμονικά με το progressive ενώ στην περίπτωση της παρθενικής ηχογράφησης των TRAPEZE διακρίνουμε και ορισμένα στοιχεία ψυχεδέλειας που ήταν ούτως ή άλλως δημοφιλή στα τέλη της δεκαετίας του 60. Πέραν, όμως, των τριών πρώτων ηχογραφήσεων η Cherry Red έχει συμπεριλάβει δύο ολόκληρες συναυλίες από το μακρινό 1973 στο Dallas και το reunion show του 1992 στο Λονδίνο. Και αν το τελευταίο ήταν ήδη διαθέσιμο σε επίσημη μορφή από το 1998, η συναυλία στο Dallas κυκλοφορεί για πρώτη φορά επίσημα και αποτελεί αναμφισβήτητα το μεγάλο δέλεαρ για την αγορά του εν λόγω box set.
Ο ήχος είναι καθαρός και φανερά επεξεργασμένος όσον αφορά στα δύο live ενώ τα τρία studio άλμπουμ δεν παρουσιάζουν σοβαρές διαφοροποιήσεις στον ήχο σε σχέση τουλάχιστον με τις πρόσφατες επανακυκλοφορίες του 2020. Όπως και να έχει, εδώ έχουμε συγκεντρωμένες τις ποιοτικότερες ηχογραφήσεις των TRAPEZE ενώ κρίνοντας από τον τίτλο, θα υπάρχει φαντάζομαι και δεύτερο μέρος το οποίο πιθανότατα θα εστιάζει στους δίσκους μετά την αποχώρηση του Glenn Hughes. Αναμένουμε…
Σάκης Νίκας
