Το καμάρι της στήλης. Αν υπάρχει ένα (1) group που να μπορεί να καυχιέται πως είναι 100% underground απ’ όσα έχουν κατά καιρούς παρελάσει από την ενότητα αυτή, αυτό είναι οι CAULDRON BORN. Τούτοι οι Αμερικανοί θεοί του US power metal, το συγκρότημα με το τόσο περίεργο όσο και εντυπωσιακό όνομα, ακολουθούν τον δικό τους, ιδιαίτερο δρόμο, μακριά από τις επιταγές της μουσικής βιομηχανίας, μακριά από μόδες και όντες κύριοι και απόλυτοι κυρίαρχοι του εαυτού τους. Και από την στιγμή της επαναδραστηριοποίησής τους, δείχνουν πως έχουν επιστρέψει με σοβαρές όσο και «άγριες» διαθέσεις.
Πέρυσι, το “Legacy of Atlantean kings”, η επανηχογράφηση δηλαδή του ιστορικού, δευτέρου album τους “…and Rome shall fall”, τους ήθελε σε εξαιρετική κατάσταση. Ήταν ένας δίσκος με διπλή σημασία: από τη μια να αναζωπυρώσει το ενδιαφέρον των παλαιών οπαδών και από την άλλη να συστήσει τη μπάντα στους νεόκοπους λάτρεις των πιο παραδοσιακών metal ήχων, οι οποίοι πιθανότατα να αγνοούσαν ένα από τα συγκροτήματα που αποτέλεσαν «θεμέλιο» του ευρύτερου underground traditional κινήματος. Η ανανεωμένη σύνθεση (με τον Alex Parra να μονιμοποιείται στην δεύτερη κιθάρα και τον Matthew Knight των ETERNAL WINTER να αναλαμβάνει τα φωνητικά), η διαφορετική, ίσως και πιο σωστή, σειρά των τραγουδιών, η πολύ καλύτερη παραγωγή, κάποιες εκτελεστικές αλλαγές και οι επιβλητικές ερμηνείες του Knight, οδήγησαν σε ένα τελικό αποτέλεσμα πέραν ίσως και των πιο αισιόδοξων προσδοκιών.
Φέτος λοιπόν, με κεκτημένη ταχύτητα, οι CAULDRON BORN επανέρχονται στο προσκήνιο (του παρασκηνίου) με το “Cold steel for the Necromancer”, έχοντας εκ νέου αλλαγή στο roster τους: Ο «πολύς» Mike LePond κρατά πλέον το μπάσο, ενώνοντας το σπουδαίο ταλέντο του με τις αδιαμφισβήτητες ικανότητες των Bentley, Knight, Parra και Parsons. Μάλιστα η νέα τους δουλειά κυκλοφορεί μέσω της διαδικασίας του crowdfunding, κάτι που δείχνει πόσο «αληθινό» και «συμπαγές» fan base διαθέτουν, πόσο ο οπαδός του underground metal αγαπά τη μπάντα. Όπως ήταν αναμενόμενο, το Rock Hard δε μπορούσε να μείνει ασυγκίνητο. Ο Δημήτρης Τσέλλος άκουσε το album, καταθέτει την άποψη και τις εντυπώσεις του και ζητά περισσότερες πληροφορίες από τον αρχηγό της μπάντας, τον βιρτουόζο κιθαρίστα/συνθέτη/συγγραφέα Howie Bentley για να καλύψει τις όποιες απορίες του.
O ΔΙΣΚΟΣ
ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ/ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ: CAULDRON BORN
ΤΙΤΛΟΣ ΔΙΣΚΟΥ: “Cold steel for the Necromancer”
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Echoes of Crom Records
ΣΥΝΘΕΣΗ:
Howie Bentley – Κιθάρα
Matthew Knight – Φωνητικά
Alex Parra – Κιθάρα
Mike LePond – Μπάσο
Bill Parsons – Τύμπανα
Out of the Cauldron, arose from the mist… once again!
Επτά τραγούδια, συν ένα μικρό ακουστικό ιντερλούδιο, αποτελούν το “Cold steel for the Necromancer” και πριν γραφτεί το οτιδήποτε, οφείλω να δώσω τα πρώτα εύσημα στον Bentley για την πολύ καλή παραγωγή. Ο νέος ήχος συνεχίζει τον δρόμο που ξεκίνησε να διαβαίνει το συγκρότημα με το “Legacy of Atlantean kings”, τον επεκτείνει προς την σωστή κατεύθυνση, είναι ογκώδης όσο και «καθαρός» και αφήνει τις πάμπολλες και ευφάνταστες μελωδίες του να αναδειχθούν με τρόπο ιδανικό. Ναι, δεν είναι μυστικό πως το «απόλυτο» θα ήταν να έφερε η παραγωγή την σφραγίδα ενός Jim Morris, για παράδειγμα, αλλά με τα παρόντα εφόδια, ο Bentley πέτυχε ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα!
Με το «έμπα» των “Where there is no sanctuary” και “Full moon revenant”, έμεινα άφωνος… πρέπει να «στάθηκα» σε αυτά τα τραγούδια τουλάχιστον τρεις φορές, μέχρι να συνεχίσω την ακρόαση των υπολοίπων κομματιών. ΑΥΤΟ είναι το «αμερικανικό ατσάλι». ΑΥΤΟ είναι το λατρεμένο μου USPM. Και η συνέχεια της ακρόασης, δεν έριξε το επίπεδο ούτε σε μια στιγμή, έστω… Οι CAULDRON BORN διαθέτουν ένα νέο «οπλοστάσιο», αποτελούμενο από μικρούς και μεγάλους ύμνους, που ανοίγουν σε όλους εμάς τους «αθεράπευτους εραστές» του επικού και τεχνικού power metal τις «Πύλες του Παραδείσου», παρουσιάζοντας ένα εξαιρετικό μείγμα από HELSTAR, JAG PANZER, πρώιμους FATES WARNING (εποχής Arch βεβαίως), SANCTUARY, METAL CHURCH και ICED EARTH, με επικές μελωδίες, neoclassical «πινελιές» δω και κει και βάρβαρο όσο και μυστικιστικό «συναίσθημα».
Extra πόντοι και για την τεχνοκρατική αντίληψη που διέπει το απίστευτο παίξιμο καθενός από τα μέλη. Ο Bentley μαζί με τον Parra είναι εκθαμβωτικοί, καταθέτοντας μια από τις καλύτερες κιθαριστικές δουλειές των τελευταίων πολλών ετών και το νέο rhythm section εντυπωσιάζει. Όσο για τον Knight; Δεν κερδίζει με άνεση μόνο τον τίτλο του καλύτερου τραγουδιστή που είχε ποτέ το group, αλλά είναι και ένας από τους αξιολογότερους τραγουδιστές που θα ακούσεις φέτος, με μια φωνή κάπου μεταξύ Bruce Dickinson και David DeFeis. Μη παραλείψω να τονίσω πως, μολονότι πλην του neck-breaker έπους “Steel juggernaut”, όλες οι συνθέσεις κρατούν πάνω από πέντε-έξι λεπτά, η ροή του δίσκου δεν αφήνει σε καμία περίπτωση τον ακροατή να αποπροσανατολιστεί και να χάσει το ενδιαφέρον του. Σε πόσες αντίστοιχες περιπτώσεις το συναντάς αυτό;
Αν το “Born of the Cauldron” θεωρείται ένα μνημείο του είδους του, αν το “…and Rome shall fall” ήταν ο άξιος διάδοχος και το “Legacy of Atlantean kings” μια απολύτως πετυχημένη, αναγνωριστική κίνηση, το “Cold steel for the Necromancer” δεν είναι παρά οι CAULDRON BORN του 2022: Ακμαίοι, ενθουσιώδεις, έτοιμοι να διεκδικήσουν την ηγεμονική θέση που δεν τους χρωστά η Ιστορία, μα την χρωστούν οι ίδιοι στον εαυτό τους. Και συ, μόλις διάβασες για έναν από τους καλύτερους δίσκους του 2022. Τόσο απλά…
H ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
Γεια σου Howie! Έχουν περάσει μόνο λίγοι μήνες από την κυκλοφορία του “Legacy of Atlantean Kings” κι όμως, να ‘σαι εδώ με ένα ολοκαίνουργιο άλμπουμ, το “Cold steel for the Necromancer”, το οποίο μάλιστα είναι αποτέλεσμα μιας crowdfunding καμπάνιας. Πως και συνέθεσες νέο υλικό τόσο γρήγορα; Ανησύχησες μήπως δεν πετύχεις τον στόχο που είχες θέσει;
Γεια σου Δημήτρη και ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση! Συνέθεσα τα καινούργια τραγούδια τόσο γρήγορα γιατί, απλά, έγραφα μουσική σαν τρελός, είχα πολλή έμπνευση! Όσον αφορά την καμπάνια, όχι, δεν ανησύχησα ούτε μια στιγμή. Ήμουν αρκετά σίγουρος ότι θα πετύχαινα τον στόχο μου, επειδή αφενός τον έθεσα σχετικά χαμηλά και αφετέρου επειδή ξέρω ότι έχω μια αφοσιωμένη βάση οπαδών, στην οποία μπορώ να βασίζομαι.
Καμπάνια χρηματοδότησης, μια μικρή, ιδιωτική δισκογραφική εταιρεία που «τρέχεις» προσωπικά, αφοσιωμένοι οπαδοί σε όλο τον κόσμο… είναι αυτή η «καρδιά και η ψυχή» της Underground σκηνής;
Ναι. Έτσι είναι και έτσι θα ήθελα να παραμείνει. Κάποια στιγμή, είχα φιλοδοξίες για τους CAULDRON BORN, να γίνουν μια πολύ γνωστή μπάντα, η οποία να κάνει συνεχώς περιοδείες, αλλά τώρα θέλω να κρατήσω τα πάντα σε πολύ underground επίπεδα. Να είναι κάτι το εντελώς «προσωπικό». Θέλω απλώς να συνθέτω και να κυκλοφορώ όσο περισσότερη μουσική μπορώ και να συνεχίσω να γράφω βιβλία με “sword and sorcery” θεματολογία.
Κοιτάζοντας πίσω στο “Legacy of Atlantean Kings”, πιστεύω ότι ήταν ο τέλειος τρόπος για να εισαχθεί ο νέος ήχος των CAULDRON BORN και ειδικά ο νέος σας τραγουδιστής, Matthew Knight. Έχω δίκιο;
Ναι! Ακριβώς αυτό ήταν το σχέδιό μου.
Ο οποίος Matthew είναι μια εξαιρετική επιλογή, όντας μακράν ο καλύτερος τραγουδιστής σας, μέχρι στιγμής. Αλλά δεν είναι ο μόνος «νέος» στη σύνθεσή σας. Πώς ήρθατε σε επαφή με τον Mike LePond;
Συμφωνώ για τον Matthew. Όντως, είναι μακράν ο καλύτερος τραγουδιστής των CAULDRON BORN και μεγάλος λάτρης του “sword and sorcery”, οπότε αμέσως ταιριάξαμε καλά. Τώρα για τον Mike… Ο άλλος μας κιθαρίστας, ο Alex Parra, διευθύνει το στούντιο ηχογράφησης Second Sight Sound στην Atlanta και εκείνη την περίοδο δούλευε πάνω σε ένα άλμπουμ στο οποίο ο Mike είχε παίξει μπάσο. Έτσι τον ανέφερε. Ήμουν εξοικειωμένος με τη δουλειά του Mike με τους SYMPHONY X (σ.σ: ένας ακόμη extra πόντος για τον Howie) και ήξερα ότι είναι σπουδαίος μπασίστας. Αργότερα ανακάλυψα ότι ήταν μπασίστας και στο cult heavy metal συγκρότημα των HEATHEN’S RAGE. Μιλάμε για διπλή αξιοπιστία! Επικοινώνησα λοιπόν με τον Mike, ο οποίος ήθελε να ακούσει το “Legacy of Atlantean Kings” για να δει περί τίνος πρόκειται. Το άκουσε και αμέσως δέχτηκε να παίξει το μπάσο του “Cold steel for the Necromancer”. Μάλιστα, μίλησα μαζί του πριν από λίγες μέρες και μου επιβεβαίωσε ότι θα είναι «μέσα» και στο επόμενο άλμπουμ.
Τέλεια! Δεν σε ρωτώ κάτι για αυτό, θα τα πούμε όταν έρθει η ώρα. Στο νέο σας άλμπουμ, δεν ακούμε μόνο τον καλύτερο σας τραγουδιστή, αλλά και την καλύτερη κιθαριστική σου δουλειά, ως τώρα. Αν έρθει η συζήτηση για το ποιος είναι αυτή τη στιγμή ο καλύτερος shredder στο power metal, το πρώτο όνομα που έρχεται στο μυαλό είναι “Howie Bentley”.
Ω, σ’ ευχαριστώ Δημήτρη, νιώθω πολύ κολακευμένος! Θα σου πω κάτι… Όταν ξεκίνησα να παίζω κιθάρα, ονειρευόμουν να επαναπροσδιορίσω τον τρόπο που αυτή παίζεται. Δεν είμαι φαφλατάς, δεν κάνω επίδειξη. Δεν είμαι αυτού του είδους ο παίκτης. Με ενδιαφέρει περισσότερο να γράφω τραγούδια και να απολαμβάνω το παίξιμο της κιθάρας, αντί να πιέζω συνεχώς τον εαυτό μου για το παραπάνω. Νομίζω ότι ίσως αυτό φαίνεται τώρα.
Πρέπει να σου δώσω συγχαρητήρια και για την παραγωγή. Εσύ είσαι υπεύθυνος γι’ αυτή;
Ναι, αλλά είμαι σαν τον σκηνοθέτη σε ένα κινηματογραφικό πλατό. Δίνω στους μουσικούς προτάσεις για το τι θέλω και μετά τους αφήνω κάποιο δημιουργικό χώρο για να κάνουν αυτό που ξέρουν καλύτερα, επειδή ξέρουν ακριβώς τι πρέπει να κάνουν. Έτσι, με βοηθούν να «ζωντανέψω» τη μουσική και τον ήχο μου.
Και ποιος κάνει τι;
Ο Matthew προσθέτει πάρα πολλά στις φωνητικές ενορχηστρώσεις και πραγματικά δίνει «ζωή» στα τραγούδια μας. Δεν είμαι και πολύ της τεχνολογίας, αλλά ο Alex Parra σίγουρα είναι. Με βοηθάει να υλοποιήσω το όραμά μου όσον αφορά τον ήχο και φυσικά, ως ο δεύτερος κιθαρίστας μας, προσθέτει μερικά υπέροχα σόλο. Μεγάλο μέρος του ήχου των CAULDRON BORN προέρχεται από το drumming του Bill Parson, ειδικότερα όσον αφορά τις πιο προοδευτικές πτυχές. Ο Bill και εγώ παίζουμε μαζί από το 1994. Είναι κάτι περισσότερο από ένας απλός drummer o Bill. Είναι ένας καλλιτέχνης των drums. Και ο Mike συνεισφέρει το «κερασάκι στην τούρτα» με τη στιβαρή αίσθηση του ρυθμού και τις περίπλοκες ενορχηστρώσεις στο μπάσο. Ποτέ δεν ήμουν πιο ευτυχισμένος με τους CAULDRON BORN, από ό,τι είμαι τώρα.
Ο Matthew έγραψε, μαζί με σένα και τον Byron των BAL SAGOTH, ένα μυθιστόρημα με τίτλο “Karnov: Phantom-clad rider of the Cosmic Ice”. Έτσι, είναι προφανές ότι το τελευταίο τραγούδι του νέου σας άλμπουμ, με τον ίδιο τίτλο, αναφέρεται σε αυτό. Πες μας περισσότερα…
Ο Matt εμπνεύστηκε από ένα βιβλίο που ονομάζεται “Ghor: Kin Slayer”, το οποίο ήταν η συνέχεια ενός αποσπάσματος που δημιούργησε ο Robert E. Howard και στο οποίο πρόσθεσαν δικές τους ιστορίες πολλοί συγγραφείς, όπως ο Michael Moorcock, ο Karl Edward Wagner, ο Richard L. Tierney, ο Ramsey Campbell και πολλοί ακόμα αστέρες του “sword and sorcery”. Ο Matt είχε την ιδέα για έναν πολεμιστή και κυνηγό τεράτων ονόματι Karnov, ο οποίος επιστρέφει στο σπίτι του κατόπιν μιας μακράς μάχης. Βρίσκει όμως τη γυναίκα και το παιδί του δολοφονημένα και το χωριό του κατεστραμμένο, από το χέρι ενός vampire άρχοντα ονόματι Ghormanteia. Με τη βοήθεια της μάγισσας D’vartha, ο Karnov γίνεται ο Phantom-clad rider of the Cosmic Ice και ξεκινάει ένα ταξίδι για να καταστρέψει τον Ghormanteia (σ.σ: κλασσική ιστορία εκδίκησης, από αυτές που ποτέ δε θα παλιώσουν).
Ο Matt παρέδωσε την ιστορία σε μένα και έγραψα το δεύτερο μέρος της. Με την σειρά μου, την έδωσα στον Byron και αυτός έγραψε την συνέχεια. Η ιστορία επέστρεψε στον Matt και επαναλάβαμε τη διαδικασία, διαβάζοντας ο καθένας τι είχε γράψει ο προηγούμενος και συνεισφέροντας τις δικές μας ιδέες, χωρίς κάποιο κεντρικό πλαίσιο. Κατέληξε λοιπόν να είναι ένα μοναδικό βιβλίο, καθώς η «φωνή» του κάθε συγγραφέα βγαίνει μέσα από αυτό. Πιστεύω ότι είναι κάτι τελείως διαφορετικό από ό,τι έχει κάνει κανείς μέχρι τώρα και το τελικό αποτέλεσμα είναι εξαιρετικά καλό, για τέτοιου είδους προσέγγιση. Η DMR Books το εξέδωσε και είναι διαθέσιμο για αγορά από την ιστοσελίδα της (σ.σ: λεπτομέρειες στο τέλος της συνέντευξης) καθώς και από το Amazon.
Πέραν αυτού, είναι το “Cold steel…” ένα concept άλμπουμ;
Όχι, δεν είναι concept, αλλά ο τίτλος είναι παρμένος από το επερχόμενο μυθιστόρημά μου. Τα τέσσερα πρώτα τραγούδια αναφέρονται σε ιστορίες που έχω γράψει για έναν χαρακτήρα που ονομάζεται Argantyr, στο βιβλίο μου “The Snake-Man’s bane”. Ο Argantyr είναι ένας βάρβαρος ξιφομάχος, που μεταμορφώνεται σε λυκάνθρωπο χρησιμοποιώντας προβιά λύκου, την οποία φοράει στην πλάτη του σαν κάπα.
Πες μας για τους στίχους κάθε τραγουδιού…
Ξεκινάμε με το “…Where there is no sanctuary”. Μετά από μια αιματηρή μάχη σε μια παγωμένη ερημιά, ο Argantyr είναι ο μόνος άνθρωπος που έχει απομείνει ζωντανός. Περιπλανιέται μέσα σε μια χιονοθύελλα, έτοιμος να παγώσει μέχρι θανάτου, όταν ξαφνικά εμφανίζεται μπροστά του ένας πύργος γεμάτος κοσμήματα, με εξωτερικούς τοίχους σαν δέρμα φιδιού. Καθώς εξερευνά τον πύργο, βρίσκει ανθρώπους σκλαβωμένους για αιώνες από έναν σαδιστή και διεστραμμένο μάγο. Ο Argantyr αναλαμβάνει να απελευθερώσει τους ανθρώπους αυτούς και να δραπετεύσει. Αρχικά πούλησα αυτή την ιστορία στο περιοδικό Cirsova, πριν από μερικά χρόνια. Όταν τα δικαιώματα επέστρεψαν σε μένα, τη δημοσίευσα στο “The Snake-Man’s bane”.
“Full moon revenant” – Έγιναν φόνοι στο βασίλειο του Argantyr. Κάποιοι από τους χωρικούς λένε μάλιστα ότι τους έκανε ο ίδιος. Ξεκινάει λοιπόν να αποκαλύψει την αλήθεια, βρίσκει τον ένοχο και τον αντιμετωπίζει.
“Cold Steel for the Necromancer” – Αυτός είναι λοιπόν ο τίτλος του μυθιστορήματός μου, που βρίσκεται σε εξέλιξη. Η μισθοφορική ομάδα του Argantyr πέφτει σε ενέδρα και ο ήρωας αποκόπτεται από αυτή. Κατευθύνεται βόρεια, όπου βρίσκει έναν ετοιμοθάνατο μάγο σε μια έρημη πλέον πόλη. Ο γέρος λέει στον Argantyr ότι το κόσμημα που φύλαγε ο λαός του (το οποίο είναι η καρδιά ενός δαίμονα) έχει κλαπεί από έναν ισχυρό μάγο, ο οποίος δημιουργεί ένα στρατό νεκρών με τη δύναμη της καρδιάς του δαίμονα, για να κατακτήσει τους ζωντανούς. Τα γεγονότα οδηγούν τον Argantyr και τον μάγο να διασταυρώσουν τους δρόμους τους. Δεν θέλω να πω πολλά για το μυθιστόρημα γιατί δεν έχει τελειώσει, αλλά υπάρχουν πολλά ακόμα που θα γίνουν.
“Thannhausefeer’s guest” – Ένας μοναχικός βάρβαρος ξιφομάχος που πάσχει από αμνησία, ναυαγεί σε ένα νησί όπου ένας σαδιστής γίγαντας διοργανώνει ένα τουρνουά στο οποίο οι άνδρες μάχονται μέχρι θανάτου. Σιγά-σιγά, η μνήμη του ξιφομάχου επιστρέφει.
“For an unnamed Succubus” – ένα σύντομο ακουστικό, ορχηστρικό κομμάτι. Όταν το έπαιζα στο παρελθόν, αρκετοί νόμιζαν ότι πρόκειται για παλιό κομμάτι κλασικής κιθάρας και αναρωτιούνταν «από ποιον είναι αυτό;». Λοιπόν, δικό μου είναι.
Το “Steel Juggernaut” βασίζεται σε μια ιστορία που ξεκίνησα και δεν τελείωσα ποτέ. Διαδραματίζεται κατά τη διάρκεια του Τριακονταετούς Πολέμου και αφορά έναν ανώνυμο ιππότη, τον οποίο φαίνεται πως κανείς δε μπορεί να σκοτώσει.
Προτελευταίο είναι το “Mask of the God Hunter” που μιλά για έναν νεαρό μάγο, τη φίλη του οποίου καίνε κάποιοι ιερείς, ως θυσία στον θεό τους. Ο μάγος παίρνει εκδίκηση, όχι μόνο από τους ιερείς, αλλά και από τον θεό τους, καλώντας τον Thorn. Ο Thorn είναι διώκτης, κυνηγός θεών και μασκότ των CAULDRON BORN, για όσους δεν τον γνωρίζουν (σ.σ: είναι αυτός ο τερατόμορφος ξιφομάχος με τους χαυλιόδοντες, που βλέπουμε σε πολλά CB εξώφυλλα). Η ιστορία στην οποία βασίστηκε αυτό το τραγούδι έχει τον ίδιο τίτλο και δημοσιεύτηκε σε μια βρετανική ανθολογία με τίτλο “Barbarian crowns”.
Kαι φτάνουμε στο τέλος και στο “A grim homecoming/Phantom-clad rider of the Cosmic Ice”, το οποίο αναφέρεται στο βιβλίο του Karnov που συζητήσαμε νωρίτερα στη συνέντευξη.
Ποιο από αυτά είναι το αγαπημένο σου;
Το “Thannhausefeer’s guest” είναι το αγαπημένο μου. Περιπετειώδες μουσικά, με ιδανική ακουστική εισαγωγή και σωστό συνδυασμό από hooks. Η ιστορία στην οποία βασίζεται είναι επίσης μια από τις αγαπημένες μου, απ’όσες έχω γράψει. Με αυτή την ιστορία κατάφερα να διευρύνω το αναγνωστικό μου κοινό πέρα από τους οπαδούς του heavy metal, καθώς είναι μια κάπως πιο αναγνωρίσιμη ιστορία ακόμα και στους οπαδούς του “sword and sorcery”, που δεν γνωρίζουν τίποτα για τη metal μουσική.
Τι επιφυλάσσει το μέλλον για τους CAULDRON BORN;
Θα συνεχίσω να ασχολούμαι με τη μουσική, όσο έχω έμπνευση. Έχω γράψει κάποια τραγούδια για το επόμενο άλμπουμ. Ψάξτε για αυτό το 2023. Ελπίζω ότι θα έχω χρόνο να τελειώσω και το μυθιστόρημά μου στο εγγύς μέλλον.
Ευχαριστώ πολύ Howie. Εύχομαι ό,τι καλύτερο και ελπίζω να σε δω κάποια στιγμή σε ένα ελληνικό live!
Εγώ σε ευχαριστώ Δημήτρη, για την ευκαιρία που μου έδωσες ώστε να μιλήσουμε για τη μουσική και τα συγγραφικά μου σχέδια. Και ευχαριστώ όλους εσάς που βρήκατε το χρόνο να διαβάσετε την συζήτησή μας.
ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ:
https://cauldronborn1.bandcamp.com
https://www.facebook.com/CauldronBornOfficial
https://www.echoesofcromrecords.com/shop
https://dmrbooks.com/karnov-phantomclad-rider-of-the-cosmic-ice
https://www.youtube.com/channel/UC9HfHXykHFn5oUSXCfF-56g
Δημήτρης Τσέλλος
