TRIAL (SWE) – “Feed the fire” (Metal Blade Records)

Τέσσερα χρόνια μετά την τελευταία τους δισκογραφική δουλειά, Οι Σουηδοί TRIAL (SWE) επιστρέφουν με νέο μέλος στην σύνθεση τους, τον τραγουδιστή Arthur W. Andersson. Για όσους πιθανόν δεν γνωρίζουν το συγκρότημα, οι TRIAL (SWE) είναι ένα σχετικά νέο πενταμελές συγκρότημα που ιδρύθηκε το 2007 και αναβιώνει τον NWOBHM heavy metal ήχο.

Θα  ξεκινήσω λέγοντας πως η τελευταία τους δισκογραφική δουλειά με τίτλο “Motherless” δεν ήταν και ό,τι καλύτερο. Με το που έπεσε το “Feed the fire” στα χέρια μου είχα την περιέργεια να δω πως έχει ανταποκριθεί το συγκρότημα δεδομένης και της αλλαγής τραγουδιστή. Ο δίσκος έχει συνολικά οκτώ τραγούδια κι ένα instrumental. Αρχικά με φόβισε αυτό αλλά βλέποντας την διάρκεια κάποιων τραγουδιών όπως το εννιάλεπτο “The crystal sea” έγινε αντιληπτό πως ο δίσκος είναι αρκετά γεμάτος. Η αρχή γίνεται με το “Sulphery” και δεν μπορώ να κρύψω πως τα συναισθήματα είναι ανάμεικτα. Ενώ η σύνθεση είναι πολύ καλή με αρκετά δυνατό ήχο, τα φωνητικά και η πρώτη κιθάρα είναι πολύ χαμηλά σε ένταση σε σχέση με τα υπόλοιπα όργανα. Χάνεται έτσι ένα μεγάλο ατού, τα φωνητικά του Andersson που είναι εξαιρετικά και ο οποίος καταφέρνει να κρατήσει μια ισορροπία μεταξύ “σκληράδας” και μελωδίας. Η ίδια κατάσταση επικρατεί σε όλο τον δίσκο και είναι κρίμα επειδή δεν βρήκα ούτε ένα κακό τραγούδι. Κάποια αναμφίβολα ξεχωρίζουν όπως το “In the highest” με τον Andersson να δίνει ρέστα, “Snare of the fowler” με τον φρενήρη ρυθμό αλλά και στην συμμετοχή στα φωνητικά του Tomas “Tompa” Lindberg (AT THE GATES), το “Quadrivium” για την απλότητά του αλλά και τις εξαιρετικές κιθάρες και το επικό “The crystal sea” που παρά την μεγάλη του διάρκεια ακούγεται “νεράκι” είναι ένα εξαιρετικό δείγμα του ήχου των TRIAL (SWE).

Το “Feed the fire” είναι στο σύνολο του εξαιρετικός δίσκος. Πολύ καλές συνθέσεις, φωνητικά που θεωρώ πως αναβαθμίζουν το συγκρότημα και γενικά ένα αποτέλεσμα πιστό στις μουσικές ρίζες του NWOBHM. Δυστυχώς η παραγωγή δεν είναι και ότι καλύτερο και αυτό επηρεάζει αναμφίβολα το τελικό αποτέλεσμα. Βέβαια, σε καμία περίπτωση αυτή η “αστοχία” δεν το κάνει κακό δίσκο και μάλιστα προτείνω σε όλους τους λάτρεις του κλασικού heavy metal ήχου να του δώσουν μια ευκαιρία. Ελπίζω πως οι TRIAL (SWE) θα συνεχίσουν έτσι και με λίγη προσοχή στις λεπτομέρειες να μας δώσουν και άλλα καλά δείγματα του ταλέντου τους.

7 / 10
Νίκος Ανδρέου