a
«Πόσα αντίτυπα έχει πουλήσει το συγκρότημα; Από ποια εταιρεία κυκλοφορεί το album; Παίζει μέσα κανένας γνωστός;». Ερωτήματα που τουλάχιστον εδώ, δεν υφίστανται. Και δεν υφίστανται, διότι πολύ απλά, δε μας ενδιαφέρουν οι απαντήσεις τους. Η ποιότητα στη μουσική είναι αυτό που μας ενδιαφέρει. Το να ανακαλύπτει κανείς νέες αγαπημένες μπάντες εκεί που δεν το περιμένει, θα αποτελεί πάντα, εκτός από μεγάλη ικανοποίηση, την πλέον ευχάριστη πρόκληση, καθώς κι εμείς είμαστε πρωτίστως οπαδοί. Σε μια στήλη λοιπόν όπου τα «αδηφάγα» αυτιά των ολοένα και αυξανόμενων φίλων της δεν έχουν σύνορα, έτσι κι εμείς θα προσπαθούμε κάθε φορά να παρουσιάζουμε τη μεγαλύτερη δυνατή γκάμα ήχων και συγκροτημάτων. Άλλωστε, κανένα best seller δε θα υπήρχε, αν δεν υπήρχε η σκηνή του UNDERGROUND.
ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ/ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ: CELESTIAL WIZARD
ΤΙΤΛΟΣ ΔΙΣΚΟΥ: “Winds of the Cosmos”
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Independent
ΣΥΝΘΕΣΗ:
Guillermo Jurado – Μπάσο, Κιθάρες
Nick Haberthier – Κιθάρες, Φωνητικά
Amethyst Noir – Φωνητικά
Tim Gillman – Τύμπανα
ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ:
Bandcamp
Facebook
Spotify
Instagram
YouTube
Από το Denver του Colorado κατάγονται οι CELESTIAL WIZARD και παρότι υπό αυτήν την ονομασία «επανιδρύθηκαν» το 2018, η πορεία τους στα μουσικά δρώμενα ξεκίνησε το 2011 υπό το όνομα SOLARFALL, το οποίο στην πορεία άλλαξαν θεωρώντας πως το καινούργιο τους όνομα ταίριαζε καλύτερα σε αυτό που ήθελαν να παρουσιάσουν μέσα από την μουσική τους. Ως SOLARFALL, είχαν κυκλοφορήσει δύο ΕΡ στα επτά χρόνια ύπαρξης τους, έτσι, το ουσιαστικό ντεμπούτο τους, είτε με την μία είτε με την άλλη ονομασία έγινε το 2018, οπότε και κυκλοφόρησαν το πρώτο ολοκληρωμένο άλμπουμ τους, το “A sinister awakening”, για να μας προσφέρουν φέτος το νέο τους, δεύτερο άλμπουμ, το “Winds of the Cosmos”. Οι CELESTIAL WIZARD, υπηρετούν το Heavy Metal με πολλά Power Metal στοιχεία ή το αντίθετο, ανάλογα σε ποια στοιχεία της μουσικής τους εστιάζει περισσότερο ο κάθε ακροατής. Στιχουργικά, όπως θα περίμενε κανείς φυσικά και από το εξώφυλλο αλλά και από τον τίτλο του άλμπουμ αλλά και των τραγουδιών, είναι ο Κόσμος, με την ευρύτερη έννοια, αυτή του σύμπαντος, αλλά όχι μόνο αυτών των στοιχείων με τα οποία έχουμε αισθητική επαφή. Είναι όμως μόνο αυτό; Όχι!
Αν κάτι εκπλήσσει (ευχάριστα) είναι τα φωνητικά. Παράλληλα με τα καθαρά, προερχόμενα από τους Nick Haberthier και Amethyst Noir σε κομμάτια όπως το “Revenant”, το “Steel Chrysalis” και το ομώνυμο “Winds of the Cosmos”, ακούμε blackened βρυχηθμούς, που αν μη τι άλλο χαρίζουν ένταση, χαρίζουν βάθος και φυσικά αλλάζουν άρδην την ατμόσφαιρα σε κάτι πιο σκοτεινό, κάτι πιο απειλητικό, κάτι πιο «υποχθόνιο». Άλλωστε, τι πραγματικά γνωρίζουμε για τον Κόσμο; Άλλη μια ευχάριστη έκπληξη, κυρίως για τους φίλους του ρετρό και των ‘80s, είναι η εισαγωγή. Είναι λες και προέρχεται από μία κονσόλα της πολυαγαπημένης αυτής δεκαετίας, με πλήκτρα που θα μπορούσαν πραγματικά να βγαίνουν μέσα από ένα περίεργο χρονοντούλαπο (ή παράλληλο σύμπαν;). Το μοναδικό “Electric eye” των Metal Gods κάνει μία μικρή αλλά αρκετά ηχηρή εμφάνιση στο “‘Eternal scourge”, ενώ το “Holding out for a hero” της Bonnie Tyler (ή τουλάχιστον τα πλήκτρα του) δηλώνουν και αυτά την παρουσία τους στο “Cyberhawk”, χωρίς τίποτα από τα παραπάνω να είναι δυσάρεστα ή να δημιουργούν τίποτα άλλο παρά χαμόγελο στα χείλη του ακροατή. Μία όμορφη δεύτερη προσπάθεια από τους CELESTIAL WIZARD, ακολουθώντας τα βήματα της πρώτης τους δουλειάς επιτυχώς.
(7,5 / 10)
Φανούρης Εξηνταβελόνης
ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ/ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ: PHANTOM SPELL
ΤΙΤΛΟΣ ΔΙΣΚΟΥ: “Immortal’s requiem”
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Wizard Tower Records
ΣΥΝΘΕΣΗ:
Kyle McNeill – Άπαντα
ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ:
Bandcamp
Facebook
YouTube
Μετά την κυκλοφορία του περυσινού single “Keep on running”, οι PHANTOM SPELL, το project του ταλαντούχου Kyle McNeill των SEVEN SISTERS, καταθέτουν το πρώτο τους ολοκληρωμένο album, με τίτλο “Immortal’s requiem”. Συγκρότημα μόνον κατ’ όνομα βέβαια οι PHANTOM SPELL, καθώς ο Kyle έχει αναλάβει όλα τα όργανα και τραγουδά, ομολογουμένως με αξιοσημείωτη επιτυχία. Στο project αυτό, o Λονδρέζος μουσικός θέλει να διαφοροποιηθεί από το heavy metal της κύριας μπάντας του και να ασχοληθεί με το progressive rock, έναν τομέα στον οποίο η χώρα του είχε επί χρόνια τα σκήπτρα και έχει να επιδείξει σπουδαία αριστουργήματα, περιγράφοντας το δικό του progressive rock ως «ένα βασανιστικό ταξίδι μέσα από στο κατακερματισμένο μυαλό ενός μάγου».
Καταρχάς, δε χρειάζονται παραπάνω από μία ακροάσεις, για να καταλάβει κανείς πως οι PHANTOM SPELL όντως δεν έχουν καμία σχέση με τους SEVEN SISTERS και μπράβο στον Kyle που θέλησε να δημιουργήσει κάτι το εντελώς διαφορετικό και να μην παίζει σε «διπλό ταμπλό». Δεύτερον, είναι εντυπωσιακό το πόσο καλός είναι σε κάθε πόστο. Αν δεν υπήρχε η ενημέρωση πως πρόκειται για ένα one-man project, δε θα καταλάβαινε κανείς μας πως ο Kyle είναι μόνος του. Τρίτον, γενικά δεν έχει καμία σημασία η καταγωγή του εκάστοτε μουσικού, αλλά εδώ ο ξανθομάλλης φίλος μας δηλώνει με κατηγορηματικό τρόπο πως είναι ένας Βρετανός, με σωστή μουσική παιδεία και ανατροφή. «Μουσικά, αυτός είναι ένας τομέας που ήθελα να εξερευνήσω εδώ και πολύ καιρό», εξηγεί ο Kyle. «Οι κλασικοί prog δίσκοι έχουν ‘αιχμαλωτίσει’ τη φαντασία μου και συνεχίζουν να με εμπνέουν. Ελπίζω αυτό να θεωρηθεί ως μια προσπάθεια να ανταποδώσω τη χάρη σε αυτές τις μπάντες για το ότι εμπλούτισαν με τη μουσική τους τη ζωή μου – ένας φόρος τιμής στο μεγαλείο του prog rock!»
Το “Immortal’s requiem”, λοιπόν, είναι όντως ένα album – ωδή. Μια ωδή στο βρετανικό, κυρίως, rock και σε όλα τα σχετικά αυτού, ανεξαρτήτου καταγωγής και προέλευσης. Υπέροχες διπλές κιθάρες, πλήκτρα σε ρόλο πρωταγωνιστικό, μελωδικά φωνητικά, λίγο baroque και jazz-fusion, επικές τάσεις και λυρισμός στον υπερθετικό βαθμό, είναι τα στοιχεία που το απαρτίζουν. Η ατμόσφαιρά του είναι παροιμιώδης και ο τρόπος με τον οποίον προσεγγίζει τους «μεγάλους» του είδους, έξοχος. KANSAS, YES, E.L.O, ELOY, GENTLE GIANT, STYX, WISHBONE ASH… τέτοια πράγματα θα ακούσεις εδώ. Σε σύγχρονη, ευθεία αντιπαραβολή, κάτι ανάλογο με τους εκπληκτικούς HALLAS. Συνεπώς, αν ο ήχος αυτός «ερεθίζει» συγκεκριμένο μέρος του μυαλού και κυρίως τη ψυχή σου, μην προσπεράσεις το “Immortal’s requiem”.
(8 / 10)
Δημήτρης Τσέλλος
ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ/ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ: TOMB OF FINLAND
ΤΙΤΛΟΣ ΔΙΣΚΟΥ: “Across the barren fields”
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Uprising! Records
ΣΥΝΘΕΣΗ:
Ville Kangasharju – Μπάσο
Janne Lukki – Τύμπανα
Mikko Hannuksela – Κιθάρες
Olli Saakeli Suvanto – Φωνητικά
Jasse von Hast – Κιθάρες
ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ:
Facebook
Instagram
Website
Spotify
YouTube
Τα δέκα τους χρόνια από την ίδρυση τους γιορτάζουν φέτος οι Φιλανδοί melodic death metallers TOMB OF FINLAND και δεν θα μπορούσαν να γιορτάσουν τα γενέθλια τους καλύτερα παρά κυκλοφορόντας το νέο, τρίτο ολοκληρωμένο άλμπουμ τους, το οποίο ονομάζεται “Across the barren fields”. Και μόνο ο τόπος καταγωγής του συγκροτήματος, θα μπορούσε να αποτελεί μία εγγύηση, όσον αφορά το περιεχόμενο, όμως μιας και τίποτα δεν είναι δεδομένο σε αυτήν την ζωή, ας δούμε τι συναντάμε ακούγοντας τις συνολικής διάρκειας περίπου 45 λεπτών, εννέα συνθέσεις του δίσκου. Συγκρίνοντας το με την προηγούμενη δουλειά του συγκροτήματος “Frozen beneath”, καταλήγουμε ότι πρόκειται για το αδελφάκι του, ακολουθώντας πιστά τα χνάρια του προκατόχου του.
Παγωμένο, καθαρόαιμο μελωδικό death, άγριο όσο πρέπει, με όμορφες μελωδίες σε σημεία, οι οποίες ταιριάζουν σε απόλυτο βαθμό με το σύνολο. Φωνητικά βαριά, επιθετικά, άγρια. Ο Olli Saakeli Suvanto είναι δυστοπικός, σχεδόν τρομακτικός. Τα κομμάτια είναι σωστά υπολογισμένα και σκόπιμα τοποθετημένα με τρόπο τέτοιο που να κρατάνε το ενδιαφέρον του ακροατή αμείωτο. Μέσα στο “Across the barren fields”, θα βρει κανείς τόσο αργά και σκοτεινά, όσο και γρήγορα σημεία, μερικές φορές ακόμη και στο ίδιο τραγούδι.
Οι συνδυασμοί αυτοί, είναι εμφανείς στο “Coffin bound”, όπου η δυάδα των Jasse von Hast και Mikko Hannuksela συνδυάζονται σε ένα αργόσυρτο riff , ενώ οι ήχοι των δύο κιθάρων μετατρέπονται σε στοιχειωμένους στην εισαγωγή του “Curse By The One” και υποβοηθούνται από την επιβλητική παρουσία του μπάσου του Ville Kangasharju. Για όσους αρέσκονται σε πιο επιθετικές και βαριές μελωδικές γραμμές, το “Wretched bliss” και το “The gallows” με τις black metal κραυγές τους, θα ικανοποιήσουν την επιθυμία τους στο έπακρο.
Δεν ξέρω πραγματικά τι εμπνέει το συγκρότημα όταν συνθέτουν και γράφουν τη μουσική τους, αλλά μεταφέρουν αυτή τη σκοτεινή φινλανδική μελαγχολία αυτούσια. Από το πώς ξεκινά το “Nightfall” επί παραδείγματι, με αυτό το τρέμολο της κιθάρας που συνοδεύεται διακριτικά από τα τύμπανα και μετά από μερικά δευτερόλεπτα, ένα σύντομο διακριτικό πέρασμα κάποιου synth στο βάθος μέχρι να παγώσουν τα φωνητικά το αίμα στις φλέβες του ακροατή, μέχρι το πώς κλείνει το άλμπουμ με το “In memoriam”, οι Φιλανδοί, παραδίδουν μαθήματα σεβασμού και εξέλιξης της μουσικής τους παράδοσης.
(8 / 10)
Φανούρης Εξηνταβελόνης
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ Sgah‘gahsowáh (BLACKBRAID)
Οι BLACKBRAID είναι μια one man Black Metal μπάντα από τις Ηνωμένες Πολιτείες με μοναδικό μέλος της, συνθέτη και στιχουργό τον Ιθαγενή Αμερικάνο Sgah’gahsowáh. Το συγκρότημα, κυκλοφόρησε φέτος την πρώτη ολοκληρωμένη δισκογραφική του δουλειά, το “Blackbraid I” και πραγματικά, εξέπληξε όλους όσους ασχολήθηκαν μαζί του, δίνοντας μια εκπληκτική ώθηση στο άλμπουμ και τον δημιουργό του. Με αυτόν τον πολύ καλό δίσκο (κυριολεκτικά) στη φαρέτρα τους, οι BLACKBRAID ήδη ξεκίνησαν να περιοδεύουν στην Αμερική υποστηρίζοντας το και ο Sgah’gahsowáh μίλησε μαζί μας για το άλμπουμ, τη μουσική, τους στίχους και το μέλλον τους.
Καλησπέρα Sgah‘gahsowáh και καλωσήρθες στο Rock Hard και στα Underground Halls του! Πρώτα απ όλα, το όνομά σου, τι σημαίνει;
Σημαίνει Mohawk, από τη μάγισσα γεράκι.
Πρώτο άλμπουμ για τους BLACKBRAID, με το όνομα “Blackbraid I” και έχεις ήδη κάνει την παρουσία σου αρκετά αισθητή στους ακροατές, λαμβάνοντας ήδη πολύ καλές κριτικές από παντού για αυτόν τον πρώτο σου δίσκο. Θα ήθελες να μας πεις μερικά πράγματα για το άλμπουμ;
Δεν μπορώ να πω πολλά, εκτός από το να προτείνω στους ακροατές να ακούσουν άλμπουμ, καθώς η μουσική μιλάει πολύ πιο δυνατά από ότι οι λέξεις. Είμαι εξαιρετικά ευγνώμων και συγκινημένος για όλη την υποστήριξη που λαμβάνω και δεν μπορώ να ευχαριστήσω αρκετά τους θαυμαστές και τους υποστηρικτές μου γι’ αυτό!
Είσαι ιθαγενής Αμερικανός, Sioux αν δεν κάνω λάθος. Κουβαλάς μέσα σου τον πολιτισμό και τις παραδόσεις ενός ολόκληρου έθνους. Όντας ιθαγενής Αμερικανός, πώς επηρέασε τη μουσική και τους στίχους του άλμπουμ; Πιστεύεις ότι περνάς σκέψεις και ψήγματα της κουλτούρας των ιθαγενών Αμερικανών μέσα από τη δουλειά σου;
Είμαι ιθαγενής Αμερικανός, αλλά δεν είμαι Sioux. Το άλμπουμ αγγίζει την ιθαγενή αμερικανική κουλτούρα και τα θέματα της, αλλά τα τραγούδια αφορούν σε μεγάλο βαθμό τη δική μου εμπειρία και θα έλεγα ότι το μεγαλύτερο μέρος της οπτικής που δίνει το άλμπουμ είναι δική μου, δεν ισχυρίζομαι ότι μιλάω για άλλους ιθαγενείς. Προσπαθώ να γράφω μόνο για αυτό που νιώθω στην καρδιά μου και να κρατάω τη μουσική μου γνήσια και προσωπική.
Τι είναι αυτό που θέλεις κυρίως να αντιληφθεί ο κόσμος μέσα από το δίσκο σου; Ποιο είναι το κύριο μήνυμα που θέλεις να μεταφέρεις στο κοινό;
Το μήνυμα είναι πολύ ευρύ και επιδέχεται διάφορων ερμηνειών. Φυσικά θέλω η μουσική μου να βοηθά τους ανθρώπους να επανασυνδεθούν με τη φύση και να σκεφτούν περισσότερο τις πιο ιερές πτυχές της ζωής, αλλά πέρα από αυτό, ελπίζω απλώς οι άνθρωποι να απολαμβάνουν τη μουσική και να τους κάνει να νιώσουν κάτι.
Γιατί Black Metal και όχι κάποιο άλλο είδος; Πώς σε βοηθάει αυτή η επιλογή, αφού ως είδος είναι αρκετά ιδιαίτερο και σίγουρα δεν είναι για όλους. Περίμενα επίσης περισσότερα folk στοιχεία όπως το φλάουτο στο “As the creek flows softly by”, ωστόσο προτίμησες έναν πιο αυστηρό ήχο για το άλμπουμ σου.
Ναι, είμαι μεγάλος θαυμαστής του black metal και το ακούω πολύ στον ελεύθερο χρόνο μου, οπότε μου φάνηκε φυσικό. Θέλω να γράψω το είδος της μουσικής που μου αρέσει περισσότερο. Νομίζω ότι ίσως τα μελλοντικά άλμπουμ θα έχουν περισσότερα folk στοιχεία και όχι κάτι διάσπαρτο όπως εδώ, αλλά για το πρώτο άλμπουμ ήθελα πολύ να εστιάσω στο black metal, καθώς αυτό είναι η μουσική στον πυρήνα της δημιουργίας μου.
Αντί για το πιο παραδοσιακό Corpsepaint, εμφανίζεσαι με κάτι που αναφέρεται ξεκάθαρα στην καταγωγή σου. Σημαίνει κάτι συγκεκριμένο ο χρωματισμός σου;
Οι πρόγονοί μας ζωγράφιζαν τα πρόσωπά τους για πόλεμο με αυτούς τους τρόπους πολύ πριν εφευρεθεί το metal ή το rock, επομένως μου φαίνεται φυσικό να ζωγραφίζω τον εαυτό μου με τρόπο που θα το έκαναν οι πρόγονοί μου. Ο χρωματισμός μου δεν συνδέεται με κάποιο συγκεκριμένο στυλ και μπορεί να αλλάξει οποιαδήποτε μέρα ανάλογα με το πώς νιώθω.
Ιθαγενείς Αμερικανοί, έχετε υποστεί μια από τις μεγαλύτερες γενοκτονίες στην ιστορία. Πιστεύετε ότι ο πολιτισμός σας και αυτό που αντιπροσωπεύει επιβιώνει σήμερα; Πώς είναι να είσαι ιθαγενής τώρα, στη σύγχρονη εποχή;
Ναι, νομίζω ότι ο πολιτισμός μας είναι πολύ ζωντανός σήμερα. Δεν μπορώ να μιλήσω για κανέναν εκτός από τον εαυτό μου, αλλά νιώθω μεγάλη υπερηφάνεια για το ότι είμαι αυτόχθονας και παρά τα όσα χρειάστηκε να υπομείνει ο λαός μας σε όλη αυτή την ήπειρο, το γεγονός ότι είμαστε ακόμα εδώ και διατηρούμε τον πολιτισμό μας είναι απόδειξη της δύναμής μας.
Επέλεξες να κυκλοφορήσεις τον δίσκο σου χωρίς δισκογραφική. Υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος λόγος πίσω από αυτό; Περισσότερη ελευθερία κινήσεων και αποφάσεων ίσως;
Απλώς δεν έβρισκα κανένα όφελος στο το να έχω μια δισκογραφική τη στιγμή της κυκλοφορίας, είναι η τέχνη μου και θα ήθελα να διατηρήσω τον πλήρη έλεγχο της προς το παρόν.
Θα κάνετε περιοδεία για να υποστηρίξετε τον δίσκο σας; Έχετε ένα τέτοιο σχέδιο στο μυαλό σας;
Ναι, οπωσδήποτε, περισσότερες ημερομηνίες στις ΗΠΑ έρχονται σύντομα!
Με ένα άκρως επιτυχημένο άλμπουμ ήδη στο ενεργητικό σου, ποιες είναι οι σκέψεις σου για το μέλλον των BLACKBRAID; Έχεις ήδη σκεφτεί τα μελλοντικά σου σχέδια;
Μου αρέσει να δέχομαι τις εξελίξεις όπως αυτές έρχονται, προφανώς θέλω να συνεχίσω να φτιάχνω μουσική και να αφήσω τους BLACKBRAID να εξελιχθούν, αλλά ποιος ξέρει τι θα μπορούσε να σημαίνει αυτό στο μέλλον.
Θα ήθελες να κλείσουμε προσθέτοντας κάτι εσύ, που πιστεύεις ότι θα έπρεπε να ειπωθεί και δεν ειπώθηκε;
Δεν έχω πολλά άλλα να προσθέσω, απλώς είμαι ευγνώμων για όλη την υποστήριξη και ελπίζω να απολαμβάνουν όλοι τη μουσική!
Σε ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου! Καλή επιτυχία στα σχέδιά σου, ελπίζω να σε δούμε από κοντά ζωντανά στο άμεσο μέλλον!
Φανούρης Εξηνταβελόνης
