a
«Πόσα αντίτυπα έχει πουλήσει το συγκρότημα; Από ποια εταιρεία κυκλοφορεί το album; Παίζει μέσα κανένας γνωστός;». Ερωτήματα που τουλάχιστον εδώ, δεν υφίστανται. Και δεν υφίστανται, διότι πολύ απλά, δε μας ενδιαφέρουν οι απαντήσεις τους. Η ποιότητα στη μουσική είναι αυτό που μας ενδιαφέρει. Το να ανακαλύπτει κανείς νέες αγαπημένες μπάντες εκεί που δεν το περιμένει, θα αποτελεί πάντα, εκτός από μεγάλη ικανοποίηση, την πλέον ευχάριστη πρόκληση, καθώς κι εμείς είμαστε πρωτίστως οπαδοί. Σε μια στήλη λοιπόν όπου τα «αδηφάγα» αυτιά των ολοένα και αυξανόμενων φίλων της δεν έχουν σύνορα, έτσι κι εμείς θα προσπαθούμε κάθε φορά να παρουσιάζουμε τη μεγαλύτερη δυνατή γκάμα ήχων και συγκροτημάτων. Άλλωστε, κανένα best seller δε θα υπήρχε, αν δεν υπήρχε η σκηνή του UNDERGROUND.
ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ/ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ: CORAX B.M.
ΤΙΤΛΟΣ ΔΙΣΚΟΥ: “Spread the Occult”
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Pagan Records
ΣΥΝΘΕΣΗ:
Corax – Κιθάρα, φωνητικά
Énnea – Φωνητικά
Peisithanatos – Μπάσο
Dholos – Κιθάρα
Morker – Τύμπανα
ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ:
Facebook
Instagram
Label website
YouTube
Η πάντοτε ενδιαφέρουσα Ελληνική Black Metal σκηνή, απέκτησε πρόσφατα ένα νέο μέλος. Το νέο μέλος αυτό ακούει στο όνομα CORAX B.M., όπου CORAX βάλτε προφανώς το κοράκι και όπου B.M. φυσικά το είδος που υπηρετούν. Ως νεοσύστατη μπάντα, καλό θα ήταν να συστήσουμε τους συντελεστές της. Γεννήτορας του συγκροτήματος, είναι ο Κώστας Κάτοικος, με το καλλιτεχνικό του ψευδώνυμο Corax, ο οποίο ξεκίνησε το σχήμα ως προσωπικό του project το 2021, σε συνεργασία με τον Morker, κατά κόσμον Γιάννη Χαρίσκο και την τραγουδίστρια Μαρίτα Μακαρονίδη, εδώ ως Énnea, για τα ας πούμε «ψιθυριστά» φωνητικά. Αργότερα, αφού ετοίμασαν τα πρώτα τους τραγούδια, ενώθηκαν με τον κιθαρίστα Dholos (Μάικ Ντάρλη) και τον μπασίστα Peisithanatos (Θάνο Νανόπουλο), οπότε το project μετατράπηκε σε ένα ολοκληρωμένο συγκρότημα.
Εφόσον το σχήμα πήρε την τελική του μορφή, οι CORAX B.M. ηχογράφησαν το πρώτο τους ΕΡ, το οποίο ονομάζεται “Spread the Occult” και το οποίο κυκλοφορεί μέσω της Pagan Records. Πρώτο δείγμα, το πρώτο single από την επερχόμενη δουλειά τους, το “Anilliagos”, στο οποίο συμμετέχει στα φωνητικά ο θρυλικός The Magus των NECROMANTIA και YOTH IRIA. Το κολλητικό «ανήλιαγος» που επαναλαμβάνεται στο ρεφρέν, είναι μόνο ένα από τα άξια αναφοράς σημεία του τραγουδιού. Μουσικά, όπως το όνομα τους όπως το αναλύσαμε μαρτυρά, κατά κύριο λόγο κινούνται στο φάσμα του Black Metal, του παραδοσιακού αν θέλετε, των Νορβηγικών καταβολών, με κάποια στοιχεία, ειδικά στα riff, που παραπέμπουν σε μία Punk αισθητική, καθώς και κάποιες πιο Hardcore επιρροές και φυσικά, κάποια πιο «Ελληνικά» μελωδικά περάσματα, από αυτά που η Ελληνική σκηνή του είδους φημίζεται. Οι στίχοι του συγκροτήματος, ασχολούνται με τον αποκρυφισμό, τον μυστικισμό, το σκοτάδι, την μαυρίλα, τα σημεία της ζωής που ο ήλιος δεν λάμπει και το έρεβος είναι κυρίαρχο. Το εξώφυλλο του άλμπουμ, είναι μία δημιουργία του Κυριάκου Μπαλάνου των SILENT WINTER και πραγματικά, κατορθώνει το έξω να περιγράφει το μέσα, καθώς κυριαρχούν σκοτεινά χρώματα, κοράκια, ένας σκοτεινός πύργος και μία απειλητική φιγούρα, ίσως ο ίδιος ο “Anilliagos” προσωποποιημένος, έτοιμος να προσκαλέσει το σκοτάδι που ξεχύνεται από το ΕΡ και να κατακτήσει τον κόσμο. Τέσσερα τραγούδια, συνολικής διάρκειας 15 περίπου λεπτών μας προσφέρει το συγκρότημα σε αυτήν την αξιόλογη, προσεγμένη και ενδιαφέρουσα πρώτη προσπάθεια από τους CORAX B.M., οι οποίοι δίνουν τα πρώτα δείγματα του τι θα ακολουθήσει στις επόμενες ολοκληρωμένες δουλειές τους.
(7 / 10)
Φανούρης Εξηνταβελόνης
ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ/ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ: DISQUIET
ΤΙΤΛΟΣ ΔΙΣΚΟΥ: “Instigate to annihilate”
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Soulseller Records
ΣΥΝΘΕΣΗ:
Sean Maia – Φωνητικά
Menno Ruijzendaal – Κιθάρα
Fabian Verweij – Κιθάρα
Frank van Boven – Μπάσο
Arthur Stam – Τύμπανα
ΚΑΛΕΣΜΕΝΟΙ ΜΟΥΣΙΚΟΙ:
Damir Eskic – Κιθάρα
Koen Romeijn – Κιθάρα
Βίκυ Ψαράκη – Φωνητικά
Charlotte Wessels – Φωνητικά
ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ:
Website
Facebook
Bandcamp
Instagram
Spotify
YouTube
Ένα συγκρότημα του οποίου την ύπαρξη αγνοούσα. Τι να κάνουμε, δεν τα ξέρουμε όλα και γι’ αυτό μας αρέσει η διαδικασία αυτή, ανακαλύπτουμε καινούργια πράγματα, εμπλουτίζουμε τις γνώσεις μας, ακούμε ενδιαφέρουσες κυκλοφορίες. Πάμε τώρα στο «δια ταύτα». Οι Ολλανδοί DISQUIET από την Ουτρέχτη υπάρχουν δισκογραφικά εδώ και δώδεκα χρόνια και έχουν απασχολήσει ξανά τη μεταλλική κοινότητα με τα albums “Scars of undying grief” και “The Condemnation”, που κυκλοφόρησαν το 2011 και το 2016, αντίστοιχα. Με το τρίτο τους εγχείρημα, που τιτλοφορείται “Instigate to annihilate”, δείχνουν πολύ σίγουροι για τις δυνατότητές τους και την σιγουριά τους αυτή, θέλουν να τη μεταδώσουν και στον ακροατή. Όπως θέλουν να του μεταφέρουν και το μήνυμά τους, μέσω των στίχων, κατά της απληστίας για εξουσία και της καταστροφικής συμπεριφοράς των αρχόντων, ως αποτέλεσμα αυτής. Ένα μήνυμα διαχρονικό όσο και το πρόβλημα, κι ένα πρόβλημα διαχρονικό όσο και ο ίδιος ο άνθρωπος.
Διαβάζοντας το Δελτίο Τύπου, οι DISQUIET παρουσιάζονται ως μια μπάντα που πατά με το ένα πόδι στο thrash και με το άλλο στο death metal. Το χαρακτηριστικό τους όμως, είναι πως αφενός και τα δύο αυτά είδη, παρουσιάζονται στην πλέον μελωδική τους μορφή, αφετέρου υπάρχουν και πλείστα στοιχεία κλασσικού heavy και power metal στη μουσική τους, όπως τα παρουσιάζουν για παράδειγμα μπάντες όπως οι ARCH ENEMY, KREATOR και AMON AMARTH. Όχι, η εισχώρηση αλλότριων στοιχείων δεν σταματά εδώ. Σε κάποια σημεία, το αυτί του ακροατή, που δεν χρειάζεται να είναι και πολύ έμπειρο για να το καταλάβει, θα «πιάσει» και κάποιους μικρούς «νεοτερισμούς», «δάνεια» από την σκηνή που ονομάζεται “modern metal”, με ό,τι αυτό συνεπάγεται…
H παραγωγή είναι η αρμόζουσα, οι συνθέσεις άρτια παιγμένες, η απόδοση των μελών εξαιρετική και οι συνθέσεις, μπορεί να μην κρύβουν μια «κλασσική» στιγμή ή ένα κομμάτι προορισμένο για να γίνει “hit”, έχουν όμως ζηλευτή, για αρκετούς εκεί έξω, ομοιογένεια. Ανώτερη στιγμή νομίζω είναι το πανέμορφο “Wrecked”, με τη Βίκυ Ψαράκη στη φωνή, ενώ χαρίζουν πολλούς πόντους και οι συμμετοχές των Damir Eskic (DESTRUCTION), Koen Romeijn (HEIDEVOLK) και Charlotte Wessels (πρώην DELAIN). Παρεμπιπτόντως, υπάρχει για πρώτη φορά και ορχηστρικό κομμάτι σε δίσκο τους, που ονομάζεται “A dying fall” και είναι αξιολογότατο. Συμπερασματικά, αν κρίνω από μένα, που θεωρώ πως το thrash «ψυχορραγεί» χρόνια τώρα και το melo-death έχει εξελιχθεί σε ανέκδοτο και παρόλα ταύτα άκουσα το “Instigate to annihilate” με μεγάλη ευχαρίστηση, εδώ έχουμε να κάνουμε με μια ποιοτικότατη κυκλοφορία. Αν είσαι πιο «ελαστικός» ακροατής και όχι τόσο αυστηρός, πρόσθεσε βαθμό εύκολα.
(7 / 10)
Δημήτρης Τσέλλος
Ο αρχισυντάκτης μου, με ξέρει πλέον σαν «κάλπικη δεκάρα». Δεν εξηγείται αλλιώς, όταν το συγκεκριμένο album ήρθε με την υποσημείωση «για σένα είναι αυτό, thank me later». Βέβαια, δε με ειδοποίησε για το τι θα βρω σαν ανοίξω το promo kit! Αρχικά, θα παρατήρησες πως δεν υπάρχει το κλασσικό info στην αρχή του κειμένου για τη μπάντα που ακολουθεί. Πώς να υπάρχει, από την στιγμή που δεν αναφέρεται κανένα όνομα των τεσσάρων μουσικών που απαρτίζουν τη σύνθεσή της; «Στα σκοτάδια» μας έχουν, και δε ξέρω αν είναι άποψη του group αυτή, ή παράλειψη του promoter και της εταιρείας τους. Τέλος πάντων, διαβάζω στο (όχι πάντα) χρήσιμο δελτίο που συνοδεύει το άλμπουμ:
Label: Electric Valley Records, The Cosmic Peddler
Genre: Doom Metal, Heavy Psych/Occult Rock
Location: Jonestown, Texas, USA
Αυτά, και ένα “…your favorite drug”. Τίποτ’ άλλο. Ούτε ποιοι είναι, ούτε αν έχουν παίξει κάπου αλλού πιο πριν, οπότε υποθέτω πως είναι ολοκαίνουργια μπάντα οι Αμερικανοί PETH και ντεμπούτο το “Merchant of death”. Ας πάμε όμως να το… ακούσουμε, για να βγάλουμε τα δικά μας συμπεράσματα.
Καταρχάς, το εξώφυλλο είναι πλήρως κατατοπιστικό και διαφωτιστικό, δεν χρειαζόμασταν ΚΑΝ την επεξήγηση της εταιρείας για να καταλάβουμε τι παίζουν τούτοι δω οι μυστήριοι τύποι. Δες το και μόνος σου, μιλά από μόνο του. Ας πατήσουμε και το “play”, για να διαπιστώσουμε και τυπικά, πως οι PETH «προσκυνούν λατρευτικά» το 70s vintage heavy rock/doom των BLACK SABBATH, με προεκτάσεις που φτάνουν ως τους PENTAGRAM, MEDUSA και BLUE CHEER (τραγικά υποτιμημένο group στην Ελλάδα, μιλάμε για «πατέρες» επιπέδου Sabbath, όσον αφορά τον πρώιμο «σκληρό ήχο»). Η μπάντα έχει δύο τραγουδιστές (ο ένας θέλει να μοιάσει στον Ozzy), στηρίζεται πολύ στις κιθάρες της οι οποίες παράγουν χαρακτηριστικές, «σατανικές κιθαρμονίες» (“evil guitarmonies”, όπως γράφουν οι ίδιοι), το μπάσο βγαίνει μπροστά κατά πως του είπε να κάνει ο θείος Geezer, τα τύμπανα ακούγονται 100% φυσικά, μακριά από το εκνευριστικό programming που έχει εξελιχθεί σε μάστιγα… Μιλάμε για τον «παράδεισο» όλων όσων ηδονίζονται με δίσκους σαν το “Master of reality”, το “Vol. 4” ή το “Day of Reckoning” και με τραγούδια σαν το “Dwarvanaught”, το “Abolish the Overseer”, το “Stoned wizard”, το ομώνυμο και το δεκάλεπτο “Karmic debt” να εγγυόνται πολλές, απανωτές ακροάσεις. Και να σου πω και το άλλο; Δεκάρα δε δίνω που θυμίζουν αγαπημένα ακούσματα σε βαθμό… ύποπτο. Τουλάχιστον, έχουν ΠΟΙΟΤΗΤΑ συνθετική. Μακάρι να την είχαν όλοι! Αυτά… proto-metallers, «δαγκώστε»!
Τουλάχιστον, αναφέρονται χρήσιμοι σύνδεσμοι, για όποιον θέλει να «λύσει» το μυστήριο:
Bandcamp
Facebook
Spotify
Instagram
YouTube
(8 / 10)
Δημήτρης Τσέλλος
