Η αλήθεια είναι ότι δεν είχα μεγάλες προσδοκίες από αυτό το album. Μάλλον το γεγονός ότι όταν βλέπω αγαπημένα σχήματα του παρελθόντος να συνεχίζουν με ένα μόνο αυθεντικό μέλος από την αρχική σύνεση, ομολογώ ότι ποτέ μου δεν μου καθόταν καλά.
Στην περίπτωση των ΝWΟΒΗΜ θρύλων, το μόνο μέλος από τα παλιά που τραβάει και το άρμα πλέον εδώ και αρκετά χρόνια είναι ο κιθαρίστας Robb Weir, πλαισιωμένος με νέους/ νεαρούς μουσικούς. Τους ΤΥGERS τους αγαπάω για την περίοδο 1980-1985 για τα τρομερά heavy metal albums της πρώτης περιόδου (1980-1981) αλλά και τα πιο hard rock της μετέπειτα περιόδου(1982-1985).
Εδώ και σχεδόν είκοσι χρόνια οι TYGERS με το νέο line-up έχουν επανέρθει δισκογραφικά αλλά προσωπικά ελάχιστα είχα ασχοληθεί είναι η αλήθεια. Το καινούργιο τους album έρχεται για να αποδείξει ότι η “νέα” αυτή μπάντα έχει πολλά να δώσει στο σύγχρονο hard rock. Χωρίς να βασίζονται στις δάφνες τους παρελθόντος, χωρίς φανφάρες και τυμπανοκρουσίες εδώ ακούμε ένα σχήμα που παίζει με πάθος και ζωντάνια 25άρηδων. Στα (πολύ) συν ο εξαιρετικός τραγουδιστής Jacopo Meille (o οποίος στο παρελθόν διατηρούσε tribute μπάντα στους LED ZEPPELIN) που με την φωνή του ανεβάζει ένα σκαλί πιο πάνω τις εξαιρετικές πραγματικά συνθέσεις.
Το σαρωτικό πρώτο single “White lines” μας γυρίζει πίσω στις “πρώιμες” ημέρες τους και είναι ένα πολύ αντιπροσωπευτικό δείγμα της ποιότητας του δίσκου. Εξίσου ανάλογης ποιότητας heavy κομμάτια είναι τα “Worlds apart”, “Raise some hell”, “Damn you”(με ένα riff-ακι που θυμίζει “Euthanasia”) και “Art of Noise”. Επίσης σε ίση αναλογία βρίσκουμε εμπνευσμένα hard rock κομμάτια που άλλοτε πατούν πάνω στην τεράστια ΖΕPPELIN κληρονομιά (“Spoils of war”) είτε δείχνουν να εμπνέονται από τo hard rock της πατρίδας τους(“Rescue me”, “Destiny”, “ Words cut like knives”).
To αποτέλεσμα είναι ότι τόσο από θέμα φωνής αλλά και στο κιθαριστικό κομμάτι κυρίως ο δίσκος “γαζώνει” πραγματικά. Διαθέτει, το πιο σημαντικό όμως, ωραίες συνθέσεις που ακούγονται δουλεμένες σε όλα τα επίπεδα που σε συνδυασμό με τα παραπάνω ολοκληρώνουν το συνολικό πακέτο με εξαίσια προς τον ακροατή αποτελέσματα.
Όπως και οι συμπατριώτες τους DIAMOND HEAD λίγους μήνες νωρίτερα, μας προσφέρουν ένα αξιόλογο πραγματικά δίσκο, αντάξιο του ιστορικού ονόματος τους. Μπορεί να μην προσθέτει κάτι στον μύθο τους αλλά σίγουρα ο δρόμος είναι στρωμένος για ακόμα αξιόλογα πράγματα στο προσεχές μέλλον.
8 / 10
Γιάννης Παπαευθυμίου
